HEET VAN DE NAALD Minja von Jungen Hoffnung was onze eerste leonberger, haar dochters Qiss-Rose, Raani en kleindochter Ufra,
onze Ysis en Zonneke, deze lieverds hebben we verloren in de loop der jaren..
Wij vergeten ze niet , allen lieten ze een spoor na van oprechte vriendschap, oprechtheid en genegenheid.
Ons dagelijks leven is goed gevuld met drie volwassen zonen, hun gezin en onze drie kleinkinderen. Onze interesse, vrije tijd en zorgen draaien zonder twijfel rond onze leonbergers . Zij maken deel uit van ons gezin en leven dicht bij ons.
Familie, vrienden, kennissen, wij nodigen U uit onze grote familie-avonturen op de column van onze blog te volgen.
30-08-2012
Laatste vakantiedagen
De schoolvakantie is bijna voorbij, we profiteren nog van de warme zomerdagen, samen met de kinderen en de leos zitten we veel buiten. Milan en Lynn gaan graag mee wandelen met kleine Prins die zich alle aandacht laat welgevallen. Als we de schaapjes gaan eten geven doet hij zijn best ook een stuk brood te bemachtigen tot groot plezier van onze twee deugnieten. Aragon ziet er beter uit , de hitte deed hem geen goed. We behouden ons tempo voor de uitjes en hij gaat terug mee met de auto boodschappen doen. T'is een geruststelling voor heel het gezin als onze gewoontes hersteld zijn.
Gewoonlijk ben ik niet zo blij met de regen maar voor de tuin en de dieren is de verkoeling met normale temperaturen toch welkom. Aragon stelt het beter en gaat terug mee buiten op zijn tempo. Mits regelmatig medicatie voor reuma geraken we weer verder. De leos volop aktief vinden het hemelse nat geen bezwaar en stoeien erop los. In een record tijd is de garage en hondenplaats herschapen in een natte bedoening. De twee katertjes uit het nestje van Dora (poes van Rony) zijn naar hun nieuwe thuis. Beiden wonen bij leonberger baasjes en de kennismaking was nogal verrassend. Simba en Gringo zagen nog nooit een leo van dichtbij ..... Het baasje van Flo Von Titus Hof schreef een boek over ZIJN LEONBERGER we kregen alvast de cover van het boek en we wensen de familie Van Craen veel geluk met de nieuwe editie die in de handel te verkrijgen zal zijn vanaf september 2012. Kissbis en kleine Prins vonden hun draai op de hondenschool en t'is heel prettig de trainingen met hun te volgen. Beiden zijn ingeschreven voor de clubmatch op zaterdag 8 september in Deinze.
We kunnen er niet omheen, we willen het liever niet zien of horen maar t'is een feit , alhoewel Aragon nog steeds heel mooi is , kun je op zijn gezicht lezen dat hij vermoeid is . Als ik mijn schoenen aantrek en de autosleutels neem staat hij niet meer klaar om mee te gaan aan de voordeur. Zijn ogen vertellen mij meer dan ik wil weten. De ouderdom eist zijn tol...hij slaapt heel veel , de warmte maakte hem kortademig. S'nachts gaan we niet gerust slapen en soms blijven we gewoon beneden dicht bij hem. De omgang met kleine Prins is wel gebeterd ,maar onze jongste weet dat Aragon geen speelmaatje is en respecteert zijn rust. Onafscheidelijk met Kissbis en Foliebell , Prins is een gezellige pup zonder problemen , die het goed doet op de hondenschool , vriendjes met iedereen. De uitstapjes voor de laatste vakantieweken gaan niet door , we laten Aragon geen moment meer alleen.
Veel te warm om in de tuin te werken, je zweet al van nietsdoen. Bloemen en planten kreunen van droogte, sleuren met emmers en gieters om ze zoveel mogelijk van water te voorzien. We gingen al vroeg op stap met Prins naar de brocante markt. Hij ging gewoon liggen op elk schaduw plekje en was niet van plan verder te lopen ... we droegen hem een poosje maar dat bleek ook al geen oplossing. Dan maar rustig in de schaduw blijven bij hem zitten terwijl de familie op schattenjacht ging. Roger was met Kissbis naar expo Mechelen ; in de tussenklas werd zus Kenta 1ste en Kissbis 2de beiden met Uitmuntend . Knap resultaat want de keurder was Mr. Gullix president van de duitse leoclub en kenner van het ras. We zijn blij met de knappe uitslag. Deze namiddag zochten we koelte aan de visvijver , Ella en Prins gingen mee en Yannick trakteerde ons op bootjevaren. Prins vond het heerlijk op het water en genoot ervan , Ella stond aan de kant te jammeren om bij ons te geraken. Cherry-Blue is in haar sas want Yannick logeert hier en zij is zijn absolute favoriete , dat weet ze maar al te goed. Aragon blijft wijselijk binnen tijdens de dag en laat s'avonds gaan we ons toerke doen.
Sinds een paar dagen mogen we zeker niet meer klagen over het weer. Zuiderse temperaturen en zelfs s'nachts koelt het maar matig af. Mij hoor je niet klagen, de leos blijven binnen tijdens de warmste uren van de dag , siesta op een koel plaatsje. Kleine Prins was zo stoffig van het graven in de tuin dat we besloten hem te wassen... dat ging heel goed , hij liet het gewillig gebeuren en we spoelden hem af met de tuinslang. Een flinke kambeurt en hij was klaar voor zijn eerste les op de hondenschool. Allemaal pups net als hij van verschillend ras en grootte, Prins was een en al aandacht. Tijdens de les was hij heel oplettend en alle oefeningen deed hij zonder aarzeling . Baasje was er met Kissbis en ook zij deed de oefeningen perfekt. Helemaal niet opgewonden of trekkerig naar de andere honden toe, Kissbis was heel volgzaam . Hopelijk houd ze deze houding aan als ik met haar ga wandelen !! Prins is nogal bezitterig aan de eetbak, met Kissbis naast hem voelt hij zich baas en ons meid is een doetje die haar laat doen .. andere taktiek , nu staat Cherry-Blue naast hem om te eten, geen sprake van haar eten af te pikken, een welgemeende verwittiging van deze pittige leo-dame liet hem direkt verstaan waar zijn plaats is. Slimme jongen hij begreep meteen wat hem te doen stond.
Inderdaad t'is al een week geleden dat Bellux voorgoed weg is. Tegenwoordig heb ik het moeilijker dan de eerste dagen. Haar trouwe blik haar constante aanwezigheid, zelfs de zorgen, ik mis het allemaal. Aragon treurde het meest, hij is zijn vast maatje kwijt, degene met wie hij buiten ging en s'nachts poten tegen elkaar sliepen ze samen.Hij wil zelfs niet meer op dezelfde plaats en blijft in de living met Cherry-Blue of Ella. We hebben plastic eendjes in de vijver gedropt , gewapend met een vislijn amuseren Lynn en Milan zich .De arme vissen verstoppen zich onder de planten en gewoonlijk als ik dichterbij kom steken ze hun kop boven voor eten , de laatste dagen betrouwen ze het niet en blijven schuilen onder de planten ver van de eendjes visserij. Lynn is vertrokken voor 2 weken naar haar mama en Milan word straks opgehaald. De drukkende warmte heeft weinig effekt op Kissbis en kleine Prins die midden in de tuin een kuil graafden waar ze beiden in kunnen ! Perikelen terug met de pc, we kunnen facebook niet meer inkijken en zelfs onze neef die een kei is in allerhande computer problemen geraakt er maar niet aan uit. Met de web-site gaat het ook al mis maar daar zou het overgrote fotobestand de dader zijn en ik kan momenteel er ook niets aan veranderen , het wachtwoord word geweigerd. Graag willen we nog iedereen danken voor de vele blijken van medeleven bij het verlies van onze Bellux
Vooral s'avonds als we samen zitten, s'morgens als ze er niet meer bij is , en s'nachts als de herrinneringen me wakker houden , het verdriet knaagt. We hadden het nochtans zien aankomen, sinds maanden ging haar toestand achteruit. Je blijft hopen ..maar zonder veel hoop. Regelmatig noem ik een of andere van onze leo-dames met de verkeerde naam.. Bellux is niet meer. Gelukkiglijk tijdens de dag afleiding genoeg. Kissbis en kleine Prins guitig duo stelen de show met hun capriolen. Samen met Lynn en Milan dolle pret in de tuin. Onze andere leo-meisjes en Aragon kijken gelaten toe en blijven rustig liggen . De geplande uitstap met de kinderen naar het sprookjebos de Efteling in Nederland loodste mij over de ergste uren na de dood van Bellux Andere omgeving, veel volk , dolenthoesiaste kinderen ik moest vooruit. Roger bleef thuis en zorgde voor onze honden. Begin deze week maakte we fotos van onze voltallige roedel, de enigen waar ook onze Bellux bijstaat. Steeds veel te vroeg, maar toch ervaren we allen dat het verlies van je trouwe vriend een triestige tijd is. Kleine Prins kreeg zijn tweede inenting en morgen gaat hij samen met Kissbis naar de hondenschool.
Deze nacht verloren we onze Bellux. Ze had een hevige doodstrijd en ik had spijt dat we haar niet eerder lieten inslapen. Ze bleeft tot het einde bij ons , omringd door onze roedel. Ik mis haar overal waar ze gewoonlijk lag. Het is vreemd haar aanwezigheid te moeten missen. We hebben twee mooie gezonde dochters van haar , dat is een troost. Kissbis en kleine Prins zijn haar kleinkinderen. Bellux had een buitengewoon goed karakter kwam met iedereen overeen, was uitermate aanhangkelijk en trouw. Adieu Bellux we zullen je niet vergeten.
Sinds gisteren kan Bellux niet meer alleen op eigen kracht opstaan. Ze eet weinig , drinkt alleen nog melk. We helpen haar om recht te staan en tot buiten te geraken voor haar behoeftes. Alleen met haar ogen volgt ze nog, haar lichaam laat het afweten. Schrijnend, de eens zo mooie zware teef is nu nog een onherkenbare schim . Het doet ons veel pijn haar zo te zien aftakelen, zonder klachten een moedige meid. Kissbis en Prins wedijveren om het meeste deugnieterij, de anderen zijn kalm en voelen aan dat Bellux niet meer dezelfde is. Alle kittens bij Rony zijn gereserveerd , geen kleine poes in Leonbergerland. Momenteel gaat alle aandacht naar onze ouder wordende leos.
Vroeg deze morgen vertrokken de lustige vissers al naar de vijver. Zonder kleinkinderen .. een doe-mijn-goesting dag !!! Mooi weer, eerst de honden verzorgen, iedereen eten , de dag rustig beginnen met de krant en een potje koffie.... vakantie op en top. Toch kon ik het mij niet laten een paar uur in de tuin te werken , puur als ontspanning. Bellux Aragon en Cherry-blue als opzichters rondom mij. Met Kissbis en Prins ging ik tot op het speelveld en dat vonden ze reuze-leuk. Op de terugweg was Prins minder fit en met veel moeite en aanmoedigingen geraakten we terug thuis. De hele namiddag sliep hij ... Kissbis daartegen wou nog mee met de volgende groep, maar meer dan 2 leos tegelijk is niet gemakkelijk. Iedere dag geven we de kippen van de buren eten terwijl zij op verlof zijn. Als cadeau krijgen we telkens 2 eitjes. Milan en Lynn komen morgen terug en de kippen voeren zullen ze zeker fijn vinden. Bij Rony zijn de kittens nu in volle aktie , echte acrobaten , een live TV . Drie zijn er gereserveerd en dat zwart/wit is mijn favoriet. Durven we het avontuur van een poes met Cherry-blue en Ella ??? Een naam had ik al direkt voor het poesje = Lucifer.
Het marktbezoek gisteren was geen succes... te warm en Prins was al moe op voorhand want hij was al vroeg s'morgens heel druk met Kissbis. Hij ging overal in de schaduw liggen en wou niet vooruit. Hem dragen was geen optie om lang uit te houden , Prins(ke) weegt intussen 15kgs. Een uurtje op een terras was een goed alternatief , Prins sliep onder mijn stoel en ik genoot van de rust. Veel minder goed nieuws met onze Bellux. Ze vermagerd nog steeds , is onherkenbaar , zelfs haar hoofd word smal. Overal dicht bij mij , ze zet zich moeizaam recht als ik uit haar vizier ben. Steeds was ze een gulzige alles-eter, nu heel selektief en kleine hapjes. Lynn is deze week bij haar mama en Milan mist haar. Zij is de spelleidster , de durf-alles , zonder haar is Milan verloren. Terwijl Rony weg werken was gingen we de kittens verzorgen en die kruipen al goed uit hun park , t'zijn heel mooie poesjes, spijtig kan Milan er niet aankomen wegens zijn allergie. Alleen in Lynn's zwembadje in de tuin vond hij wat afwisseling maar op zijn eentje was er de pret vlug af.