"Ik vraag me af of er hier wel kastelen zijn?"

We spelen eerst het spelletje 'Wie van de 3'? In de Marching konden we lezen dat er in Vinderhoute, Zandhoven alsook in Eernegem "Kastelentochten" plaats vinden. Ik heb gekozen voor dat laatste al vraag ik me af er wel kastelen zullen tegen komen in dit polderlandschap. Vanuit het domein Torenhof kon men ook kiezen voor de wandeling of een fietstocht op deze zonnige zomerdag. De wandeling stond o.l.v. wandelclub Motestappers uit Koekelare die ons de keuze liet uit 6 afstanden, voor elk wat wils. Wij houden voor onze eerste gedeelte van de omloop als 25km- stapper het gezelschap aan de kleinste afstand. Het duurt niet lang of we wandelen de Groene 62 op , dat vroeger een spoorwegbedding was, op en passeren het oud station van Moere voordat we aan de Moerdijk in de startzaal kunnen verpozen of direct verder wandelen. We wandelen de windmolens tegemoet op grondgebied om te wandelen naar Gistel. Nadat we het industriepark zijn voorbij gewandeld gaan we op naar Abdij "Ten Putte" waar in de cafetaria de volgende rustpost is. Een klein stukje geschiedenis geven we u mee: Wellicht op het einde van de 11de eeuw werd op de plaats van de marteldood van de H. Godelieve een klooster van zusters Benedictinessen opgericht. Enkele Latijnse en Middelnederlandse levensbeschrijvingen van Godelieve verwijzen naar het blindgeboren dochtertje uit het tweede huwelijk van Bertolf als stichteres en eerste abdis van dit klooster. De abdij werd in 1578 verwoest door de geuzen. De zusters moesten vluchten en stichtten in 1623 een nieuwe abdij in de Boeveriestraat te Brugge. Op 2 juli 1891 keerden twaalf zusters naar Gistel terug en namen hun intrek in het nieuwe klooster, gebouwd in neogotische stijl. In 1934 kreeg de priorij de eeuwenoude titel van abdij terug. Eind 2007 verhuisde de Gemeenschap Moeder van Vrede, die erkend werd als religieuze congregatie van diocesaan recht, vanuit Meetkerke naar de abdij Ten Putte. De abdij Ten Putte wordt druk bezocht door bedevaarders en toeristen. In een fraaie koepelkapel staat de put met het miraculeuze water (1634). Verder kunt de abdijkerk, de devotiekapel, het kraaikapelletje (op de motte), de plaats met het genadebeeld en de gevangenis bezoeken. Zeer bijzonder is het 'hemd zonder naad', dat volgens de legende gemaakt werd door Godelieve. Zeker aan te raden is een bezoek aan het vernieuwde Sint-Godelievemuseum waar u meer verneemt over de Gistelse heilige en de geschiedenis van de abdij. Het is tijd om verder te wandelen door het polderlandschap langs de achterzijde van de abdij door Zevekote om eventjes een hoekje om te maken om het Kasteel Bon Vouloir te passeren. Het kasteel werd vanaf 1889 in fasen gebouwd en als jachthuis door een adellijke familie ingericht(Bon Vouloir is de titel van een jachtlied) Tijdens de 1ste Wereldoorlog werd het door de Duitsers als veldhospitaal gebruikt en verwoest. Vanaf 2001 kreeg het een grondige renovatie met respect voor de eclectische stijl van de jaren 1900. We wandelen het CC(cultureel centrum)in voor de verpozing waar meerdere afstanden hier een lusje doen. We wandelen langs de tarwe- en maïsvelden naar de Hovaeremolen waar we rechtsaf terugkeren langs de Wallenbeek tot de dorpskern. Nog een goed 2km resten ons nog waar we de drukken baan nog eventjes volgen om nog eens langs de Moerdijk wandelen tot aan de startzaal. Wel spijtig dat we maar één kasteel hebben gezien terwijl het toch in meervoudsvorm stond gepubliceerd.

Aantal deelnemers: 1321

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://picasaweb.google.com/100518113529093874334/Kastelentocht2015?authuser=0&feat=directlink   

"We zijn hier niet voor sinaasappels te zoeken!"

Zwerven door de nacht, al dan niet wandelend of lopend langs een landschap niet  gedomineerd door dichtbevolking. Dat had ik zo een beetje verwacht toen ik de verplaatsing deed naar Binche waar wandelclub 'Les Marcheurs de la police de Binche' hun jaarlijkse 100km en Thudine weer hebben ingericht. Een paar minuten voor 21u kregen we het licht op groen en wandelden langs een vestigingsmuur op de Square Seri Veux Binches de grote stad uit naar de eerst bevoorradingspost te Waudrez. Op de toekomstige bevoorradingspunten zullen voor ter drinken altijd kunnen kiezen tussen water of cola al dan niet bijkomstige keuze van koffie. Als waait het bijna niet toch zien we de windmolens hun wieken met volle kracht laten draaien. Op kasseien worden onze voeten niet verwend waar we nu de windmolens achter ons laten op weg naar Haulchin. Geen soep voor mij op deze bevoorradingspost waar ook voor het eerst onze kaart word gekenmerkt, want het is al warm genoeg buiten. Geen verlichtingspaal onderweg dus de zaklamp is nuttig om de fluocerende pijltjes te zoeken onder het geluid van krekels in de bermen. Richting Merbes-le-Château wandelen we wandelaars voorbij die blijkbaar te vlug zijn gestart wat een geoefende wandelaar eigenlijk niet zou mogen tegenkomen. We wandelen de Sambre over om door de industriezone te wandelen om andere kleding en/of kousen aan te doen in de hoofdpost terwijl we wachten op onze omelet. We volgen nog een klein stukje het spoorweg om terug via het water een klein stapje terug te keren om een klein onverhard waar de uitstekende stenen zeer gevoelig zijn voor onze enkels niet te verstuiken. Het is tijd om de Collégiale te Watze te passeren en verder door Thudinie, dat is het land van Thuin,  te stappen die boven een helling ligt met onder meer zijn bibliotheek en zijn stadsplein waar waarschijnlijk overdag men vergezichten kan bewonderen. Het was net helder aan het worden,als er al 61 km op de teller stond nu zou ook de tocht wat meer avontuurlijk worden. We liepen terug door een stukje bos met vooral een gevaarlijke afdaling waar we blij zijn mocht het niet geregend had of het was een gladde bedoeling geweest op weg naar de post 10(van de 14)waar we het lege flesje sportwater inruilen voor een volle. Ik vind het bijzonder mooi in deze tocht als de ruines van de abdij van Aulnes in het zicht komen. Zo om 7 uur 's morgens is de plaatselijke horeca nog niet open. Niet getreurd. In een school vlak over de sluis was het voor ons bevoorrading. Geloof me! Ik dronk er niet één maar 2 bekers koffie. Ik had de cafeïne precies nodig. De Samber bleef enige tijd onze compagnon naast de mooie vergezichten. Het is het landschap in het bos na de controlepost die me de verstrooidheid naast mijn medemakkers die ik tegenkwam tijdens deze tocht, heeft opgebracht. Wat nu? We hebben besloten om het eerste dorpje op te zoeken aan vragen aan de bewoners, zelfs aan de postbode waar Mont-Sainte-Geneviève is. Je zou denken dat we extra kilometers zullen hebben maar op de afstandsmeter van mijn compagnon stond dezelfde aantal kilometers die we ook gingen afgelegd hebben toen we in de bevoorradingspost zijn. Nu zijn we dus weer op het oorspronkelijke parcours en wandelen we met de dagstappers naar Buvrinnes waar men her en der soorten vogelverschrikkers vind, de ene al origineler als de andere. Als de windmolens weer in zicht komen is het stappen door de stofferige warme wegen tussen de korenvelden. waar de  abdij van La Bonne Espérance in het  zicht komt. Hier hebben we de laatste bevoorrading Vanaf hier is het dan nog 4,9 km te gaan lang een fietspad die uitkomt bij de vestigingsmuren bij het kasteel van Binche om dan nog even door het centrum te wandelen om te belanden in het Kursaal waar we de bel luiden en proficiat wensen aan alle wandelaars die deze tocht hebben uitgewandeld.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://plus.google.com/photos/100518113529093874334/albums/6173884968336061169?authkey=CM7K-LDSxKHXYw   

"Een pasgeboren kindje heeft nog veel te ontdekken"

Aktivia heet "TTC Smashing Smude VZW" van harte welkom om als wandelclub toe te treden bij de grote wandelfamilie. De tafeltennisclub uit Diksmuide organiseert hun eerste wandeltocht met name '1^ste Op weg in Diksmuide rond de Yzer en Yzertoren' en dit zowel zaterdag als zondag al stond de tocht niet vermeld in de Marching maar via enkele internetbronnen toch bekend werd voor de wandelaars. Vanuit hun clublokaal aan de jachthaven zijn we samen vertrokken met de 6km voor een korte passage door de binnenstad met een passage langs de Begijnhof, Vismarkt en de Sint-Niklaaskerk om de Handzamedijk op te wandelen. We nemen de Drie Mussenbrug om de woonwijk door te wandelen om een beetje afkoeling te zoeken in het stadspark. We treden opnieuw de stadskern in met een doortocht langs de Grote Markt met het beeld van Janneke Maan en een stukje winkelstraat om de grote baan te dwarsen om nog even de wijk erachter mee te pikken om weer in de startzaal te belanden. De 6km heeft hun tocht al op zitten maar wij nog niet dus voegen we toe aan de andere afstanden om de Hoge brug over als onder te wandelen richting de Yzertoren met PAX-poort. We volgen de Ijzer op de Ijzerdijk om te wandelen naar Sint-Jacobskapelle. Op het Sint-Jacobsplein voor de kerk vind men een grote pelgrim als aan de overzijde een tekstje van Guido Gezelle. We wandelen verder de polder in naar Oudkapelle waar bij een plaatselijke boer de rustpost is. De 18km doen net zoals wij een plaatselijk lusje waar het rechttoe rechtaan naar Nieuwkapelle gaat om de windmolens aan de visvijver voorbij te wandelen om terug te wandelen via de Oude Zeedijk naar de rustpost te Oudkapelle. Na een drankje is het tijd om terug te keren richting Diksmuide dat we doen via de Grote Beverdijk. De 1^ste druppels vallen uit de lucht maar de voorspelde onweersbuien blijven(weeral !!!)uit. We wandelen langs het spoor en op de Oude Spoorwegbedding Frontzate richting de Yzertoren. Nog even de brug weer onder en over om via de Jachthaven de startzaal weer binnen te wandelen waar we bij afgeven van de controlekaart een ijsje krijgen. De club mag tevreden met hun 1^ste wandelorganisatie en hopelijk mogen er nog velen volgen waar men al doende leert om de wandelaars tevreden te maken.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://plus.google.com/photos/100518113529093874334/albums/6167944339873232481?authkey=CMDwnMiUq624gQE   

"2/2 op mijn rapport voor de 125km, 0/2 voor de 125km"

Als je een gouden arend wilt halen bij Euraudax Belgium moet je 2 maal 125km wandelen aan één stuk zonder slaap of het moet een hazenslaapje zijn tijdens de lange pauzes. Vandaag organiseert Euraudax Brakel o.l.v. de 2 Danny's de 20h van Brakel. Het is de baankapitein Danny die me komt ophalen om me naar de startplaats sporthal 'de rijdt' te brengen. Eerst begroeten we iedereen hoofdzakelijk de steeds terugkerende makkers die ook houden van lange afstanden te wandelen. Euraudax is ook bekend over de grenzen met wandelingen in Frankrijk, Duitsland, etc. Zelfs een groepje Denen hebben de weg gevonden om hier de streek te komen verkennen door in groep te wandelen aan een tempo van 6km/u. Het is rond de klok van 11u wanneer we met z'n 83 zijn vertrokken voor de 1^ste lus van 50km waar het niet lang duurt voor we kennis maken met het op en neer wandelen die deze streek rijk is. Tijdens de afwisseling van (on-)verharde paden in Zegelsem merken we pijltjes op voor de wandeling van de wandelclub uit Nukerke die morgen hun wandeling . hiernaar toe brengen. Na een 8km en al over het middaguur krijgen we bij de eerste wagenrust een warme kippenbout aangeboden door de medewerkers die we met volle teugen afknabbelen. We blijven achter de baankapitein onverharde stukken opzoeken tot het Etikhoveplein voor de volgende bevoorradingspost. Het is hier dat een pasgetrouwde koppel hun mooiste dag van hun leven hebben te merken aan de paardenkoets voor de kerk. Kleine stapelwolkjes met verbeelding zie je zelfs er iets in, brengen ons met poze's afkoeling. We wandelen Leupegem binnen waar de verleiding naar de Koppenberg groot is maar daar gaan we niet naar toe. Via de spoorweg die we volgen gaan we nu nog niet naar het centrum van Oudenaarde maar eerst geven we onze bonneke af in ruil voor een broodje die we bij een drankje benuttigen in 'The Outsider' met zicht op de kerk van Oudenaarde bij het meer. hier kan je ook terecht kan voor events, incentives, teambuilding, survival, sportkampen, milieuklassen, expedities… en nog veel meer. Via het meer dat we een tijdje volgen verlaten we het domein en trekken nu echt de stad van Adriaan Brouwer in waar tijdens de laatste weekend van Juni de Bierfeesten plaatsvinden. Tussen de drukte slaan we net voor het stadhuis rechts af om door het Liedtspark(stadspark) om lang beide kanten van de Eindrieskaai te wandelen langs de Schelde tot aan het Kezelsfort waar we eerst een ijsje eten voor we gezamenlijk het bezoeken. Het fort is gebouwd tussen 1822 en 1824 door 1500 bouwvakkers tijdens de Verenigde Nederlanden met als doel Oudenaarde te beschermen tegen eventuele aanvallen van de Oostenrijkers of Fransen, maar werd nooit gebruikt. In het midden staat het buitenverblijf van de eigenaar , een klein kasteeltje(Belvedère).  Het fort is gesloten tussen 15 september en 15mei zodat de vleermuizen ongestoord kunnen overwinteren. De ronde bogen van baksteen zien er als nieuw uit, ze hebben dan nooit last gehad van weerinvloeden en erosie. Aan de ingang staan meters ver confituurpotten die families gebruikte om de vruchten van de vele fruitbomen rond het fort te verwerken. Het fort bestaat uit luistergangen(waar ze hoorden of de vijand aan het graven was)& dynamietgangen alsook kazematten aanwezig als verblijfplaats voor officieren. Eens we het fort bezocht hebben zien we links nog een prachtig uitzicht over de stad voordat we de wandeling weer hervatten via de Vlaamse Ardennendreef. Wanneer we het Markebeekje beklimmen we de 1^ste echte klim van de dag met name de Ladeuze waar het gras hoog staat tot aan de extra ingelaste WR aan het kapelletje. Jean Jacques & Luc trakteren ons op een glaasje daar ze hun al dan niet eerste gouden arend hebben behaald. Na de aperitief wachten we geduldig op onze toer om het overstapje over het prikkeldraad te nemen en hopelijk Danny geen klachten krijgt van de plaatselijke landbouwer daar we op zijn patattenveld aan het wandelen zijn daar het beter loopt. De 1ste lus zit er op en is het tijd voor het avondmaal te benuttigen en tegelijkertijd Geudens Kim te feliciteren met het behalen van zijn 21^ste schelp. De fluohestjes worden aangedaan wanneer we met 68 man vertrekken voor lus 2. Naast Nederbrakel ligt op een boogscheut Opbrakel waar we nog de kans krijgen nu het zicht nog optimaal is om door het Rivierenbos te wandelen. Na het bos kiest Danny om een afslag eerder te nemen wegens de tijd niet te veel verliezen daar we nog recht hebben om ons dessert(rijsttaartje)nog te laten smaken. We hebben 60,5km op de teller staan om via het gemeentelijk domein Reytmeersen de nacht in te wandelen en een blauw uitzichttoren passeren voor we halt houden om de banaan als krachtvoer in te nemen bij de kerk van Michelbeke. Er word blijkbaar veel gefuifd in Brakel want her en der paseren we de ene jukebox na de andere op weg via het gemeentepark naar de startzaal waar de benen/voetjes kunnen uitrusten tijdens onze koude schotel. Alléz parti voor lus 3 waar we met 61 zijn vertrokken voor de voorlaatste lus via het rondpunt met fietswielen Brakel uit te wandelen om stilletjes vals plat naar de WR in Everbeek-Beneden voor een puddinkje en een bekertje frisdrank. Van de stad "beneden" moeten we dus ook naar die van "boven" waar het luchtruim aan het ophelderen is wanneer we dus Everbeek-Boven eventjes rusten. We kunnen weer goed zien, al heeft de ene meer moeite met zijn ogen op te houden dan de andere, dus kunnen we weer de natuur induiken en zoeken het Hoogbos op waar Danny heeft besloten om hier ook een beetje in te korten via de Toepkapel daar we nog tijd genoeg krijgen om onze ontbijt te benuttigen. In de startzaal krijgen Luc & Hugo hun aandenken voor het behalen van hun arend. Waar we met 83 zijn vertrokken gisteren ochtend zijn er 60 die vinden dat ze nog een 25km kunnen bijdoen en beginnen met goede moed te klimmen naar de top van de Valkenberg om verder naar boven te gaan nadat we een rode kip zijn voorbij gewandeld in de rarara.....Kiekenstraat. In Elst zoeken we een stukje bos op die uitloopt na schriftelijke toestemming om een stukje te wandelen door te wandelen door zijn fruitgaarden van meneer Decroo. Er word vandaag nog een keer getrakteerd nu door Geert Strobbe die ons een druppel aanbied voor het behalen van zijn 9^de gouden arend net bij de Zwalmbeek. De Berendries speelt nu een grote rol daar we deze eerst dwarsen via een nieuw aangelegd onverhard stukje om deze op de straatzijde af te dalen en weer op te klimmen net zoals enige wielertoeristen. Via de patattenvelden als maïsvelden wandelen we naar St.-Maria Oudenhove om café The Corner binnen stappen voor onze CR. De Pelgrimsweg wandelen we in om het kasteel van Lilare en Jansveld met mondjes maat een einde kunnen maken aan deze Euraudax wandeling waar in de startzaal nog wandelcollega's beloond worden met het behalen van hun Gouden Arenden en ik nog wakker moet blijven om niet in het verkeerde dorp te belanden dan mijn thuisbasis. Wie nog zin heeft om een 100km wandeling van Euraudax mee te doen(laatste van het jaar)heeft nog een kans op 5 september voor de wandeling te Torhout.

Aantal deelnemers: 97

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://plus.google.com/photos/100518113529093874334/albums/6166556989967824257?authkey=CNa224XZkta-8wE   

"Bienvenue à la National wallon jour de marche"

Na mijn 100km wandeltocht te Torhout gisteren was ik benieuwd of ik genoeg gerecupereerd was om samen met mijn clubgenoten te gaan wandelen in Wallonië. Per bus zijn we aangekomen te Mons die cultureel hoofdstad van 2015 is waar Federation Francophone Belche de Marches Populaires(F.F.B.M.P) of Waalse tegenhanger van Aktivia hun Nationale Wandeldag houden. De organisatie is in handen van Comité Provincial Du Hainaut(HT 000)die al de wandelaars verwelkomen in de Lotto Expohallen waar ze hen afstanden aanbieden van 4 tot 42km. Ik haast me om me in te schrijven om zo snel mogelijk aan de 42km te beginnen daar ik de busreis terug niet mag missen. We wandelen naar het station over de sporen heen om de geeloranje pijltjes te volgen via de universiteit Cité Jacques Franeau, het stadsparkje en zelfs de gevangenis om Bergen(Mons)uit te wandelen tot aan de rustpost. We zien dat we straks hier terug komen maar eerst gaan we samen met de 21 & 29km de brug over de Maas. We zien de kerk van Obourg maar daar gaan we niet naartoe daar we het beekje L'Obrechoeul volgen. F.C. Ouborg heeft zijn terrein hier uitgezet een beetje uit het dorp waar we op de kasseien, want dit kennen ze hier ook,wandelen op weg naar de school Saint-Denis voor onze rustpost. Het duurt niet lang of we steken de maas over via de hoge brug naar het perron van Obourg. We nemen afscheid van de 30 kilometerstappers om de mensen van de 20km te vergezellen. Het duurt niet lang of we wandelen weer alleen als we in het bos van Havre gesplitst worden. Het is even puffen om naar boven te gaan op naar de rustpost te Saint-Symphorien. Na de rustpost vind men aan de kerk een reuze megaliet dien in de Stenen Tijdperk diende als slijpmiddel. Een onverhard steenwegeltje brengt ons naar het Militair begraafplaats van Saint-Symphorien waar we deze snel even bezichtigen. Daar waar in de verte de windmolens met volle teuge draaien keren we terug na het korte lusje van 3km naar de rustpost. Via woonwijken steken we de drukke baan over om een steil stuk te doen naast een groot veld waar vroeger hard werd gevochten tijdens de Slag van Bergen. Verschillende woonwijken wandelen we hier ook weer door tot aan de rustpost die we aan het begin van deze tocht ook bezochten. Nu duiken we het centragedeelte in met tijdens onze tocht kunstwerken ter gelegenheid van Mons 2015.De Saint-Waudru kunnen we gratis bezoeken met binnen in grote schilderijen en zelfs de gouden koets die gebruikt word bij een belangrijke historisch-religieuze stoeten aan deze taalgrens. We gaan naar boven tot aan de top waar bij de belfort we een prachtig panoramische uitzicht kan bewonderen van Bergen. Als u bijgelovig bent mag u zeker het aapje niet vergeten te strelen op het hoofdje met je linker handje om alle geluk te mogen hopen net aan de stadhuis. Nog even we wandelen we langs de gesloten winkels om nog een rustpost mee te pikken en de Saint-Waudru via de achterkant in de Rue Samson weer voorbij wandelen. Eindigen doen we zoals we begonnen zijn met een passage door het station tot aan de startzaal waar ik nog eventjes een drankje kan benuttigen voor de bus op te stappen op weg naar de Vlaamse Kust.

Aantal deelnemers: 2116

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://plus.google.com/photos/100518113529093874334/albums/6163956158181499969?authkey=CMb-gqfD-re78QE   

"pfff, het is niet van de vermoeidheid maar van het parcours dat al quasie 5x hetzelfde is"

Eerst was het 'Nacht van Vlaanderen', maar sinds een aantal jaar al 'Nacht van West-Vlaanderen', of zoals ik het noem de 'Nacht van Torhout-Brugge', daar we niet gans de provincie aandoen(denk maar aan de kust). Al zijn de afstanden lang, we doen dit allen met veel plezier al dan niet getraind. Ik neem het openbaar vervoer om mij te verplaatsen naar Torhout voor mijn 5^de deelname van de Nacht van West-Vlaanderen. In de sporthal haalt iedereen zijn borstnummer en/of controlekaart om stilletjes zich klaar te maken voor de tocht. Om 20.15u kropen we in het zog van de lopers van de 42, 21&10km en wandelden tussen 2 hagen van supporters over de Burg naar De markt. De brede Ruddevoordestraat leidde ons het Brugse Ommeland in. Een muziekgroepje en de startstempel wachtten ons op aan de ingang van het diocesaan centrum Virgo Fidelis, waar de schitterende dreven van het wandelbos ons de 1^ste natuurstroken bezorgden, om over te gaan in het Groenhovebos. Enkele meters verder waar we gratis peperkoek kregen lieten we de 10km achter en stapten het Plaisierbos in. Een smal paadje tussen de varens zorgden ervoor dat het tempo even zakte. Langs enkele straten, met passage door het girodomein kwamen we aan in Veldegem waar we krachten konden opdoen met een banaan en een bekertje water. De wandelaars van de 42km komen hier straks nog eens terug, wij niet want we eindigen via andere wegen, maar dat is nog veraf. We wandelen het natuurdomein doeveren in waar onderweg even de benen moeten heffen om de houten bruggetjes te trotseren. We zoeken na een stukje harde gedeelte opnieuw de natuur op met domein(maar zeg maar bos)Merkenveld waar aan het einde het bevoorradingsteam van wandelclub 4 Op een Rij-Zedelgem stond te wachten om ons bij te tanken met de nodige suikers van een bekertje cola&een suikerwafel. We wandelden naast de snelweg op nu definitief afscheid te nemen van de 42km bij de brug. Ondertussen kwamen de fluovestjes&zaklampen tevoorschijn. De sliert van op en neer dansende lichtjes werd gevormd, wat de mooiste momenten beleefd van De Nacht. We klauterden de A17over en kozen voor een lange kasseidreef die ons afleverde aan de controlepost in Oostkamp. Met het Rooiveld kregen we er een volgend bosstrook onder de voeten geschoven, die ons brengt in Waardamme. Hier krijgen we de kans om onze 1^ste portie koffie binnen, alsook(waar ik een beetje tegenopzie)een rijsttaartje, dat we moeten opeten, nu we de kans nog hebben om nog vast voedsel in te nemen. Wat rustige straatjes brachten ons naar een drukke baan waar een politieagent ons een veilige doorgang bezorgde. Al is Beernem hier 9km vandaan, toch moeten we eerst nog een ommetje maken om een passage te hebben te Hertsberge. Via een ommetje rond de kerk, wandelen we het uitgestrekte Bulskampveld in gevolgd door de Vagevuurbossen. Ondertussen zijn we beland in het gesloten instelling te Ruiselede waar we moeten letten op het verhoogje bij het binnenkomen van de controlepost. Leuke betondreefjes voerden ons even doorheen Oost-Vlaanderen, waar we 2 bruggen over wandelen om vanwege parcoursaanpassing niet via de Miseriestraat en bocht de jachthaven van Beernem naast te wandelen met de intussen bekende voetgangersbrug over het kanaal Gent-Brugge-Oostende die we oversteken om via het wegeltje achter het gemeentehuis het Cultureel Centrum te bereiken waar we voor het eerst gebruik kunnen maken van onze bagage. Een tiental minuutjes later zetten we de tocht verder, want we zijn zo goed als halfweg. We zoeken een onverhard en nadien verhard paadje op die ons bracht naar het kanaal Gent-Oostende. We moeten de Leiemeersen onderbreken want in  Moerbrugge kregen we de kans voor een suikerwafel, maar daar bedank ik voor want mijn maag begon een beetje tegen te pruttelen. Al een paar jaren gaan we niet de Assebroekse Meersen & de Gemene Weiden bewandelen maar blijven de vaart volgen richting Steenbrugge-Assebroek voor de volgende rustpost. Ondertussen mogen de fluovestjes en de zaklampen weg gestoken worden en kijken de koeien een beetje vreemd op, want zo vroeg op de dag zoveel wandelaars voor hun neus zien voorbij komen, hadden ze wellicht niet gedacht. We steken de Steenbruggebrug over om een passage te maken op het Hugo Clauspad door het Lappersfortbos, bekend om zen actie voor het behoud van dit stukje natuur. We nemen de brug over de vaartdijk om eindelijk Brugge in te treden. Halt!!!, ik merk dat ik de verkeerde weg ben gewandeld dus moet ik een stukje terug om het juiste traject te volgen. Via de Jachthaven, het allombekende Begijnhof & het Minnewaterpark krioelt het niet van de toeristen, maar de rust zelve wandelen we nog door een aantal wijken voordat we de 2^de hoofdcontrolepost bereiken in het Immaculata Instituut(al een paar jaar niet het Boudewijn Seapark meer)waar we kunnen genieten van een boterhammetje met een tasje koffie. Hier kunnen we ook het overtollige soorten belast achter laten, want mijn maag kon het niet meer aan maar het Rode Kruis hielp me met een pilletje maar ook om mijn rugzak enigszins lichter te maken door deze i mijn bagage te doen. We trekken ons weer op gang om via enkel straten te belanden in het Tillegembos & domein Breisbroek. Bij het natuurcentrum bevind zich een hoeve waar ik opmerk dat ik hier buiten de medewerkers geen collega zie. Vanaf hier krijgen we een lag stukje verharde gedeelte om door het dorpje Snellegem met zijn paard te wandelen tot we de voeten nog eens verwend mogen worden om op zachte bospaden van het Vloethemveld door te wandelen. Toch zijn we al in Zedelgem om in het provinciaal veiligheidscentrum voor al onze hulpdiensten te genieten van een drankje. We trekken opnieuw het Vloethemveld in gevolgd door de open vlakte van de Klijthoek om bergopwaarts het dorpje Aartrijke te bereiken. Gelukkig is het niet aan het regenen nu we onder donkere wolken wandelen want miezeren heeft het al vannacht gedaan. We verlaten het voetbalterrein van VV Aartrijke om even verder het stukje inwandelen van het  provinciaal domein D’Aertrycke, grondgebied Torhout, waar een lange dreef ons bracht naar de dorpskern van Wijnendale. Het is hier ook dat we de wandelaars van de Batjestocht ons bijvoegen. In het Parochiehuis kunnen we onze laatste krachten bijvullen om de resterende 4 kilometers af te. Via de herasfalteerde Groene 62 gaat het zo goed als rechtdoor om aan het einde van deze strook nog even een drukke baan te dwarsen, en aan de brandweerkazerne het sportterrein inwandelen om de bel te mogen luiden na de 100km te hebben uitgewandeld.

Aantal deelnemers: 2274

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://plus.google.com/photos/100518113529093874334/albums/6162458628099508865?authkey=CK_itbK7m9DF1gE   

"Al wegen verkenen die ik volgende weekend ook zal doen."

Ook al stond voor de mensen die houden van lange afstanden  de sloebertocht in de marching, sla ik deze een jaartje over daar dan een Mega-versie zal plaatsvinden in 2016. Nu transporteer ik me naar Oostkamp waar de Godelievestappers in samenwerking met de plaatselijke Rode Kruis-afdeling hun 'Tweis deur Orscamp'. Vanuit de startzaal in het dorpskern zijn we vertrokken voor de wandeling van 23km waar we beginnen met te wandelen door het stadspark & sportcomplex. Aan het kasteel van Gruuthuuse zijn de 3 kleinste afstanden al weg van ons waar wij na de spoorwegbrug de vallei van de Zuidleie een klein stukje doorwandelen. We zijn in Moerbrugge beland waar eventjes na de kerk de 1^ste rustpost van de dag in CC de Zuidleie is die we 2x doen. Eerst moeten we net zoals de 18km nog een plaatselijke lusje doen waar we de Beverhoutse kapel passeren net op de grens met Oedelem. Het Zuiddambeekje merken we op terwijl we de lange stukken weg bewandelen naar de rustpost. Via de Moerbruggebrug, ook moet je geluk hebben dat hij niet open gaat, wandelen we niet langs het kanaal van Gent naar Oostende maar steken de autosnelweg E40 over. We doen dit bijna nogmaals maar ernaast loopt het paadje door het Nieuwenhovebos met zijn kasteel van Erkegem tot aan de rustpost Nieuwvliet in de wijk Sint-Pieter. Daar wij nog extra kilometers moeten doen tegenover de overige afstanden wandelen wij eerst nog door de wijk om tot slot met de andere afstanden steeds contact houden met de autosnelweg waar we de vanaf de rustpost geen natuur hebben doorgewandeld tot aan de aankomst in Oostkamp.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
https://plus.google.com/photos/100518113529093874334/albums/6160216893012750129?authkey=CMHehPCAj-74Gw   

"Hopelijk appreciëren ze van mijn suggesties?"

Jaarlijks nodigt de Duintrappers Westende al hun leden uit om deel te nemen aan hun clubwandeling. Op een vergadering vroeg ik als kersvers bestuurslid of ik de clubwandeling een keer mag laten plaats vinden in Koksijde nadat we in 2005 al eens in Wulpen(een deeldorpje van Koksijde)hadden geweest. Ik kreeg een Jà en kon mijn voorbereiding een paar maanden geleden starten om alles tot in de puntjes te krijgen dit weekend. Op de eerste zaterdag van Juni kwamen ze met 94 naar zaal Noordduinen om eerst in groep een wandeling te maken van 7 of 14km in en rond deze gemeente. Wie koos voor de 7km wandelde via de Noorduinen dichtbij de Zuid-Abdijmolen langs Baaldus Kruis om een klein stukje park naast de ruïnes van de Duinenabdij door te wandelen om nadat we links het vissershuisje Nys-Vermoote / Jommekeshuis (ca. 1855-1865)zien met een knipoog naar onze stripfigurentocht, halt te houden om de clubmakkers tijd te gunnen om de O.L.V.-Ter Duinenkerk te bezichtigen. De winkelstraat vermijden we best in het weekend en daarom heb ik uitgestippeld dat ze via de kleine rustige straatjes erom heen kunnen wandelen. Wat ook men hier vind is de typische huizen in Belle Époquestijl in het het Quartier Sénégalais. Net om de hoek op het Bad Schallerbachplein staat ook de Manneke Pis(een replica van die van Brussel)maar net vandaag niet. Misschien is die in herstelling wie weet?Ze wandelen gewoon verder richting de zee via de Gedenkteken voor de gesneuvelde zoeaven(Zouavenplein) naar de rustpost in het educatief centrum 'Duinenhuis' waar ze door de club getrakteerd worden op een drankje en een uitstekend uitzicht op het dakterras. Ze zijn al over de helft en wandelen stilletjes aan richting de aankomst. Ik kon ze de Hoge Blekker nog voorgeschoteld hebben maar dan hadden ze meer kilometers moeten doen dus stuur ik ze niet naar boven maar langs een bouwput via de toekomstige assistentiewoningen(één van de vele hier) rond de historische villa La Vigie die werd gebouwd in 1923 op een bunker uit de eerste wereldoorlog en was tot eind vorige eeuw het officiersgebouw van de luchtmacht. Nog eventjes een onverhard stukje duinen moeten ze meepikken om te kunnen belanden in de rustpost in afwachting tot de wandelaars van de 14km.

Ikzelf was baankapitein voor de stappers van de 14km waar de natuur een grote rol speelt. We wandelen de Noorduinen in maar aan de andere kant om de Hoge Blekker te beklimmen in het zand tot boven. We hebben goed getimed want de nieuwelingenkoers was juist gepasseerd voordat we de afdaling konden inzetten. Wij zien de kerk voor ons maar gaan niet naar binnen maar wandelen het park naast het Abdijmuseum een heel stuk door om de voetgangerstunnel te nemen naar de zee toe. Nadat we een rondvraag hebben gedaan konden ze kiezen of ze al dan niet het strand op wilden wandelen of via de dijk naar de andere uiteinde om ook stilletjes aan de rustpost in de Duinenhuis aan te doen. Daar we een klein beetje vertraging hadden moesten we de pauze een klein beetje korter houden want er stond ons nu een lastig stukje op het menu die onze tijd ook zal laten uitlopen. We zijn Duintrappers dus wandelen we door de Schipgatduinen met enkele lastige stukjes zoals een steile zandhelling naar beneden om uit te komen bij de boten Peniche & Normandie. We wandelen door natuurreservaat Doornpanne waar de mensen met hun honden een paar meters extra moeten doen daar ze niet door mogen wandelen omwille van de grazers. We zijn beland in Koksijde-Dorp om door de Galopperswijk te wandelen en me soms vergis wat nu de juiste links of recht afslag is daar ik naar ze uitkijk in andere standpunt. We steken de drukke baan over om de wijk door te wandelen bij de Sint-Pieterskerk waar de koers al lang voorbij is, gelukkig. Een plaatselijke bewoner heeft wel een bijzonder binnenhuisinterieur met name een geraamte van een hele olifant in hun huis gezet deel ik ze mee voor we de laatste stukje natuur laat voorschotelen. Het zijn de Liefoordduinen waar ook jaarlijks de wereldbekermanche cyclocross plaats vind. Door het late tijdstip heb ik moeten knippen in het parcours en in plaats van de duinen achter de luchtmachtbasis door te wandelen te wandelen naar het Coxyde Military Cemetery die op zo'n 200m van de startzaal is.

Na alle wandelaars een eerste drankje hebben benuttigd hadden we nog 3 biermanden uitgeloot tussen de deelnemers voor ze allen konden aanschuiven voor een heerlijke barbecue en het 9u was voor we voldaan konden terug kijken op een geslaagde editie.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
https://plus.google.com/photos/100518113529093874334/albums/6158754065426309633?authkey=COKIqKKCrZzkQQ   

"Zo dichtbij maar toch niet het strand op."

Vroeger waren ze wandelclub Vriendenkring Maria-Duyne (VWJL-335)maar sinds 2013 zijn ze ever gegaan in de Puinstappers. Naast hun Calidristocht hebben ze vandaag de 'Zeebriestocht' boven het doopvond gehouden. Starten doen we vanuit Bredene-Dorp vlak naast de kerk waar ze ons 7 afstanden voorschotelen. Eens gestart wandelen we rond de kerk en kunnen we gevelschilderijen her en der zien in dit dorpje. We wandelen via de campings om in het polderlandschap te wandelen tot we via de containerpark weer tussen de huizen wandelen naar de rustpost in het schooltje niet ver van de startzaal. Dat schooltje ligt ook gelegen naast de spuikom die we een stukje volgen tot aan de splitsing. Een stukje groen maakt de verbinding met de woonwijk erachter. We steken de drukke baan over om de houten trap te nemen waar we bovenaan de zee kunnen zien. Dichter erbij komen we niet want het gaat het mulle zand op gevolgd door hget harde gedeelte met onderweg de uitkijktoren. Mò, we zien geen pijl meer wat nu?gewoon terug wandelen het stukje terug waar we de laatste pijl gezien hebben die blijkbaar door een persoon van de elastiek werd verwijderd zodat ze ons gewoon weg ergens in niemendals sturen. We nemen de 2de brug over de drukke baan om via het Staf Versluyscentrum het winkelgedeelte door te wandelen om het duinenplein(met zijn beeldende vrouw)schuin over te gaan het paadje op te wandelen tot aan de rustpoist in café zeemeeuw. Via straten waar steden en/of landen zijn verwerkt zoals Aalststraat of Frankrijklaan wandelen we naar het visserskapel om nog even het recreatiedomein grasduinen tot aan de startzaal waar we nog een klein lusje moeten doen om onze afstand te voldoen. We wandelen naar de paardenmanege ruitershoeve om weldra weer de rustpost bij de spuikom te bereiken. Bij de splitsing is het niet ver meer om langs het paadje naast het voetbalveld de grijs-witte(vroeger was die blauw-wit)watertoren tegen te komen die we snel weer in de startzaal doet belanden.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
https://plus.google.com/photos/100518113529093874334/albums/6155058245130598641?authkey=CO2q29yruZGhLQ   

"De strijd in de provinciehoofdstad"

De Brugse Mettenwandelclub hebben niet lang moeten zoeken naar een naam voor een wandeltocht. Vanuit Sint-Kruis(Brugge)richten ze vanuit een schooltje hun Brugse Mettentocht in. De straten bij de startzaal kriskrassen we voor we het kasteel van Rooigem passeren tot aan de rustpost Nieuwland. Straks komen we hier terug maar eerst een plaatselijke lusje doen die ons brengt naar de Damse Vaart aan de grote baan die we een klein stukje volgen om via een paardenhoeve terug te keren op het steenpad naar de rustpost. Eens het schoolcomplex verlaten wandelen we het sportcomplex 'gulden kamer' vierkantig rond om via de kerk van Sint Kruis terug te belanden in de startzaal. Vanaf her komen we nog een keer langs na de 2 lussen die hier uitgepijld zijn. Gesplitst word er bij de abdij van Sint-Trudos om de lange betonbanen te volgen tot we de dorpskern van Sijsele voor ons zien maar naar rechts gaat het fietspad op naast domein Ryckevelde. Alléz, zo veel natuurstukken om door te wandelen vind men hier en toch het harde gedeelte kiezen, zeer teleurstellend! Als we veel wagens zien moet de startzaal niet ver zijn dus nog even de laatste lus vlug doen om van dit saai parcours af te zijn. De laatste lus is quasi hetzelfde als de vorige lus want nu gaat het weer naar Ryckevelde achterlangs het kasteel terug naar de grote baan om tussen de villa's te wandelen tot aan de aankomst.

Aantal deelnemers: 1717

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
https://plus.google.com/photos/100518113529093874334/albums/6152807963548689745?authkey=CKz49ua6u8zJIg   

"Hopelijk na weinig slaap genoeg gerecuperreerd!"

Goed geslapen heb ik weer niet toch na de inspanning waardoor ik al ruimschoots wakker ben om de voorbereidingen te treffen voor de tweede 50 kilometer van het weekend. Het is vandaag niet alleen de keuze uit 25 & 50km zoals gisteren maar er zijn ook afstanden bijgekomen waardoor families ook kunnen zich sportief uitleven. We staan met ze allen al te popelen om te mogen starten maar we mogen van de organisatie al om 6.25u vertrekken voor onze tocht. We gaan het baantje in die we gisteren deden toen we van de Oude Kwaremont deden en opmerken dat we onze 1ste bevoorrading niet zullen krijgen daar de mensen van de Coca Cola nog helemaal aan het opstellen zijn. Voor ons zien we de Kluisberg die we nu de top gaan bereiken via de straatkant waar we eerst een stuk fruit overhandigd krijgen om het bos in te wandelen. Het is geen lang stuk die we verkennen daar eens aan de linkerzijde de recreatiedomein ons doen herinneren aan de oude startplaats zijn we zo goed al weer buiten aan het bos waar in de tent bij de Vierschaar men nog druk bezig is om gezellig samen de broodjes te smeren om de wandelaars hun ontbijt aan te bieden. We volgen de weg naar de uitgang van de dreef om naar de hangar van Willequet voor het flesje water want voor een pintje is het nog heel vroeg. We moeten opletten dat we vandaag de brede oranje wegwijzers volgen en niet die van gisteren die nog niet werden weggehaald of we wandelen verkeerd. We wandelen door de tuin van de kunstenaar waar we beelden/kunstwerken van alle genre kunnen bezichtigen op weg naar de drukke Ronsebaan die we dwarsen om af te dalen naar de splitsing waar de 2 grote afstanden hun eigen weg beginnen. We vatten de klim van de Kalkhoveberg aan  waar we het natte grasweide de Beiaard(Fontein-)bos tegemoet wandelen. Links zien we de witte uitkijktoren die bovenop de Hotond staat en daar moeten we ook naartoe voor de volgende bevoorradingspost waar we met een zoetekoek in de hand de Hotondbos doorwandelen waar we de vogels rustig horen tjirpen. Juist het bos te hebben verlaten nemen we ook afscheid van de 25km maar we zien ze straks zeker terug. Wie nog kasseien over heeft mag ze gerust hier komen storten want er is nog plaats genoeg op Leo Pentirenpad naar de top van de Kortekeer. Daar ik verschillende tochten heb bewandeld in deze streek en de banen een beetje ken weet ik dat om de hoek de rustpost zal liggen.... maar we gaan er nog niet naartoe daar de verbindingstuk ruim 10km is. We gaan eerst naar de kerk van Zelzeke  die we gisteren ook nog hebben gepasseerd waar de rustpost was maar vandaag niet dus want stilletjes aan gaan we toch de Kortekeer beklimmen met een paar steile bochten om het bestemde middagmaal(terwijl het nog volop ochtend is)in de kantine van KSV Maarkedal een paar medewerkers van gisteren nog herkennen die ook vandaag weer bezig zijn met boterhammen te smeren. We wandelen eerst langs de flank van de Koppenberg naar beneden maar moeten hem toch bedwingen naar boven toe en ene fietser beter naar boven gaat dan de andere. Via het Koppenbergbos gaan we naar beneden naar het dorpje Melden waar we een deja vu krijgen want op dezelfde plaats(meetingcenter Enjoy) als gisteren krijgen we dezelfde bevoorrading met name onze rijsttaart met koffie. Nadat we de kerk voorbij zijn gewandeld volgen we Schelde aan de rechterzijde van ons via het onverhard paadje vlak ernaast met onderweg ook het domein Scheytteput waar we de gratis aangeboden appel niet wegsteken maar direct ons laten smaken om op krachten te komen want straks weten we dat er nog geklommen zal worden. Waar we gisteren nog de Patersberg naar boven moesten doen we hem deze keer al afdalend op de kasseien waar de samensmelting met de andere afstanden stilletjes een feit is om opwaarts en dokkerend naar het dorp Kwaremont wandelen en kunnen genieten van de sfeer bij een fris Kwaremontbiertje. Samen laten we het dorp achter ons om Berchem weer binnen te wandelen om via de oude spoorweg onze kunnen neerploffen na een 2daagse. Ik ben wel een beetje teleurgesteld geweest over het parcours  vandaag daar we veel dezelfde wegen hebben bewandeld die we gisteren ook al hebben gedaan. Het is tijd om mijn pak en zak te nemen om weer naar onze eigen huisje te vertrekken.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://plus.google.com/photos/100518113529093874334/albums/6150204338368021633?authkey=CMPRg_jF-cTFtAE   

"Waar was de tijd dat ik hier kwam wandelen met de familie."

Toen ik nog was trok ik met mijn familie naar het recreatieoord Kluisbos om deel te nemen aan Omloop Kluisbergen, ik ben benieuwd of er iets veranderd is na 44 edities?

De startplaats is sinds dit jaar veranderd waar ze zijn uitgeweken naar feestzaal Brugzavel te Berchem. Omloop Kluisbergen is al enkele jaren een wandelweekend waar men ook de zaterdag kan wandelen tussen 2 afstanden in het bijzonder 25 & 50km. Na een al te weinige slaap recht tegenover de startzaal staan we met zen velen al klaar aan de inschrijvingstafel en is het nog geen 7 uur als de eersten al vertrekken. We verlaten het dorpje Berchem waar we de Schelde oversteken tot juist niet in Kerkhove te wandelen maar langs de Avelgemse Scheldemeersen tot aan de rustpost in zaal Volkswelzijn te ruien waar me een broodje met kaas en hesp met bijhorende koffie bij krijgen die een beetje dienst doet als ontbijt. Als we Ruien verlaten zien we links het Kluisbos op de Kluisberg die we beklimmen langs de Waalse kant daaropvolgend het bos in en uit stappen met onderweg het huldegingsmonument van de 2 wandelschoenen van de organisatie bij het in ontvangst nemen van een blikje ice-tea. We pikken eerst nog een stukje Wallonië mee voor we weer het bos inwandelen waar aan de bekende tearoom Vierschaar bij de tent een ontbijtkoek meekrijgen. ‘De pijlen met de gele fluolintjes volgen’ zegt een van die medewerkers daar aan ons daar ook al de pijlen voor morgen al hangen. Even verder worden we definitief voor de 1^ste maal gesplitst met de afstand van de 25km daar wij het bos dalen tot in Russeignies om de karnemelkbeek opwaarts gaan om bovenaan in de hangar van Willequet  daar waar terug een samensmelting is getrakteerd worden met een pintje of een flesje water. Het duurt niet lang of we worden alweer gesplitst waar de 25km de Kalkhoveberg afdalen. Wij gaan zeker de Patersberg op? Néé, Morgen misschien tijdens de 2^de dag. We moeten goed kijken waar we onze voeten zetten tijdens het stappen op een met gras bedekt onverhard wegel daar de schuine boorden niet deugd zullen doen als men je voeten verstuikt. Wanneer we Zulzeke binnen wandelen kunnen we al een beetje het parcours van morgen verkennen daar de pijlen ook hier naartoe lijden maar de andere richting uit. Na een volgend stukje bos dalen we af naar de rustpost in de kantine van KSV Maarkedal waar we een bekertje soep met 2 boterhammen bijkrijgen die nog volop bezig zijn met het smeren ervan. We wandelen netjes achter elkaar op de drukke baan tot we tussen de 2 delen van de Koppenbergbos wandelen die al zegt het zichzelf de Koppenberg hier ook ligt. Die beklimmen we morgen pas, vandaag is het al afdalend tot in het dorpje Melden waar in de meetingcenter op onze positieve kunnen komen bij het nuttigen van een rijsttaart met bijhorend kopje koffie. Via de achterzijde kunnen we even schuilen tegen het miezeren in het bos waar ze ervoor gezorgd hebben dat we niet de gladde sompige stukken moeten bewandelen onderweg naar Zulzeke in het café naast de kerk een ontbijtkoek terug in onze handen krijgen. Nog een goed 10km te wandelen waar we voorlopig geen natuur meer krijgen maar macadamwegen langs verschillende hoven. Ah, daar is hij dan toch! De Patersberg die we toch moeten beklimmen en natuurlijk ook moeten afdalen en onderweg de 25km oppikken om samen een stukje Feelbos met uitstekende stenen alsook moeten dokkeren over de kasseien langs de achterzijde van de Oude Kwaremont waar op het plein hoe kan het niet anders dan het Kwaremontbier gratis kunnen proeven of een flesje water. We zijn er bijna dus nog even op onze tanden bijten om nadat we weer Bechem binnen wandelen nog even op de oude spoorweg stappen tot we aankomen in de zaal en alvast onze wandelkaart voor morgen ophalen.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://plus.google.com/photos/100518113529093874334/albums/6150202423639370785?authkey=CNKWv9DJ0q6GrgE   

"Gelukkig heb ik niet de 2 dagen gekozen!"

Het Provinciaals bestuurskring Aktivia West-Vlaanderen houd nog eens hun Sunparks wandelweekend te Oostduinkerke. De afgelopen jaren was het één dag of ook soms een 2-daagse. Men kan dit weekend wandelingen kiezen die hier rond op het menu heeft. Een nadeel is wel dat zowel de zaterdag alsook de zondag dezelfde parcours is uitgepijld wat een beetje jammer is. Vandaag kies ik voor 24km die dan ook nog bestaat uit een optie 'Hoge Blekker' of 'Schipgat'. We gaan het domein uit langs de achterkant om de watertoren te passeren om op de weidegrond op te wandelen met meerdere bunkers op onze weg richting het vakantiedomein Ysermonde. We keren terug langs de Loisweg om een passage te doen door domein 'Ter Duinen' om via de grote baan terug te belanden in de startzaal. Nu gaat het via de Noordzeedreef het Hannecartbos in. De organisators waren eerst van plan om door het groen stukje te wandelen i.p.v. de grintpad maar dat stukje is maar op een bepaalde tijd open na het broedseizoen. We duiken de Oostvoorduinen in waar we uitkomen naast de begraafplaats om een beetje verder halt te houden in de rustpost naast het visserijmuseum. Het is ook hier dat voor de 2 grootste afstanden de opties starten waar de ene  de andere hun eigen kant uitgaat. Ik heb gekozen voor de optie "schipgat" daar de andere optie ik een beetje minder mooi vind. We wandelen langs de Sint-Niklaaskerk tot bijna op de dijk waar het plots naar links gaat via de boot Penisch richting het strand van Sint-André. We wandelen het strand op naar links om het strandzand in te ruilen voor het duinenzand van de Schipgatduinen. aan het bezoekerscentrum Doornpanne gaat het naar links en zien we de kerk voor ons om het dorp in te wandelen richting de rustpost. De Plaatsduinen doen we niet in werkelijkheid want we wandelen er juist naast kriskras de straten volgen tot aan de zeedijk. Het voetwegel volgen we helemaal tot het uiteinde om dan te wandelen in Ter Yde waar een pijltje weer juist gedraaid moest worden om de correcte weg te doen i.p.v. de drukke baan te volgen. Nog even terug de Noordzeedreef in om aan de linkerzijde het vakantiepark al te zien waar we moeten zijn.

Aantal deelnemers: 498

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
https://plus.google.com/photos/100518113529093874334/albums/6147264491866382449?authkey=CJCJnMexkYPazQE   

"Het is nog eens tijd dat we verder werken aan onze spaarkaart."

Mijn 3^de manche van 'Sportief Wandelen' speelt zich nog een keer af in West-Vlaanderen met name in Beernem. Daar organiseert WSV Beernem(moedige wandelaars)hun Beernemse Gordel. De grootste afstand van 42km laat ik een keertje overslaan maar gelukkig is er nog een 35km. We starten in OC De Kleine Beer om via de brug het kanaal Gent-Brugge over te wandelen en nadien de jachthaven naast te wandelen. "Man, man , man....miserie, miserie, miserie", miserie zien we in alle vormen over enkele meters. Is het niet de bocht is het dan de straat of waarom niet ook een hoeve. Een onverhard strook langs het spoor volgen we tot aan het station waar even verder een eerste rust is in een lagere school. Terwijl de kortste afstanden terug keren stappen de langere afstanden over de autosnelweg waar ernaast een groen domein is waar we doorwandelen met mede dank door de watergroep. Eens dit gedaan zijn we al beland in Sint-Joris(deelgemeente Beernem)waar in het  Hulstlo, volgend stuk bos ook mountainbikes hun traject volgen. In de sporthal van het Psychiatrisch Centrum Sint Amandus is de centrale rustpost voor de komende aantal keer. Want van hieruit starten de 2 plaatselijke lussen die wij moeten afleggen. Het ene stuk na de andere stuk natuur krijgen we onder onze voeten in en rond Ruiselede om dan de Vagevuurbossen in te duiken wat betekent rust, schoonheid, groen,.... tot aan de rustpost. De 2 grote afstanden krijgen nog niet genoeg natuur op hun bord daar de 2^de plaatselijke lus zich helemaal afspeelt in het provinciaal domein Lippensgoed-Bulskampveld met zijn houten bruggetjes en natuurlijk ook zijn kasteel. Na we nu definitief voor de laatste keer de rustpost hier hebben verlaten wandelen we nog even door het domein over de E40 om de spoorwegtunnel ook nog te nemen. Wanneer we Beenem terug inwandelen zijn de donkere wolken hier ontstaan. De laatste kilometer is aangebroken en daar zijn ook de eerste regendruppels dus hoog tijd om nog eventjes de paraplu open te doen wanneer we langs het kanaal de laatste meters volgen tot aan de startzaal.

Aantal deelnemers: 1027

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
https://plus.google.com/photos/100518113529093874334/albums/6148644210923810465?authkey=COnY6sW1oYiZnwE   

"Als je 100km aankan, moet je je grenzen verleggen naar afstand toe."

Nadat ze vorig jaar hun niet te onderschattende 200km hielden, doen ze het dit jaar een beetje minder met een 125km of 25h in Euraudax- termen. We hebben het over Euraudax Hedersem die wel de concurrentie moeten ondergaan met die andere honderd kilometertocht vanuit Schaffen. Vanuit de deelgemeente van Zottegem met name Velzeke zijn we met 88 wandelaars waaronder 5 Britten gestart voor de 1^ste 25km, dus de weg is nog lang. Via aardewegen maken we al direct kennis met het golvend landschap die deze regio uitstalt. Mochten we al stevig willen klimmen gingen we de Vlamme doen(gemiddelde 10%), maar we moeten ons nog niet afmatten en gaan we rechts de Steenbergse bossen in waar eens het bos uit halt houden bij de wagenrust aan de kerk van Oudenhove. Wanneer de halve boterhammetjes kaas/hesp gesmaakt hebben wandelen we netjes op een rij  op het wegeltje dwars door de wijk Boterhoek. Het is aangeraden om niet aan hun grond te komen of we krijgen een riek in de kont staat vermeld om een protestbord waar de landbouwers vrezen voor hun voortbestaan. Aan de vistrap/oude molen lassen we een pauze in om een drankje te nemen en zeker de mars of snicker niet mogen meedoen daar ze in ice cream vorm is. We beklimmen de Hostelerie(8%)om aan de grote weg de dringende medische hulpverleners voorrang te verlenen voor we naast het klosster door hun bos wandelen met enkele beeldhouwwerken van die vroegere paters. We gaan de kerk tegemoet om aan de achterzijde de kerkwegel te nemen richting de zaal om ons broodje te verorberen. Eens de 2^de lus aangevat dokkeren we een kleine stukje over de kasseien van de Paddestraat voor we terug de onverharde wegels uitkiezen naast het beekje Zwalm waar me in Munkwalm recht tegenover de kerk in het café Ysebaert de enige CR is op deze editie. Om 17.30u is het nog steeds 16°C dus opwarmen is niet echt nodig om langzaam lichtlopend te wandelen naar Roborst. Eens de kerk gepasseerd krijgen we geen natuurstroken onder onze voeten richting Rozebeke waar voor de kerk het standbeeld "De Ruitersommegang" met aan de andere kant. De laatste WR van de vorige lus is ook de laatste van deze lus waar we een snacksaté krijgen naast ons drankje. We wandelen op het mijnwerkerspad het gehucht van Sint-Goriks-Oudenhove uit om in Strijpen enkele stukken nog herkennen die we ook deden op de Nationale Wandeldag zoals de wachtbekken. Het is tijd om het avondmaal te benuttigen waar op menu staat: Aspergesoep gevolgd door kalkoenrollade met spekboontjes en gebakken aardappeltjes. Na de maaltijd word Dirk Cooman gehuldigd voor zijn 5de schelp, bravo! Naast de fluohesjes is een zaklamp ook misschien nuttig om de smalle voetwegels alsook de kasseien over te wandelen om zo de vertering zijn werk te versnellen tijdens een plaatselijke lusje rond de zaal. Het dessert zijn we daarstraks niet vergeten hoor! Om niet met een zware maag te moesten vertrekken hebben we daarom deze lusje gedaan want er stond een grote eclair voor onze neus die voor sommigen ietsje te groot was. We hebben ongeveer 60km al achter de rug wanneer we de centrum doorwandelen alsook de achterkant van het station, rond de kerk van Bevergem en het AZ tot aan de wagenrust bij de kerk van Godveerdegem. "Het spoor" speelt nu een grote rol de komende kilometers beginnend door de spoorwegbrug te gaan om dan naast het paadje naast het spoor om deze dan over te wandelen via de spoorweg om het juiste spoor te volgen achter Lucia & Geert om via Strijpen terug te zaal binnen te treden en een kop soep te benuttigen. De volgende wandelaar die word gehuldigd is Castelein Jo met het behalen van zijn 1^ste gouden arend. Rond de klok van 2u30 zijn we vertrokken voor de vierde lus al waar we de kasseien van de Lange Munte ook moeten over wandelen richting Oosterzele. Is het geen klim is het dan de brug over de spoorweg dat we moeten op en af gaan richting de wagenrust aan feestzaal Steenput te Balegem. De zon begint op te komen nadat we de Klepmolen uit graniet met zetelkap zijn gepasseerd. Op de kasseien van de Lippenhovestraat is er een motorrijder die ons gezelschap houd. Waarom steekt hij ons niet voorbij? Het is namelijk Jeroen(een trouwe Euraudax-wandelaar)die ons eerst komt begroeten voordat hij ons bijvoegt na het ontbijt  voor de laatste lus. Er zijn 2 wandelaars die hebben deelgenomen aan Schaffen die blijkbaar nog zin hebben om nog deze wandeling er bijvoegt. Met z'n 44 zijn we vertrokken voor de laatste lus van 25km waar we via de Lovertheaterdreef aan de rechterzijde het kasteel van Leeuwergem op onze pad tegenkomen.  Als we de drukke kruispunt  over gestoken hebben zijn we niet alleen als we door het Cotthembos wandelen, want we moeten zowel voor als achter ons kijken en dikwijls 'vélo' moeten roepen als er meerder montainbikers ons willen dwarsen. Aan het einde van de lange bosstrook maken we tijd voor de pauze bij de WR.  We wandelen door Hillegem waar na een landbouwwegel Nadia ons trakteert bij de laatste bevoorradingspunt aan de hondenschool voor het behalen van haar gouden arend op een vorige Euraudax wandeling. Alléz, nog even op de tandjes bijten voor de laatste kilometers waar we door het park van kasteel Breivelde wandelen. We zoeken nog even het centrum op om toepasselijk via de Blarenhoek de laatste lijn in te gaan en onder applaus worden gefeliciteerd door de medewerkers en ook door de baankapiteins Geert & Lucia. Applaus is er ook voor Gunther(1^ste), Guy(1^ste), Lelay(8^ste), Danny(11^de), Luc(17^de)en in het bijzonder voor Frank(66^ste!!)die hun Gouden arend(-en)hebben behaald, proficiat aan hen maar ook aan de andere wandelaars voor het volbrengen van hun lange wandelingetje.

Aantal deelnemers: 94

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://plus.google.com/photos/100518113529093874334/albums/6144650483965533137?authkey=CJz_rumH1fPO8QE   

"druk, druk druk......zowel op de grote markt als tijdens de wandeling"

Hoogdag in Geraardsbergen vandaag met de feestelijke opening van het toeristisch seizoen op de dag van de Geraardsbergse Mattentaart. De paddenstappers dragen hun steentje bij door het ontvangen jaarlijks van duizenden wandelaars op hun tocht van het jaar met hun Mattentaartentocht die tevens ook de 7^de manche is van 'Sportief Wandelen'. Na de inschrijvingsverplichtingen zijn we gestart vanuit de grote startzaal in het Atheneum en wandelen we langs het spoor op bospaden in de Korte Lake, een eerste natuurgebied dat word bewandeld. De pijltjes brengen ons naar de Dender die we eventjes volgen. Aan de Maj. Van Lierdebrug komen we allemaal weer samen nadat we ze eerder verlaten hebben. Het Boerlarebos staat voor iedereen op het programma maar voor een paar afstanden is het maar een heel klein stukje voor de afstand van14, 16, 32 & 42km. Via het Bourengbos word er hoogte gewonnen en steken we de grens over in het stadje Boureng waar er kan gerust worden in het schuurtje van centrum Sint-Antoon. Via het aangeplante wensbos pikken we weer een klein stukje Boerlarebos mee waar in deze tijd van het jaar blauwe of witte boshyacinten het pad opkleurt. We zijn ondertussen weer in Vlaanderen met name Overboelare waar aan de spoorweg de 22km al naar de rustpost gaat en wij nog een omeweggetje moeten doen om ook in de rustpost van het Sint-Catharinacollege te Moerbeke buiten kunnen op rust komen. Het is tijd om weer afkoeling te zoeken en één van de hier liggende bossen in wandelen. Als we aan het einde van de Karkoolbos zijn is het tijd dat ieder grote afstand zijn eigen weg verder vervolgt. Bij zijn beland aan de top van de Bosberg die we afdalen gelukkig niet op de kasseien maar via het onverhard paadje ernaast. We dalen nog steeds verder af in het Moerbekebos en passeren de Hof ten Steenborre voordat we nu weer naar de top van de Bosberg moeten. Het is zuchten tijdens al dat beklim in het Raspaillebos tot aan de rustpost 'El Faro'. Tijdens het stukje terug pikken we nog een klein stukje van het bos mee voordat we door het verblind zijn van de zon een stukje moeten terug keren daar we een pijltje hebben over het hoofd gezien. Via het weideveld ruiken we goed de daslook in het Kluysbos onderweg terug naar Moerbeke. Eerst gaan we nog door de Markvallei. De Markvallei is een nog vrijwel ongeschonden gebied langs het beekje Mark die we helemaal rond wandelen en halt kunnen houden in de rustpost. We wandelen terug naar het kerkje waar de splitsing was en wandelen stilletjes richting Geraardsbergen. Daar waar de 22km in Onkerzeele rechtdoor gaan, is het voor de 2 grote afstanden de natuur opzoeken op brede en smalle paadjes en alle stukjes groen opzoeken ook al is het tussen 2 drukke banen. We wandelen nu echt het centra binnen waar op de Grote Markt begroet worden door de reuzen en in het bezoekerscentrum Vlaamse Ardennen(Permanensje)een halve mattentaart word aangeboden met een tasje koffie bij het buiten gaan. Ik hoor het al: “Waar blijft de Muur?”; “Staat hij dit jaar niet op het programma?”;

“Laten we hem aan de kant liggen?” Sommigen wel, de afstanden 6, 10 en 14 mogen na de Markt terug zonder deze stevige kuitenbijter. Anderen krijgen hem tijdens de finale te

verwerken. Wie zich niet gespaard zal hebben, zal het weten maar boven op de kapel krijgt men een mooi vergezicht. We dalen af om nog een passage via het gemeenteparkje om nog even de Dender te volgen om de spoorwegbrug over te gaan waar we een eind kunnen maken aan deze wandeling.

Aantal deelnemers: 5012

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   
https://plus.google.com/photos/100518113529093874334/albums/6139803555355872513?authkey=CM3F3p63gZnTOg