Ach.

HET TROUWFEEST

Het echte fijne weet ik ook hier niet van daarom vertrouw ik hier weer op datgene wat nonkel mil me vertelt heeft. De fik, (onze va) is op de een of andere manier in contact gekomen met het gezin van de wannes, (mijn grootvader). In de oogsttijd ging hij ook daar wat helpen, waarschijnlijk om dat er daar een mooi blond meisje was, denk ik. Ik heb me laten wijsmaken dat op den duur de moemoe er bij onze va heeft op aangedrongen van met mijn moeder, haar bedrogen dochter met een kind om met haar  te trouwen, zodat ze van de straat afwas. Dat heeft eerst nog veel voeten in de aarde gehad maar uiteindelijk stemde hij daar dan toch in toe, hij zou met mijn moeder gaan trouwen. Maar trouwen kost geld en dat had onze va niet, alleen had hij hier en daar in de cafe’s wat schuld staan. Maar tja, hoe moest dat nu allemaal met zo een vent, hij bezat niets maar dan helemaal niets, hij bezat zelfs geen zakdoek. In elk geval die trouw moest, en zou doorgaan. Ze arrangeerde ergens een kostuum voor hem, en de schoenen die hij droeg had hij geleend van een nonkel waar hij nog een beetje contact mee had, maar moest die later dan wel terug geven. Mijn moeder kreeg een bescheiden zwart kleedje, wat krullen in haar haar en zo zijn ze dan getrouwd. Het varken wier geslacht, er werd een vat bier geïnstalleerd ,iemand had een oude platendraaier die je nog met de hand moest opwinden en waar je dan 78 toeren platen mee afgespeeld konden worden. Er werd gegeten en gedronken, en  er werd wat gedanst. Na afloop ging ons moe met haar zatte vent en met mij in de fwatuur, en al zwanger van haar tweede kind naar huis. De rest laat ik maar aan jullie verbeelding over, maar er was geen rozengeur en maneschijn.

Marcel.

Word vervolgd.