Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken in blog
Lezen over geluk
Deel in mijn vondsten uit
06-12-2015
Opgelet je bent gespannen!
Opgelet je bent gespannen!
Vandaag zal Marcelle ons onze spanningen doen overwinnen! Spanningen: zij zijn de
oorzaak van een nerveuze verkrampte houding waarvan we ons zelf niet
bewust van zijn en deze spanning zorgt voor onnodige belasting op ons lichaam. Dit
is er eentje die je moet meenemen in de loop van de volgende dagen. Ikzelf heb
gemerkt dat ik mijn vuisten soms zonder aanleiding gebald hou. Of mijn stuur
van de wagen verkrampt vasthoud. Kijk eens naar jezelf heb jij ook die stylo
vast alsof er iemand zou mee gaan lopen? Neem je de telefoon op alsof het een
reddingsboeg is? Zit je in de zetel met de vingers in de leuningen geklemd? We
beseffen het eigenlijk niet maar we leven soms zo gespannen zonder dat het
eigenlijk nodig is. En dan zijn we s avonds doodmoe al hebben we niet altijd
het gevoel dat we die dag de wereld hebben verzet. Wel, die vermoeidheid komt
enkel en alleen door die spanningen. Kijk dan eens naar dat kind dat speelt en
huppelt door de dag. En nog is die niet moe die kent geen spanning! Het beste
kunnen we leren van de dieren. Kijk maar eens hoe een kat ontspannen kan
slapen. Totale relaxatie Nochtans als je een balletje gaat smijten naar hem
gaat hij onmiddellijk opspringen. Is die kat dan in een valse slaap? Neen hoor,het grote geheim van een perfecte ontspanning is dat je hierdoor direct en efficiënt
in actie kan komen! De grote sportmannen weten dit maar al te goed en zullen
enkel hun spieren spannen wanneer zij een krachtinspanning moeten doen! Zij
hebben de kunst om zich tussendoor te ontspannen zo goed onder de knie dat zij
al hun krachten kunnen opsparen tot aan de sprint of tot aan de grote sprong!
Dit kunnen wij ook onszelf aanleren. Leg je af en toe eens plat op een rustige
plek of matje. Je ogen dicht, of (even goed) je ogen open op een punt gericht
recht naar boven, om niet weg te dromen of in slaap te vallen. Steeds beginnen
vanuit een toestand van ongedwongen innerlijke vriendelijkheid; wanneer dat
niet meteen lukt, even denken aan positieve herinneringen, paradijsachtige fantasieën,
of even denken aan zeer hartelijk lachen. Dit kan helpen bij het leren loslaten
van (onbewuste) negativiteit en mentale spanning. Ikzelf let nu wat extra op: als
ik die gespannen vuisten van mij zie maak mijn handen direct helemaal open en
dat voelt onmiddellijk beter aan. Muziek is hierin voor mij een enorme
ondersteuning. Als ik gespannen in de wagen zit omdat het file is of omdat ik
een nare telefoon kreeg dan zet ik de radio op Klara of op leuke meezingmuziek om
te ontspannen. Thuis probeer ik een zware poetsbeurt te verzachten met disco of
dansmuziek. Let it flow. t Helpt echt waar!
Bijgelovig zijn. Ken jij die ook van als je een spin ziet s morgens vóór
negen zal het ongeluk regenen, als je een spin ziet s avonds na negen komt er
op je weg een zegen. Of ben jij ook bang om onder een ladder te lopen. Vind je
een klavertje vier ga je beginnen hopen op iets leuk of op een meevaller? Dat
van die ladder, ja ik zal er niet rap onder gaan lopen en mijn man krijgt de
kriebels als hij een zwarte kat ziet. Dat zit er soms ingebakken van sinds onze
jeugd. Ik moet eerlijk toegeven, bij die aanslag in Parijs .t Was toch ook op
vrijdag de 13de. Mensen zijn diep in zichzelf bang voor de bliksem
en voor kwade krachten. Waar heeft Marcelle het eigenlijk over in dit hoofdstuk?
Wel ze wil ons zeggen dat we soms door ons bijgeloof zelf een ongeluk stimuleren
omdat ge u hierdoor automatisch positief of negatief gaat opstellen. Marcelle
was een journaliste en een echte realiste. Ik voel er mij goed bij om af en toe
een klein beetje bijgelovig te zijn. En daar is volgens mij iedereen vrij in. Bijgeloof
kan je helpen rustiger te blijven. In een vliegtuig is geen vluchtnummer
dertien. Kamer dertien in een hotel is er ook niet en in Parijs heet het
dertiende huis huisnummer 12b. Dat zorgt ervoor dat iedereen zich op zijn gemak
voelt. En weet je ook waarom dertien een ongeluksgetal is? Twaalf was altijd al
een mooi getal. Bij Doornroosje waren twaalf goede feeën. Twee keer twaalf
uren, twaalf maanden, twaalf sterrenbeelden en twaalf goden op de berg Olympus.
Een getal dat direct na een mooi getal komt, vonden de mensen juist geen mooi
getal. Eigenlijk is dertien een soort spelbreker voor ons. Maar er is een
uitzondering. Want met de dertiende maand krijg je een maand extra geld van je
baas. Dat is fijn, want dat is eigenlijk dat je een maand niet hoeft te werken.
Ik heb gelijk, neen, ik heb
gelijk! Hier
komt een goeie Marcelle raadt ons aan om niet altijd gelijk te willen hebben. Ik
geef toe, ik kon vroeger door t vuur gaan om mijn gelijk te krijgen. Met onze
pa over gebeurtenissen van vroeger, een datum of een naam. Met mijn collegas
of met mijn man. Ooit had ik een discussie met vrienden over t feit waarom
flamingos roze zijn. Ik had gelezen in een boek dat dit kwam doordat zij
garnalen eten. Mijn vrienden lachten mij uit en vroegen waar ik dat allemaal
uithaalde. Ik had toch zoveel fantasie volgens hen. Nu zou ik gewoon zwijgen voor
de rust maar toen stuurde ik zelfs een hele tijd achteraf nog bewijzen door van
mijn gelijk. Op t werk was er ooit een dame die er een tandje van weg had om op
die manier iedereen tegen iedereen op te stoken. Slechts bij één persoon lukte
dat niet. Toen wij vroegen aan die ruziestookster hoe dat kwam antwoordde ze,
die is te tam om te reageren, ik steek er geen energie meer in. Die ene was
gewoon verstandig genoeg om te zwijgen. Sinds ik een beetje ouder (of wijzer) ben geworden zwijg ik ook iets
meer. Want wat kost het om ons gelijk te willen krijgen? Het is heel simpel,
niemand vindt het prettig om ongelijk te hebben. We maken er eigenlijk geen vrienden
mee.Niet
alleen voorkomen we hiermee dat veel fijne momenten ontaarden in discussies die
enkel kunnen worden gesust door op Google te gaan zoeken, we maken van onszelf
ook een prettiger en milder persoon. We worden simpelweg beter gezelschap, een
fijnere gesprekspartner. En dat is belangrijk: het zijn ten slotte de mensen om
ons heen die de potentie hebben om ons leven écht waardevol te maken.
Het zit m
in de kleine dingen.Materiële dingen
zijn fijn om te hebben. Maar maken ze ons ook echt gelukkig? Vaak zijn het
vooral de kleine dingen die echt van belang zijn. Verrassingen en ontdekkingen, door
een dierbare verrast worden met een complimentje, een leuke attentie of een
mooi bericht doet je als het ware stralen van geluk. Zelfs onverwachte
ontdekkingen zoals geld vinden in je broekzak, dat ene kledingstuk nog net in
je maat vinden of een CD terugvinden die je al een tijdje niet meer vond, jagen
je geluksgevoel de hoogte in. Vrije tijd
en genieten, tijd hebben voor jezelf en datgene doen waar je zo van
geniet, dat is toch zalig! Wanneer we het druk hebben en toch onverwacht een
moment voor onszelf vinden om de krant of een boek te lezen, kan dat zelfs
dubbel zoveel deugd doen. Positief en
open zijn, gelukkig zijn door kleine dingen, komt als het ware
vanzelf. Door met een open blik naar de dingen te kijken en positief in het
leven te staan, zal je merken dat geluk in hele kleine dingen schuilt. Lezen in Le livre du bonheur van Marcelle
Auclair en dan proberen te vertalen en beknopt neer te schrijven met mijn eigen
gedachten erbij .kan gelukkig maken. Denk ook eens even aan Eet smakelijk!Dit is nog een goede les van Marcelle!Als
je de tafel dekt om te eten en je zet de bloemkool, de aardappelen en het varkensgebraad
klaar .je zet er nog een karafke wijn bij. Wat denk je dat je eet die middag?
Akkoord, ik zie je kijken van .dat is toch duidelijk? Maar weet je dat je veel
meer eet dan het menu dat je hebt klaargezet. Als je de tv hebt opgezet tijdens
het eten en je kijkt naar al dat slecht nieuws dan eet je al dat slechte nieuws
mee op. Als je praat tegen je kinderen tijdens het eten en je geeft hen een
berisping of je maakt je ongenoegen van op het werk duidelijk dan eet iedereen
mee van dat ongenoegen. Probeer ook tijdens het gezamenlijk tafelen een sfeer
van warmte en rust te creëren. Maak dat je omgeving niet bang hoeft te zijn hun
voeten onder te tafel te schuiven om niets anders te moeten horen dan verwijten
of ontevredenheid over ditjes en datjes. Het zal ten goede komen van allen. Eet
smakelijk!
Je moet
eerst kunnen geven om te kunnen krijgen.
Hierbij vertelt Marcelle over een vrouw die in geldnood was en haar schoonbroer
om hulp vroeg. Deze smeet met een nijdig gebaar enkele verfrommelde biljetten
op tafel, alsof hij een hond een been toesmeet. Wat zij wil vertellen is dat
als je iets geeft je het met liefde moet geven anders telt je goedhartigheid
niet!Er zijn verschillende manieren van
geven. Klein voorbeeldje: je kunt iemand een kruidenthee aanbieden terwijl hij ziek
is. De thee en de suiker die je geeft is een kost voor jou. Maar wat je écht
geeft is de zorg die je neemt door te roeren in de thee om de suiker op te
lossen en de thee in handbereik te brengen. Dat is tevens zo in de rusthuizen.
De verpleegsters kunnen een maaltijd aan de ouderen voorschotelen en de
bejaarde aan zijn lot overlaten. Ze kunnen deze mensen ook liefdevol helpen bij
het eten of het hun tenminste gemakkelijk maken. Dat deed me ook heel even
denken aan ons moeder. Als we bij haar gaan staat de koffietas altijd omgekeerd
klaar op een klein bordje op tafel. Of we nu gaan of niet, die tas staat elke
dag klaar. Als we gaan krijgen we koffie en zal ze altijd melk inschenken en
suiker toevoegen (als de bezoeker dat gebruikt en dat
weet ze altijd van buiten) en dan roert ze er even met de lepel in. Ik moet
eerlijk zijn dat ik dat gebaar van eerst te roeren in mijn koffie vóór ze hem
aan mij gaf niet altijd begreep. Na die tekst van Marcelle wel! Ons moeder
heeft het al lang begrepen. Je hebt geven en je hebt GEVEN.
Uw andere
wang toekeren als u geslagen wordt Heel toevallig gaat het volgende hoofdstuk in mijn
boek over het kwade, de oorlog en hoe men er als mens mee kan omgaan. Vandaag
staat er tevens in de krant een artikel (in
Het Nieuwsblad): Rivalen verenigd in strijd tegen terreur met de fotos van Hollande,
Poetin, Rohani en Obama, de éénheid die ISIS vreest. Die eenheid kan ofwel een
goed teken zijn door het kwade te kunnen bestraffen met juist het
tegenovergestelde van wat ISIS wil creëren in de wereld -> tweedracht.. Anderzijds
zegt men ook: men kan geen vrede laten heersen gedurende de voorbereiding van een
oorlog! Marcelle vernoemt ook: uw andere wang toekeren als u geslagen wordt. Ik moest toch even slikken
toen ik hierbij dacht aan wat er in Parijs is gebeurd. Maar wat men hiermee eigenlijk
wil zeggen is eerder het niet
zou toelatendat een ander hem als het ware tot een
krachtmeting zou dwingen. Geen
voeding geven aan het kwade! Hopelijk zijn diegene die onze landen, onze volkeren
regeren vredelievend en verstandig genoeg om het juiste te doen.
Er is nog plaats op de eerste rij.Dat hebben
jullie ook al meegemaakt hé, dat ge ergens binnen komt en dat men zegt: ga
maar naar vooraan, er is nog plaats op de eerste rij. Maar automatisch remmen we
onszelf af. We zien ons niet op de eerst rij zitten ..Gelukkig zijn, chance hebben, succes hebben, dat moeten we in de eerste
plaats onszelf gunnen. En dat besef moeten we ons toe-eigenen als een gewoonte.
Denk aan een polyglot: die spreekt meerdere talen maar gaat niet telkens staan
denken aan de grammatica. Een goeie pianist denkt niet steeds aan de toetsen of
kijkt niet continue naar zijn vingers terwijl hij speelt. Het gaat na veel
oefenen automatisch. Positief denken is een alledaags noodzakelijk oefenen tot
je er zelf niet meer bij stil staat. Opgelet, negeer nu
absoluut de twee woordjes ja maar. Ja, maar dat kan ik niet.
Ja, maar daar ben ik te oud voor.Ja, maar zo ben ik nou eenmaal. Ja maar, wat als
alles lukt? Dwing mooie dingen
af. Wees dapper: rug recht, kin
omhoog en poep achteruit is mijn leuze.Heb het vertrouwen dat alles goed komt. Dat is
namelijk de enige overtuiging die je verder helpt. Alles in je leven is met
elkaar verbonden, verandering veroorzaakt al snel een domino effect. Het is
alleen aan jou welke kant de stenen opvallen. Ga je vooruit of achteruit? Wil
je opwaarts of neerwaarts? Geluk kan je aantrekken. Denk maar aan die bloem die de vorm van een vogel aanneemt om de vogel aan te trekken.
Zoeken naar het goede in de andere, in alles wat we doen en wat we denken.
Zoeken naar het goede in de
andere, in alles wat we doen en wat we denken. Ik moet eerlijk zijn, te teksten
die ik nu gelezen heb van Marcelle Auclair waren moeilijk voor mij. Misschien
moet ik eerst wat neerschrijven uit wat zij mij vertelde in haar boek en daarna
mijn bevindingen geven. Aansluitend tot wat ze in de vorige hoofdstukken
schreef namelijk dat alles terug komt als een boemerang.
Men zegt
soms:dat is een hele lieve nonkel, jammer van zijn vete met tante X in verband
met de erfenis of dat is een heel lief kind, jammer dat het zo koppig kan
zijn. We zeggen iets goed over iemand om daaropvolgend toch nog iets slecht
toe te voegen. Wat wil zeggen dat we er telkens nog een negatief tintje aan
geven. Volgens Marcelle moeten we onszelf oefenen om gevoelens en gedachten
constant in het positieve te draaien, we zouden er ons veel beter bij voelen.
Ze stelt hierbij voor om te oefenen in kleine dingen. Vb Als een deur te hard
wordt dicht geslagen of een lucifer die niet meteen wil aansteken of de bus die
opnieuw te laat is of hij zit overvol en we kunnen er niet meer bij. Dan is het
aan ons om onszelf niet boos te maken over zon onbenulligheid. Vaak zeggen we dat
is mijn karakter zo, ik ben zo en ik kan mezelf toch niet veranderen. Ons
karakter? Nee,volgens Marcelle is dit telkens een flauw excuus. Enkel in het
dierenrijk is er een soort karakter die niet te veranderen is. Vandaar dat er toch
nog af en toe eens een leeuwentemmer wordt gedood. Maar een mens is vrij. Ons
karakter wordt gevormd door gewoontes die we hebben aangenomen maar waarin we
zelf de vrijheid hebben de slechte gewoontes te veranderen. Zoals bijvoorbeeld
alles in het negatieve zetten. We moeten proberen het goede in iedereen te
zien. Dat is niet zo moeilijk volgens Marcelle. Ze geeft het voorbeeld van een
acteur die de slechterik speelt. Die is in realiteit niet écht slecht. Enkel lichtzinnige
mensen zullen bijvoorbeeld geloven dat de Hélène uit thuis ook in t echte leven
slecht is. Een verstandig mens weet dat dit karakter enkel gespeeld is. Ze
geeft ook het volgende voorbeeld: als je dingen bekijkt in het licht van de zon
ziet alles er veel mooier uit. Als we onze rug draaien naar de zon zien we
enkel onze schaduw en ziet alles er somberder uit. We moeten de anderen en wat
ze ons ooit hebben misdaan vergeven en ook onszelf onze fouten uit het verleden
vergeven. Zo gaan we onszelf beter voelen en terug alles van de zonnige kant
zien. We creëren nieuwe kansen om gelukkiger te zijn. Wat zijn mijn eigen
conclusies hier uit?
Ik ga
beginnen bij mezelf, ik ben er van overtuigd dat het leven een continue verbeteren
is, continue leren uit onze fouten. Ik heb dingen gedaan of gezegd in mijn
jeugd die ik nu niet meer zou doen of zeggen. Ik ben iets wijzer geworden, iets
rustiger. Mezelf vergeven, een ander vergeven is niet altijd evident maar
noodzakelijk om rust te vinden in ons hoofdje. Om onszelf en die andere een
nieuwe kans te geven. Een koppigaard als ik heeft het daar al eens moeilijker
mee en toch, de keren dat ik het uitprobeerde was heel bevrijdend.
Wat die
acteur betreft die de slechterik speelt ok. Maar ik kan Marcelle geen 100%
gelijk geven op vlak van in ieder mens schuilt er een goed mens. Niet elk mens speelt als een acteur dat hij slecht is. Er bestaan
volgens mij heel veel goede mensen die het goed bedoelen en goede intenties
hebben. Ik voel mij daar heel goed door omringd. Maar er bestaan ook slechte
mensen, we mogen daar niet naïef in zijn. Alleen moeten we die slechte mensen trachten
te verbannen uit ons leven en diegene
die negatief blijven en ons proberen leeg te zuigen ontwijken.
Er staat
nog een mooi verhaaltje bij die ik wil meegeven om af te sluiten: Er was een
dame die een pracht van een rozentuin had waar ze enorm fier op was. Het gros
van de dag had ze een mandje en een snoeischaar in de hand en was ze bezig om
de verwelkte rozen er uit te snoeien zodat haar rozentuin er altijd schitterend
bij stond. Toen ze een complimentje kreeg van haar man dat de rozen er zo prachtig
en altijd fonkelnieuw bij stonden kwam ze tot de conclusie dat zij dit niet
meer zag. Zij zag alleen nog maar de verwelkte en misvormde rozen doordat zij
er steeds op zoek naar was om deze te verwijderen. Vanaf dan heeft zij zich
voorgenomen enkel nog 1 keer om de 3 dagen rozen te snoeien en kon zij terug
ten volle genieten van de schoonheid van haar rozentuin. En een Indisch gezegde
wil ik ook nog meegeven:
Een negatieve gedachte over iets of over iemand is
als een vogel die boven je hoofd vliegt, geef hem echter niet de kans een nest
te bouwen in je haren!
Wat we denken, wat we doenâ¦.alles komt altijd terug.
Wat we denken, wat we doen .alles komt altijd
terug.Herinneren
jullie zich de striptekenaar Jean Effel? Deze tekende enkele strips waarin een
kleine engel in voorkwam. In één zijn tekeningen toont hij hoe een piloot een
bom laat vallen. Plots kwam een engeltje tevoorschijn met de bom en zei: Meneer,
u heeft iets verloren. Verdienen wij ook een engeltje naast ons? En brengt hij
dan goede dingen terug of slechte dingen. Wat wensen wij onze vrienden, onze
collegas onze familie toe? Welke gedachten hebben wij, positieve of negatieve? Wat wil Marecelle
Auclair zeggen? Wees goed voor jezelf en wees goed voor de anderen rondom u en
het komt vanzelf terug. Net zoals golven zich zullen verspreiden zodra je een
kiezelsteen in stilstaand water gooit. Als je een steen in het water werpt
vormt die kringen die steeds groter worden. En pas wanneer een kring de oever
raakt of een obstakel zal de kring zogezegd stoppen. Maar stopt hij effectief?
Eigenlijk niet, vanaf het moment dat de buitenste kring iets raakt gaat hij
terug naar zijn binnenste punt van vertrek en komt daar tot rust. Dat is ook zo
met onze gedachten, net als die waterkring komt alles altijd terug naar
onszelf. Wanneer je iets aardigs voor iemand doet denk je over het algemeen
niet na over de consequenties die je goede daad zal hebben. Ja, je helpt de
persoon in kwestie, maar eigenlijk is je aardigheid meer waard dan dat. Je roept
namelijk een kiezelsteeneffect op, je aardigheid zal zich nog een tijdje
verspreiden zonder dat jij daarvan op de hoogte bent. Heb je nooit een warm en
blij gevoel gehad wanneer iemand op straat, een oude vrouw die haar hondje
uitlaat bijvoorbeeld, je warm en vriendelijk toelacht? Het zijn van die kleine
momenten van aardigheid die je direct een goed gevoel geven. De lach van de
vrouw herinnert je eraan dat je niet zo nors voor je uit moet kijken, je begint
zelf te glimlachen. Met jouw glimlach besmet je andere mensen op straat. Je
straalt vriendelijkheid uit en dat vangen mensen op. Ze worden zachter tegen je
en zullen zelf een glimlach terug geven. Merk je al hoe een simpele glimlach
zich kan verspreiden? Goede daden, goede gedachten
betalen zichzelf altijd terug!En ik heb dat ook al een paar keer uitgeprobeerd! Op
straat of in mijn omgeving begon ik automatisch te glimlachen naar de mensen.
En 9 op de 10 kreeg ik een glimlach terug (die éne persoon zal misschien gedacht hebben, welke simpele loopt hier rond). Soms begon ik vanzelf een babbeltje
te slaan met anderen en ik kreeg meestal zeer positieve reacties. Onlangs ging ik naar een openbaar toilet
langs de weg en ik zei tegen de toiletdame: "het was heel aangenaam te mogen
ervaren hoe proper het hier is en hoe goed het hier ruikt". Ik kreeg een
stralende glimlach terug. En toen ik naar buiten stapte hoorde ik haar zeggen:
Dat doet deugd, er zijn zo weinig mensen die ne keer iets positief tegen ons
zeggen. Weet je, we wachten altijd op die andere die eerst moet komen naar
ons, die eerst moet tonen van: "hé ik vind je sympathiek". Weet je wat ik ook
ontdekt heb? Wel als je je niet goed voelt, doe dan eens alsof. Trek een
glimlach rond je mond, doe alsof je blij bent. Wat merk je..? Automatisch gaat
je lichaam positief reageren en voel je je al net iets beter. Actie-reactie ...Proberen?
Er was
ooit eens een vrouw die vertrok op verlof. Zij wou nog gauw haar aquarium
kuisen waarin een goudvisje rondjes was aan t maken. Ze plaatste daarom tijdelijk
het goudvisje in het bad. Tot haar verrassing zag ze dat het goudvisje bleef
rondjes maken in het badwater terwijl hij nu een heel bad had om in te zwemmen.
En dit bracht de vrouw tot nadenken. Ook zij zat gevangen in de begrenzing van
haar eigen kortzichtige gedachten. Angst, twijfel, bescheidenheid deden haar
ronddraaien in een continue zelfde stramien. Laat ons even stil staan bij t
volgende: het leven heeft ons zoveel meer te bieden. We moeten het alleen maar
willen zien. Denk aan dat visje in het bad. Voorbeeldje: je kan denken op t werk
vanik ben maar betaald om dit te doen en niets meer, dus ik doe niets méér. Je
beknot zo je eigen vrijheid en de mogelijkheden. Denk eerder in de trend van:
ik ben goed betaald voor mijn tijd die ik hier besteed. Je zal je zoveel beter
voelen en zelfs groeien in je vrijheid. Kansen die je eerder laat liggen als je
zegt: ik heb nooit chance, niets lukt mij, ik ben moe, ik ben oud, ik ben ziek.
Het leven is zó genereus met kansen schenken. Maar om een schenking te krijgen
moet je met twee zijn. Diegene die geeft en diegene die accepteert. Het is ook altijd
gemakkelijker te denken dat een ander meer geluk heeft dan ons. We moeten die
kansen en dat geluk willen grijpen!