HEET VAN DE NAALD Minja von Jungen Hoffnung was onze eerste leonberger, haar dochters Qiss-Rose, Raani en kleindochter Ufra,
onze Ysis en Zonneke, deze lieverds hebben we verloren in de loop der jaren..
Wij vergeten ze niet , allen lieten ze een spoor na van oprechte vriendschap, oprechtheid en genegenheid.
Ons dagelijks leven is goed gevuld met drie volwassen zonen, hun gezin en onze drie kleinkinderen. Onze interesse, vrije tijd en zorgen draaien zonder twijfel rond onze leonbergers . Zij maken deel uit van ons gezin en leven dicht bij ons.
Familie, vrienden, kennissen, wij nodigen U uit onze grote familie-avonturen op de column van onze blog te volgen.
23-03-2013
Droevige lente
Eindelijk is het lente en krijgen we nog winterweer. Voor iedereen is het nu meer dan genoeg, zelfs de grootste sneeuwliefhebbers trachten naar de zon. Tijdens de training op de hondenschool , fijne ijskoude neerslag, zelfs de dikke winterkleding kon niet verhinderen dat we verkleumd thuis kwamen. Om de sfeer nog wat bij te schaven ... open haard aangestoken . Behaaglijk liggen alle leos rondom mij , Aragon en Prins liggen liever samen in de hall. We zijn blij dat onze 2 reuen het samen goed kunnen vinden. Ella gaat niet meer mee met de auto , in een uitspringen is te moeilijk geworden... haar rond buikje maakt haar niet leniger. Prins gaat overal mee en tijdens een bezoek bij Johan in zijn café laat hij zich gewillig door iedereen aaien. Volgende week grote schoonmaak en herschilderen van de puppy-plaats. De pups hun werpkist blijft de eerste weken in de living dicht bij ons en steeds onder toezicht. Einde volgende week maken we alles klaar voor het toekomstig nestje. Daags voor Pasen is het expo in Luxemburg en de week na Pasen tellen we af ... een spannend goed gevoel.
De natuur volgt zijn eigen ritme, in de tuin steken de voorjaarsplantjes volop hun kop op. Crocussen en vroege narcissen geven kleur en hoop... op echt lenteweer. Ik ging met Prins op stap , in de bloemenwinkel was hij nogal onwennig en t'was opletten als hij vrolijk tussen potten en planten liep. Natuurlijk kon in niet weerstaan viooltjes te kopen voor de bloembakken alhoewel de weervoorspellingen niet veel goeds beloven. Daarna een grote wandeling met onze jonge reu, het lukt al aardig om kalm naast mij te lopen . Aragon en Cherry-Blue stonden ons op te wachten; ik moest mijn jas niet uitdoen... t'was hun beurt voor een uitstapje!. Ver gaan we niet met ons oudste duo, ze zijn vlug tevreden. Kissbis is terug wat bijgekomen , een echte alleseter, we zullen meer moeten letten op haar menu. Hoeveel pups Ella in haar buikje heeft weten we nog niet zeker , maar dat het hongerige kleintjes zijn daar twijfelen we niet aan. Alles smaakt haar , ik kan zelfs geen fruit eten of ze bedeld haar deel. Ze is nog redelijk fit ondanks het ronde buikje , als we buiten gaan kom ik liever geen kat tegen, ze kan het niet laten er achteraan te rennen . Komt er een durver-poes in onze tuin, blaft ze de roedel bijeen en samen op kattenjacht. We kregen vandaag een mailtje met foto van HARLEY zoon van Erijanne en Uras. Hij gelijkt op grootvader Aragon.
Het dagenlange relaas over de nieuwe kerkvader nam nogal wat uitvergrote proporties aan de laatste week. Koninglijke gezelschappen , staatshoofden en bemiddelde Jan met de pet ... reppen zich naar Rome... gelovig of niet. Franciscus staat in de belangstelling. Dichter bij ons was het ook interessant. Voorbije zaterdag was het fokkersvergadering en er viel veel te bespreken zoals steeds. Vandaag kwam onze Webmaster Ken voor de besprekingen omtrent de toekomstige nieuwe Leonberger-site. De voornaamste punten staan op punt , veel werk voor Ken en nog een pak huiswerk voor ons vooraleer de site van start kan. De laatste dagen vraagt Aragon nog weinig om buiten te gaan wandelen , opstaan en gaan liggen gebeuren langzaam en moeilijk. Hij eet minder en slaapt veel. Als de volledig roedel s'avonds binnenkomt ,zoekt hij een plekje waar hij gerust gelaten word. Kissbis zag gisteren haar kans schoon toen ze vrij liep op het speelveld om ervandoor te gaan om te spelen met een andere hond die toevallig in de verste verte opdook. Niets kon haar doen besluiten terug bij mij te komen, noodgedwongen moest ik even ver naar haar toelopen om haar aan te lijnen. In mijn haast schoof in uit in een plas en goed nat terug naar huis ! Ella stelt het goed maar moet veel meer dan gewoonlijk naar buiten om te plassen, denkelijk drukken de pups op haar blaas want meer drinken doet ze niet. Net als bij vorig nest staan haar flanken minder rond en zijn de pups naar onder gezakt , precies een hangmat tussen haar poten. Vandaag is ze 6 weken gedekt , we tellen dag 42 nog een twintigtal dagen vooraleer het nestje word geboren. Prins is vandaag 10 maanden oud.
We geraken dat wit tapijt maar niet kwijt. Ondanks het moedig zonnetje blijft het winteren. De weerkaatsing van het zonlicht op de sneeuw geeft wel extra licht binnen en dat is positief . De ochtendkrant bracht ook al geen opluchting... behalve de witte rook die met veel show een nieuwe Paus aankondigde. Veel negatieve kommentaar op een sportman die gewoon uitkwam voor zijn mening... vergeet waal of vlaming we zijn allen Belgen. Ik kon het mij niet laten en stuurde ook een mail in antwoord op dialoog . Dat brengt ons natuurlijk ver van het gewone babbeltje over onze roedel. Met de honden alles OK. Voor hen geen probleem met het weer momenteel liggen de meesten buiten aan de poort en hebben het best naar hun zin. Gisteren namiddag ging ik mee met Rony en Lynn naar het zwembad , ons meisje was in haar element . Op de hondenschool ging het niet zo vlot , het lag niet aan Prins maar aan mij. Ik slaag er niet in met losse leiband onze jonge reu te begeleiden tussen de andere honden. Steeds alert houd ik hem veel te strak aangelijnd ondanks de vele goede raad van de trainers. Prins is een vrolijke speelvogel met veel kracht .Deze week is hij 10 maanden oud , ongelooflijk lief en charmant maar probeert toch de baas over mij te spelen.... Met Roger geen probleem Hij is de baas. Dolgraag wil ik Prins zelf verder begeleiden ... maar aan mijn zelfzekerheid is er nog wat werk!!
Toen ik deze morgen de krant uit de bus wou halen .. moest ik eerst mijn laarzen tevoorschijn halen, zo'n dik pak sneeuw had ik niet verwacht. De bende leos stond al vroeg te trappelen om al dat moois te verkennen , zo'n koude witte invasie viel best in de smaak. Op de radio hoorde ik het december liedje" let it snow"! dat was zeker om iedereen aan te moedigen die erdoor moest met de wagen en in ellendige lange files terecht kwam. Een meevaller voor fotos te maken, op facebook kregen we mooie reportages van spelende kinderen en honden die genoten van de wintertoestanden. Ingeduffeld van kop tot teen ging ik toch buiten met de honden. In de vlakte van de velden , een ijskoude wind die de sneeuw op sommige plaatsen heel hoog samen waaide. Toen ik Prins vrij liet op het gewone plekje was hij niet zo enthousiast als gewoonlijk , hij zakte tot zijn buik in de sneeuw en springen was meer nodig dan rennen. Hier in de tuin lag Ella te rollebollen terwijl de anderen stoeiden. Cherry-Blue ging mee naar buiten maar de koude was niet aan haar besteed, als een volleerd fotomodel wou ze wel poseren.. onze oudste meid is fotogeniek! Aragon houd wel van de sneeuw , ging er gewoon in liggen en keek toe . De paasdecoratie op het terras stond er bevroren bij, een misplaatste grap.. van de natuur. Lynn kwam van school en wou nog met sneeuwballen gooien . Toen we binnenkwamen knetterde de haardvuur , de ijsbolletjes die aan de leos hun poten vroos weldra gesmolten, iedereen moe en slaperig van de warmte . Lekkere soep en stevige winterkost was welkom , een avondje TV onder het dekentje .. dromen van de lente.
Reken maar niet op mij vandaag voor een optimistisch onderonsje... de vlagen dwarrelende sneeuw de vreselijke koude maken mij niet vrolijk. Verder dan achterin de tuin voer brengen voor de kippen van de buren zet ik geen stap meer buiten. Prins maakte mij al herhaaldelijk duidelijk dat hij wil gaan wandelen , ik verzin dan maar een smoes om niet buiten te moeten. Toffe gasten onze leos, ze dringen niet verder aan en liggen hier rondom mij in afwachting dat ik genoeg moed bijeenraap om buiten te gaan. Wat er wel op het dagprogramma staat ... eerst de strijk en dan het herschikken van onze website. Op aanvraag van onze neef Ken die de leonbergerland site opstartte zal er een remake van alle items worden gedaan. Daar kruipt veel tijd in alvorens Ken een totaal nieuw concept vooropsteld. De voorbije dagen wiste ik al veel van de nesten relaas en fotos van de voorbije jaren er moet nog veel gesnoeid worden in de huidige site. Met een beetje geluk is er niet teveel in en uit geloop van de kinderen en kleinkinderen zodat ik er mijn gedachten bijhoud en vooropstel wat essentiel is voor de nieuwe site. We maakten kennis de voorbije dagen met verschillende leo-liefhebbers die interesse hebben voor een pup van ons toekomstig nestje. Ella is 5 weken ver en in superconditie. Met Aragon gaat het goed. We zullen ons maar focussen op al het positieve en gewoon het weer negeren !!
Persoonlijk merkte ik er niet veel van, een doodgewone vrijdag. Media , kranten en TV maken ons wel meer bewust dat in sommige landen het lot van vrouwen weinig benijdingswaardig is. We klagen ook wel eens... meer dan eens ,maar hier heeft elke zelfstandige vrouw recht op een eigen leven als ze dat wenst. Onze leo-vrouwtjes trokken zich van de vrouwendag niets aan. Lekker eten dutje doen spelen in de tuin en drummen om toch binnen te zitten bij de baasjes. Ella zit in een periode van veel eten, ze mag niets in de keuken horen of ze komt bedelen. Alles smaakt haar en als Aragon treuzeld zou ze nog het zijne bij opeten. Milan had geen school vandaag , Lynn pijn in haar buikje. T'is een paar maanden geleden dat we nog naar de markt gingen maar morgen als het geen pijpestelen regent trekt ik erop uit met Prins. Geen les op de hondenschool , de groep gaat op uitstap naar zee . We hadden graag meegegaan maar Aragon en een deel van de roedel de hele dag thuis laten kunnen we niet over ons hart krijgen. We ontsnappen niet aan de maartse buien, hopelijk van korte duur; we waren dat zonnig weertje al goed gewoon.
Iedereen is er gelukkig mee , na de lange winter krijgen we opeens zomerse temperaturen. Dat mooi lenteliedje zal niet blijven duren maar we plukken de dag zoals hij komt. Yannick vierde gisteren zijn verjaardag en had vandaag geen school. Dat kwam goed uit want ze planden hun lievelingshobby voor vandaag , Vissen natuurlijk. Met Bompa en een paar vrienden trokken ze naar de vijver. Ongelooflijk maar waar... Yannick vangde 40 kgs vis , zijnen Bompa en de vrienden amper 1visje !!!! Nochtans ze zaten allen dicht bij elkaar. De sfeer zat opperbest en Rony ging met Lynn supporteren. We konden buiten eten en we waanden ons in de zomer. Met de roedel alles OK Cherry-Blue de lieveling van Yannick mocht mee naar de vijver en als ze achter de ganzen kan rennen vergeet ze hoe oud ze is. Foliebell , Prins en Kissbis gingen met mij mee ... geen te grote wandeling want met 3 is het zeker niet gemakkelijk. Aragon en Ella bleven op het terras luieren in de zon. Erijanne is onze waakster en houd de wacht aan de poort. Het "Biergalerijke" het café dat Johan uitbaat is open sinds gisteren . Een grote zaal achterin is nog in opbouw maar eens ze klaar is zullen we er zeker gebruik van maken om samen te komen met onze grote "Von Titus Hof " familie.
De bijeenkomst met de familie was een succes, weeral een jaartje ouder, maar de bloemetjes , kaartjes en vele verjaardagswensen maakten er een super gezellige dag van. Aragon liet zich stiekem door iedereen verwennen aan tafel en we deden dat we het niet zagen ! Totaal onverwacht kregen we nog bezoek van onze vrienden Filip en Monique ... speciaal afgekomen van Kortessem met een prachtig cadeau. Een aquarel van het hoofd van Aragon.. simpelweg magniefiek. Betere verjaardagen als gisteren kan ik me niet herrinneren. Vandaag vroeg uit de veren, het beloofde mooie lenteweer kwam er rond de middag , opnieuw de was buiten drogen... ik zit op een roos wolkje. Het terras werd terug in beslag genomen door onze Seniors Cherry-Blue en Aragon, languit in de zon , wat een hondeleven ! terwijl Kissbis en Prins overmoedig weg en weer crossen in de tuin. Ella blijft liever behaaglijk binnen , door het raam kijkt ze soms op naar onze speelvogels , ze verkiest het comfort van haar dekentje,laat de anderen maar stoeien. Vrienden komen op bezoek en we drinken voor het eerst dit jaar koffie buiten.. heerlijk lentegevoel.
Je voelt het gewoon, het ergste van de winter is voorbij. Terug volop energie en vandaag al een paar uur in de tuin gewerkt. Aragon ziet er beter uit, zijn ogen niet meer zo dof, zijn gang vaster , hij blijft toch in de tuin en geniet ook van de buitenlucht . Zodra hij ziet dat ik klaar ben om weg te gaan , staat hij aan de voordeur.. maar ik riskeer het niet meer te gaan wandelen met hem. Yannick en ik verjaren op twee dagen verschil en morgen komt de familie samen , een deugdoende belevenis. We mogen vieren met onze volledige roedel erbij en daar zijn we blij om. Ella krijgt mooie rondingen , is rustig , steeds dicht bij ons , laat zich verwennen. Prins en Kissbis zijn ingeschreven op expo in Luxemburg einde deze maand en s'anderdaags is het al Pasen. De week na Pasen verwachten we de pups... razendsnel vliegen de weken voorbij. als de weervoorspellingen juist zijn krijgen we volgende week echt lenteweer. Laat maar komen... de winter duurde lang genoeg.
De laatste uren wachten op het resultaat van echo... duurde vreselijk lang. We planden samen naar Tongeren te gaan met Ella maar gisteren kreeg Aragon terug een aanval van kortademigheid. We geraakten met moeite thuis van een mini-wandeling en toen bleef hij moeizaam naar lucht happen. Eens zijn medicatie kwam hij langzaam op zijn positieven. Deze nacht bleef ik bij hem en vandaag ging Roger alleen naar Bob met Ella. De hele dag ging het goed met hem , hij eet en drinkt gewoon maar weg van huis riskeer ik niet meer. Het goede nieuws telefoneerde Roger zopas... ONZE ELLA IS DRACHTIG. Al zeker een 7 tal gezien op echo. Begin april verwachten we een "Von Titus Hof " nestje.
LitelPrins beste jeugd .. vaste klant in de erering
Opnieuw met sneeuw en vrieskou vertrokken we deze morgen naar de hondenshow. Geen pretje maar de wegen waren goed berijdbaar. De Lovanium show special jongehonden en veteranen verwelkomde een honderdtal honden. Een aantal rassen gingen vooraf de leonbergers en ons geduld en zenuwen werden op de proef gesteld. LitelPrins deed het heel goed en won als jongste in zijn categorie . Toen hij ook het winnend jeugdteefje overwon werd hij BESTE JUNIOR. We waren heel blij en fier op onze jongste Von Titus Hof. Toen Aragon deze morgen de show- bagage zag om te vertrekken , keek hij nogal verbaasd, wou niet eten of drinken. Rony was zijn troost tijdens onze afwezigheid . Toen we thuiskwamen was hij heel enthoesiast en hij zowel als Cherry-Blue aten direkt hun pot leeg. De leo-girls mochten de hele dag buiten spelen in de sneeuw , in en uit lopen in de garage.. een poetsbeurt morgen zal zeker nodig zijn. Vrienden op showbezoek maakten fotos en filmden mijn blijdschap toen Prins won.!! Onze zonen konden er flink mee lachen. Een fijne zondag , na de bekommernissen van de voorbije weken een goed gevoel dag.
Tot over een paar weken kon je aan Aragon niet zien dat hij al 11 jaar voorbij was. Nu zien zelf wij hem verouderen.De ene dag gaat het beter dan de andere maar gerust zijn we niet meer. Zijn maatje Cherry-Blue word eveneens met kwaaltjes van haar leeftijd overspoeld. Toch verrasten ze me beiden toen ik gisteren met hen buiten ging bleven ze pal staan aan de auto... ons duo wou persé een ritje maken. Met wat hulp geraakten ze in de auto en aan de "waterleest" een ruim gebied tussen de velden gingen ze een paar meter verder snuffelen zoals vroeger. Beiden buiten adem maar tevreden keerden we na een kwartiertje terug huiswaarts. We beseffen dat ze achteruit gaan , dat doet pijn. Roger houd zich sterk...ik heb mijn emoties niet meer onder controle. Prins groeit als kool en is iets groter dan Aragon momenteel. Hij geeft ons veel vriendschap , nooit gedacht ik mij nog zo zou hechten aan een andere reu. Expo van zondag is vooral voor veteranen en jonge honden. Lovanium noemt de xpo maar de zaal in niet in Leuven maar in Aarschot. Dit gezegde om verwarring te vermijden want sommige vrienden en kennissen willen mee . Volgende woensdag zullen we na echographie weten of Ella drachtig is. Aan haar gedrag kan ik niets met zekerheid weten. Aanhangkelijk en rustig is ze hier binnen, alert en energievol eens op wandeling.
Eindelijk een stralende droge winterdag. Nog steeds zijn we beiden fel verkouden het gesnotter houd niet meer op. Het helder weer lokte mij wel de tuin in , een beetje frisse lucht is welkom. Prins deed zijn wandeling met baasje , Roger heeft hem meer onder controle . T'is een echte krachtpatser, lief en speels maar wat een kracht !! Aragon gaat sinds gisteren terug buitenhuis voor een klein ommetje. Intussen is Ella al 2 wken gedekt en einde volgende week zullen we met echographie zekerheid krijgen omtrent haar dracht ?? We hopen natuurlijk op een mooi nestje maar toen we de imposante dekkingslijst zagen op de belgische leo-club waren we nogal verrast. Hopelijk vind iedereen geschikte baasjes voor zo'n puppy-boom volgende lente. Volgende zaterdag is Prins ingeschreven voor de show in Leuven , in jeugdklasse. De thuisblijvers krijgen gezelschap van Yannick en Rony.
Beweren dat er geen vuiltje aan de lucht is zou overdreven zijn , maar... t'is toch beter gesteld met Aragon. Hij eet en drinkt normaal , alleen de wandeling riskeren we niet meer. Hij gaat mee naar de voordeur als ik aanstalten maak met Prins of de leo-meisjes buiten ga maar dan blijft hij staan ... hij verlaat zijn huis niet meer. Hij moet veel en dikwijls plassen door de vochtafdrijvende medicatie , dan gaat hij gewillig in de tuin. Zijn ademhaling is rustig en hij slaapt veel. Meer kunnen we niet verlangen, zolang hij kan genieten van het leven is het voor ons OK. Deze krokus vakantie was het hier druk genoeg met de kleinkinderen op bezoek en Hayka (zus van Ella). Het weer was ook al een tegenvaller en de animatie-filmpjes op TV komen mijn oren uit. Weldra is het opening van een café dat onze jongste zoon (vader Yannick) zal openhouden hier dichtbij in Peutie. In afwachting staan er nogal wat spullen hier opgeslagen door de verhuis en we trachten naar de volgende week... terug school en alles terug in orde. Hayka speelt intussen vrolijk met Prins en de leo-girls uitgezonderd Cherry-Blue die geen indringers duld. Zij is altijd heel possessief geweest en nu ze bijna 10 jaar word zal dat niet meer veranderen. T'is een speciale , lief voor ons en de kinderen ,we houden van haar zoals ze is. Met Aragon vormt zij een echt koppel , samen door dik en dun en we hopen dat het nog een poosje zo mag blijven.
Sinds een paar dagen is Aragon zeer kortademig als hij even buiten gaat. Alarmerend naar lucht happen , met moeite binnen geraken. We maken ons grote zorgen. Deze middag wou hij buiten voor zijn behoeftes en opeens op de terugweg zakte hij door zijn poten. Een voorbijfietsende dame ging Roger verwittigen want hij kon niet meer recht en ik kon er niet van weg. We geraakten thuis en de veearts kwam onmiddelijk. Aragon heeft naast zijn hartproblemen door zijn leeftijd nu ook water in de longen. Vochtafdrijvers en 2 spuiten ... stilaan komt hij er terug door. We maken ons geen illusies, medecijnen helpen maar doen geen mirakels. We hadden al een paar maal geluk dat hij erdoor kwam en hopen dat ook deze keer het lot ons het fataal verdriet zal besparen. Het zal altijd te vroeg zijn om afscheid te nemen. We hebben deze week een leo-logée, zus van Ella en tot hiertoe kan ze het best vinden met Prins. Morgen zal ze kennis maken met de rest van de roedel , vandaag waren we vooral met Aragon bezig. De kleinkinderen zijn hier thuis op vakantie en Bompa bakte een hele stapel pannekoeken. Eens de grote verwarring en paniek voorbij , konden we genieten van onze Senior die zoals steeds de eerste pannekoek kreeg. De spuiten helpen , hij kan terug recht , morgen hopelijk beter.
Het begin van carnaval week-end beloofd koud en glad te worden. Sneeuw in het vooruitzicht Lynn en Milan vinden het reuze fijn. Vandaag laatste schooldag mochten alle kindjes verkleed naar school. Lynn was een indiaantje, plezante dag , ze was nog steeds opgewonden toen ze thuis kwam . Het zal een drukke week te worden. Gelukkiglijk zijn de moelijkste dagen voorbij voor de teven... vooral voor Aragon en Prins. Cherry-Blue zit terug binnen bij ons en eet opnieuw goed. Zij kon maar niet begrijpen waarom ze enkele weken niet de hele dag bij ons kon en zag er ontzettend droevig uit. In april word ze 10 jaar en ze krijgt rheuma in de achterpoten. Ze verouderd sneller dan Aragon in uitzicht maar haar grijze snoet staat haar goed. Ze slaapt evenveel als haar grote vriend .Volgende week komt grote kleinzoon Yannick logeren en dan voelt Cherry-Blue zich opperbest want zij is de favoriete en iedere dag gaat hij met haar op stap. Erijanne is goed hersteld van de baarmoeder infektie , ze is een paar kilos kwijt maar dat mocht want ze was meer dan rond genoeg. Gewoonlijk is Ella vol energie en overal in tempo bij , nu is ze kalm en op de uitnodigende speelsheid van Foliebell en Kissbis reageert ze niet . Als ik in de tuin ga mag Prins mee ; de zotste toeren met Kissbis , die twee missen elkaar als speelkameraad. Nog een paar dagen geduld en dan is Kissbis ook safe. Ze zullen blij zijn terug allemaal samen te kunnen stoeien en voor ons is dat heel wat gemakkelijker.
Het waren moeilijke dagen, opgezweepte teven en Aragon die geen rust dag of nacht kende. We namen hem zoveel mogelijk mee met de auto, daar kon hij slapen . Hier binnen bleef hij alert en onze gewoonlijke rustige reu was een en al opwinding. Niet goed voor zijn leeftijd en zijn hart die al die onrust moest doorstaan. Sinds gisteravond slaapt hij bijna gedurig , de vele waakzame uren eisten hun tol. Op Prins passen we nog als hij buiten speelt met de teven... t'is een uitstekende leerling en gisteren gaf hij een demonstratie van de voorlichting die de leo-dames hem welwillig uitlegden!! Zijn maatje Kissbis is zijn favoriete en zij erfde blijkbaar het vurige temperament van haar moeder Ella. Al meer dan 3 weken zijn Roger en ik beiden verkouden zonder verbetering. Integendeel het verslechterd naar griep toestanden toe. Lynn blijft ook maar snotteren , bleef op doktersadvies verleden week thuis van school ; maar deze week wou ze persé naar school want Carnaval werd voorbereid en dat vond ze de moeite om erbij te zijn. Ella is heel wat kalmer geworden en binnen drie weken weten we of ze drachtig is.We trachten naar het einde van de winter, ik wou dat we al een maand ouder waren.
We vertrokken deze voormiddag richting Nederland met even slecht weer als gisteren. Regen en wind.. de route viel mee , Ella dolblij terug mee te mogen met de auto. Vanaf het eerste moment hadden we door dat haar enthousiasme van gisteren er niet meer bij was. Juncelles een grote speelvogel , begroette ons uitbundig maar veel minder dekgezind als de vorige avond. We lieten ze spelen , een 2de dekking kwam er niet. Het piekmoment was wel degelijk voorbij. Terug thuis liet ze zich gelaten afsnuffelen van de leo-dames maar verder heel kalm ging ze binnen haar dutje doen. Aragon tot hiertoe opgewonden en stressvol word stilaan kalmer. Nog een paar dagen geduld en de "hoogdagen" van de loopsheid is bij alle teven voorbij. Prins stelt zich geen vragen en is perfekt gelukkig dat hij nu steeds binnen bij ons mag. Zodra hij tussen de teven in de speeltuin is blijf ik erbij want de dames zijn gretig hem zijn 1ste sexuele les te geven !! Mooi om te zien hoe ze hem uitdagen . Zijn interesse voor hun paring-gedoe is vooral verwondering, zodra ik hem roep laat hij de leo-meisjes staan ; een wandeling vind hij veel interessanter.... nu toch nog.
Vandaag was het eindelijk zover.. Ella haar beste moment ... eisprong op 14de dag. De eigenaars van Juncelles waren in Eindhoven op expo zodus kon er pas deze avond gedekt worden. Ons koppel maakte kennis in regen en wind maar dat kon de pret niet bederven. Het klikte meteen . Een geslaagde dekking volgde en 25 minuten bleven ze gekoppeld. Nu maar duimen dat mooie Flinn onze vurige dame een nestje bezorgd. Morgen tweede dekking , de fotos die ik daarstraks maakte zijn mislukt misschien morgen beter. Erijanne is terug aan de beterhand, sinds twee dagen kreeg ze terug hevige krampen , harde buik , niet eten , ze zag er slecht uit. Sinds deze morgen beterschap de medicatie werkt . Ze heeft wel degelijk een baarmoeder ontsteking. Met antibiotika hopen we op spoedige genezing. Aragon beleefd moeilijke dagen, de dames hun hoogtepunt is hem niet ontgaan en hij jammert erop los !! dag en nacht klaagt hij zijn nood om bij de vrouwtjes te geraken.. Senior is vergeten hoe oud hij is. Van pure frustratie zou hij Prins bespringen !! Geen plezante momenten voor ons , Aragon's klaaglied zijn we beu gehoord en voor alle zekerheid en vrede blijf ik een paar nachten beneden slapen dat kalmeert de gemoederen .
