Hoog boven
de wolken zo zijn we begonnen en zo eindigen we. Het avontuur is voorbij.
Maandag vallen we weer in onze routine. Ipolytölgyes laat ons niet los. Elke
jaar wordt de vriendenkring groter. Elk jaar wordt er een stapje gezet. De
Virgo heeft zich weer eens van zijn fijne kant laten zien. Hier eindigt ons
verhaal. Dank aan iedereen in Hongarije en in België.
30° en meer
en een bekoorlijk Budapest. Wij hebben genoten aan 100%. Tram,metro en vooral te voet. Onze dames hebben
hun hartje kunnen ophalen, shoppen, terrasje het mag. Het moet zelfs en toch
regelmatig even terug denken aan hen die dit niet kunnen. Zij die ginder zijn.
Regelmatig hebben we gehoord: hier komen we terug. En hier was meer dan
Budapest. Wij hebben respect voor deze jonge mensen. Zij hebben het gedaan.
Tijdens ervaringen als deze kan men de essentie van (w)onderwijs ervaren en je
blijft zeer graag je energie investeren in het belangrijkste: opvoeden vanuit
een inspiratie en naar een zelfde richting. Ik heb genoten. Deze avond sluiten
we af Morgen schrijven we nog een klein slot vanuit België. Dank U wel 7TBZ.
Dank U wel collegas. Zeer graag dragen we jullie pakjes (letterlijk en
figuurlijk) zeer graag verdragen we elkaars kleine kantjes, zeer graag gaan we
dezelfde weg. Merci.
Afscheid nemen is met zachte vingers wat voorbij
is dichtdoen en verpakken in de goede gedachte van de herinnering en die
herinnering is voor velen een bron om tegen de stroom door te gaan en zich
concreet in te zetten voor deze mensen. Waarom? Gewoon omdat ze er zijn, gewoon
omdat ook zij recht hebben op leven, gewoon omdat wij niet anders kunnen dan
door te gaan.
Het zijn steeds emotionele momenten. Ik schrijf
er liever niet over. Laat iedereen zijn eigen ervaring maar opschrijven in het
geheugen van het hart. Ik weet dat de draad met Ipolytölgyes niet zal door
geknipt worden.
Na de middag trokken we richting Budapest, een
andere wereld. Een totaal andere wereld. Het is goed om daar even af te kicken,
even samen op adem komen. Langs de oevers van de Donau langsheen de schoenen
van vergeten mensen. Of toch niet. Ook dat mag nooit vergeten worden en mag
verpakt worden in de goede gedachte van de herinnering.
Elfjes ⦠ze bestaan. En dan mogen ontwaken samen met de ooievaars.
Elfjes ze
bestaan. En dan mogen ontwaken samen met de ooievaars.
We zijn
ondertussen aan de laatste volledige dag in Ipolytölgyes. Het was amper acht
uur dertig en enkele bewoners stonden al klaar voor het feest van deze
namiddag. Voor hen een hoogdag. De dag stond ook in het teken van de routine
(wassen, eten, verzorgen) en oefenen voor het feest. s Morgens was er Chinese
bezinning. Wat dit juist betekent? Vraag het aan mijn vrouwelijke collegas.
Ondanks dat de vermoeidheid zich laat voelen, blijven we ervoor gaan. Het zal
en moet een mooi feest worden! 7 TBZ met zijn elfjes zullen het doen lukken.
En we hadden
gelijk: ze hebben het gedaan. Honderden fotos kunnen het niet weergeven!
Enkele uren waren er alleen mensen samen die plezier hadden, deugd. Geen
onderscheid tussen taal, rassen, beperkingen, intelligentie, zelfs niet tussen
godsdiensten. Gewone mensen samen die voor elkaar opkomen en met elkaar begaan
zijn. Geen opdeling tussen goeden en anderen, tussen mensen met beperkingen en
normale mensen. Campagnemakers voor de komende verkiezingen zouden hier hun
inspiratie moeten komen halen. Het was super.
Vandaag is het drukker in het huis. het is maandag en
alles draait op volle toeren. Om vijf uur werden we al gewekt door een
stralende zon. De dagen beginnen hier veel vroeger. Je moet je biologische klok
kunnen aanpassen. Aanpassen is dan ook het juiste woord: je aanpassen aan een
totaal andere context, flexibel zijn even alles omdraaien en je de vraag
stellen: wat kan ik (wat kunnen wij) voor jullie doen. Want het is die jullie
die belangrijk is, het gaat niet om ons.
Je zou
denken dat onze leerlingen hier al weken werken. Ondertussen moeten wij
oefenen: danspasjes leren. Niet elke leeftijd is even snel. De man heeft het
moeilijk om die snelle dames te volgen. Help maar er is geen alternatief:
doorgaan!
Na de middag
basale stimulatie: communiceren zonder woorden. Een enorme uitdaging, maar ze
zijn er (weer) in geslaagd. Proficiat. En dan met drie busjes naar het
zigeunerdorpje.Voor de bewoners een
feestelijke uitstap. Feest is het wat onze leerlingen hier brengen. De mensen
hier hebben er recht op. Het was een mooie dag.
Het is
ondertussen de derde dag. De leerlingen vinden zeer goed hun draai. Bewoners
wassen, eten geven, een spelletje spelen, het personeel heeft het wat minder
druk. Iedereen doet zijn best om verbaal en non-verbaal met elkaar te
communiceren. Mij zal het niet meer lukken om deze taal te beheersen. Het
verbaast mij zeer aangenaam dat de jonge generatie toch communiceert.
Als de
voormiddag bijna volledig in teken staat van verzorgen, staat de namiddag in
teken van ontspanning brengen bij de bewoners. Met de nodige creativiteit
zorgde 7 TBZ voor verschillende workshops: knutselen, balspelen, schminken,
maskers maken voor een zondagnamiddag een hele afwisseling voor velen in dit
huis. De bezoekers op deze zondagnamiddag konden hun ogen bijna niet geloven.
Met de nodige omzichtigheid en tederheid was er haartooi, werden nagels
gekleurd.
Zo zie ik
mensen veranderen, het volk stroomt binnen
Mooi om te
zien, nog mooier om het mee te maken. Dag drie is voorbij gevlogen.
