Inhoud blog
  • ZONDAG FRONTPOËZIEDAG - FRAGMENT UIT REGENERATION
  • BESTE WENSEN
  • KIJKTIP - CHRISTMAS 1915
  • ZONDAG FRONTPOËZIEDAG - LILLI MARLEEN
  • OVER DE SCHREVE - DEUTSCHE KRIEGSGRÄBERSTÄTTE ANNOEUILLIN
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    IN VLAANDERENS VELDEN
    Een gids naar het verleden
    02-12-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG FRONTPOËZIEDAG - STILLE NACHT AAN DEN YZER

    Vandaag in ‘Zondag Frontpoëziedag’ het gedragen gedicht ‘Stille nacht aan den Yzer’ van Jozef Simons (1888-1948). Hj schreef het in juni 1918 en publiceerde het in 1920 in de dichtbundel ‘Onder den hiel’ die hij samen met zijn oud - strijdmakker in de Frontbeweging Filip de Pillecyn bij Joris Lannoo liet verschijnen.

     

    Stille nacht aan den Yzer

     

    In 't maanlicht zilvermat ligt de Yzervliet

     

    Te droomen in den nacht. Het hooge riet

     

    Langsheen zijn boorden bergt de schaamle vlam

     

    Van 't witte roosjen op zijn ranken stam

     

    En van de tuiltjes Sint Johannisbloemen.

     

    Heel ver in 't moer een puid die kwekkerekt

     

    Over de meerschen, even maar, gewekt

     

    Door vliegeniers die hoog in 't luchtruim zoemen.

      

     

    't Is al zoo zomersch teer en vredig stil.

     

    Langsheen de lijn, waar men niet vechten wil

     

    Van nacht, gaat soms een lichtbal traag en flets

     

    De lucht in, kijkend of er somtemets

     

    Aan de overkant, verraderlijkerwijze

     

    Niet één die heilge stilte storen wou. Maar neen,

     

    Niets roert er... alles slaapt... Mijn wake is heen

     

    En 'k ga ter rust, mijn stappen doovend, lijze...




    02-12-2018 om 03:38 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (65 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    30-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.OVER DE SCHREVE - AUBERS RIDGE BRITISH MILITARY CEMETERY

    Het Frans-Vlaamse plaatsje Aubers zou tijdens de Grote Oorlog een sinistere reputatie krijgen. Door  haar ligging op een strategisch belangrijke hoogtelijn zou er verwoed strijd om worden geleverd en duizenden militairen kwamen in deze omgeving, vaak bij zinloze acties om het leven...

     

    Ongeveer een kilometer ten zuidoosten van het dorpscentrum, langs de weg naar Herlies ligt Aubers Ridge Cemetery. Deze begraafplaats van het Britse Gemene best bevat gesneuvelden van zowat alle belangrijke gevechten die tussen 1914 en 1916 in de regio hebben plaatsgevonden van La Bassée over Neuve-Chapelle en Festubert tot Fromelles. Dit heeft alles te maken met het feit dat dit geen oorspronkelijke frontbegraafplaats is maar wel een verzamelbegraafplaats die pas na de oorlog werd aangelegd. Zowel de stoffelijke resten uit verspreid liggende veldgraven als van de begraafplaatsen Chateau du Flandre British Cemetery in Beaucamps als van Winchester Post Military Cemetery in Laventie werden naar hier overgebracht.  De laatste gesneuvelden werden hier in 1925 herbegraven. Perk I bestaat bijna uitsluitend uit Australiërs die vielen bij de aanval op Fromelles in juli ’16. Perk II bevat heel wat resten van mannen van de 61e Divisie die bij dezelfde aanval om het leven kwamen. Naast twee Britten en een Pool uit de Tweede Wereldoorlog worden hier 717 slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog herdacht. Meer dan helft, 442 om precies te zijn, konden niet langer worden geïdentificeerd.

     

    A.E. Riddy DCM, MM, een 27-jarige sergeant bij het 22e Bataljon van het London Regiment sneuvelde op 15 oktober 1918. Zijn zerk bij graf V D 15 vermeldt naast zijn twee hoge onderscheidingen ook het epitaaf ‘He died for his home and country R.I.P.’.  

    Ook op deze relatief kleine begraafplaats vinden we Boy Soldiers. Drie militairen die hier werden bijgezet waren amper zeventien jaar oud toen ze sneuvelden. Rifleman T. Lawrence diende in het 12e Bataljon van de Rifle Brigade toen het noodlot hem op 4 november ’15 trof. Hij werd begraven in graf VIII B 5.  E. Pearce uit Leeds was een rifleman in het 7e Bataljon van het West Yorkshire Regiment (Prince of Wales’s Own). Hij sneuvelde op 7 mei ’15 en werd begraven in graf V C 18. En tenslotte was er James Russel Thomas, een soldaat in het 58e Bataljon Australian Infantry. Hij kwam om het leven op 19 juli ‘16 en rust nu in graf IV B 9.




    30-11-2018 om 00:27 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (60 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    26-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.IN MEMORIAM JAN HORSTEN
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Op 23 november was het precies een eeuw geleden dat de 26-jarige Jan Horsten ( links op de foto) in het Franse St. Jean Cap Ferrat overleed.

    Jan Horsten was milicien van de klas van 1912. Hij werd gemobiliseerd op 01.08.1914 al soldaat in 2/2 van het 27e /7e Linieregiment. Op 01.011917 muteerde hij naar de 1e compagnie 1/1 van het 17e Linieregiment. Op 27.08.1917 werd hij van het front geëvacueerd wegens ziekte. Na een verblijf van een maand in  het hospitaal werd hij terug geschikt geacht voor frontdienst. In 1918 werd hij overgeplaatst naar de genietroepen. Hij bezweek aan een bloedvergiftiging in het militair hospitaal dat was ingericht in de door de Belgische kroondomeinen  ter beschikking gestelde ‘Villa des Cédres’. Jan Horsten werd op 25.11.1918 begraven op het Belgisch militair erepark op gemeentelijke begraafplaats te St. Jean Cap Ferrat, graf 87. Later, in juni 1923 om precies te zijn, werden zijn stoffelijke resten gerepatrieerd naar Wortel. Zijn graf is daar inmiddels verdwenen. Hij was een zoon van aannemer Adriaan Horsten en Amelia Peeraer. Hij was vrijgezel en woonde op het ogenblik dat hij gemobiliseerd werd bij zijn ouders op de Kleine Plaats.

    26-11-2018 om 02:54 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (66 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    25-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.IN MEMORIAM - ALBERT VAN GILS
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Vandaag precies honderd jaar geleden overleed in het gewezen krijgsgevangenkamp te Thees­sen de 31-jarige oorlogsvrijwilliger Albert Van Gils, afkomstig uit Meersel-Dreef. Hij had als soldaat in het 25e Linieregi­ment gediend. Bert Van Gils werd op 1 november 1914, in de nasleep van de IJzerslag, krijgsgevangen genomen. Hij bracht de meeste tijd door in het Kriegsgefangenlager Theessen. Het kamp van Theessen lag in het Jerichower Land bij Magdeburg. (Sachsen-Anhalt). In deze omgeving lag ook het grote gevangenencomplex van Alten Grabow waar hij aanvankelijk was geïnterneerd. Hij overleed ten gevolge van hartproblemen in de woning van Alfred Hillig, commandant van het detachement krijgsgevangenen in Theessen.

    Hij was een zoon van Frans Van Gils en Cornelia Maria Verschueren, en een  oudere broer van de aan de IJzer gevallen Adriaan Van Gils. Hij was in augustus ‘14 bakker en woonde oorspronkelijk op het Heieinde. Bert Van Gils was gehuwd met Pelagia Mathys of Matthijs en verhuisde na zijn huwelijk naar Merksem.  Hij was vader van twee kinderen. Het is niet duidelijk wat er met zijn stoffelijke resten is gebeurd. De meeste Belgische militairen die in Duitsland waren overleden, werden in 1927-1928 gerepatrieerd en herbegraven op de BMB Leopoldsburg, maar daar is geen graf van Albert Van Gils te vinden. In 1920 woonde zijn weduwe inmiddels op de Bredabaan nr. 379 in Merksem en vroeg ze officieel om overbrenging. Mogelijk werd hij dus herbegraven in Merksem maar ook op zijn begraaffiche van de Dienst der Militaire Grafsteden staat de locatie van zijn graf als ‘onbekend’ geregistreerd…


    25-11-2018 om 04:28 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (72 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONAG FRONTPOËZIEDAG - LIED VAN DE VREDE
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Gaston Burssens (1896-1965) zat eind november 1918 in voorarrest in de gevangenis van zijn woonplaats Mechelen. Als student aan de door de Duitse bezetter vernederlandste Gentse universiteit en medewerker aan verschillende activistische publicaties had hij de jonge dichter zich geen illusies gemaakt en had hij zich een paar dagen na de Wapenstilstand spontaan met een pakje boterhammen komen aangeven aan de gevangenis. De directeur wist zich niet écht raad met zijn onverwachte gast want er was nog geen arrestatiebevel tegen Burssens uitgevaardigd. Toen dit de volgende dag werd bezorgd kon hij formeel worden aangehouden en opgesloten. Uit zijn in 1920 bij de Nederlandsche Boekhandel in Antwerpen uitgegeven dichtbundel Liederen uit de Stad en de Sel komt het volgende gedicht

     

    Lied van de vrede

    Kanongebulder en straatgezang.
    In een vuile stadsregen fiets ik door de straten,
    helder in 't licht van de schitterende uitstalramen.
    Gelaten
    doe ik onverpoosd mijn fietsschel gaan,
    en kronkel ik tussen soldaten,
    bourgeois en parvenu's
    onder glimmende paraplu's
    als uitgespreide vlerken van vledermuizen.
    Tegen de gevels van de huizen
    in de halve duisternis, mat
    van 't regenwalmen,
    slaan de golvende galmen
    uit het tumult van de vredevierende stad.

    Op de grote mart,
    onder bengalese verlichting van de katedraaltoren,
    en de elektriese lampions
    van het kiosk, getemperd door neteldoeken regen,
    speelt de muziek van het tweede lansiers
    marseillaisen en brabanconne's,
    meegezongen
    met vervrongen
    mond door eene oude patriot
    naast me, met groenomrande
    brokkeltanden.

    O de psyche van dat volk te voelen
    in de regenavend. Hoor het juichen,
    hoor het joelen!
    en 't klapperen van de natte vlaggen langs de gevels.

    De nooit rustende psyche van dat volk staat bloot
    en massaal als een grazende koe,
    die maalt en herkauwt, nooit moe
    de wijde wei verslindend poot vóór poot.
    De oproerige psyche van dat volk hangt boven
    en in de stad,
    maar in de zijsteeg, die ik binnenzwenk
    en waar het ruikt naar ammoniak,
    komen de kreten verdoven
    en zit het weer in zijn dageliks pak.

    Mijn schel blijft rustig
    en ik word door de laatste straten gewiegd
    op het stille druipen van de regen
    - hitteverdrijvende betting
    op deze straten -
    en 't monotone ruisen van de ketting.

    Nu is de laatste lantaren voorbijgeschoven.
    Vóór me ligt de landelike weg.
    Nog even komt gerekt bazuingeschal
    kreunend verdoven,
    en ver klokkegelui sterft weg.
    als de klank van een vingertik tegen kristal.
    Nog even klinkt in mijn oor de stem
    van het oudje met de groene tanden.

    Vóór me ligt de landelike weg,
    niet zichtbaar in de zwarte korelanden,
    niet hoorbaar in het vreedzaam ruisen van de regen.
    Mijn hand die schelt haakt soms in de doornen van een heg.
    Ik voel de weg,
    geleid door 't licht - als uit de duimpjessprook
    onder de tinnen
    van een verwijderd dorpskasteel...
    't Is leeg! 't Is goed. Is 't niets hier niet zoveel...
    zoveel...
    En schellend fiets ik de vrede binnen...





    25-11-2018 om 03:42 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (85 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    19-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.KIJKTIP: ARMISTICE 1918
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Nog even terug naar de Wapenstilstand van 11 november 1918. Professor David Reynolds onderzocht in deze beklijvende BBC-documentaire uit 2014 hoe het tot een staakt - het - vuren kwam en staat stil bij de impact en de dramatische gevolgen  van deze historische gebeurtenis. Klik op onderstaande link:

    https://youtu.be/R9wgefi8lqU


    19-11-2018 om 04:21 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (57 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    17-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG FRONTPOËZIEDAG - VREDE
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Honderd jaar na het ondertekenen van de Wapenstilstand lijkt een gedicht over vrede meer dan op zijn plaats in de rubriek Zondag Frontpoëziedag.  De Nederlandse gewezen acteur, kunsthandelaar en militante socialistische dichter Carel Steven Adama Van Scheltema (1877-1924) publiceerde het onderstaande, toen nog utopisch lijkende gedicht in zijn bundel Zingende Stemmen die in 1916 bij W.L. & J. Brusse’s Uitgeversmaatschappij in Rotterdam van de persen rolde.

     

    Vrede

    Vrede spreid gij uw zachte vleugels
    Over de donkere aarde heen -
    Over de moeden en de gewonden,
    Over de duizenden, die verzwonden,
    Over al de snikkende monden,
    Die verbleekt zijn van geween!

    Vrede daal gij uit de lichte sferen,
    Waarheen gij vluchttet voor deze wereldsmart,
    Daal over hen, die u hebben verraden,
    En over de dwazen, die op u smaadden,
    En over de blinden, die om u baden,
    Daal - daal gij weder in ons hart!

    Opdat uw liefde daar weder wone,
    Opdat uw liefde ons weer genas -
    Liefde bove' onze ijdele wenschen,
    Liefde over alle ijdele grenzen,
    Liefde alleen van mensch tot menschen,
    Die eindelijk leerden wat liefde was
    !

    17-11-2018 om 00:00 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (49 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    16-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.HET EINDE VAN DE DUITSE BEZETTING IN HOOGSTRATEN
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Gisteren was het exact 100 jaar geleden dat in de vroege ochtenduren, de laatste Duitse bezettingstroepen met stille trom uit Hoogstraten wegtrokken. Vanaf 14 oktober 1914, de eerste dag van de Duitse bezetting, tot 15 november 1918 was Hoogstraten permanent bezet geweest… Dit gold overigens ook voor alle – huidige – deeldorpen  Meerle, Meer, Minderhout en Wortel, die allemaal deel uitmaakten van het Sperrgebiet aan de rijksgrens.

    Ruim 700 soldaten marcheerden in gesloten gelederen, met volle bepak­king en begeleid door opgevorderde wagens via Merksplas naar Weelde. Hier trokken ze de grens over met de bedoeling om zich in Nederland te laten interneren, maar ze kregen ter plekke vrije doorgang naar Duitsland. Amper waren ze uit het Hoogstraatse vertrok­ken of de jacht op acti­visten en smok­kelaars was open. Niet minder dan 37 woningen, winkels en cafés liepen schade op tijdens deze uitbarsting van ‘spontane’ volkswoede, waarbij overigens ook nog aardig wat werd afgeplunderd…

     

    Het vertrek van de Duitsers werd natuurlijk ook in de Nederlandse kranten gemeld. In de Tilburgsche Courant verscheen op 16 november 1918 volgend artikel ‘Aan en over onze Belgische grens’ : ‘ Men meldt ons uit Zundert: Gisteren zijn de Duitschers aan de grens vertrokken in goede orde. De poort over den steenweg Breda-Antwerpen was opengezet maar op den electrischen draad was nog hoogspanning ingeschakeld. Naar de Duitschers ons verzekerden hadden er in de nacht van 12 op 13 november tusschen Hoogstraten en Zundert nog drie personen aan den draad de dood gevonden. Vluchtelingen zijn langs hier niet gekomen en worden ook niet verwacht. De Belgen uit de grensgemeenten willen naar Nederland komen maar worden zonder goede papieren door onze soldaten niet toegelaten.’


    16-11-2018 om 06:53 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (61 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    12-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.HET LAATSTE SLACHTOFFER VAN DE DODENDRAAD
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De Wapenstilstand mocht dan al wel getekend zijn maar dat betekende nog niet dat er aan het sterven een einde was gekomen. Op 12 november werd Jan Van Looveren in Meer het laatste burgerslachtoffer van de ‘Grote Oorlog’ in de Noorderkempen. In de vroege ochtend besloot de 27- jarige landbouwer Jan Van Looveren uit Meer, zijn ouders te gaan opzoeken die een boerderij bewoonden in de Beemden te Wuustwezel. Al op de dag van de Wapenstilstand zélf was hij poolshoogte gaan nemen in Meer-Dorp, maar verontrust door het tumult van ‘de grote afrekening’ met de smokkelaars, besloot hij dat het wellicht veiliger zou zijn om de volgende dag naar Wuustwezel te rijden. Zo gezegd zo ge­daan. Met zijn gespan reed hij, verge­zeld van zijn hoogzwange­re vrouw Maria Lenaerts, en zijn twee kleuters Fien en Frans naar de - nog steeds bemande - controle­post aan de draad op de splitsing van de Meer­seweg en de Bredaseweg. Hier werd hem vlakaf de doorgang gewei­gerd door de soldaten. In de veronder­stelling dat de Duitsers de stroom hadden afgesloten, besloot hij daarop in de namiddag opnieuw een kans te wagen. Samen met Toon ‘Schouw’ Brosens -die van Loenhout afkomstig was- zou hij ditmaal beproeven onder de draad door te gaan. Nadat Jan in de woning van Domien Goet­schalkx op Toon Schouw had ge­wacht, vertrokken beiden in de richting van de grensversperring te Gestel. Ter hoogte van de huidige stal van Marcel Rombouts beproefde Jan het om tussen de draden door te kruipen. Volgens een getuige zou hij eerst met een stok beproefd hebben of er nog stroom op de draad stond. Omdat dit schijnbaar niet het geval was, greep hij met beide handen de leiding vast. Onfor­tuinlijk genoeg was de stroom in bepaalde vakken van de sperr­zone nog niet uitge­scha­keld, met als gevolg dat Jan Van Loove­ren de laatste dode was die onze regio te betreu­ren had. Toon Schouw, liep om hulp naar een boer die iets verder op het veld aan het werk was. Toen ze terug bij het stoffelijk over­schot van Van Looveren kwamen stonden er al Duitse soldaten bij het lijk. Eerlijke Duitsers, zoals bleek, want ze overhandigden aan Jan van Loove­rens buur­man, Stan Verheyen, een brieventas waarin een dik pak papiergeld stak. Stan Verhey­en bracht zijn stoffelijk over­schot daarna naar huis, waarna Dr. Gommers van Meerle een lijk­schou­wing verrichte. Twee dagen later werden de stoffelijke resten van Jan Van Loove­ren vlakbij de kerkto­ren op de Meerse dodenakker bijge­zet. 

     


    12-11-2018 om 04:04 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (129 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    11-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.11 NOVEMBER 1918 AAN HET FRONT & IN HOOGSTRATEN
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Vandaag is het precies 100 jaar geleden dat er een einde kwam aan de Grote Slachtpartij ie in de geschiedenisboeken bekend staat als de Eerste Wereldoorlog. Omstreeks vijf uur in de ochtend werd de wapenstilstand ondertekend in een rijtuig van maarschalk Foch’s speciale trein in het woud van Compiègne.

    Rond dezelfde tijd maakten troepen van het Britse Gemene­best de cirkel van de oorlog bijna rond door Bergen te zuive­ren van de laatste Duitse troepen. Het was immers bij de Henegouwse hoofdstad dat de Britten in augustus 1914 voor het eerst in actie waren gekomen. Belgi­sche troepen marcheerden ondertussen binnen in Gent. De geal­lieerde legers in België stonden die ochtend op de lijn Gent-Zottegem-Geraardsbergen-Ath-Mons-Chimay-Sedan.

    Om 11.00 u van de 11e dag van de 11e maand zwegen de wapens definitief aan het Westfront. De langverwachte wapen­stilstand was van kracht gewor­den. Na 1.564 verschrikke­lijke dagen was de Eerste Wereldoorlog afgelopen.

     

    Aan het front leidde het nieuws van de wapenstilstand meestal niet tot écht uitbundi­ge vreug­detaferelen. Daarvoor waren de laatste gevechten te zwaar geweest en had men nog teveel kameraden zien vallen. De vermoeide soldaten reageerden veelal met een zucht van ver­lichting omdat de ellende er nu wel defini­tief leek op te zitten.

     

    In het Hoogstraatse ging het er echter iets feestelijker aan toe. Al kort na de middag verzamel­den de Hoogstraatse fanfares aan hun loka­len, om daarna in stoet door de Vrijheid te trek­ken. Serenades werden gebracht voor de woning van burgemeester Van Hoof, bij de gemeente­raadsleden en bij de voorzitters van de muziekmaatschappijen. Honderden, met trico­lores getooide Hoog­stratenaren, volgden al dansend en zingend de stoet. De ge­meenteraad kwam 's namiddags in een speciale zitting bijeen. Beslo­ten werd om namens de bevol­king van Hoogstraten een huldeadres gericht aan de koning te sturen.

    Hoe de wapenstil­stand op het Klein Seminarie werd verno­men, verhaalde een oud-student in 1936: ‘U kunt denken wat een triomfkreet er na al die miserie op­steeg, toen op maandag 11 november '18 de wapen­stilstand bekend geraakte. Dit geschiedde aldus: onder den speeltijd van één uur zagen een paar studen­ten van op de koer, door den waaier van de groote deur, aan een laag huisje recht­over 't Seminarie, de eerste Belgische vlag wapperen. Wat verwacht werd, was er dus! Opeens barstte heel de koer in gejuich en gejubel los. Toen verscheen Mr. Superior zelf met een Belgi­sche vlag op de koer en de prefect droeg ze triomfan­telijk rond, begeleid door de fanfare en de springende en dansende studenten. Brabançonne en Vlaamsche Leeuw, geestdrif­tig meege­zongen, en geïmprovi­seerde Marseil­laise ter eere van de Fran­sche "évacués", die achter 't thea­ter huisden! Mr. Walgrave was het uitbundigst van al de pro­fessoren en stond met zijn armen te zwaaien en te roepen om er nog meer geweld achter te zetten. De heeren subregenten werden verzocht alle straffen en kwade noten kwijt te schelden : ze zwierden hun strafboekjes de lucht in en de studenten vingen ze op om ze in duizend stukjes te scheuren. Nog dezelf­den dag wilden de studenten naar huis, en, daar ze niet moch­ten, zat het er op onder de wandeling. Van dien dag af werden er geen werken meer gemaakt en geen lessen meer geleerd: 't was immers wapenstil­stand! eerst Zaterdags mochten ze naar huis

    Intussen waren de Duitse soldaten van de staf volop bezig met het verbranden van stapels documenten, op de koer van de Hoogstraatse rijkswachtkazerne.

    In Minderhout kwam het ’s avonds bijna tot een tragisch incident toen een handvol uitbundige jongemannen een tramwagon vol­stouwden met balken en hem in de Van Aertselaerstraat door de grensomheining ter hoogte van het huis van de familie Mat­thieu ramden. De Duitse schildwachten, die nog steeds op post waren, openden het vuur op de onverlaten die zich -heelhuids- uit de voeten maakten.

     


    11-11-2018 om 05:26 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (75 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WE ZULLEN DOORGAAN...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Toen ik precies vier jaar geleden deze blog opstartte had ik de bedoeling dit vol te houden tot 11 november 2018 en er dan een punt achter te zetten. Er was echter één klein ‘probleempje’ waar ik bij de opstart geen rekening mee had gehouden: Al vrij snel bleek deze blog vrij populair te zijn…Sinds het eerste bericht werden er 235.000 pageviews geregistreerd van niet minder dan 35.384 individuele bezoekers. Het leeuwendeel van de lezers ( 82,1 %) is in de Lage Landen te situeren en verder is er een mooie  spreiding van lezers uit de indertijd oorlogvoerende landen gaande van Duitsland over Frankrijk en het UK tot Australië en Canada. Al moet ik toegeven nooit te hebben verwacht lezers uit Brazillië, Japan, Indonesië, Togo of Groenland op deze blog aan te treffen…. Bovendien blijken hel wat bezoekers van deze blog erg tevreden over het aanbod. 2.423 Individuele bezoekers gaven een beoordeling. Niet minder 83 % blog vond e blog heel goed, 16 % gaf als boordeling goed en 2 % voldoende. Allemaal zaken die uiteindelijk hebben meegespeeld in mijn beslissing om ‘In Vlaanderens Velden’ vandaag niet, zoals oorspronkelijk gepland stop te zetten, maar gewoon verder te gaan… De frequentie zal wellicht iets lager liggen, maar er is nog stof genoeg om een paar jaar bezig te blijven…


    11-11-2018 om 04:51 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (88 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    10-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DE LAATSTE GESNEUVELDE UIT DE NOORDERKEMPEN
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Vandaag precies 100 jaar geleden sneuvelde de laatste militair uit de Noorderkempen.  De 21-jarige Elbert Eykens uit Merksplas, een kanonnier in de 2e Batterij van de 3e Groeperng van het 12e Regiment Artillerie werd tijdens een artillerieduel dodelijk gewond door granaatscherven in de buik. Hij overleed in de vooruitgeschoven hulppost in Baarle-Drongen aan deze kwetsuren. Hij werd oorspronkelijk op 11.11.1918 te Drongen begraven. Werd later herbegraven op de stedelijke begraafplaats aan de Kwakkelstraat te Turnhout.

    Albert Eykens was in de nacht van 8 op 9 juni 1915 de rijksgrens overgestoken om vrijwillig ienst te nemen in het leger. Hij was een ongehuwde zoon van Aloysius Eykens, hoofdbewaker in Merksplas – Kolonie en Maria Claessens. Albert Eykens woonde met zijn broer en zuster op de Kolonie 123 en hij was oud-leering van het Turnhoutse Sint Victorinstituut

    10-11-2018 om 04:20 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (65 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    09-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.TWEE BELGISCHE MILITAIREN BEZWEKEN IN EEN KRIEGSLAZARETT IN MERKSPLAS...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Vanaf het begin van oktober 1918 werd een deel van de gebouwen van Merksplas-Kolonie in beslag genomen voor het Duitse leger dat er een Kriegslazarett installeerde. Mijn eigen, toen negenjarige grootmoeder was op 3 november ooggetuige geweest van een gewondentransport van de XLIXe  Reserve-Division dat door Hoogstraten trok:  ‘Een lange colonne vrachtwagens stopte ’s morgens op de Vrijheid.De soldaten die van de camions sprongen zagen er verwilderd, vuil en ongeschoren uit. Ze hadden vooral honger en in een mum van tijd stonden er een tiental bij ons binnen op zoek naar wat te eten. Maar we hadden nauwelijks eten in huis omdat er een Frans vluchtelingengezin bij ons woonde….  Toen ik wat later op straat durfde komen, kreeg ik al meteen spijt want voor de deur stonden twee camions  met gewonden. Ze lagen verkleumd op berries die op elkaar waren gezet in een soort van houten kader. De mannen waren doodsbleek met stoppelbaarden van een paar dagen, sommigen met vuile, bloeddoordenkte verbanden… Eén van hen bleef maar roepen en tieren. Een andere, nog echt een jongen van een jaar of zestien had een paar vingers verloren en zat met zijn arm in een verband met een sigaret bungelend in zijn mondhoek op de treeplank wezenloos voor zich uit te staren. Toen hij van onze buurvrouw, Madamme Stryckers, een glas water kreeg begon hij onbedaarlijk te huilen. Dat zal ik nooit vergeten… Toen ze in de richting van Merksplas waren vertrokken, bleef er op straat een kleine bloedplas over. Het bloed was door de planken vloer op straat gedruppeld. Ik werd misselijk toen ik dit zag...’ Onder de gewonden die in de Kolonie terechtkwamen waren ook een aantal Belgische krijgsgevangenen en gewonde of zieke Belgische Zivilarbeiter.Twee van hen zouen in deze instelling ovrlijden. De 44-jarige Leuvenaar Jan Baptist Bomhals bezweek op 6 oktober in de Kolonie. Deze Jager te Voet was tijdens het bevrijdingsoffensief, op 29 September 1918 gewond krijgs­gevangen gemaakt door soldaten van de XVIe Beierse Infanterie Divisie. Samen met gewonden van deze eenheid werd hij van het front geëvacueerd naar het Duitse noodhospitaal dat in de Kolonie was gevestigd. Bomhals overleed aan ziekte.  Aanvankelijk werd hij begraven te Merksplas maar op 2 juni 1924 werd hij op de militaire begraafplaats van Lier bijgezet in graf nr. 444

    Het verhaal van de 35-jarige Alexander Declerck, gereformeerd soldaat uit het 2e  regiment Karabiniers blijft echter tot op de dag van vandaag in een mysterieus waas gehuld. Vast staat dat Brusselaar Alex Declerk, gehuwd met Marie Schoolmeesters zich op 4 augustus 1914 melde als oor­logsvrijwilliger. Hij werd ingedeeld bij de 3e compagnie van het 1e Bataljon van het 1e Korps Vrijwilligers. Nog maar net was hij bij zijn definitieve eenheid, het 2e Regiment Karabi­niers beland, of hij werd op 26 september '14 door een commis­sie van legerartsen, wegens ziekte, ongeschikt voor de mili­taire dienst bevonden. Hierop belandde hij in een hospitaal te Gent. Na de bezetting van deze stad door de Duitsers, nam hij de benen nam naar huis. Zijn uniform en militaire papieren had hij -als voorzorgsmaatregel bij een eventuele aanhouding- verbrand. Thuisgekomen in de Zavelstraat, werd hij een half jaar later onder­vraagd door Duitse soldaten, die hem nadat men had verklikt dat er een gereformeerde soldaat, mogelijk zelfs een deserteur, in de straat woonde, aan de tand wilden voelen. Waarschijnlijk verontrust door dit bezoek, besloot Alexander via Nederland opnieuw het leger te vervoegen. Zonder zijn echtgenote van zijn voornemen op de hoogte te brengen verliet hij medio april 1916 zijn woning. Op 1 mei 1916 werd hij ergens aan de grens gearresteerd door de Duitsers. Het laatste be­richt dat zijn vrouw over hem ontving was dat hij op 15 juli van hetzelfde jaar in Aken als burgergevangene werd geïnter­neerd. Vermoedelijk werd hij omstreeks 1917 door de Duitsers als ‘zivilarbeiter’ ingezet bij frontarbeid in de Westhoek en werd hij tijdens het eindoffensief gekwetst. Samen met Duitse gewonden afgevoerd,  belandde hij in Merksplas waar hij op 22 oktober 1918 aan Spaanse Griep bezweek. De burgemeester van deze gemeente verklaarde na de oorlog dat hem niet bekend was over het geval Declerck, zo waren ze bijvoorbeeld niet op de hoogte van het feit dat hij een Bel­gisch soldaat was, sterker nog ze dachten dat het hier een Duitse militair betrof....

     


    09-11-2018 om 12:34 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (62 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    05-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.KIJKTIP - WiILFRED OWEN A REMEMBRANCE TALE
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Ook vandaag staat deze blog nog volledig in het teken van de gesneuvelde Britse oorlogsdichter Wilfred Owen MC (zie gisteren). Graag nodig ik u uit om de uitstekende BBC-documentaire Wilfred Owen a Remembrance Tale te bekijken. Klik op onderstaande link.

     

    https://youtu.be/tUTnf8Ry1Vg


     


    05-11-2018 om 05:10 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (68 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    04-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG FRONTPOËZIEDAG - WILFRED OWEN R.I.P.

    Vandaag, dag op dag precies 100 jaar geleden sneuvelde de 25-jarige Wilfred Owen MC bij de offensieve gevechten aan het kanaal Samber- Oise bij het Frans-Vlaamse Ors. Owen is naar mijn aanvoelen – en gelukkig niet alleen dat van  mij – één van de belangrijkste om niet te zeggen dé belangrijkste Britse dichter van de Grote Oorlog en mag vandaag dus niet ontbreken in de rubriek Zondag Frontpoëziedag. Weinigen hebben op zo’n schokkende manier de gruwelijjke realiteit van de loopgravenoorlog verwoord. Hij schreef de meeste van zijn gedichten in een tijdspanne van amper een jaar, tussen augustus 1917 en september 1918. Tijdens zijn leven werden er enkel vijf van z’n gedichten gepubliceerd en was het wachten tot in 1920 zijn postume bundel Poems door zijn bloedsbroeder Siegfried Sassoon werd gepubliceerd die 23 van Owens’ gedichten bevatte…

     

    Vandaag breng ik in deze rubriek Owens beklijvende  ‘The Next War’

     

    War’s a joke for me and you / Wile we know such dreams are true (Siegfried Sassoon)

     

    Out there we’ve walked quite friendly up to Death / Sat down and eaten with him, cool and bland / Pardoned his spilling mess-tins, in our hanf. / We’ve sniffed the green thick odour of his breath, / Our eyes wept, but our courage didn’t writhe / He’s spat at us with bullets and he’s coughed / Shrapnel. We chorused when he sang aloft, / We whistled while he shaved us with a scythe.

     

    Oh, Death was never enemy of ours ! /  We laughed at him, we leagued with him, old chum. / ?No soldier’s paid to kick against His powers / We laughed, knowing that better men would come, / And greater wars: when each proud fighter brags / He wars on Death, for lives, not men, for flags.






    04-11-2018 om 07:28 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (73 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    01-11-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DE LAATSTE HOOGSTRAATSE GESNEUIVELDE....

    Vandaag is het precies 100 jaar geleden dat de felle strijd rond Zomergem het leven eiste van een Hoogstratenaar. De 23-jarige Jan Coertjens, brigadier/be­roepsvrijwilli­ger bij het 8e Regiment artil­lerie werd dodelijk gewond door granaatscherven tijdens een artillerieduel. Hij kreeg een laatste rustplaats op het Belgische militaire ereperk op de begraafplaats van Zomergem maar zijn zerk raakte in mei 1940 ernstig beschadigd door granaatscherven en kogelgaten. Onlangs werd deze zerk echter door Defensie hersteld. Jan Coertjens  was een zoon van Adriaan Coertjens en Maria Theresia De Prins. Deze vrijgezel woonde bij het uitbreken van de oorlog aan het Gasthuiseinde. Hij was de laatste militair uit Hoogstraten die tijdens de oorlog om het leven kwam.

     



    01-11-2018 om 06:43 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (70 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    31-10-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.IN MEMORIAM CORNELIS JANSSENS

    In het Duitse interneringskamp Sennelager bij Paderborn overleed op 28 oktober 1918 de 77-jarige Hoogstratenaar Cornelis Janssens. Deze gewezen muziekleraar was op 13 mei 1918 in Beringen door de Duitse politiediensten gearresteerd wegens zijn betrokkenheid bij verzetsactiviteiten en als politieke gevangene naar Duitsland gestuurd. Cornelis Janssen werd oorspronkelijk begraven op het zogenaamde Ausländrrfriedhof bij het kasteel Neuhaus-Sennelagern dat op het einde van de Eerste Wereldoorlog meer dan 660 graven telde. Het is onduidelijk of de stoffelijke resten van C. Janssens na de oorlog werden gerepatrieerd. Mogelijk ligt hij in één van de 26 Belgische WO-1 graven die zich nog op deze site bevinden.

     


    31-10-2018 om 04:39 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (68 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    30-10-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.IN MEMORIAM JEF VAN NUETEN

    De dodentol van het eindoffensief bleef intussen oplopen. Bij de bevrijding van Hansbeke sneuvelde  op 23 oktober 1918 de 30-jarige Jozef Van Nueten, zoon van de Meerlese burgemeester. Hij was korporaal/kla­roenier bij het 20e Linieregiment. Tijdens het eindoffensief was hij als muzikant ingezet bij de brancardiers. Hij werd in de omgeving van een eerste hulppost die was ingericht in de woning Maenhoudt in de Veldstraat dodelijk getroffen door granaatscherven. Samen met nog vier andere gesneuvelden,  werd hij ter plaatse in de boomgaard begraven. In december 1918 werd hij daar door zijn broer Vital opgegraven, geïdentificeerd en herkist bijgezet op het kerkhof van Hansbeke.  Kort na de wapenstilstand werd zijn lijk er ontgra­ven en overgebracht naar Meerle.In tegenstelling tot de andere naar Merle gerepatrieerde gesneuvelden werd hij niet onder het oorlogsmonument maar in een individueel graaf er tegenover begraven. Hij was een ongehuwde zoon van Willem Lodewijk Van Nueten, burgemeester en koopman en van Maria Cornelia Smits. Hij was bij het uitbreken van de oorlog student en woonde in de ouderlijke woning in de Kerkstraat nr. 26.




    30-10-2018 om 04:19 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (87 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.IN MEMORIAM VICTOR CRIEM & WILLEM RAES

    22 Oktober 1918 was noodlottig voor twee militairen uit het Hoogstraatse. In het Belgisch militair hospitaal te Calais overleed om 14.45 uur de 30-jarige Victor Criem, 1e sergeant bij het 5e Linieregi­ment (zie doodsprentje). Op 16 oktober om 7.45 uur was hij doodziek binnengebracht in het Belgisch militair hospitaal ‘Porte de Gravelines’ in Calais waar hij vandaag bezweek aan ‘grieperige bronchopneumonie’, wellicht het gevolg van de zgn. ‘Spaanse Griep’. Hij was de oudste zoon van Jules Criem en Paulina Maria Thuyn. Victor Criem was gehuwd met de Hoogstraatse Renildis Constantina Ceulen. Bij het uitbreken van de oorlog was hij konvooibewaker bij de sporwegen en woonde hij op het Gasthuiseinde. In zijn stamboekdossier staat echter Berchem als domicilie aangegeven. Zijn echtgenote verhuisde in ieder geval tijdens de oorlog naar de Walvisstraat 36 te Antwerpen. Ze zat wegens brievensmokkel en het verdelen ervan van 12 januari 1918 tot 8 augustus in de gevangenis. Ze vroeg na de oorlog een erkenning van haar verzetswerk aan bij Provinciale Commissie voor Nationale Erkentelijkheid. Deze droeg haar op 17 april 1920 voor het Burgerlijk Kruis 3e Klasse voor. Victor Criem  ligt begraven in graf 911 op het militaire ereperk van de stedelijke begraafplaats Calais-Nord.

     

    In het hospitaal ‘Cabour’ in Adin­kerke be­zweek om 15.00 uur de 35-jarige opper­wacht­meester van de rijks­wacht Willem Raes aan de moordende Spaanse Griep. Hij was een zoon Van Jan Baptist Raes en Joanna Maria Van Keerbergen. Willem Raes was gehuwd met Margaretha Maria Amelia Van Kets. Hij was bij het uitbreken van WO I brigadecommandant van de rijkswacht te Meerle en gedomicilieerd in de kazerne van Meerle. Willem Raes kreeg een laatste rustplaats op de BMB Duinenhoek in De Panne, graf nr. A 207.






    30-10-2018 om 03:51 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (60 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    29-10-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.IN MEMORIAM PETRUS AERTS
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Bij een verkenning van een ogenschijnlijk door de Duitsers verlaten hoeve in Bellem, werd op 20 oktober 1918 de uit Meerle afkomstige Petrus Aerts, korporaal bij het 8e linieregiment door een sluipschutter in het hoofd geschoten. Over zijn sneuve­len schreef zijn aalmoezenier, de uit Zonde­reigen afkomstige aalmoezenier Joannes L. Mertens:  "De jongen was te moedig; door iedereen was hij gekend als één der beste patrouilleurs en stond hoog in aanzien bij zijne oversten. In Bellem, alvorens aan 't derivatiekanaal van de Leie te komen, weerstonden de Duitsche achterhoeden nog. Pieter alleen trok eene hoeve binnen die bezet was en onver­schrokken, zonder zich te beschutten, schoot hij op de Duit­schers van op de koer der hoeve. Spijtig trof hem een kogel in volle borst en Pieter stortte ineen, zielloos. Zijn commandant en makkers, die hem opvolgden konden zijn papieren en geld niet meer redden; de vluchtende Duitschers hadden hem reeds geplunderd. Ik heb het geluk dan ook niet gehad den braven jongen de Heilige Rechten toe te dienen, doch daarin mag men gerust zijn. Voor het offensief zijn bijna al de soldaten van het bataillon te biechten en te communie geweest en Pieter ook. In alle geval, zoo'n heldendood is een ware marteldood, want, was die brave jongen zoo buitengewoon moedig, dan was het dat hij zulk een hoog besef had van zijne plicht en zijn leven ten beste gaf tot heil van 't Vaderland en zijner fami­lie en vrienden. Vroeger reeds werd hij tweemaal gekwetst en was hij tweemaal gedecoreerd. Moge dan deze heldhaftige dood voor de diep beproefde ouders een zoete balsem zijn op hunne smart..."

     

    Petrus Aerts was een bijzonder ervaren patrouilleur die voor zijn gevaarlijke karweitjes herhaaldelijk werd onderscheiden. Hij werd niet minder dan driemaal geciteerd op de legerdagorders en verschillende keren op de Divisie- en Regimentsorders. Op 4 maart 1918 ontving hij het Oorlogskruis: ‘Caporal d’un courage et d’un dévouement exemplaires; au front depuis 39 mois, s’offrant toujours pour les missions périlleuses; blesse de deux balles au cours d’un e reconnaissance; est resté jusqu’au lendemain dans son poste avancé et ne s’est laisé évacuer qu’ après décision formelle du médicin.’ In de dagorder van het leger op 21 september ’18, bij het verwerven van de Militaire Medaille 2e klasse, stond het volgende over hem te lezen.: ‘Excellent caporal, d’un dévouement exemplaire. Au front depuis 43 mois. Le 05.09.18, faisant partie de l’équipe spéciale des patrouilleurs chargés d’executér un raid sur la tranchée des Canards, s ‘élance un des premiers à l’ assaut d’un grand abri bétonné dans lequel l’ennemi s’est enfermé et d’ou il se défend à la grenade, au pistolet et al al mitrailleuse. Blessé trés grièvement au début de l’action, il continue à combattre jusqu’ au moment ou le détachement est force à la retraite

    Bij de bouw van de kazerne Majoor Blairon in Turnhout tijdens het interbellum werd een blok in deze kazerne vernoemd naar korporaal Aerts

    Hij was de oudste zoon van Jan Arnold Aerts en Maria Elisabeth Verheyen. Peer Aerts was bij het uitbreken van de oorlog vrachtwagenbestuurder en woonde Heerlestraat 42.

    Oorspronkelijk werd Peer Aerts samen met twee andere gesneuvelden begraven in een veldgraf aan de Moerstraat ter hoogte van de hoeve van E. Herteleer. Zijn stoffelijke resten zouden na de oorlog met militaire eer worden bijgezet te Meerle


    29-10-2018 om 05:33 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (84 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 20/01-26/01 2020
  • 31/12-06/01 2019
  • 23/12-29/12 2019
  • 16/12-22/12 2019
  • 02/12-08/12 2019
  • 18/11-24/11 2019
  • 11/11-17/11 2019
  • 04/11-10/11 2019
  • 28/10-03/11 2019
  • 14/10-20/10 2019
  • 07/10-13/10 2019
  • 30/09-06/10 2019
  • 23/09-29/09 2019
  • 16/09-22/09 2019
  • 09/09-15/09 2019
  • 19/08-25/08 2019
  • 12/08-18/08 2019
  • 05/08-11/08 2019
  • 29/07-04/08 2019
  • 22/07-28/07 2019
  • 01/07-07/07 2019
  • 24/06-30/06 2019
  • 17/06-23/06 2019
  • 03/06-09/06 2019
  • 27/05-02/06 2019
  • 20/05-26/05 2019
  • 01/04-07/04 2019
  • 25/03-31/03 2019
  • 18/03-24/03 2019
  • 11/03-17/03 2019
  • 04/03-10/03 2019
  • 25/02-03/03 2019
  • 18/02-24/02 2019
  • 11/02-17/02 2019
  • 28/01-03/02 2019
  • 21/01-27/01 2019
  • 14/01-20/01 2019
  • 07/01-13/01 2019
  • 31/12-06/01 2019
  • 24/12-30/12 2018
  • 17/12-23/12 2018
  • 10/12-16/12 2018
  • 03/12-09/12 2018
  • 26/11-02/12 2018
  • 19/11-25/11 2018
  • 12/11-18/11 2018
  • 05/11-11/11 2018
  • 29/10-04/11 2018
  • 22/10-28/10 2018
  • 24/09-30/09 2018
  • 17/09-23/09 2018
  • 10/09-16/09 2018
  • 03/09-09/09 2018
  • 27/08-02/09 2018
  • 20/08-26/08 2018
  • 13/08-19/08 2018
  • 06/08-12/08 2018
  • 30/07-05/08 2018
  • 23/07-29/07 2018
  • 16/07-22/07 2018
  • 09/07-15/07 2018
  • 02/07-08/07 2018
  • 25/06-01/07 2018
  • 18/06-24/06 2018
  • 11/06-17/06 2018
  • 04/06-10/06 2018
  • 28/05-03/06 2018
  • 21/05-27/05 2018
  • 14/05-20/05 2018
  • 07/05-13/05 2018
  • 30/04-06/05 2018
  • 23/04-29/04 2018
  • 16/04-22/04 2018
  • 09/04-15/04 2018
  • 02/04-08/04 2018
  • 26/03-01/04 2018
  • 19/03-25/03 2018
  • 12/03-18/03 2018
  • 05/03-11/03 2018
  • 26/02-04/03 2018
  • 19/02-25/02 2018
  • 12/02-18/02 2018
  • 05/02-11/02 2018
  • 29/01-04/02 2018
  • 22/01-28/01 2018
  • 15/01-21/01 2018
  • 08/01-14/01 2018
  • 01/01-07/01 2018
  • 25/12-31/12 2017
  • 18/12-24/12 2017
  • 11/12-17/12 2017
  • 04/12-10/12 2017
  • 27/11-03/12 2017
  • 20/11-26/11 2017
  • 13/11-19/11 2017
  • 06/11-12/11 2017
  • 30/10-05/11 2017
  • 23/10-29/10 2017
  • 16/10-22/10 2017
  • 09/10-15/10 2017
  • 02/10-08/10 2017
  • 25/09-01/10 2017
  • 18/09-24/09 2017
  • 11/09-17/09 2017
  • 04/09-10/09 2017
  • 28/08-03/09 2017
  • 21/08-27/08 2017
  • 14/08-20/08 2017
  • 07/08-13/08 2017
  • 31/07-06/08 2017
  • 24/07-30/07 2017
  • 17/07-23/07 2017
  • 10/07-16/07 2017
  • 03/07-09/07 2017
  • 26/06-02/07 2017
  • 19/06-25/06 2017
  • 12/06-18/06 2017
  • 05/06-11/06 2017
  • 29/05-04/06 2017
  • 22/05-28/05 2017
  • 15/05-21/05 2017
  • 08/05-14/05 2017
  • 01/05-07/05 2017
  • 24/04-30/04 2017
  • 17/04-23/04 2017
  • 10/04-16/04 2017
  • 03/04-09/04 2017
  • 27/03-02/04 2017
  • 20/03-26/03 2017
  • 13/03-19/03 2017
  • 06/03-12/03 2017
  • 27/02-05/03 2017
  • 20/02-26/02 2017
  • 13/02-19/02 2017
  • 06/02-12/02 2017
  • 23/01-29/01 2017
  • 16/01-22/01 2017
  • 09/01-15/01 2017
  • 19/12-25/12 2016
  • 12/12-18/12 2016
  • 05/12-11/12 2016
  • 28/11-04/12 2016
  • 21/11-27/11 2016
  • 14/11-20/11 2016
  • 07/11-13/11 2016
  • 31/10-06/11 2016
  • 24/10-30/10 2016
  • 17/10-23/10 2016
  • 10/10-16/10 2016
  • 03/10-09/10 2016
  • 26/09-02/10 2016
  • 19/09-25/09 2016
  • 12/09-18/09 2016
  • 05/09-11/09 2016
  • 29/08-04/09 2016
  • 22/08-28/08 2016
  • 15/08-21/08 2016
  • 08/08-14/08 2016
  • 01/08-07/08 2016
  • 25/07-31/07 2016
  • 18/07-24/07 2016
  • 11/07-17/07 2016
  • 04/07-10/07 2016
  • 27/06-03/07 2016
  • 20/06-26/06 2016
  • 13/06-19/06 2016
  • 06/06-12/06 2016
  • 30/05-05/06 2016
  • 23/05-29/05 2016
  • 16/05-22/05 2016
  • 09/05-15/05 2016
  • 02/05-08/05 2016
  • 25/04-01/05 2016
  • 18/04-24/04 2016
  • 11/04-17/04 2016
  • 04/04-10/04 2016
  • 28/03-03/04 2016
  • 21/03-27/03 2016
  • 14/03-20/03 2016
  • 07/03-13/03 2016
  • 29/02-06/03 2016
  • 22/02-28/02 2016
  • 15/02-21/02 2016
  • 08/02-14/02 2016
  • 01/02-07/02 2016
  • 25/01-31/01 2016
  • 28/12-03/01 2016
  • 21/12-27/12 2015
  • 07/12-13/12 2015
  • 30/11-06/12 2015
  • 23/11-29/11 2015
  • 16/11-22/11 2015
  • 09/11-15/11 2015
  • 02/11-08/11 2015
  • 26/10-01/11 2015
  • 19/10-25/10 2015
  • 12/10-18/10 2015
  • 05/10-11/10 2015
  • 28/09-04/10 2015
  • 21/09-27/09 2015
  • 14/09-20/09 2015
  • 07/09-13/09 2015
  • 31/08-06/09 2015
  • 24/08-30/08 2015
  • 17/08-23/08 2015
  • 10/08-16/08 2015
  • 03/08-09/08 2015
  • 27/07-02/08 2015
  • 20/07-26/07 2015
  • 13/07-19/07 2015
  • 06/07-12/07 2015
  • 29/06-05/07 2015
  • 22/06-28/06 2015
  • 15/06-21/06 2015
  • 08/06-14/06 2015
  • 01/06-07/06 2015
  • 25/05-31/05 2015
  • 18/05-24/05 2015
  • 11/05-17/05 2015
  • 04/05-10/05 2015
  • 27/04-03/05 2015
  • 20/04-26/04 2015
  • 13/04-19/04 2015
  • 06/04-12/04 2015
  • 30/03-05/04 2015
  • 23/03-29/03 2015
  • 16/03-22/03 2015
  • 09/03-15/03 2015
  • 02/03-08/03 2015
  • 23/02-01/03 2015
  • 16/02-22/02 2015
  • 09/02-15/02 2015
  • 02/02-08/02 2015
  • 26/01-01/02 2015
  • 19/01-25/01 2015
  • 12/01-18/01 2015
  • 05/01-11/01 2015
  • 29/12-04/01 2015
  • 22/12-28/12 2014
  • 15/12-21/12 2014
  • 08/12-14/12 2014
  • 01/12-07/12 2014
  • 24/11-30/11 2014
  • 17/11-23/11 2014
  • 10/11-16/11 2014
  • 03/11-09/11 2014

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs