“Oost en de Breed zijn éne”xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De stormvogels organiseren voor de 17^de keer hun Lange Nelle tocht vanuit de startzaal die ook wel dienst doet als clublokaal o.a. Wat mij trouwens opgevallen is dat maar 2 van de 7 tochten zich afspelen in hun thuisstad. De Lange Nelle die werkelijkheid een vuurtoren is hier dichtbij is trouwens hun coverfoto van hun clubblad. De startzaal Sluisvliet bevindt zich in het oostelijk deel van Oostende, ze noemen het ook het visserijgedeelte van de stad. Uit de 4 afstanden kies ik gewoonlijk weer voor de grootste afstand, die vandaag 21,8km is. Vlakbij de startzaal ligt de 80ha grote Spuikom. Aangelegd om de havenmonding te spuien. Tijdens WO II landingsplaats van Duitse watervliegtuigen, nu het mekka voor watersportbeoefenaars en kweekplaats van de echte Oostendse oesters! Hier kiezen de 2 kleinste& 2 grootste hun rug toe naar elkaar en wandel ik via het nog niet lang wandelpaadje om via de oude zeeschool uit te komen in Bredene-sas, één van de gehuchten waaruit Bredene bestaat. Voor ons zien we de blauw witte toren waar we steeds blokjes om rond wandelen om via het wachtbekken van de Noord-Ede& plaatselijk containerpark. Wat je hier opmerkt is dat plaatselijke bewoners hun gevel beschilderd hebben met een muurtekening. Het is een paar meter meer voor we de rustpost bereiken in manege ' 't Ruitershof'. Via de paardenstallen en een prachtige paardenwegel kom je bij de St. Rikierkerk. Eens die kerk voorbij scheiden we ons van de 18km. Hier is ook het mekka van de campingzone’s. Tussen één van deze kampeerplaatsen gaat het links naar recreatiedomein 'Grasduinen'. Een paadje tussen de vakantiehuisjes brengt ons stilletjes aan naar de zee. We gaan onder de tunnel, slingeren over duinpaadjes, met onderweg het paddenstoel van kabouter pinnemuts, tot we een houten trap afdalen om via enkele wegeltjes tussen de wijken voor ons wijkschooltje ‘Groenendijk’ zien, waar de 2^de rustpost plaatsvindt. Hier maken de wandelaars aan de lijven mee wat het is om weer kleuter te voelen, want er zijn hier grotendeels kleine tafeltjes&stoelen te gebruiken. Na de rust wandelen alle afstanden terug naar de zee. Een venijnig klimmetje brengt je op een zandpad hoog op de duinen. Langs de Spinoladijk, ter hoogte van strandpost 1 ‘Turkeyen’ komen we het kunstwerk 'Olnetop 2012' van  de Belg Nick Ervinck n.a.v. Beaufort 04 tegen. De artistieke installatie van 8 meter hoog refereert naar opspattende golven. Een houten trap brengt me naar de zeedijk waar we rechts 2 omgebouwde containers zien tevens ook bedoeld naar Beaufort 04. De Estse kunstenares Flo Kasearu doet ons denken aan vrachttransport en de circulatie van goederen. Maar evengoed aan de economische situatie: leeg en nutteloos staan de containers als verloren objecten op het strand. De merknaam van de containers, ‘Triton’ (de zoon van Poseidon), is een knipoog naar de kracht van de zee die de objecten deed stranden. Hier word een beetje verder gewerkt aan de voorbereidingen voor het windmolenpark. Zo zien we t.h.v. fort Napoleon een groot baggerschip die langzaam de haven binnenvaart. Eens de dijk verlaat zien we waaraan deze tocht is vernoemd de ‘Lange Nelle’. Deze mooie, slanke, wit-blauwe vuurtoren kan haar licht 40m ver laten schijnen om de vissers te waarschuwen. We nemen nog even afscheid van de kleinste afstand waar de sluisdeuren ons brengt naar de vismijn. We wandelen er nu door, met boven ons de prachtige foto's te kijken van visserskoppen. We keren even terug om eventjes voorbij het Visserijdok met zijn vissersschepen te wandelen, waar zelfs op een zaterdag er altijd wel bedrijvigheid is. Eerst kijken of er geen tram voorbij snelt om de laatste meters van deze wandeling langs de St. Antonius van Paduakerk af te stappen waar we het eindpunt hebben bereikt!

Aan deze organisatie namen 929 wandelaars deel.