Inhoud blog
  • Euraudax 2020 (2x25km van Heist)
  • euraudax 2019(25km van Torhout)
  • Wafelentocht 2019
  • Winterwandeldag 2019
  • Geeraerttocht 2019
    Zoeken in blog

    Archief per maand
  • 01-2020
  • 12-2019
  • 11-2019
  • 10-2019
  • 09-2019
  • 08-2019
  • 07-2019
  • 06-2019
  • 05-2019
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 02-2019
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 11--0001
    Laatste commentaren
  • تصليح تلفونات في البيت مع فوناتي (maya)
        op Euraudax 2018(25km van Lede)
  • thuis (patrick vanderstukken)
        op 30e Metrabus-editie 2018
  • ray ban sunglasses (jingting17)
        op Euraudax 2018(25km van Lede)
  • foute stad (patrick Vanderstukken)
        op Mars der Zuiderkempen 2017
  • Met hoeveel? (GUY)
        op Door Vlaamse Velden 2016
  • De eerste keer was meteen raak (GUY)
        op Euraudax 2016(25km van Oudenaarde)
  • yll987 (yll)
        op Spokentocht 2015
  • Proficiat (GUY)
        op Euraudax 2016(20h van Berlare)
  • Proficiat (G.U.Y.)
        op Dodentocht 2013
  • Voetstappertje

    08-09-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Boterronde 2012

    " Een toerke maken in de Boterstad = Boterronde"

    Vandaag vind in de boterstad Diksmuide voor de 22ste keer een wandel -en fietshappening die bekend staat als de Boterronde. De Tervaetestappers hebben gezorgd dat de wandelaars kunnen kiezen uit 5 afstanden tussen 7&30km. Eens gestart uit de Boterhalle gaan we het hoekje om, waar we eerst moeten wachten aan de overweg om eerst de trein te laten passeren. We maken een passage door de sportvelden om al vlug te wandelen door een industriezone. We zien in de verte voor ons al de IJzertoren maar die zullen we straks misschien van dichterbij zien. We zijn ondertussen aangekomen aan het zaaltje naast het politiekantoor die dienst doet als rustpost. Straks komen we hier nog eens terug als we het informatiebord bekijken. We steken het water over en jà hoor, we passeren het bekendste monument van de streek nl. de IJzertoren. Ernaast loopt de oude spoorweg en die bewandelen we voordat we afscheid nemen van enkele afstanden bij het binnentreden van de industriezone te Kaaskerke. We wandelen een stukje langs het spoor, waar de andere afstanden de brug nemen, volgt de grootste afstand het weggetje volgen die leid naar Lampernisse-Oostkerke. We wandelen de vlae(staat voor woeste open vlakte)in om te belanden in Oostkerke, waar de jeugd zich klaar maakt voor een tochtje te maken op het water. Even verder in taverne 'Lettenburg' laten we de kaart voor een tweede keer afstempelen om in ruil een zakje chips te krijgen. Hier is ook de samensmelting van de wandelaars die daarnet ons verlieten. Even verder gaat ieder zijn eigen weg verder. Ofwel gaat het rechtdoor(21km)rechts(16km), maar wij gaan links voor de 2de keer de Frontzate op. We volgen het paadje tot we weer een pijl tegenkomen die ons aantoont dat we richting een kerk moeten wandelen. Maar eerst nemen we nog een onverhard wegeltje voordat recht tegenover de kerk van Stuivekenskerke in het cafeetje een rustpost plaats vind. Naast de Viconiahoeve maken we tijd om een passage te bewandelen door de Viconia Kleiputten. We wandelen een stukje van daarnet terug om een passage te maken aan het O.L.V. Hoekje te Oud Stuivekenskerke. Nu we gedacht hebben dat we de Frontzate genoeg hebben bewandeld, hebben we verkeerd gegokt,  want we maken er nog eens gebruik van om de vaart steeds dichterbij te laten komen. We volgen de IJzer om te wandelen naast de loopgraven van de Dodengang, waarbij we weer belanden in Diksmuide. We maken nog even tijd om nog even halt te houden in het rustpost zaaltje die we aan het begin ook hadden, om bij muziekomlijsting te genieten van een drankje. Alléz, we leggen de resterende kilometers nog af langs de bloemmolens om terug te wandelen langs de IJzer, voor een kort stukje om rechts langs gebruik te maken om het onverhard  privéwegeltje van een plaatselijke landbouwer te bewandelen voordat we onder de boog te wandelen om te eindigen terug in de Boterhalle, waar gelukkig genoeg schaduw is om na te genieten net zoals de 1044anderen die hebben deelgenomen aan de wandeling.

    Aantal deelnemers: 1045

    Bijlagen:
    http://www.beneluxwandelen.eu   
    http://www.wandelgazette.be   

    08-09-2012 om 00:00 geschreven door COBI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    25-08-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vierdaagse v/d Yzer 2012(Dag 4)

    "Nog één keer op de tandjes bijten."

    Wat vliegt de tijd snel. Het is alweer tijd voor de allerlaatste dag. Enig verschil met de afgelopen dagen is dat het vandaag een beetje frisser is, met bovendien zwaar bewolkt weer. Nadat de schepen Frans Lignel, geflankeerd door twee finalisten Miss Coast Belgium het startschot hebben gegeven vlak naast de Villa van Marcel, trekken we op gang in de binnenstad. De politie zorgt er weer voor dat we de drukke baan kunnen dwarsen om richting Dikkebus te wandelen. Vanaf nu zijn we verlost van het drukke verkeer daar we het Bijlanderpad bewandelen. Dit pad loopt langs het kanaal Ieper-Komen en laat dit het stukje zijn dat de rode draad word tijdens het eerste gedeelte. Nu we de 5km voorbij zijn hebben we zicht op het provinciaal domein "de Palingbeek". Aan de ingang van het bezoekerscentrum krijgen we het laatste melkdrankje van deze editie. We stappen door het domein met alle 3 grote afstanden met al zijn kleine tuintjes. Wat nu volgt is naast miezerig weer, een klimmetje om Hollebeke in te wandelen. Vlakbij de spoorweg nemen we eerst afscheid van de 24km, voordat we het juiste spoor kiezen tot we in Houthem aankomen. We doen vandaag zelfs een stukje Henegouwen aan. Via een smal kasseipaadje, wandelen we door een boerderij en zien we rechts de grote skipiste van de streek. We steken terug de taalgrens over waar we net het bordje van de 20km achter laten. We wandelen nu rechttoe naar Zandvoorde, voordat we eerst het "Zantvoorde Britisch Cemetery" voorbij wandelen, waar alles word voorbereid voor de plechtigheid van straks. Plots zijn we met een pak wandelaars meer, dat komt omdat de 24km terug is komen aansluiten. Nadat we de laatste bevoorrading hebben gekregen komen we voorbij de beroemde site van "Hill 60". Wat nu volgt is net het exacte parcourseinde als vorig jaar. Dat wil zeggen dat we eerst een passage krijgen langs het spoor om Zillebeke in te wandelen, om direct linksaf het wegeltje die ons brengt naar Zillebekevijver. De Eindcontrole is hier opgesteld, maar onze wandeling zit er nog niet op. We wandelen nog een stukje lang het water, om vervolgens via een tunnel een eind van deze wandeling&het einde van Vierdaagse 2012 te brengen op de terrein van Picanol. Nu kunnen we onze medaille ophalen, voordat de bussen ons na de defilé voor de laatste keer terug brengen naar de logementkampen. We maken nu al een afspraak voor de 41ste editie van 21 t.e.m. 24 augustus 2013.
    Aantal deelnemers: 5300

    Bijlagen:
    http://www.beneluxwandelen.eu   
    http://www.wandelgazette.be   

    25-08-2012 om 00:00 geschreven door COBI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    24-08-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vierdaagse v/d Yzer 2012(Dag 3)

    "Zullen er nu ook slachtoffers sneuvelen?"
    Boterstad Diksmuide vormt vandaag het decor voor stapdag drie van de Vierdaagse. Een wandeling waar de Ijzer en ook nu weer de gruwele daden van de Eerste Wereldoorlog nooit veraf zullen zijnHet is burgemeester Lies Laridon die aan de voordeur van het Diksmuidse stadhuis precies om 8.30 uur het startsein geeft. Via de Vismarkt trekken zo’n 5100 wandelaars zich op voor een verkenning van de Ijzervallei en het Blote. De oevers van de Ijzer worden meteen opgezocht , we volgen de rivier die een belangrijke rol speelde tijdens de Eerste Wereldoorlog tot aan de Tervaetebrug. Aldaar wacht ons dagelijks melkdrankje , waarna we via de andere oever verder stappen .Het natuurreservaat van de Viconia Kleiputten zorgt voor een mooi streepje groen. Aan de Viconia hoeve hebben we inmiddels reeds 10km achter de boeg. We bevinden ons in het piepkleine Stuivenkenskerke , waar gezelligheid troef is. Vanhieruit gaat het regelrecht door de voormalige Frontzate tot in Pervijze , alwaar we een oude observatietoren in het vizier krijgen. Met de herdenking van 100 jaar Grote Oorlog , hopen we dat het wat verwaarloosde oorlogsmonument een nieuwe wending mag krijgen. Pervijze naar Lampernisse verbinden we via een stuk AA-vaart, aan het einder kunnen we niet omheen de Ijzertoren die steevast het landschap domineert. Ondertussen zijn we halfweg ; onze kaart wordt nog eens gescand en dan kunnen we rechttoe rechtaan naar Oostkerke stappen door het vlakke rustige polderlandschap. De militaire politie helpt ons de Kaaskerkestraat te dwarsen , waarna de Dodengangstraat afwendt naar Oud-Stuivekenskerke en het OLV Hoekje alwaar een protocollaire plechtigheid plaatsvindt. Het is de Ijzer die ons wat verder brengt naar de Dodengang , hier hoeven geen woorden bij , op amper enkele meters van elkaar verwijderd bekampten de soldaten elkaar. Inmiddels herkennen we aan de horizon de Middeleeuwse stadstorens van Diksmuide. Het einde van een prachtige stapdag , waarbij ’t manneke uit de mane op de Grote Markt zag dat het goed was.

    Aantal deelnemers:5100

    Bijlagen:
    http://www.beneluxwandelen.eu   
    http://www.wandelgazette.be   

    24-08-2012 om 00:00 geschreven door COBI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    23-08-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vierdaagse v/d Yzer 2012(Dag 2)

    " Hop, Hop, Hop.....in de Hoppestad.

    Nu iedereen de 1ste wandeldag verteerd hebben, staan we met z'n allen paraat voor de 2de dag, die voor de meesten onder ons qua parcours de mooiste vinden van de vier. Nadat we even stilte hebben gehouden ter ere van de gisteren overleden adjudant bij een ontploffing van munitie, schiet de burgemeester, bijgestaan door de Hoppekoninging ons op gang  vanaf de markt van Poperinge, die enkele edities niet van toepassing was.  Richting het stadspark gaan we zo over het bruggetje het "Burggraaf Frimoutpark". Gelukkig zijn de MP's er om ons veilig over te steken, voor we het eerste hoppeveld van de dag passeren. We lopen door de eerste veldweg en voilà, de 1ste splitsing van de dag is een feit. Via een privaatweg komen we in de Meiboomstraat en hebben er al 5 kilometer opzitten. We komen voorbij het "Hagle Dump Cemetery" om een beetje verder de Galgebossen in te duiken. Jammer genoeg genoemd naar de terechtstellingen die hier werden uitgevoerd via de galg onder hoede van Hertog Philips De Goede. We volgen verschillende boswegen tot we het flesje kunnen bijvullen aan het waterpunt. We slenteren verder door het vlakke landschap en zo zie je dat de 2de dag niet altijd een dag is met veel heuvels. We passeren het bordje van de 20km voor we via een klein paadje komen in de Sixtusbossen. Voor de gelovigen onder ons is er eventueel een bezoek aan de grot mogelijk. Of je kan ook kiezen voor een rustpauze in te lassen bij de abdij om ne goeie pater te drinken. We vervolgen onze weg en komen in het natuurreservaat "de Wippehoek". Net voorbij de 25 kilometerpaal, maar nog in de bossen, komen we het volgende bezienswaardigheid tegen, namelijk de best bewaarde en meest volledige V1-basissite in West-Vlaanderen. We gaan onder de Chinese poort door en komen zo in "De Lovie", een onderwijscentra voor verstandelijke gehandicapte jongeren. Als we het domein verlaten, gaan we recht naar Poperinge. We pikken de wandelaars van de andere afstanden mee en gaan, bij wijze van afsluiter, nog door een paar mooie hoppevelden. We duiken de stad in recht naar de, zonder enige twijfel, bruisende markt waar het deze morgen allemaal begon. Oef!! we zijn hier al over de helft. Nog 2dagen, beginnend morgen te Diksmuide.
    Aantal deelnemers: 6170

    Bijlagen:
    http://www.beneluxwandelen.eu   
    http://www.wandelgazette.be   

    23-08-2012 om 00:00 geschreven door COBI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    22-08-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vierdaagse v/d Yser 2012(Dag 1)

    "Duizenden wandelaars weer op de afspraak"

    Defensie begroet vandaag&komende dagen weer duizenden wandelaars welkom op de 40ste editie van de 4 Daagse v/d Yser. Een verbroedering van jong/oud, verschillende nationaliteiten& Militairen/burgers. De 1ste dag word iedereen traditioneel verzameld in de bakermat van de Paardevissers nl. Oostduinkerke. Nadat stand-up comedian Piv Huvluv, omringd  door Mieke Garnaal en haar eredames het startschot hebben gegeven trekken we allen op gang In de Piet Verhaertstraat. Aan de gemeentelijke werkplaats herkennen we een paardevisser, voor de mensen die deze nog niet kennen. De Militaire Politie Laat ons veilig overstekken om de Hof Ter Hillestraat in te wandelen. Hier is men druk aan het werk om een golfterrein tot een goed eind te brengen. Voor dat we het goed beseffen hebben we de eerste 5km van deze vierdaagse al achter de rug. We wandelen langs het kanaal Diksmuide-Nieuwpoort voor een eindje, tot we kennis maken met de oude treinbedding(waarschijnlijk niet voor de laatste keer dit jaargang). Nog een paar straten en we komen al aan op het marktplein. Wie wil kan bij het benuttigen van ons melkdrankje zijn voeten laten behandelen bij de mensen van het Rode Kruis. We nemen ook afscheid van de 16km, die direct naar de Kaai gaan. Wij passeren eerste de plaats waar vroeger de logementkamp van Nieuwpoort was, om rond de sluizencomplex 'Ganzepoot' te wandelen. Bij het bordje van de 10km krijgen we het eerste stukje verhard waarbij we opnieuw de vaart volgen totdat we links afslaan over een oud bruggetje. Zo komen we aan de hoeve "Kleine Bamburg". We trekken verder richting Schuddebeurze. We wandelen in het gebied van "Stützpunkt Bamburg", een zeer mooie weide met restanten van oude bunkers. De 24km gaat richting Lombardsijde, terwijl de Die Hards de tocht verder zetten naar Westende. Op de marktplein laten we de kaart scannen,en ook onze flesjes water bijvullen bij de mensen van de TMVW. Weldra komen we uit bij de Calidris, waar we worden getrakteerd op een Ice-Tea. Wis je dat Calidris ook een vogel is? Dat even ter zake, want we zetten onze tocht door met enkele duinstroken tot we uniek door mogen wandelen in het kwartier van Lombardsijde. Zo komen we ook automatisch in het natuurreservaat de Ijzermonding, waar we deze bewandelen tot aan de Nieuwe Jachthaven van Nieuwpoort. Op het pleintje van de Vismijn komen we allen weer samen, en kunnen we genieten bij het slagwerk van Imperior de Percussion, van een garnalensoepje aangeboden door de Orde van de Paardevisser. Hier worden onze wegen weer gesplitst. Terwijl de andere stappers door de kinderboerderij zullen wandelen, volgen wij door naar zee. Even maken we een ommetje door het Prins Mauritspark, om via het Hendrikaplein de volledige dijk af te wandelen. Eerst nemen een helling voordat we nu met alle afstanden door de Hannecartbos wandelen. Ik denk dat de omloopbouwers een vergissing gemaakt hebben, want het bordje van de 15km komt eerst terwijl het werkelijk nog meer is dan 1km. We wandelen op dezelfde weg als we deze dag begonnen, om in een rechte lijn af te zakken naar het visserijmuseum, waar elk jaar weer veel ambiance is. Hopelijk zien we deze wandelaars fris terug morgen in Poperinge.
    Aantal Deelnemers: 5900

    Bijlagen:
    http://www.beneluxwandelen.eu   
    http://www.wandelgazette.be   

    22-08-2012 om 00:00 geschreven door COBI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    18-08-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Polderwandeltocht 2012

    "Is wandelen in deze omstandigheden gezond?"

    Veel drinken, goed insmeren & niet te zware inspanningen doen word ons aangeraden in wellicht het warmste zomerweekend van het jaar. Of wel moet je vroeg vertrekken zodat je tegen het warmste deel van de dag kan uitrusten. Wandelclub Gistel ontvangt vandaag de wandelaars in Snaaskerke, een deelgemeente van Gistel voor hun Polderwandeltocht. Starten doen we vanaf het Cultureel Centrum, dat vlak naast de lokaal van de Giro bevind. Als we het informatiebord checken zien we omwille van een plotse overlijden de club genoodzaakt was om de 22km te schrappen. We konden dus alleen maar kiezen tussen de 8&15km. Gestart gaan we eerst het lusje maken die de kleinste afstand ook doet. We duiken de Kabouterstraat in om even via de groene 62 de brug te nemen die over de Plassendalevaart gaat. Beneden aan de brug bewandelen we een paadje langs het water die amper breed is voor 1 wandelaar en 1 fietser. Even het stukje water gevolgd nemen we de Snaaskerkebrug om even verder deze drukke baan te dwarsen om te kiezen voor de verharde landweg. We wandelen even op het grondgebied van deze club, maar niet lang, want langs het polderlandschap zien we aan de ene kant de kerk van Snaaskerke, terwijl aan de andere kant verschillende windmolens. Als steeds de kerk dichterbij komt weten we dat het eerste lusje erop zit aan de start -en rustpost. Onze 2de lus vatten we aan door de dichtsbijzijnde wijk om voor de tweede keer de Groene 62 te bewandelen die richting Torhout loopt. Onderweg komen we boompjes tegen die elk kind van deze dorp bij de geboorte kreeg. We wandelen onder de brug van de E40 om te kiezen voor een klein wegeltje die ons brengt naar het stedelijk zwembad. In de cafetaria, waar rustpost 2 is gelegen,  zijn ondertussen enkele collega's wandelaars aan het genieten van een verfrissing. Dat kan jammer genoeg niet in het zwembad, omdat deze gesloten is op deze hete dag. Onze enige zware inspanning van de dag zal wel de brug nemen die over de E40 gelegen is. Hier merken we op dat er nog steeds vlot verkeer is naar de kust. Beneden gaat het direct links een doodlopend weggetje die de Waerevaartstraat heet, terwijl we naast de Moerdijkvaart wandelen. We wandelen naast het maïsveld om aan de hoeve dit stukje onverhard te verlaten. We wandelen even langs een drukke baan naast de vaart om enkele meters verder Snaaskerke terug binnen te wandelen. We geven nog even voorrang aan de wandelaars die het stukje van de groene 62 bewandelen die wij daarnet ook hebben bewandeld om rond de kerk terug te belanden in de startzaal en vele mensen het kleine stukje schaduw opzoeken om toch enig afkoeling te hebben.

    Aantal deelnemers: 281

    Bijlagen:
    http://www.beneluxwandelen.eu   
    http://www.wandelgazette.be   

    18-08-2012 om 00:00 geschreven door COBI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    12-08-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Kust Wandelt 2012

    "Zelf je wandeltocht maken aan de kust"

    Voor wie de dodentocht te lastig vind, maar toch een grote wandeling wil maken kan op hetzelfde weekend terecht aan onze kust. De Keignaerttrippers uit Oostende& International Tweedaagse Blankenberge organiseren "De Kust Wandelt". Starten kan je vanuit 4 startplaatsen, waar ik gekozen heb voor de startplaats in De Haan. Zo kies ik voor te wandelen van hier naar het station van Oostende&terug. Onder de stralende zon ben ik vertrokken met een passage door het centrum. Gelukkig kunnen de schaduw opzoeken, want enkele meters hebben we een passage door de duinbossen Klemskerke. Aan het einde van het bos zijn we terecht gekomen in Vosseslag, een gehucht van De Haan. We wandelen een stukje op het voetwegeltje naast de drukke baan, waar we regelmatig een tram zien passeren. We gaan naar links waar we wandelen tussen de vakantiecampings. Aan een tearoom van een camping(Hippo 12)waar de 1ste rustpost is. Straks komen we hier terug want het zal dan ook de laatste rustpost zijn. Nu moeten we 6km afleggen tot we in Oostende zijn. Via de Visserkapel wandelen we het winkelstraat in van Bredene. Hier vond gisteren de Afro Caribbean Festival plaats, waar de tenten nog staan. Aan het Versluyscentrum hebben we een korte passage door het park 't Paelsteenveld met zijn dahliatuinen. We dwarsen het pleintje om het voetwegeltje weer op te zoeken naast de trambaan. Halfweg het paadje maken we er een einde aan om de binnenstraten te bewandelen, die ons brengt naar de spuikom. We wandelen er een stukje naast tot we de zaal Sluisvliet bereiken. Dit is niet mijn verste punt want ik wandel nog een stukje verder naar het station. Via de westkaai met zijn bruggen(waar de blauwe steigers in de vorm van hamers) duiken we de fietstunnel in om via het AZ Damiaan, binnen te treden in het Maria Hendrikapark. Het is maar een korte passage langs het Koninginnehof waar we stilletjes aan het centrum inwandelen. Eerst komen we voorbij de Naval Mine Warefare school met vooraan een gedenksteen. De Koning heeft hier ook een stekje gekocht vlakbij het mercatordok om zo toch ook eens de zeelucht te kunnen opsnuiven. We gaan naar rechts en zien voor ons het station die nog gerenoveerd word om hier onze kaart te laten afstempelen in het tentje op het stationsplein. Hier is mijn uiterste punt bereikt, waar ik nu terug keer van waar ik kom, maar wel via andere wegen. Via de industriezone komen we weer terecht in de Sluisvliet. Nu is het tijd om richting Blankenberge te wandelen. Via de drukke baan,die we  dwarsen t.h.v. de watertoren om langs de vissersboten te wandelen in de vissershaven. Voor ons zien we de Lange Nelle, de albekende blauwwitte vuurtoren van de stad. Nu zoeken we het strand op waar menige mensen genieten van de zomerszon. Onderweg komen we de 2 kunstwerken van Beaufort 09 tegen. Aan de surfclub nemen we een steile helling om een einde te maken van de zee, want deze zien we niet meer vandaag. Via het wandelpaadje wandelen we tot aan Bredene, waar we belanden teug bij de rustpost in de tearoom aan het begin van deze tocht. Zo, er rest ons nog 5,7km naar onze eindbestemming. Via de polderwegen wandelen we quasi altijd rechtdoor langs macadamwegen(wat toch een saai stukje is)om terug binnen te treden in De Haan, wat we kunnen herkennen aan een muurschilderij om de laatste meters af te leggen om zo te belanden in de parochiezaal, om eerst een verfrissing te nemen al voor de tram te nemen huiswaarts.

    Aantal deelnemers: 651

    Bijlagen:
    http://www.beneluxwandelen.eu   

    12-08-2012 om 00:00 geschreven door COBI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    14-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bachten De Kupe-tocht 2012

    “Als de kuip al volgelopen is door de regen, moet je dan maar Bachten de Kupe in de regen wandelen”

     ‘Bachten de Kupe’is een gebied in West-Vlaanderen, dat geklemd ligt tussen de rivier de IJzer, de Belgische kust en de Franse grens, vandaar de West-Vlaamse benaming Bachten de Kupe (achter de kuip, de IJzer). Een uniek kans om vandaag te streek te verkennen. Jammer genoeg zit het weer niet mee vandaag, maar daar trekken de fervente wandelaars niets vandaan. We begeven ons naar het meest authentieke dorp van Vlaanderen met name Izenberge. Je zou denken dat de organisatie van deze tocht in handen is van een wandel vereninging uit de buurt, maar nee hoor. De organiserende club is in handen van Wandelclub Gistel. Er wordt vandaag gestart in het Openluchtmuseum Bachten De Kupe, net achter de kerk. Een Oude dorp met huisjes die ons tonen hoe het vroeger eruit zag. Vooral landbouw stond centraal, dat is te zien aan de hoeveelheid landbouwmachines. De keuze aan afstanden is beperkt vandaag. Je kiest voor de 7,6km, 17,4km of voor de grootste afstand met name 25km. De eerste deel van de tocht bestaat uit een plaatselijk lusje die we samen afleggen met de kleinste afstand. We verlaten de dorpskern via de kerk van O.L.V. van Barmhartigheid, om net na een hotel in de vorm van het kasteel linksaf te gaan. Via enkele betonwegen, is de tijd aangebroken voor het 1ste stukje onverhard. We spelen zelf voor grasmachine om het gras plat te duwen, daar het minder sompig is, wat mooi meegenomen is. Izenberge is omringd door verschillende dorpjes, zoals Vinkem er één is. We komen een heldenhuldezerkje van Joe English dat door hemzelf ontworpen was. Hij was frontsoldaat die in het legerhospitaal L'Océan te Vinkem stierf aan een slecht verzorgde blindedarmontsteking. Een paar meter verder staat voor dat hospitaal ook hun gedenkteken. Het Hospitaal dat aanvankelijk was ondergebracht in het gelijknamige hotel op de zeedijk van De Panne, werd na aanhoudende beschietingen in de zomer van 1917 overgebracht naar Vinkem. Weldra bereiken we weer het dorp waar we de 8km aankomen, en wij nu de wandelaars vergezellen van de 17km. Even buiten de dorpskern ligt een wegeltje die we bewandelen, en genoodzaakt zijn om de modder op te zoeken daar enkele stukken onder water staat. We komen onderweg een vreemd toestand tegen. Een auto die goed verscholen is voor een verwoekerde huis, waardoor je hem bijna niet ziet. Ondertussen wandelen we op grondgebied Alveringem en maken een korte passage door dit dorp die zijn gemeentehuis gelegen is bij het Hof van Wyckhuize. Het is tijd om naar de oeren te gaan. Nee, niet de meisjes van plezier maar een gehucht dat hier zo noemt. Eerst komen we langs waar het geboortehuis stond van priester/dichter Seraphin Dequidt. Het oud gemeentehuis van dit gehucht is nu een dorpscafé ‘De Leute’(West-Vlaams voor ‘het plezier, de sfeer’). We passeren de St.-Apolloniakerk met zijn militair kerkhof om hier onze terugweg aan te vatten. We krijgen nu de wind op kop die hier vrij spel heeft tussen de bomen. We steken de N8 over, waar langs deze drukke baan in Tearoom De Arend de controlepost is ingericht. Hier stond even verder de school van de Koningin, die we kunnen lezen op de rechthoekige sokkel uit gewapend beton. We wandelen verder om Beavoorde binnen te wandelen, bekend om zijn kasteel. We bewandelen een pastoriewegel, die jammer genoeg geschapen is in een modderstrook om terug te belanden in de Joe Englishstraat die we in het begin van dit parcours al eens gedaan hebben. Nog even wandelen naast de kasseien om terug te belanden in het openluchtmuseum nu het gestopt is met regenen.

    aantal deelnemers: 241

    Bijlagen:
    http://www.beneluxwandelen.eu   
    http://www.wandelgazette.be   

    14-07-2012 om 00:00 geschreven door COBI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    07-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kruwerstocht 2012

    “Je kunt ook gaan kruwen zonder een visnet meet te nemen.”

    Na de geslaagde editie van vorig jaar ruilt wandelclub W.T.C. Nieuwpoort hun thuisbasis om deze tocht in te richten in hun buurgemeente Oostduinkerke. De start neemt men in feestzaal Witte Burg. Uit de keuze van 4 afstanden, kies ik voor de tocht van 27,8km. Eerst vertrekken we met zijn allen langs de achterkant van de kerk om even een bouwhindernis om te wandelen voordat we slingeren tot we belanden aan de ingang van natuurreservaat Doornpanne. Wij, alleen met de stappers van de 14km wandelen door het reservaat waar we ook grasduiners tegen komen. We trotseren het 1ste gedeelte van de Hoge Blekker(de hoogste duin van de kust), maar gaan helemaal niet naar de top. We dalen af om te wandelen richting de zee. Via de appartementsblokken in Koksijde-Bad gaat het naar het strand waar we deze volgen terug naar Oostduinkerke. Onderweg komen we vreemde dingen tegen, waaronder het kunstwerk van Beaufort 09 en zelfs een blauw konijn. We belanden na enkele straten terug in de starzaal die vandaag dient als rustpost. Na de rustpost wandelen we, zonder eerst afscheid te nemen van de kleinste afstand, nu aan de voorkant van de kerk(met zijn Jezusbeeld)of een straat te nemen die we enige tijd volgen. Via het loze vissertjespad wandelen we naast het Hannecartbos. De 14km gaat rechtdoor, de 21&de grootste afstand gaan het bos in. Eens uit het bos zijn we zo goed als in Nieuwpoort. We volgen de heeraangelegde Louispad, die bij elke inrichting van deze wandelclub deels word gedaan. Omdat het grote vakantie is, is de club genoodzaakt om hun vaste controlepost te verleggen. Dit hebben ze even verder gevonden, waar een plaatselijk cafeetje zijn deuren wil opendoen voor de wandelaars. Het is hier dat wij alleen een klein(van zo’n 3km)plaatselijk lusje doen. We zoeken de dijk op en gaan naar rechts om op de havengeul op te wandelen. Even verder gaat het naar rechts met een passage door het Mauritspark om terug te wandelen naar de rustpost. Samen met de andere afstand zoeken we weer de dijk op, maar gaat het nu naar links. Via de paardevissersweg gaat het gestaag bergop, voordat we de afdaling nemen tot het reservaat Ter Yde. We wandelen door het mulle zand tussen de fauna&flora om terug de wandelaars te begroeten van de 14km. We maken het bocht van 180° om eerst bergop te gaan waar we boven in de verte de zee kunnen zien. We gaan richting de zee, niet helemaal tot op het strand, maar volgen het voetwegeltje die ons brengt naar de zeedijk van Oostduinkerke. Waar de mensen genieten van oude visserslieden, en enkele kruwers(want vandaag vond hier ook het Vlaams kampioenschap kruwen plaats) die terug komen van de zee, gaat het linksaf aan het astridplein. Nu zijn we de laatste rechte lijn ingedoken en gaat het via de laan die Oostduinkerke-bad met Oostduinkerke-dorp verbind om de laatste meters af te leggen.

    Er kwamen 789 wandelaars af op deze wandeltocht.

    Bijlagen:
    http://www.beneluxwandelen.eu   

    07-07-2012 om 00:00 geschreven door COBI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    22-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nacht van West-Vlaanderen 2012

    “Nacht van Vlaanderen, Nacht van West-Vlaanderen, Zeg maar gewoon ‘De Nacht’ ”.

    Wat ben ik blij dat de bui die gisteren viel vandaag weg zal blijven, of het was extra zwaarder geweest op mijn 2de 100km in 2 weken tijd. Ik neem het openbaar vervoer om mij te verplaatsen naar Torhout voor mijn 3de deelname van de Nacht van West-Vlaanderen. In de sporthal haalt iedereen zijn borstnummer en/of controlekaart. Ik heb een nummer gekregen dat gemakkelijk te onthouden is nl. 5050. Om 20.15u kropen we in het zog van de lopers van de 10km en wandelden tussen 2 hagen van supporters over de Burg naar De markt. De brede Ruddevoordestraat leidde ons het Brugse Ommeland in. Een muziekgroepje en de startstempel wachtten ons op aan de ingang van het diocesaan centrum Virgo Fidelis, waar de schitterende dreven van het wandelbos ons de 1ste natuurstroken bezorgden, om over te gaan in het Groenhovebos. Enkele meters verder waar we gratis peperkoek kregen lieten we de 10km achter en stapten het plaisierbos in. Een smal paadje tussen de varens zorgden ervoor dat het tempo even zakte. Langs enkele straten, met passage door het girodomein kwamen we aan in Veldegem waar we krachten konden opdoen met een banaan en een bekertje water. De wandelaars van de 42km komen hier straks nog eens terug, wij niet want we eindigen via andere wegen, maar dat is nog veraf. We wandelen het natuurdomein doeveren in waar onderweg even de benen moeten heffen om de houten bruggetjes te trotseren. Aan het einde van het natuurstrookje stond het bevoorradingsteam te wachten om ons bij te tanken met de nodige suikers van een bekertje cola&een suikerwafel. We dwarste een brede baan en zochten een brede natuurstrook langs de snelweg op afscheid te nemen van de 42km. Ondertussen kwamen de fluovestjes&zaklampen tevoorschijn. De sliert van op en neer dansende lichtjes werd gevormd, wat de mooiste momenten beleefd van De Nacht. We klauterden de A17over en kozen voor een lange kasseidreef die ons afleverde aan de controlepost in Oostkamp.Met nog wat aanmoedigingen van plaatselijke bewoners, zochten we het Nieuwenhovebos op. Met het Rooiveld kregen we er een volgend bosstrook onder de voeten geschoven, die ons brengt in Waardamme. Hier krijgen we de kans om onze 1ste portie koffie binnen, alsook(waar ik een beetje tegenopzie)een frangipanegebak, dat we moeten opeten, nu we de kans nog hebben om nog vast voedsel in te nemen. Wat rustige straatjes brachten ons naar een drukke baan waar een politieagent ons een veilige doorgang bezorgde. Ondertussen zijn we beland in Hertsberge waar we getrakteerd worden op een koude choco. Via een ommetje rond de kerk, wandelen we het uitgestrekte Bulskampveld in waar we het onverharde volgen tot aan de controlepost te Ruiselede waar we moeten letten op het verhoogje. Leuke betondreefjes voerden ons even doorheen Oost-Vlaanderen, waar we 2 bruggen over wandelen om via de Miseriestraat de jachthaven van Beernem naast te wandelen met de intussen bekende voetgangersbrug over het kanaal Gent-Brugge-Oostende die we oversteken om via het wegeltje achter het gemeentehuis het Cultureel Centrum te bereiken waar we voor het eerst gebruik kunnen maken van onze bagage. Een tiental minuutjes later zetten we de tocht verder, want we zijn zo goed als halfweg, naar een nieuw stukje dat gedaan word tegenover de vorige keer dat ik deelnam. We zoeken een onverhard en nadien verhard paadje op die ons bracht naar het kanaal. We wandelen ernaast met een paadje dat een beetje schuin loopt door de Leiemeersen. In Moerbrugge kregen we de kans voor een suikerwafel, maar daar bedank ik voor want mijn maag begon een beetje tegen te pruttelen. In plaats van terug te keren naar het kanaal, stapten we nu richting Beverhoutsveldkapel waarna de Assebroekse Meersen+de Gemene- en Loweiden ons van een magnifiek stukje natuur voorziet. Ondertussen mogen de fluovestjes en de zaklampen weg gestoken worden en kijken de koeien een beetje vreemd op, want zo vroeg op de dag zoveel wandelaars voor hun neus zien voorbij komen, hadden ze wellicht niet gedacht. In het dorpsschooltje van Assebroek werden we getrakteerd op een yoghurtje. Een stukje oude spoorwegbedding, en heel wat kleine doorsteekjes leidde ons feilloos terug naar het kanaal waar we grondgebied Brugge inwandelen.Langs het allombekende Begijnhof & het Minnewaterpark krioelt het niet van de toeristen, maar de rust zelve bereiken we het concertgebouw bij ’t Zand waar de wekelijkse markt stilaan word opgezet. Tijdens mijn vorige edities zochten we nu het station op, maar daar is verandering gebracht, want we wandelen even een ander ommetje om toch een blik te werpen aan de achterkant om stilletjes aan de 2de hoofdcontrolepost te bereiken in het Immaculata Instituut(niet het Boudewijn Seapark meer)waar we kunnen genieten van een boterhammetje met een tasje koffie. Hier kunnen we ook het overtollige belast achter laten in onze bagage om mijn rugzak enigszins lichter te maken. We trekken ons weer op gang om via enkel straten te belanden in het tillegembos. Een passage eerst langs het kasteel, en het planetenpad maakte we een eind aan dit provinciedomein. Een onverhard pad bracht ons langs de historische hoeves Peereboom&Hermitage. We volgden de Diksmuidse Heirweg tot onze voetjes nog eens een graspaadje voorgeschoteld krijgen in het Chartreuzinnenbos. Het is hier ook dat in het sportzaaltje, waar ik merk dat er erg rustig is, ons krachten kunnen bijtanken met een banaan. Nu gaan we terug domein Breisbroek in om te genieten wellicht van het laatste stukje Groot Brugge om via een tunneltje onder de E40 onze weg verder te zetten naar De Groene Meersen te Zedelgem. Door de openvlakte van de Klijthoek, maken we nog even gebruik van een doorgang van een boer om voor ons de Kerk van Aartijke te zien, waar aan de voetbalkantine de wandelaars die deelnemen aan de batjestocht ons ook vervoegen. Een strook onverhard loodste ons naar provinciaal domein D’Aertrycke, grondgebied Torhout, waar een lange dreef ons bracht naar de dorpskern van Wijnendale. In het Parochiehuis kunnen we onze laatste krachten bijvullen om de resterende 4 kilometers af te leggen. Via de welbekende Groene 62 gaat het zo goed als rechtdoor om aan het einde van deze strook nog even een drukke baan te dwarsen, en aan de brandweerkazerne het sportterrein inwandelen om de bel te mogen luiden na 14u56min te hebben gewandeld.

    410 deelnemers hebben de finish bereikt.

    Bijlagen:
    http://www.beneluxwandelen.eu   

    22-06-2012 om 00:00 geschreven door COBI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    08-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mega-Sloebertocht 2012

    “Zie ik de lichtjes van de Schelde”

    Om de 4jaar organiseren de Scheldestappers uit Zingem een langere versie van hun jaarlijkse Sloebertocht. Dit jaar hebben ze voor de 3de keer weer hun best gedaan om de wandelaars een mooi parcours aan te bieden van 100km. Starten doen we traditioneel vanuit de voetbalkantine van Zingem. Ik haal mijn borstnummer(83)af, raadpleeg nog even de informatie over de controleposten, om tot slot klaar te maken om aan de start te verschijnen. Met 375anderen wachten we om het signaal om te vertrekken. Er staat een matige wind onder droge omstandigheden, terwijl het zonnetje ondergaat stilletjes. Na een ommetje doorheen de dorpskern van Zingem krijgen we heel wat aardewegen en paadjes onder de voeten geschoven die ons doorheen de Scheldemeersen en het natuurgebied Kleinmeers tot aan de Schelde brengt. De Schelde wordt een tijdje stroomopwaarts gevolgd en wat verder overgestoken naar Nederzwalm. Enkele rustige weggetjes loodsen ons naar de eerste rustpost in Welden. Na de rustpost gaat het richting het natuurgebied de Rijtmeersen. Gezien het late uur doorkruisen we dit natuurgebied niet maar volgen ze de aardeweg die langsheen het reservaat loopt. De beleving is er niet minder om. Wat verder komen ze aan de Ohio-brug waar deze aan beide uiteinden bewaakt door buffels. Een aardeweg omgeven door weiden, afgezoomd met soms majestueuze knotwilgen, brengt ons opnieuw tot aan de Scheldetragel. Van hieruit gaat het richting Oudenaarde tot aan de rustpost achteraan het zwembad. Na een korte doorsteek van het Liedts-park met zijn fraaie vijverpartij bereiken we het centrum van Oudenaarde. Via de markt gaat het opnieuw richting Schelde. Vanop de Scheldebrug zien we de abdij van Maagdendale en de kerk van Pamele. Van hieraf gaat het richting Leupegem en eindigt ook het vlakke gedeelte van deze 100 km-tocht. Enkele rustige aarde- en veldwegen brengen de wandelaars aan de voet van de Koppenberg, de eerste maar zeker niet de laatste helling die we vanaf nu te verwerken krijgen. Na deze toch wat nijdige beklimming worden we beloond met een banaan +bekertje cola. Na een doortocht doorheen het Koppenbergbos wordt stilaan de rustpost aan de voetbalkantine van SV Nukerke bereikt. Na het verlaten van de rustpost dwarsen de deelnemers de N60. Een kerkwegel en een lange afdaling, met soms gevaarlijke passages leid ons tot aan de Taaienberg, de tweede helling van de dag of hier beter gezegd de nacht. Eenmaal boven gekomen wordt via enkele veldwegen opnieuw de diepte ingedoken. Doorheen een heuvelend landschap gaat het nu verder richting Louise Marie alwaar de volgende rustpost wacht.Vanaf nu volgen rustposten die we 2x doen. Gebruik makend van de bosrijke omgeving, waar we met onze zaklamp moeten kijken of we niet uitschuiven in de modder, gaat het nu richting Berg Ten Houte die de wandelaars verder afdalen. Na even verder nog een klimmetje gaat het dan via rustige wandelwegen naar de rustpost in Schorisse waar we voor de eerste maal van onze bagage gebruik kunnen maken en waar velen voor hun ontbijt kiezen. Ik kies nu gewoon voor een koffie om nog altijd wakker te blijven. Via een wegeltje langsheen de Molenbeek en de kasteelmolen verlaten we Schorisse. Een nijdig klimmetje brengt ons in de Heidestraat waarna we door een weide terug neerwaarts afzakken. Dit levert, als het al licht genoeg is, fraaie vergezichten op. Via heel wat aarde- en veldwegen bereiken we het gehucht Koekamer. Het kasteeltje dat men aan het verbouwen is wordt nu gediend als rustpost. Enkele aardewegen op de grens met Wallonië loodsen ons naar het vorig jaar door de overheid aangekochte Sint-Pietersbos. Dit is naar alle waarschijnlijkheid wellicht het mooiste bos dat de Vlaamse Ardennen rijk is. Na de doortocht van het Muziekbos en zijn recente uitbreiding komen we voor de tweede maal in Louise Marie terecht. Nu is het stilletjes aan licht aan het worden, waardoor we de zaklamp definitief opbergen. We dalen opnieuw het bos(waar we nu wel de modder duidelijk zien) in dat hen tot Berg Ten Houte brengt. Daar aangekomen gaat het nu opwaarts. Een aaneenschakeling van aardewegen, met op het traject ondermeer een passage langsheen de omstreden stortplaats Bohez, brengt ons terug richting de schuur van Koekamer. Goedemorgen, Enkele rustige veldwegen leid ons naar het Bos ter Rijst. Na de doortocht doorheen het bos passeren we de ezelsboerderij in de omgeving van Bosgat. Vanaf hier en tot het einde van de tocht krijgen we het gezelschap van de 60 km-wandelaars. Via een rustige aardeweg met mooie vergezichten passeren de wandelaars ietwat verder de kasteelwoning van Jan Fabre, eveneens één van Vlaanderens bekendste kunstenaars. De Vlaamse Ardennen zijn dus niet alleen geliefd bij wandelaars en fietsers. Aan het Hof te Wolfskerke gaat het linksaf richting Ijskelder. Na nog een stevig klimmetje over een restant van een oude kasseiweg lonkt de volgende halte in de voetbalkantine van Zegelsem. Hier krijgen we een rijsttaartje, maar mijn maag pruttelt nu al wat tegen, en zeg ik nee tegen het gebakje. Het weer is wel heel wisselvallig. Ene keer volop zon waardoor het warm is, maar ook steeds weer de zon die weg is waardoor het fris aanvoelt. Na de kantine leidt een neerdalend wegeltje naar de Wolvenweg, een heerlijk stukje veldweg. Wat verder volgt een aardeweg richting Burreken. Doorheen het bos en langsheen het natuurgebied bereiken we de Ganzenberg die we verder afdalen. Via de Beukenstraat gaat het opnieuw opwaarts tot bovenaan Foreest. Dan wenkt enkel nog de afdaling naar de rustpost in Schorisse waar onze bagage wacht. Hier maak ik gebruik om het overtollig achter te laten om gewicht te besparen, maar tegelijkertijd een nieuwe voorraad voedsel&drank aanvullen. Na de rustpost doe ik een zakje chips open om mijn zoutpijl op te krikken, wat ik even later toch merk waardoor mijn tempo een beetje omhoog gaat. Na Schorisse volgt traditioneel de trip naar de brouwerij Roman. Enkele rustige aardewegen brengen ons aan de voet van de berg Stene. Na de beklimming volgt de soms wat drassige afdaling langs Schamperij. Dit hoort nu eenmaal bij de Sloebertocht. Het zou zonde zijn om zo’n prachtig stukje natuurschoon links te laten liggen.
    Daarna volgt een lange wegel richting de weg Oudenaarde-Brakel die we kruisen. Een aardeweg langsheen de Oude Molen afdalend biedt de wandelaars een prachtig zicht op Sint-Maria-Horebeke en Sint Kornelius-Horebeke. Nu wenkt enkel nog de brouwerij Roman met zijn frissmakende Sloeber. Deze krijgen de andere gratis aangeboden. Ik drink geen bier dus verlaat ik al snel de brouwerij. Na de rustpost dalen we de Varent af, waarna we vrij kort daarna een aardeweg nemen die ons boven de Boigneberg brengt. Na de beklimming van de Kapelleberg(waar ondertussen enkele kleine druppels vallen) leiden enkele aardewegen en een passage doorheen een recent aangelegd bos- en natuurgebied ons naar de bevoorradingspost in Volkegem waar we op het pleintje voorzien worden van het nodige water en een versnapering. Via een aangenaam neerdalend wegeltje komen we aan de voet van de Wolvenberg, een lastig klimmetje, maar het is hiermee gedaan met. Daarna volgen opnieuw enkele aardewegen met van daaruit een fraai zicht op Ename en Oudenaarde en een korte maar heel mooie doortrek van het natuurgebied Enamebos alvorens de rustpost op de Lijnwaadmarkt in Ename te bereiken. De heuvelachtige Vlaamse Ardennen zijn achter de rug en er rest ons nu enkel nog een tiental vrij vlakke kilometers doorheen de Scheldevallei. Langsheen een stuk Scheldetragel, een door kleiwinning nieuw ontstane waterpartij en enkele oude Scheldearmen worden de deelnemers naar de rustpost in Heurne(waar we eerst trappen moeten overwinnen) geloodst. Na de rustpost begeven we ons naar het domein Axelwalle. Daar wacht de drankwagen van Roman hen op om te kunnen genieten van een bruin streekbiertje of een frisdrank. Nog 2.9 km scheiden ons van de welverdiende aankomst. Na nog even door de dorpskom en rond de Sint-Bavokerk getrokken te zijn komen we aan in de voetbalkantine van Zingem en zit onze 100 km er op. We halen onze T-shirt&fles sloeber op en recupereren enige tijd om de trein te nemen naar huiswaarts en daar het tekort aan slaap inhalen.

     Er namen aan de 100km 376 wandelaars deel.

    Bijlagen:
    http://www.beneluxwandelen.eu   

    08-06-2012 om 00:00 geschreven door COBI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    19-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Houtwaltocht 2012

    “Wandelen in de Houtlandstreek naar de Houtwal”

    Wegens dat het openbaar vervoer naar Ieper niet zo makkelijk bereikbaar is, was ik genoodzaakt om een wandeling dichterbij te zoeken. Dat vond ik bijna de margrietstappers die hun Houtwaltocht inricht in Lichtervelde. Dit jaar starten bijna alle wandelingen van hun programma in zaal Lichtenhove. Vandaag staat er 27,7km op het programma met onderweg 4 controles. Eens gestart wandelen we een stukje in het dorpscentrum, voorbij wandelend langs de toekomstige Cultureel Centrum. Er volgen nu 2 splitsingen direct achter elkaar. Uiteindelijk wandelen we alleen verder met de 16&18km. We gaan een trapje op en zien steeds de spoorweg. Na we de controle hadden op een bedrijf die gespecialiseerd is in het telen van aardbeien, volgen we onze tocht verder om voor de eerste maal door de Huwynbossen te gaan. Niet ver hier vandaan ligt ook de 2de rustpost van de dag in vakantiehoeve Vlackaert. Van hieruit start ook onze plaatselijke lus van maar liefst 10,2km. We volgen grotendeels het heihoekwandelpad met maar enkele stukjes onverhard. We wandelen verder richting de grote radar om eventjes de E403 te volgen waar we terug keren naar de rustpost. We passeren voor de 2de maal het kapelletje om de tocht verder te zetten voor de laatste 7,8km. Onderweg komen we O.L.V van bijstand tegen om een onverhard stukje privé terrein te wandelen rond een grote plas. Wij worden nog even afgescheiden van de anderen om nog een keertje bergop te gaan. Eens dalend zien we de kerk van Lichtervelde, waar bij het binnenkomen van de dorpskern samen met de anderen door de wijk te wandelen, die uitkomt aan de achterkant van de startzaal. Ik ben toch teleurgesteld in deze wandeltocht, daar het parcours een beetje aan de saaie kant was.

    Er namen aan deze wandeltocht 1276 wandelaars deel.

    Bijlagen:
    http://www.beneluxwandelen.eu   

    19-05-2012 om 00:00 geschreven door COBI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    18-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag 1 100km van Ieper 2012

    "Ieperse wegen opzoeken tijdens een feestweekend"
    Dit weekend vindt naast talrijke tochten ook 2 klassiekers op het programma. Naast de Omloop Kluisbergen, kan je ook kiezen voor de 100km van Ieper die traditioneel plaats vindt in het weekend van O.L.H. Hemelvaart. De mooie streek verkennen over een 3daagse wandeltocht met keuze uit afstanden van 6 tot 50km. Eens gestart gaat het via de wandelbrug over de kasteelgracht naar de Menepoort. Hier vind sinds 1928 elke avond de Last Post plaats. Na de Menepoort trekken we door het Hoornwerkpark, een stukje groen vlakbij het centrum. We gaan de tunnel onder en nemen het wegeltje die ons brengt naar Zillebekevijver. Hier kunnen we genieten van het gefluit van de vogeltjes die hier hun rust zoeken. Het is hier dat we afscheid nemen van de kleinste afstand. Naast onze wandelvrienden die een andere taal beheersen, wandelen ook vandaag militairen mee, die ervoor zorgen dat de sfeer niet ver gezocht moet worden. We komen op meer bekende landelijke wegen om aan het ‘Maple Copse Cemetery’ te kunnen genieten van een gratis melkdrankje. We duiken met zen allen de gasthuisbossen in om halfweg onze tocht alleen verder te zetten. We komen zelf even op Waalse bodem nabij het gehucht Houthem. Het is maar van korte duur want we duiken Hollebeke in waar we even kunnen verpozen bij een bevoorradingspunt. We begroeten weer onze collega’s om samen weer het bos in te duiken. Na we door een grasweide, met natuurlijke hindernissen getrotseerd hebben, kiest de 15km zijn eigen weg en laten wij onze kaart afstempelen in ’t Klein Zillebeke. Weldra kiezen we weer voor een beetje schaduw, waar we op onze weg een bunker tegenkomen. Wie Hollebeke zegt, denkt uiteraard meteen aan de ‘Palingbeek’, het provinciale natuurdomein. Ook dit jaar gaan we dwars door dit natuurgebied. Meer bepaald volgen we de Oude Vaart, die ooit aan het begin van de vorige eeuw de Leie&de IJzer met elkaar moest verbinden. De kasseien trotseren we om de ganse passage te voldoen. Aan de uitgang vinden we de 2 begraafplaatsen, waar jammer genoeg vele sneuvelden. In het bezoekerscentrum aan Hoeve Callewaert, kunnen we als we even tijd hebben tijdens het benuttigen van het yoghurtje, de informatie raadplegen over de Palingbeek kunnen terugvinden. We zien in de verte Ieper al liggen, maar even nog op de tandjes bijten. Naast de spoorweg volgen we het paadje die ons brengt naar Zillebeke, waar we getrakteerd worden op een frisco recht tegenover de kerk. We wandelen nu aan de andere kant van Zillebekevijver, naar het onlangs gerestaureerde waterproductiecentrum. Laatste trekpleister van de dag is de ‘Verdronken Weide’. Dit wachtbekken is een paradijs voor watervogels, die hier een ideale broedplaats vinden. De laatste hectometers gaan we dan weer via de Vestingen rond Ieper. Deze 3kilometer terugvindende versterkingen moest de stad beveiligen tegen indringers. Vandaag leggen we slechts een klein stukje af, tot aan ons eindpunt Fenix, waar de organisatie met veel plezier ons terug begroeten.
    Totaal aantal deelnemers: 1275

    Bijlagen:
    http://www.beneluxwandelen.eu   
    http://www.wandelgazette.be   

    18-05-2012 om 00:00 geschreven door COBI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    05-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.1ste dag Int. 2-Daagse Blankenberge

    "De eerste klasieker van het jaar gaat gepaard met slechte omstandigheden"
    Daar is de Lente, daar is de ……. Internationale Tweedaagse van Vlaanderen. De zon is vandaag jammer genoeg niet van de partij, maar duizenden wandelaars uit binnen- en buitenland stond dit weekend al met rood aangestipt in hun agenda. De organisatie heeft voor de wandelaars prachtige omlopen uitgetekend over een afstand van 6, 15, 24 of 42km. Ik heb gekozen om deel te nemen aan de grootste afstand. De eerste meters leggen we samen af langs de jachthaven waar de 6&15km ons verlaten. Wij wandelen tot aan het sluiswachterhuisje om de zeelucht op te snuiven. Steek de zonnecrème maar weg, want die heb je niet nodig als we het strand op gaan. Het is maar een klein stukje strand dat we doen, want snel nemen we de trap op te kiezen voor de wandel-als fietswegel richting Wenduine. Aan het begin van de dijk krijgen we gratis een bekertje water aangeboden door het TMVW. Langs de strandcabines in de kleuren dezelfde als de inrichters wandelen we heel de dijk af. We komen een kunstwerk van de Franse beeldhouwer Bernar Venet tegen n.a.v. Beaufort 04, al vraag ik me af wat dit moet voorstellen. Onder een deuntje van een plaatselijk muziekgroepje bevinden we ons naar de strandchalet waar de 1ste controle plaats vindt. Na de politie ons een veilige passage geeft, bevinden we ons in het domeinbos Vlissegem, waar kort na het begin elk ons eigen weg ingaan. Wij stappen verder het bos in en komen uit aan de watertoren van De Haan. We gaan rechts de waterkasteellaan, waar een zandwegeltje ons opnieuw brengt naar de dijk. Ook de dijk van De Haan wandelen we volledig af, waar we t.h.v. het Zeepreventorium terug kiezen voor een passage voor de natuur, Nu moeten we het zand trotseren en dringen we niet aan als we even moeten wachten voor een opstopping, maar al dit werk word beloond door een gratis banaan. Via het tramhuisje, hebben we gelukkig geen passage door de winkelstraat maar gaan we rechts langs de nieuwbouwprojecten die hier talrijk zijn. Het is gedaan met het toeristische gedeelte en zoeken de rust op via het platte land. Het eerste dorp dat we tegenkomen is Vlissegem. Nadat we de kerkwegel genomen hebben wacht ons de hoek om na de kerk onze volgende controlepost. We komen een gedenksteen tegen ter nagedachtenis van de Wellington-2 bommenwerper. We nemen de Spanjaardstraat(waren we maar door dit liever weer maar daar), waar de jonge garde ons een appel& een herbruikbare bidon geeft, waar we deze 800m verder kunnen vullen. In de verte zien we de industriehaven van Zeebrugge, maar dit gedeelte is bestemd voor morgen. De dennenbomen van afgelopen kerstweek worden hier weer hersteld door een landbouwer om ze weer in volle groei te laten komen. Juist bij de Blankenbergse Vaart is het dorpje Meetkerke gelegen, waar op het kerkplein onder een tentje de volgende controlepost is gevestigd. Alléz op naar de volgende kerk. We zetten de tocht verder over de Honckaert. Met de stappers van de 24km gaan we allen naar Zuienkerke, waar in het centrum oude ambachten zoals hoefijzersmeden & klompenmakerij weer ten glorie komen. Hier vind ook een brocantemarkt plaats, al kiezen de meeste verkopers om terug huiswaarts gaan, mede door het slechte weer. Dicht bij de Kleiemhoeve komen de stappers van de 15km uit een modderwegeltje ons weer begroeten. We wandelen door de Uitkerkse polders, een adembenemend natuurgebied dat dik 1 500 hectare telt en je een prachtig panorama biedt van weilanden met drinkpoelen, talloze grachten en fraaie rietkragen. Jammer genoeg moeten wij ook kennismaken met een sompig stukje bij het bezoekerscentrum. We wandelen verder op de Blankenbergse dijk(een straat die zo noemt)waar we ogenblikken later de jaarlijkse terugkerende feesttent bereiken. Hier kunnen we genieten naast het gratis boterham/kaas & biertje vooral van de ambiance. Voor de slotkilometers maken we eerst een passage in het gemeentepark De Craene, die vandaag genoemd is naar Funpark De Voetjes, het kinderdorp dat speciaal voor onze jongere deelnemers werd ingericht. We wandelen naast het stationdomein, waar we aan het IVV-kantoor een laatste gratis bevoorrading krijgen. Via het casino gaan we nog even de dijk opzoeken met het monument van Lippens&Debruyne, waar we afdalen langs de Leopoldhelling en arriveren terug op de Grote markt en al bij al de regen niet zoveel is gevallen. U kunt nog de mooiste beelden van deze wandeldag herbekijken via onze fotograven die de mooiste beeldjes van de wandeling heeft vastgelegd en bij dezen willen bedanken.

    Op de 1ste wandeldag namen 6037 wandelaars deel aan deze tocht.

    Bijlagen:
    http://www.beneluxwandelen.eu   

    05-05-2012 om 00:00 geschreven door COBI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    28-04-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voorjaarstocht 2012

    “Naar lenteomstandigheden kunnen we kraaien vandaag”

    Groot contrast vandaag tussen de kust & de Ardennen. In de Ardennen is het zonnig en temperaturen boven de 20°C, terwijl we aan de kust moeten tevreden zijn regen bij amper 9°C. Zelfs regen houdt me niet tegen om de tram te nemen naar Vosseslag(een deelgemeente van De Haan)waar de Hanestappers voor hun 12de keer hun voorjaarstocht organiseren. Starten doet de wandeling vanuit het zaaltje ’t Schelpestik. Het eerste wat je opvalt als je de zaal binnentreedt, is dat er maar amper tafels en stoelen staan op een te kleine ruimte. Ze zouden best dit hier houden als rustpost in tegenstelling tot de start. Deze wandeling heeft maar 3 afstanden, nl. de 8, 13 & 21km. Er is maar weinig informatie betreffende de wandeling op een papiertje na waar de controlepostafstand vermeld staat. We starten samen met de 13km om straks hier terug te keren om te wandelen naar het duinbos van De Haan. Hier moeten we vooral gokken in welke richting we door het bos moeten want er is nergens pijlen te zien alleen maar linten die je her en der vind, ook in de verkeerde richting. Gelukkig heb ik de juiste richting gekozen want bijna a aan het einde vinden we de 1ste pijl. Een triestig puntje van de club alleszins. Eens het bos uit zijn we beland in De Haan. Via het tramhuisje gaan we tussen de hotels en nemen we de straten erom heen. Plots valt mij op dat er op het bordje staat vermeld: “U bent op de 13km”. Ik heb toch het gevoel dat ik behoor tot de 21km en toch nog geen splitsing gemist heb. Weldra bereik ik de kust, waar vandaag mede door de slechte omstandigheden geen kat te zien is. Ik beuk tegen de wind om even verder de dijk af te dalen. Via de Einsteinspleintje(met zichzelf op een bankje kijkend) bereik ik het terug in het centrum en wandel nog even enkele blokjes om de winkelstraat te volgen. Via de Einsteinlaan wandel ik langs de appartementen, tot een collega wandelaar mij opmerkt dat ik de controlepost heb gemist. Blijkbaar is de schuldige weer de bepijlers want ik volgde gewoon de pijlen die her en der, al dan niet verstopt, omhoog werden gehangen. Via de platanenlaan, die naast het duinbos loopt komen we terug in Vosseslag, waar we nog een ommetje moeten maken voordat we in de rustpost/startzaal weer belanden. De wandelaars die gekozen hebben moeten nog het lusje van de 8km volgen. Via enkele binnenwegeltjes, zie ik nu pas het bordje waar vermeld staat dat we op de 21km zitten(toch ook op de 8km!).Naast de trambaan loopt er een voetwegeltje die ik bewandel. Af en toe moeten we kiezen om het gras plat te stappen daar het paadje onder water staat. Aan het Versluyzaal zitten we in Bredene om voor ons de visserskapel te zien. We wandelen op de klemskerkestraat naast reservaat d’haeye om terug te komen in Vosseslag. Nog even langs de drukke baan, waar een wandelkoppel vraagt waar de startplaats is en net zoals ik ontgoocheld ben in de bepijling. Ik zeg tegen hen: ‘het is juist hier aan het zaaltje bij de parking’. En zo is deze wandeling geschied.
    Aan deze wandeling waren er 322deelnemers.

    Bijlagen:
    http://www.beneluxwandelen.eu   

    28-04-2012 om 00:00 geschreven door COBI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    21-04-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Koppenbergtocht 2012

    "Boven de hoofden zien naar de vergezichten van de Koppenberg".

    Volgens de weervoorspellers zal het niet droog blijven vandaag, maar daar trekken we niks van aan en vatten de verplaatsing naar Leupegem, een deelgemeente van Oudenaarde. We worden verwelkomd door wandelclub Hanske de Krijger in zaal edelweiss waar voor hun jaarlijkse Koppenbergtocht. Van hieruit starten alle 4 afstanden om eventjes de drukke baan te volgen, waar snel gekozen word om binnenstraatjes te kiezen. Hier kunnen we opmerken aan de wandelaars dat we kleine lusjes zullen maken. We krijgen een 1ste kennismaking met de modder die we ondervinden door een onverhard wegeltje te bewandelen. Nu wandelen we op de oude spoorweg en nemen afscheid van de 6km die rechtdoor gaan. Wij gaan naar rechts om even de klimmersbenen al te testen. De parcoursbouwers hebben ervoor gezorgd voor de mensen die geen zin hebben om een stukje bos te doen om een omleiding te maken. Wij gaan dus door het Koppenbergbos, om daar de trappen te nemen(die echter versperd word door een omgehakte boom)om al snel weer naar beneden te gaan om voor het verharde te kiezen. Aan het einde van het bos komen voorbij de gekende Lourdesgrot. Via een wandelwegeltje, dat uitkomt aan de kerk van Melden, ligt even verder de rustpost in het parochiezaaltje. We beginnen de Koppenberg al te ruiken, maar we gaan eerste nog een keer de oude spoorweg bewandelen. Daar is hij dan, De puist van melden of de al bekende Koppenberg. 3weken terug was er hier nog massa volk n.a.v. de Ronde van Vlaanderen, maar nu is er niemand te zien. De berg bestaat uit 500m kasseien met het steilste stukje van 22%. Wie nog een huis zoekt kan hier terecht, want boven staat er een stekje te koop. Eens Boven gekomen moeten we toch de tijd nemen om even achterom te kijken en te genieten van het zicht op de Scheldevallei, met het kerkje van Melden op de voorgrond. We duiken opnieuw het bos in waar de voorjaarsbloeiers allicht volop in bloei staan. Het is hier ook het moment om afscheid te nemen van de 12km. Wij volgen nog het laatste stukje berg om via de Oudenberg de daling in te zetten. We volgen enkele asfaltwegen om de Kortekeer op te gaan. Achter een blinde bocht ligt hier zowaar ook een steil stukje. Boven is het voetbalplein van KSV Maarkedal gelegen, en daar in de kantine is de volgende rustpost voor ons. Van hieruit start ons plaatselijke lusje. We wippen even binnen in Nukerke om langs de begraafplaats te wandelen, om de grote baan weer te dwarsen. We stappen door het sterk golvende Cabernol, merken dat de appels nog niet voor direct zijn & gaan het Peronpad af. Hier liggen de stenen verspreid om aandachtig te kijken of we nergens overstruikelen. We wandelen door de weide om de Zulzekestraat te bereiken. Aan een hoeve gaat het onverhard naar het Spijkerbos, waar ons de lastigste klim van gans het parkoers te wachten staat. Dan gaat het vrij vlak terug naar de rustpost. We volgen even de N 60, en helaas na geruime tijd droog weer te hebben, valt het eerste buitje op ons hoofd. Al gelukkig is het maar van korte duur. De wandelaars van de 12km duiken op en samen kiezen we voor de andere kant van de Koppenbergbos. De paraplus gaan weer open, want een hagelbui spaart ons zelfs niet. Voor ons zien we de kerk van Oudenaarde. We verwelkomen terug de wandelaars van de kleinste afstand om samen het laatste stukje onverhard van de dag te bewandelen. Her en der komen we wandelaars tegen van ‘Les Amis de l’Argentine’ die vandaag zijn gekomen met een bus. Tussen de huizen nemen we de wandelpaadjes en zien we voor ons de industriezone. Even de bocht om, en gaan de laatste rechte lijn op om een einde te maken van deze wandeling. De wandelclub dankt de 1168wandelaars voor hun deelname aan hun inrichting en nodigen ons al uit voor Molentocht die doorgaat op 9mei.

    Bijlagen:
    http://www.beneluxwandelen.eu   
    http://www.wandelgazette.be   

    21-04-2012 om 00:00 geschreven door COBI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    14-04-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lange Nelle-tocht 2012

    “Oost en de Breed zijn éne”

    De stormvogels organiseren voor de 17de keer hun Lange Nelle tocht vanuit de startzaal die ook wel dienst doet als clublokaal o.a. Wat mij trouwens opgevallen is dat maar 2 van de 7 tochten zich afspelen in hun thuisstad. De Lange Nelle die werkelijkheid een vuurtoren is hier dichtbij is trouwens hun coverfoto van hun clubblad. De startzaal Sluisvliet bevindt zich in het oostelijk deel van Oostende, ze noemen het ook het visserijgedeelte van de stad. Uit de 4 afstanden kies ik gewoonlijk weer voor de grootste afstand, die vandaag 21,8km is. Vlakbij de startzaal ligt de 80ha grote Spuikom. Aangelegd om de havenmonding te spuien. Tijdens WO II landingsplaats van Duitse watervliegtuigen, nu het mekka voor watersportbeoefenaars en kweekplaats van de echte Oostendse oesters! Hier kiezen de 2 kleinste& 2 grootste hun rug toe naar elkaar en wandel ik via het nog niet lang wandelpaadje om via de oude zeeschool uit te komen in Bredene-sas, één van de gehuchten waaruit Bredene bestaat. Voor ons zien we de blauw witte toren waar we steeds blokjes om rond wandelen om via het wachtbekken van de Noord-Ede& plaatselijk containerpark. Wat je hier opmerkt is dat plaatselijke bewoners hun gevel beschilderd hebben met een muurtekening. Het is een paar meter meer voor we de rustpost bereiken in manege ' 't Ruitershof'. Via de paardenstallen en een prachtige paardenwegel kom je bij de St. Rikierkerk. Eens die kerk voorbij scheiden we ons van de 18km. Hier is ook het mekka van de campingzone’s. Tussen één van deze kampeerplaatsen gaat het links naar recreatiedomein 'Grasduinen'. Een paadje tussen de vakantiehuisjes brengt ons stilletjes aan naar de zee. We gaan onder de tunnel, slingeren over duinpaadjes, met onderweg het paddenstoel van kabouter pinnemuts, tot we een houten trap afdalen om via enkele wegeltjes tussen de wijken voor ons wijkschooltje ‘Groenendijk’ zien, waar de 2de rustpost plaatsvindt. Hier maken de wandelaars aan de lijven mee wat het is om weer kleuter te voelen, want er zijn hier grotendeels kleine tafeltjes&stoelen te gebruiken. Na de rust wandelen alle afstanden terug naar de zee. Een venijnig klimmetje brengt je op een zandpad hoog op de duinen. Langs de Spinoladijk, ter hoogte van strandpost 1 ‘Turkeyen’ komen we het kunstwerk 'Olnetop 2012' van  de Belg Nick Ervinck n.a.v. Beaufort 04 tegen. De artistieke installatie van 8 meter hoog refereert naar opspattende golven. Een houten trap brengt me naar de zeedijk waar we rechts 2 omgebouwde containers zien tevens ook bedoeld naar Beaufort 04. De Estse kunstenares Flo Kasearu doet ons denken aan vrachttransport en de circulatie van goederen. Maar evengoed aan de economische situatie: leeg en nutteloos staan de containers als verloren objecten op het strand. De merknaam van de containers, ‘Triton’ (de zoon van Poseidon), is een knipoog naar de kracht van de zee die de objecten deed stranden. Hier word een beetje verder gewerkt aan de voorbereidingen voor het windmolenpark. Zo zien we t.h.v. fort Napoleon een groot baggerschip die langzaam de haven binnenvaart. Eens de dijk verlaat zien we waaraan deze tocht is vernoemd de ‘Lange Nelle’. Deze mooie, slanke, wit-blauwe vuurtoren kan haar licht 40m ver laten schijnen om de vissers te waarschuwen. We nemen nog even afscheid van de kleinste afstand waar de sluisdeuren ons brengt naar de vismijn. We wandelen er nu door, met boven ons de prachtige foto's te kijken van visserskoppen. We keren even terug om eventjes voorbij het Visserijdok met zijn vissersschepen te wandelen, waar zelfs op een zaterdag er altijd wel bedrijvigheid is. Eerst kijken of er geen tram voorbij snelt om de laatste meters van deze wandeling langs de St. Antonius van Paduakerk af te stappen waar we het eindpunt hebben bereikt!

    Aan deze organisatie namen 929 wandelaars deel.

    Bijlagen:
    http://www.beneluxwandelen.eu   

    14-04-2012 om 00:00 geschreven door COBI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    27-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.11de lentetocht te Keiem 2012

    "Kejem, die wandeling die plaats viend in da boerendorp".
    Als je van rustige wegen tussen landbouwbedrijven houd moet je vandaag je gaan verplaatsen naar Keiem(een deelgemeente van Diksmuide). Daar richten De Tervaete Stappers voor de 11de keer hun lentetocht in. Vlak naast de kerk vindt in ontmoetingszaal de inschrijvingplaats. Van daaruit krijg je van de club vele voorstellen om je afstand uit te kiezen. Eerst moet je kiezen welke lus je gaat wandelen, maar daarmee is het nog niet genoeg. Je moet dan nog eens kiezen als je de korte, middelmatige of grootste versie van de lus gaat bewandelen. Ik kies vandaag om alle lussen te doen in de grootste versie. Beginnen doe ik met lus 3 die op het plan richting Leke gaat. We keren Keiem de rug toe en wandelen rechtdoor tot we aan het militair kerkhof van Keiem een landbouwweg bewandelen. Aan het einde van deze strook wandelen we Leke binnen, waar we de biesbeek volgen tot we afdraaien op een private weg. We zijn het verste punt bereikt en keren terug, waar we opmerken dat bewoners creatief zijn om hun voorgevel te versieren. Aan het drukke kruispunt gaat de middelgrote versie van deze lus hun eigen weg en steken we de drukke baan over om te wandelen op de macadam wegen en even moeten halt houden, doordat een tractor ons tegemoet komt. Als we geluk hebben zien we eventueel een reiger in zijn straat, maar helaas, nergens één te vinden. Via de waleweiden komen we terecht in de dorpskern, waar we bij de startzaal beginnen aan de 2de lus. Aan het begin van de lus wandelen we op het voetpad in plaats van de kasseien om al vlug langs het ’t Kakelend Kippenmuseum tegen, waar we als nog eens in de zomer tijd hebben kunnen binnenwippen. Wij wandelen voorts over het bordje van Vladslo, om aan een tractorbedrijf alleen verder te wandelen tot we rechts een verhard boerenwegel opwandelen. Wat mij trouwens is opgevallen, is dat de voorspelde koele zeebries hier nergens te bespeuren is. Even kijken van waar de wind komt om even gebruik te maken van een passage door een landbouwersgrond, waar we helaas opmerken dat een koe hier zijn laatste rustplaats heeft gevonden. Via een grote serrekweker van viooltjes in deze periode zien we voor ons de Kerk die naast de startplaats staat, en waar we even ons bijtanken. Het is mooi weer en hebben nog even tijd, dus vatten we nog onze laatste lus aan. Lus 1 gaat eerst via ’t oud gemeentehuis, kriskras door de achterliggende woonwijk tot we het cisterciënzerpad volgen tot aan het einde. We houden even links de drukke Oostendebaan  aan, voor we links/rechts kijken om deze over te steken en de rust op te zoeken. We steken de Meulebrugge over, waar hier ergens vroeger de Leedmolen stond. We gaan terug een steenwegeltje op tussen de bomen, om de drukke baan voor de 4de maal deze tocht te dwarsen. We zien voor ons het dorpscentrum, maar we gaan naar rechts tussen de preiranken, om afscheid te nemen van de stappers die hebben gekozen voor de kortere versie. Rechtdoor gaan we stapwaarts en passeren enkele wandelvrienden om een klein wegeltje in te slaan die leid naar een boerderij. Met die passage is er stilletjes een einde gekomen aan deze lus waar we via de kerk terug belanden in de startplaats en kunnen napraten met ander wandelaars over deze wandeling.

    Er waren 585deelnemers aanwezig.

    Bijlagen:
    http://www.beneluxwandelen.eu   
    http://www.wandelgazette.be   

    27-03-2012 om 00:00 geschreven door COBI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    20-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Smullentocht 2012

    "Lusjes maken in de Vredestad"
    Nu de astronomische lente officieel is begonnen met een toepasselijk lentezonnetje kunnen we vandaag toch eens gaan wandelen voor een midweek tocht die vandaag plaats vind in de vredestad Ieper ingericht door de Spiegelstappers. De start vindt plaats in een zaaltje nest naast een groot meubelwinkel. Vandaag bestaat de wandelingen uit 3 lussen die elk een thema krijgen. Ik start vandaag met lus 3 die de lus van “Zillebekevijver” noem. Direct na de start gaan lus 2&3 samen langs de Picanolfabriek om onder de grond te gaan. Net na de tunnel scheiden hier ook onze wegen. Voor ons ligt Zillebekevijver, die 28ha groot is en eigenlijk een afdamming van de vallei van de Zillebeek. We gaan direct naar links en bewandelen op een privé terrein van een plaatselijke landbouwer. We krijgen de gelegenheid om tussen de fruitgaarden te wandelen die nog aan het wachten zijn op de bloesems. Links zien we de kerk die staat in de dorpskern, maar wij gaan daar niet naartoe. We volgen de vijver tot aan de vijverhuis, waar we de vijver verlaten via de waterzuiveringsinstallatie. We stappen het Ieperse vredebos in en komen de wandelaars van lus 2 tegemoet. Ter hoogte van de Rijselpoort scheiden terug onze wegen. We wandelen een stukje op het gras vlak beneden de vesten om terug halt te houden waar we vertrokken zijn. Nu starten we aan lus 2, wat de kortste is van het drie en wandelen hetzelfde stukje als daarnet. Na de tunnel gaan we voor de 2de maal het Ieperse vredesbos in. Ieper wil vanuit zijn oorlogsverleden een actieve vredestad blijven. Daarom deze vredesbos die kadert in de wil om de stad verder actief aan vrede te werken. Eens terug weer aan het splitsing punt van daarnet gaan we nu links de Vesten op, dat daarom als lus “vestenlus” werd genoemd. Aan de linker kant komen we enkele volkstuintjes tegen, terwijl aan de andere kant de stadsgracht ligt. We wandelen rond het water en nog enige overblijfsel vinden van de oude Leeuwentoren. De oorlogsslachtoffers worden ook hier herdacht. Hier ligt het Ramparts Cemetery, Lille Gate, waar 193 Britten sneuvelden tijdens de 1ste wereldoorlog. Bovenop de Rijselpoort staat nog een gedenksteen van Willem I, die een deel heeft uitgemaakt van het bekendste monument van de stad waar we nu naar toe gaan. In 1815 vielen de Hollanders de stad Ieper binnen. In 1822 werd een nieuwe gedenksteen, opgedragen aan Koning Willem I, geplaatst boven de ingang van de Menenpoort; deze verving de gelijkaardige steen die opgedragen werd aan Lodewijk XIV. Voor ons zien we het grootste kaliber van ‘De Menenpoort’ bij iedereen wel bekend. Dit was eigenlijk een stadspoort was om de Hollanders tegen te houden o.l.v. Napoleon. We wandelen erdoor heen en komen straks nog eens door. Eerst gaan we naar rechts om door de Ieperse Hoornwerkpark te wandelen. Hier vinden we ook kazematten die afgesloten zijn om de vleermuizen rustig hun winterslaap te houden. Achter het park ligt de zaal waar we even genieten van een drankje. Ik doe vandaag nog 1 lus die omgenoemd word door “smullenlus”. We wandelen een stukje terug door het park van daarnet om een beeld tegen te komen die geallieerden moeten voorstellen die bedankt worden door de jeugd. Dit beeld werd geschonken door het CCMP aan haar peterstad. We wandelen over een brug en krijgen door een medewerker een snoepje die dit aankruist op het kaartje dat we kregen bij de inschrijving. We wandelen terug door de Menenpoort waar duizenden namen zijn gegraveerd van Britse soldaten die geen begraafplaats hebben gekregen. We gaan naar links langs het water en komen weliswaar aan op het strand van Ieper. Hier krijgen we een plakje cake. We zetten de tocht verder via de hoge wieltjesgracht om even weer halt te houden bij de speel-o-theek waar een wafeltje krijgen. Via de stadsbibliotheek wandelen we het sluispad op, om dicht bij het station weer een hapje krijgen bij het kruidmagazijn. De enige controlepost onderweg is gelegen in toeval of niet Café de Spiegel, de thuisbasis van deze club misschien? Via de Sint Pieterskerk vinden we even verder aan de linkerkant het “Houten Paard” die vroeger een middeleeuws marteltuig was. We wandelen door de Vredespoort om de laatste meters af te leggen op de Vesten om terug te belanden in het zaaltje waar we nog kunnen genieten van het lenteweer.

    674 deelnemers had deze tocht

    Bijlagen:
    http://www.beneluxwandelen.eu   
    http://www.wandelgazette.be   

    20-03-2012 om 00:00 geschreven door COBI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    11-03-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Picontocht 2012

    “Na een Picon te drinken, nog recht blijven lopen”

    Traditioneel vind op de 2de zondag van maart de Picontocht van de Duintrappers plaats. Zij zeggen dat het ‘nog steeds de mooiste wandeling aan onze kust’. Enkele weken geleden hadden ze met de nationale wandeldag ook een tocht georganiseerd aan de kust, maar deze vind jaarlijks plaats. Een verre verplaatsing zit er voor mij niet in, daar ik hier in deze gemeente woon en gewoon de fiets kan nemen naar de Kerkepannezaal, waar de start plaats vind. Vanmorgen had ik al gefietst, dus kon ik niet kiezen voor de grootste afstand maar 21,2km is ook al genoeg voor mij. Terwijl in het binnenland de mensen genieten van het lentezonnetje, is het hier een stuk frisser door de zeebries. Ik ben gestart of we krijgen al een eerste zandheuvel onder de voeten. We betreden de Houtsaegerduinen(die ook de kleinste afstand doet & niet al te gemakkelijk moet zijn als je in het bezit bent van een buggy of rolstoel, want er zijn momenten met los zand)om nadien het wandel-als fietspaadje te kiezen die naast de trambaan loopt. Ondertussen zijn we De Panne binnengewandeld zonder eerst afscheid te nemen van de 6km en wandelen door de straten om het marktplein te dwarsen en een stukje door de winkelstraat te wandelen. Aan het gemeentehuis gaan we rechts en om het hoekje ligt het Koningsplein, genoemd naar Koning Leopold I. In de Polyvalente zaal De Boare is de 1ste rustpost bevestigd. Hier komen we zo meteen terug, maar eerst maken we nog een lus. Wandelen door het Calmeynbos is alleen bestemd voor de wandelaars van de 15&30km. Wij gaan net zoals de 30km(2x) verder naar Natuurreservaat De Westhoek. Samen met het aanpalende waterwingebied Calmeynbos-Krakeelduinen (105 ha), de gemeentelijke Oosthoekduinen (60 ha) en de Franse ‘Dunes du Perroquet’ (225 ha) vormt De Westhoek(340ha) het grootste aaneengesloten duinmassief van onze kust. Eerst gaat het nog vlot via de verharde graspaadjes, maar al vlug wacht ons het mulle zand. De inrichtende club doet hier zijn naam alleszins waar. Midden in De Westhoek ligt een kurkdroog stuifduin, ter plaatse beter bekend als ‘de Sahara’. Die moeten we over. Aan het einde van het reservaat ligt een cafeetje die net op de grens ligt en bekend is ook voor zijn picontje. Het is hier dat de volgende rustpost is. Ik wandel nu door het campinggebied om toe te komen aan het strand. Deze wandelen we op stilaan terug te keren Naar De Panne. Zigzaggend nemen we de wegeltjes tussen voornamelijk vakantiehuizen om terug te komen in de Rustpost van Daarnet. Ik zet mijn tocht verder om via de Esplanade voor mij Leopold I te zien en rechts de dijk opwandel tot aan het einde. Daar gaan we terug het strand op tot aan St.-Idesbald, een deelgemeente van Koksijde. De wandeling gaat een klein stukje door de winkelstraat, maar het gaat naar links om te kiezen om te wandelen tussen de huizen. Ik krijg nog even een passage door de Noordduinen, waar een grasezel even de doorgang verspert, om aan de achterkant van de startzaal een einde te maken van deze zondagswandeling.

    Er namen 1652 wandelaars deel.

    Bijlagen:
    http://www.beneluxwandelen.eu   

    11-03-2012 om 00:00 geschreven door COBI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     


    Mijn favorieten
  • wandelgazette
  • beneluxwandelen
  • marching
  • facebook

  • Willekeurig Bloggen.be Blogs
    godelieve
    www.bloggen.be/godelie

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs