De laatste
midweektocht van het zomerverlof brengt me naar Wijnendale(Torhout)om voor de
10de Terug naar de Natuurtocht. Het moet niet altijd loopwedstrijden zijn dachten de Road Runners uit
torhout, waarom niet eens een wandeling inrichten? En zo komen velen ieder jaar
terug naar hen om volop te gaan genieten van de natuur. Vanuit het parochiezaal
starten telkens 3 lussen, dus beginnen we met lus a(5,8km).Het is meteen de
kortste, maar zonet lazen we dat het is met de meeste natuur. Even langs de
verdoken watermolen zoeken we het Provinciedomein d'Aertrycke op waar we enkele
lussen trekken rond het kasteel. Met sommige momenten horen we het geluid van
kettingzagen waar een grote kraan erop wijst dat er hier aan bosbeheer doet. Na
het bos draaien we nog een oostwegel in voordat we weer belanden in het
parochiezaal waar we meteen beginnen aan lus b(7,5km) Aan de kerk komen straks
weer want hier worden de 2 overige lussen gesplitst. Wij gaan eerst naar links
waar we de trap afdalen om op de groene 62 te wandelen. Een private wegeltje
die ook jachtgebied is&slechts vandaag bewandelbaar is(die we konden
afleiden op een bordje in het begin)brengt opnieuw ons naar een bos waar we
wandelen op de groene dreven tussen de bomen die ons al een beetje denken aan
de komende herfst. Uit het bos wandelen we het gehucht Driekoningen binnen,
gelukkig niet voor lang want we wandelen door de poort van het provinciedomein
en zien nu het kasteel op zijn vooraanzicht. Na een tussenstop in de startzaal
beginnen we aan de laatste lus c(8,1km)Wat komt er als eerst op gedachte als je
"Wijnendale"hoort? Bijna zeker hoor je veel het kasteel, deze kunnen
we dus niet vergeten vandaag. We verlaten de dorpskern om nu bovenop de groene
62 te wandelen om de verbinding te maken naar het kasteel. We wandelen door het
domeinbos met lange stukken waar enkele druppels vallen die nochtans niet
voorspeld was om met volle teugen te genieten met name van de kasteelbeek, de
ijskelder, het kapelletje&natuurlijk het kasteel zelf(waar wel van
buitenaf)Nog een klein stukje af te leggen moeten we om terug te keren in de
parochiezaal waar we ten volle genoten hebben van deze wandeling.
Het was nog droog
toen we voor de laatste keer deze morgen de bus namen om ons te laten brengen
naar Ieper. Eens uit de bus mochten de paraplu's al open, hopelijk zal dit niet
voor gans de dag zijn. Het is eventjes wachten op de start, maar eens op gang
geschoten volgen worden we direct afgescheiden van de 2 kleinste afstanden. Het
beginstukje is dezelfde als vorig jaar met een passage door het park tot aan de
drukke baan. We volgen de vijverbeek om de open vlakte in te trekken richting
Vlamertinge. De wandelaars van de 16km gaan door het kasteel van Vlamertinge,
terwijl wij daartegen rechtdoor wandelen tot aan de Hospitaalhoek. Daar gaat
het rechts de boerenwegels die nu modderwegels zijn op tot aan Elverdinge. Ook
wij krijgen een kasteeldomein voorgeschoteld. Binnengaan doen we via de groene
poort, het pad links volgend langs de vijver om buiten te gaan via de zwarte
poort. Vooraleer de drukke baan over te steken, groeten we eerst nog het beeld
van "bekend ventje" en gaan we in rechte lijn naar Boezinge. Onderweg
komen we de kleinste afstand tegen die bijna aan het einde van deze wandeling
zijn daar hun aankomst is in Boezinge. Wie goesting heeft kan een gratis pintje
drinken in brouwerij SAS of voor de anderen even verder een gratis frisdrankje
krijgen. Direct na het Artillery Wood Cemetery splitsen onze wegen opnieuw en
wandelen als grootste afstand de steentjespad(Ledwigepad)tot aan de fabriek van
Belgomilk waar we een frisco krijgen. Daarna in rechte lijn via een laatste
stukje onverhard van deze editie naar Sint-Jan waar alle wandelaars(op de 8 na
dus)samen komen t.h.v. New Irish Farm Cemetery. We krijgen nog een gratis
drankje&koekje als sampling tot we de poort van de eindcontrole
doorwandelen, MAAR nog moeten doorwandelen naar de parkingsite van Picanol om
onze medaille of plaatje kunnen ophalen die het einde luid van deze editie,
maar nu al verlangen naar 20/08/2014 voor de 42ste editie.
Als je 1dag niet
willen hebben is het wel steeds de dag van Diksmuide. De meeste vinden deze de saaiste
van alle vier. Gelukkig regent het niet zoals gisteren, maar de warmte moeten
we wel meenemen. Als de burgemeester ons op gang heeft geschoten wandelen we
door tot we de brug over de IJzer over steken en dan onder de brug wandelen
richting de IJzertoren. Nu volgt ons voor 80% van het vervolg rustige wegen met
als eerste dorpje Sint-Jacobskapelle. Hier nemen we afscheid van de kleinste
afstand zonder eerst nog een drankje mee te graaien onder het waakzaam oog van
"De Pelgrim". Onder de wieken van de windmolens gaat ook de 16km van
ons weg die richting Nieuwkapelle wandelen. Wij bevinden ons nu op de Oude
zeedijk totdat we in Lo aankomen. Nu de fabriek van Jules Destrooper hier
bevind krijgen we een boterlukke om door het stadspark te wandelen met aan het
einde de Caeserboom aan de Westpoort. Eens een molen voorbij slaan we rechts de
velden in. We wandelen een kleine 5km door verschillende boerderijen en
veldwegeltjes. We komen uit aan het mout- en brouwhuis waar we gescand worden
en nagenoeg over de helft zijn. We lopen een stukje langs de Lovaart om deze
over te steken waar de brug versiert is met meerdere pijlen. We wandelen op het
steentjespad van de Pannendorpwandelroute, om zo te komen in Lampernisse.
Eerst pikken we de 24km op, kort daarna de 16 kilometerwandelaars om richting
te IJzertoren voor de 2de keer deze dag te bereiken. Het einde is
bijna hetzelfde als het begin maar het gaat nu links door de winkels tot aan de
Grote Markt.
De 2de
dag is traditioneel de mooiste van de vier waar vandaag het heuvelland centraal
staat. Starten doen we de komende dagen op de plaatselijke grote markten,
vandaag naast het stadhuis. We wandelen tegen het verkeer in om de ring over de
steken om zonder de 8km langs de zijkant van de industrieterrein te wandelen
met voor we de controleurs van de omloop die me bij wijze van spreke
escorteren. Op naar de 5km waar we de mensen van de melkbrigade tegen komen en
stilletjes aan de bergen in de verte zien. De wandelaars van de 2 grote
afstanden trekken verder naar Loker waar we gesplitst worden om elkaar terug te
zien op de Rodeberg. Wij volgen het graspaadje en het bos tot we de laatste
meters kassei betreden tot op de top van de Kemmelberg waar daar ons een
frisdrank kunnen krijgen. Via "Den Engel" dalen we langs de kasseien
om via het graspaadje richting Dranouter te wandelen. Op de grote parking word
onze kaart afgestempeld om in orde te zijn met de boekhouding. Een vervelend
stukje onverhard met grote stenen in reservaat Eeuwenhout brengt ons de
Douvevallei in, zeer mooie zichten, zeer mooie paadjes in het bos, zelfs enkele
trapjes met als finale een kleine korte klim naar de Rodeberg om uit te komen
bij de "Lijstermolen". We dalen samen met de wandelaars van de 24km
af naar Westouter, waar jammer genoeg de paraplu's tevoorschijn moeten komen.
We nemen nu definitief afscheid van de heuvels om onderweg al de wandelaars
weer op te pikken voordat we wegens werken even een omweg moeten maken om de
Vleterbeek naast ons zien en de stadskern ban Poperinge binnen te dringen en de
markt te veroveren waar de ambiance jammer genoeg niet te vinden is daar
iedereen verschuiling zoekt.
De 4-daagse is voor
mij het einde van de zomervakantie, waar we rond de ijzer wandelen. De 1ste dag
is voor mij een thuismatch daar het loopt in eigen gemeente. Nu het nog kan heb
ik eerst uitgeslapen, want de komende dagen is het steeds vroeg opstaan. Ik start
zoals het hoort op de begin aan de St.-Niklaaskerk. We gaan rechts en zien daar
de tentenkamp van Oostduinkerke om stilletjes aan Doornpanne te bereiken.
Onderweg hebben we al de 8km-stappers achter gelaten. We wandelen door het
reservaat op het steengruis voor dat we dalen richting zee toe. Na een
melkbekertje hebben we 5km achter ons en volgen de ganse dijk tot aan
St.-Idesbald met onderweg een soepje van de Paardevissers en de 16km daar ons
verlieten. Wij alleen volgen de grote baan voordat we De Panne binnentreden om
een appeltje te krijgen van de gemeente om deze op te eten tijdens de hele dijk
tot aan de tent van Marcel Vantilt. We zoeken het strand op om deze een klein
stukje te volgen. Zand krijgen we nu in overvloed, daar we een passage hebben
door domein De Westhoek. Voor afkoeling zorgt het Calmeynbos en een fruitsapje
aan het einde van deze strook. We bewandelen de macadamwegen om stilletjes aan
Veurne te bereiken. Dit doen we langs het water met de verschillende bruggen.
We bereiken de site van de Suikerfabriek en zien loopgraven gereconstrueerd
voor de serie 'in de velden'. Voor we het station passeren moeten we eerst onze
kaart afstempelen. We zoeken stilletjes weer de rust op om quasi in rechte lijn
te wandelen naar Wulpen, een deelgemeente van Koksijde. Aan het brugje is het
weer de samenkomst van alle afstanden om de laatste meters af te leggen langs
het golfcomplex voordat we in het visserijmuseum belanden.
Snaaskerke, waar
kan je dit het best situeren?Het is even buiten Oostende maar ook niet ver van
Gistel gelegen. Het is bereikbaar met het openbaar vervoer dus wandelschoenen
aan voor de polderwandeltocht georganiseerd door Wandelclub Gistel. Welke van
de drie afstanden zullen we doen vraag ik me af bij de inschrijvingstafel. Het
is mooi weer & tijd genoeg, dus waarom niet kiezen voor de 22km. We mogen
nog even genieten van rustige wegen maar dan volgt de grote baan langs het
Plassendalevaart waar we netjes achter elkaar wandelen. Er moet een manier zijn
om hier over of onder het water te kunnen! Ah, wat zien we daar al? Collega's
wandelaars wandelen op de Snaaskerkebrug dat wij dus ook op en af moeten. Nu
laten we het geruis van auto's ruilen voor het geruis van vogeltjes terwijl de koeien
+schapen liever gezellig met zen allen de schaduw opzoeken. Als we de
houtfabriek gepasseerd zijn vroeg er me iemand of dit de weg naar de start is.
Ik help ze op de goede weg daar ik de streek een beetje ken. We nemen de andere
brug over het water om weldra afscheid te nemen van de kleinste afstand die in
de rustpost/startzaal hun wandeling al hebben opzitten. Eens weer bij de Sint-Cornelius-kerk gaat het nu naar links waar ik de dame zie
die me daarnet iets vroeg voor de startzaal. We wandelen bij het geboortebos
van 2006 op de groene 62 tot aan de thuishaven van deze wandelclub met name
Gistel. Eerst de tunnel onder de E40 voordat we de cafetaria van het zwembad
rusten is geblazen. Voor de afkoeling moeten de mensen ergens anders naartoe
want die is gesloten vandaag, maar de zee is toch niet ver. Het is eerst
aandachtig het splitsingsbord raadplegen dat je de juiste weg kiest, want
hopelijk ben ik de enige die de verkeerde richting heb bewandeld. Voor het
plaatselijk lusje wandelen we voorbij het borstbeeld van Pieter Bortier.In Gistel experimenteerde hij op de
Britanniahoeve, en legde hij volkstuintjes aan voor gepensioneerde landbouwers zonder
eigendom. Dit was een primeur in België. In Diksmuide opende de hij als eerste
in West-Vlaanderen een openbaar park. We wandelen voorbij de oostmolen om de harde weg te wandelen tussen de
maïsvelden om terug voor een poosje de groen 62 te bewandelen tot we weer bij
het zwembad zijn. Nu ik de juiste weg volg moeten we over de E40 om het
macadamwegeltje te volgen naast de Waerevaart. Nog even de grote baan volgen
tot we even voorbij de betonfabriek het stukje opnieuw doen die ons nu ik
brengt naar het einde toe.
Met zen
allen komen we de 2de vrijdag van augustus naar Bornem om deel te
nemen aan de "Dodentocht". Sommigen voor een weddenschap, de eerste
deelname of gewoon om proberen als getrainde wandelaar de 100km af te leggen
binnen 24 uur. Na een treinreis wilde ik van voor eens starten en was dus om
17u al aanwezig om mijn badge af te halen. Na ik mijn bagage te hebben
afgegeven aan één van de vele vrijwilligers, verschoot ik dat er al een spurtje
van een kilometer werd ingezet om toch vooraan te staan. Terwijl sommigen nog
een dutje proberen te doen schoven er duizenden aan in mondjesmaat om klaar te
staan om te vertrekken. Nadat weervrouw Sabine Hagedooren als ambassadrice van
Plan België ons beide handen in de lucht wilde hebben&de burgemeester door
een micro die niet wilde meehelpen voor zijn toespraak steeg de spanning op. De
brandweer zorgde ervoor dat het nog even kalm was, maar eens zij weg waren
gingen de lopers als een schicht ervandoor. Door het late startuur(21h)was het
niet lang wachten voor het donker werd toen we op de Groenendijk lang de
Schelde, wandelden met links enkele schapen onder het krekelsgeluid. Aan de
kerk van Weert kregen we de tijd om voor de 1ste keer ons bevoorraden met een
bekertje water. Als we de steentjesdreef met enkele grote putten hebben
bewandeld komen we terug in het centrum van Bornem, waar we nog niet opgeven
want 15km afgelegd te hebben is nog geen 100, dus houd de moed erin collega's.
We gaan de tunnel onder de N16 door om bij de chocoladefabriek krachten op te
doen door een dorstlesser en een rijsttaartje. De Schelde speelt een bijrol in
deze actiefilm omdat we er weer langs wandelen voordat we kennis maken met
Hingene, die wellicht bekend staat als de gemeente van kasseien, die wij niet
graag opwandelen. Op weg naar Ruisbroek zien we de schelde stromen in het
donker, het ideale moment om de kikkers te horen. Wat ook hoort bij dit
evenement is dat de plaatselijke bewoners ook hun slaap even uitstellen om bij
een vuurtje, de ene al groter dan de andere, de deelnemers aanmoedigen. Aan het
station gaan we naar rechts om eventjes het spoor te volgen tot we aan een
rondpunt een kookketel met de naam 'Duvel' opmerken. Dat wil zeggen dat we op
de controle aan de klimmuur de kans op een Duveltje naast ons verstandelijk
liggen, voor we een passage hebben door de brouwerij. Nu volgt het langste overgangsstuk
van 10,39km tot de volgende controlepost, met op een deeltje een vervelend
stukje onverhard waar de stenen uitsteken, maar gelukkig hebben we genoeg
zaklampen bij om niet te kunnen struikelen. In de gemeente Londerzeel staan de
mensen van Aquarius om ons een drankje te geven in toch te zeggen uitstekende
weeromstandigheden. Nu komen we aan het punt net na het bordje van de 50km waar
de meeste willen bereiken, de bekende post van Palm. We zien na 7uur wandelen dat
er nog weinig opgevers zijn, zodat het nog kalm is. Vlug de tijd geven om ons
van frissere kleren en/of kousen aan te brengen plus krachten op te doen om te
beginnen aan het tweede gedeelte. Als de duisternis heeft plaats gemaakt voor
de dag mag een stukje bos niet ontbreken, dus wandelen we door het Buggenhoutbos
om nog een stukje molenbeek mee te pikken om krachten op te doen aan de school
van Lippelo. Kort erna hebben we al 3/4 opzitten van deze tocht om rond het
water van het fort Lieszele te wandelen. Een onverhard wegeltje brengt ons naar
het centrum van Puurs om even halt te houden. Na de toren gaat het links doorWandelbos Tekbroek om de
verbinding te maken naar Oppuurs. Een agente brengt ons veilig de baan over om
het onverhard paadje te wandelen tussen de Vlasrootputten. Nadat we de nog
overblijfselen van het vroegere station Sint-Amands met kort daarna de sporthal
kunnen we hier nog even bij- of aftanken voor de laatste 10km af te leggen.
Traditioneel volgt nu de passage op jaagpad of beter bekend de dijk van de
Schelde. Eerst passeren we Mariekerke, het dorp van Emile Verhaeren met onder
meer zijn grafsteen die uitkijkt op de grote plas. Wie het nog nodig heeft kan
nog even bijtanken bij de laatste bevoorradingspunt om beginnen af te tellen met
de albekende bordjes voordat we het centrum betreden waar we onder geklap de
eindmeet bereiken net zoal de 6932 collega's van de 11157(recordopkomst)die
gisterenavond vertrokken zijn.
