Sponzen zijn de meest primitieve dieren die wij kennen, ze lijken de overgangsvorm te vormen tussen één- en meercelligen. Net zoals bij de zeelelies lijken ze eerder op planten als op dieren, pas sinds 1765 worden ze bij de dieren ingedeeld.

 Het zijn vastzittende dieren die zowel in zout als zoet water voorkomen en zowel in ondiepe als in vrij diepe wateren. Sponzen hebben geen voor- of achterzijde, geen kop en geen mond, ook geen spierenstelsel, zenuwstelsel en spijsverteringsstelsel.

Als een spons door een of andere oorzaak in stukken verdeeld wordt, kan een deel zelfstandig verder leven. Het lichaam van sponzen bestaat uit gegroepeerde cellen in een systeem van kanaaltjes en kamers. De meeste sponzen vormen sponsnaalden (spicula of scleren) die als skelet fungeren. Sponzen bestonden al in het Cambrium en zijn nog steeds in volle bloei.