Dave en mezelf zijn hier met een businessvisum. Dit betekent dat we om de 30 dagen het land moeten verlaten. Die 30 dagen moet je wel heel strikt nemen. Milind is eens door omstandigheden een paar dagen te laat buiten geweest, met een flinke geldboete en bijna een gevangenisstraf tot gevolg. Dat risico wilden we niet lopen. Samen zijn we, na terug een vruchteloze poging om jetski's te huren, naar de grens gereden. Die grens geeft je een heel raar gevoel. Ze kunnen daar nergens mee lachen. Maar ja, zoals in de mop "een Canadees en een Belg" gingen we ons plan wel trekken. Een normale grensdoortocht duurt ongeveer een half uur tot drie kwartier. Je moet ongeveer 6 kotjes passeren waar ze papieren geven, stempels zetten, geld vragen. Tussen de twee grenzen is er een niemandsland en een gescheiden zone tussen inkomende en uitgaand verkeer. Via geruchten hadden we vernomen dat er tussen die gescheiden zones een doorgang was. We willen echter buiten Saudi maar hebben geen zin om een visum voor Bahrain te betalen. Wat we niet wisten is dat je met onze auto's (Dave heeft een lease, ik een huurwagen, mijn lease GMC jeep is nog niet binnen) niet zonder meer naar het buitenland kan. Later bleek dat je speciale papieren hiervoor nodig hebt en één van de vereisten is een residence permit (en geen businessvisum zals wij), maar ja je bent jong en ... Eigenlijk waren we niet echt gepland om de grens over te gaan met de auto, we gingen gewoon over en weer wandelen (in de broeiende hitte). Bij het eerste kotje stuurden ze ons door naar hun kantoor, waarop zij ons naar hun tweede kotje stuurden. Die vroeg waar onze auto was. Geen probleem dan nemen we maar gewoon de auto. Eén ding hadden we over het hoofd gezien, en pas gemerkt bij het eerste kotje. We waren de papieren van de auto vergeten ! Aan ieder kotje uitgelegd dat we niet naar Bahrain wilden maar gewoon op niemandsland draaien. Die douaniers verklaarden ons waarschijnlijk zot en vroegen telkens voor bevestiging (You are sure you're not going to Bahrain ?). Moesten we geen Westerlingen geweest zijn, dan zaten we zeker in den bak. Aan ieder kotje vroegen ze de papieren van de auto... En inderdaad, op niemandsland een doorgang om terug te keren. Bij het terug binnenkomen van Saudi terug dezelfde vraag (papieren) en terug onze uitleg. Het hele verhaal heeft ongeveer 50 minuten geduurd, maar we waren terug binnen MET onze stempel. De volgende keer nemen we onze chauffeur !
is nog niet binnen) niet zonder meer naar het buitenland kan. Later bleek dat je speciale papieren hiervoor nodig hebt en één van de vereisten is een residence permit (en geen businessvisum zals wij), maar ja je bent jong en ...
