Vandaag sneuvelde precies een eeuw geleden Minderhoutenaar Jan De Bie. Hij had in de herfst van 1914, bij de
belegering van Antwerpen, 8 dagen lang als opgeëiste burgerlijke arbeider aan de versterkingen van de stad gewerkt en
was dan met de terugtrekkende troepen naar Nederland getrokken. Op 19.03.1915 nam
hij in Engeland dienst in het leger als oorlogsvrijwilliger. Na zijn opleiding
in Frankrijk kwam hij op 29.09.1915 als soldaat bij de genietroepen aan het front. Hij werd dodelijk gewond door
granaatscherven bij een beschieting van Wulpen op 05.11.1915. Twee dagen later werd hij begraven op de BMB van Adinkerke waar hij tot op de dag van vandaag rust in graf nr. 1571. Jan De Bie was een zoon van
Adriaan De Bie en Maria Theresia C. Jansen. Hij was in het burgerleven metser
en woonde in Minderhout-Dorp. Bij vonnis van het Vredegerecht van Hoogstraten
van 06.11.1920 (Rolnr. 2728) werden zijn ouders als enige erfgenamen aangeduid.
Opnieuw een aflevering van de bijzonder interessante Britse documentaire reeks 'Trench Detectives'. In deze aflevering houdt het forensisch-historisch team zich bezig met het identificeren van een polshorloge dat werd gevonden bij een archeologische opgraving in Boezinge. Was dit het uurwerk van Second Lieutenant John England van het 14e Bn. Welsh Regiment die op 31 juli '17 bij de aanval op Pilkem vermist raakte ? Of toch niet ....
In de periode van Allerheiligen / Allerzelen lijkt het volgende 'Lied van de dood' van de Vlaamse oorlogsvrijwilliger Frans Van Raemdonck (1897-1917) mij wel gepast:
'Der zullen geen klokken luien / hun droevig dooden-lied / als ik zal vallen, dorstig / in 't bloedig Yzergebied...
Mij zal geen wagen voeren / noch volgen een zwarten stoet / van bleeke mannen, gelijk men / bij Kristene menschen doet...
Der zullen geen vrienden komen / en op mijn graf noch kruis / noch kronen, noch bloemen strooien / 'k zal sterven zoo ver van huis...
Maar als die droeve tijden / van dwang en muiterij / voorbij zijn en 't sedert maanden / gedaan is en uit met mij
Dan zal er een zonne rijzen / van vurige liefde rood / Dan zullen de klokken luien ! / voor hen, die ginds liggen, dood...
Dan zullen de klokken luien / een eeuwig verlossingslied ! / Doch zij die ginds liggen, die zullen / 't niet hooren in 't Yzergebied !'