"In het spoor van De Ronde!"

Niet met de fiets, niet de volledige afstand, niet het ganse parcours, maar toch gaan we vandaag een stuk volgen van "De Ronde van Vlaanderen". Euraudax Hedersem o.l.v. Geert&Lucia hebben dat eens verwezenlijkt in 2013 maar vandaag richten ze het nog een keer voor het laatst wel over een afstand van 150km onder de naam 'In het spoor van De Ronde'. Verzamelen doen we allemaal in de sporthal van Herzele om samen dan de bus op te stappen die ons brengt naar tearoom Boswachterhuisje naast het Kluisbos in Kluisbergen waar we daar met 66 wandelaars om 11u ons op gang trekken om rond het Kluisbos te wandelen wat enige tijd duurt daar het geen klein bosje is. Een paar voetstappen zetten we in Wallonië maar toch zoeken we terug het decor van de klassieker op en dat doen we toevallig via de Ronde van Vlaanderenstraat waar op de straat enkele figuren zijn gespoten ter ere van oud- winnaars zoals Briek Schotte, Johan Museeuw, etc.. alsook aan de zijkant glorieportretten van hun wellicht mooiste dag in hun carrière. In de verte zien we de kerk van het dorpje Kwaremont al uitsteken en daar gaan we ook naartoe met daarbovenop nog de laatste meters dokkeren over de kasseien van de Oude Kwaremont waarvoor we worden beloond met een koffiekoek aan de 1^ste wagenrust van deze editie. Daar ik de streek een beetje goed ken daar ik veel hier ben geweest weet ik dat de Patersberg ook dichtbij maar daar gaan we(nog)niet naartoe. We wandelen netjes achter elkaar door het Beiaard- Fonteinbos naar de top van de Hotond met zijn witte molen waar het ook tijd is om de paraplu open te doen daar er een klein buitje valt tijdens onze volgende wagenrust. Gelukkig is die van korte duur en dalen we af terug het bos in waar we terwijl we mooie landschappen zien toch uitkijken voor de stieren al zijn ze ver weg in de weide. Het is tijd om de klimmersbenen terug aan te spreken daar we ze nodig hebben om de Patersberg te beklimmen waar ze zelfs geitjes voorbij steken en ene pech geeft daar hij niet boven komt en hulp nodig heeft van zijn passagiers. Zulzeke, wandelen we nu door waar de koeien toch vreemd kijken als ze zoveel wandelaars door hun weide zien lopen. Via het Pironpad, waar de kasseien gewoon werden achter gesmeten moeten we kijken meer naar beneden dan opzij of we liggen al eerder op ons gat dan enkele minuten later in de kantine van KSV Maarkedal waar we tijd hebben om ons broodje op te eten. Via de Kortekeer dalen we naar de voet van de Koppenberg die we natuurlijk beklimmen, ieder op zijn eigen tempo natuurlijk, om terug op adem te komen met een passage door het bos met die zelfde naam er vlak na. Waneer we de kerk van Nukerke zijn gepasseerd trotseren we de distel die het paadje hebben overwoekert naar het oud station van Etikhove beneden aan de Stationsberg. Tijdens de pauze aan de wagenrust geeft de tijd aan baankapitein Geert om zijn voet te verzorgen daar hij iets heeft gevoeld maar gelukkig is zijn compagnon Lucia er om dit op haar te nemen. Eens dit gebeurt wandelen we verder waar we het huis passeren waar Valerius de Saedeleer(Vlaamse schilder) van 1921 tot 1937 hier leefde en werkte. We wandelen door het centrum van Oudenaarde waar "De Ronde" eindigt maar voor ons nog belange niet want we hebben pas 45km op de teller, dus nog een klein beetje(100km ongeveer)te doen. Via de Grote markt met zijn mooie stadhuis passeren we om 19.30u ook het gerechtsgebouw aan de Schelde en wacht ons met zijn lengte van 1300m de Achterberg die quasi ook uitkomt op de top van de Eikenberg. Terwijl de zon ondergaat staat er ons nog de Kapelle- alsook de  Boigneberg nog op het menu tot de eerste passage in zaaltje De Kroon in Horebeke waar er nu ons avondeten op het menu staat. Om deze goed te laten verteren maken we nu een plaatselijke lusje met de beklimming van de Molenberg alsook de kasseizone van de Jagerij om in de zaal nu een stukje taart aan te nemen als dessert. Om deze ook te verteren maken we nu een grotere lusje waar we de Steenberg afdalen om goed lanceren naar het kapelletje ter ere van de Ronde van Vlaanderen waar alle ere- winnaars staan vermeld al mogen ze deze wel eens aanpassen daar Fabian Cancellara als winnaar van 2010 als laatste staat vermeld. We zoeken stilletjes aan terug voor de laatste keer onze zaal op die is veranderd in een slaapzaal lijkt het wel daar bijna de helft na het benuttigen van het krieken met ballekes kizen voor een hazenslaapje. Hier moeten we ook afscheid nemen 2 kameraden die zich niet meer lichamelijk voelen en er de brui aan geven. Dokkerend over de Haaghoek direct gevolgd door de beklimming van de Leberg is nog een test of we nog goede benen hebben. Via smalle paadjes wandelen we netjes achter elkaar naar de voet van de klim die maar 950m lang is en een maximum stijgingspercentage heeft van 12% maar wel zonder kasseien, dan hebben we het over de ......... Berendries. Terwijl de zon de horizon opzoekt, zoeken wij Sint-Goriks-Oudenhove op voor ons ontbijt&voor velen rusttijd. Van Sint-Goriks gaat het nu naar Sint-Maria-Oudenhove en dit doen we via het Kloosterbos naar de top van de Eikenmolen. In Deftinge trakteert één van de deelnemers met name François n.a.v. het behalen van zijn eerste Gouden Arend. Eerst moet er nog vloeistof geloosd worden want alle extra kilootjes minder is beter want we zijn beland via de Dender in Geraardsbergen bekend om zijn Mattentaarten, Manneken Pis en zijn 'Muur' die we natuurlijk beklimmen helemaal in de officiële richting naar de top van de Kapel waar we tijd maken voor een groepsfoto. Na het middagmaal benuttig te hebben keren we even terug op onze stappen richting dat bergske om via het park de stad te verlaten richting Onkerzele met een passage door recreatiegebied 'De Gavers'. We volgen nu terug een stukje van de Dender naar de volgende rust waar we nu worden getrakteerd door Christian ook voor het behalen van zijn 1^ste Gouden Arend. Donkere wolken boven ons terwijl we in Smeerebbe zijn waar na een geruime tijd geleden de paraplu's terug een keer open mogen en dit tijdens de drink die word aangeboden door organisator Geert ook voor het behalen maar nu nar 10 Arenden. Er wacht ons nu de volgende lange klim waar één onder ons toch voorzichtiger zijn daar hij een vorm van suikerziekte heeft, daarom ons alle respect wanneer hij straks zijn eerste arend ook behaald maar ons eerst trakteert op een drankje aan de kerk van Sint-antelinks. We duiken het Druivenbos in en genieten onze voeten nog een keer van de laatste kasseistrook naar de top van de Engelsenberg. Na vele uren hebben gewandeld komen we aan in Herzele met een passage naast de ruïnes van de burcht van Herzele in het gemeentepark om halt te houden in de finishzaal waar naast de moeders die elk een bloempje krijgen n.a.v. moederdag ook de vele laureaten die een Gouden Arend hebben behaald feliciteren, maar ook evengoed al onze makkers die deze herneming tot een goed einde hebben gebracht. We mogen natuurlijk de mensen niet vergeten die ook hun nachtrust met onderbrekingen verstoord zien worden om ons te voorzien van de nodige bevoorrading.

Aantal deelnemers: 66