Het liep weer voor geen meter deze week. Maandag, dinsdag , woensdag en donderdag niet gelopen, geen goesting.
Vrijdagmorgen vertrokken met als doel 2 u 30 te lopen, traag , hartslag onder de 140 proberen te houden. Dat was het doel. Traag gestart op de finse piste en na één uur zaten we zo ongeveer 1 tot 2 minuten voor op het tempo van vorige week toen ik 2 u gelopen had. Maar de hartslag zat veel hoger , tussen 150 en 155. En het ging zeer moeizaam, het plan om 2 u 30 te lopen werd opgeborgen en uiteindelijk kwam ik na 2 u op exact - ook volgens meneer Garmin - dezelfde plaats aan als de week voordien . Maar gelopen met veel hogere hartslag én het had enorm moeite gekost , ik had pijn in de kuiten. Het rechterbeen hinderde maar minder dan de weken voordien, wellicht omdat het nu overal pijn deed.
Eens thuis legde ik me met de Trends in bad (een gewoonte.... ) maar toen ik daar na een uurke weken uit opstond duizelde ik en moest ik op mijn bed gaan liggen. Ook geen zicht waarschijnlijk, poedelnaakt en nat, ik moet wel geleken hebben op een aangespoelde walvis. En ik had echt last : kortademigheid én zweten, het zweet liep in stromen van mijn lijf. Dit was niet normaal. Ik had dit nog al meegemaakt maar dan veel minder erg. Ik sleepte me naar beneden waar ik me moest haasten om de zetel te halen. Eten ging met moeite en toen ik daarna madam wat wilde helpen met afruimen moest ik weer snel gaan zitten. Na een dutje van een uurke voelde ik me stukken beter maar nu begonnen de spiercontracties in mijn kuiten buitengewone proporties aan te nemen. Erg erg, Kramp was nooit veraf en twee keer kwam ze er door , telkens in mijn linkerbeen nota bene, kermen van de pijn. Horror...
Zaterdagmorgen voelde ik me wat beter, de kuiten deden pijn maar niet voldoende om me tegen te houden. Ik liep richting park, dat was meer dan een jaar geleden, om daar mijn 10 km rond te maken. En al bij al ging het redelijk zeker als er rekening werd gehouden met de gebeurtenissen van de dag voordien... Ik probeerde weer mijn hartslag onder controle te houden om zeker de geplande 10 km rond te krijgen. De eerste km ging snel , allez snel, tegen 6.00 , dat is tegenwoordig snel ....Daarna tempo laten zakken en er volgden 2 zeer moeilijke km's aan 6.40 . Dan ging het weer beter en de laatste 4 km liep ik onder de 6.20. De hartslag deed nu wel heel raar, ging van heel laag 125 tot 150, gemiddeld zat ik aan 145.
En weer zweten, verschrikkelijk zweten. Het was niet koud maar om zo te zweten was het toch het weer niet. In de namiddag weer gelopen, ditmaal achter mijn madam in Rosada. Geen last van de kuiten.
En vanmorgen, zondag , nog eens gaan zwemmen. Dat ging wonderwel goed. Dat moet nu toch bijna twee maand geleden geweest zijn , de twee keer op vakantie niet meegerekend, en ik kon het tempo én de afstand van toen direct terug aan.
Als het niet verbetert met het lopen dan haal ik nooit Antwerpen. Morgen zie ik de orthopedist om nog eens naar mijn rechterbeen te kijken. Ik ga hem vragen of het manken niet kan verholpen worden met nieuwe steunzolen, ik heb het folderke van de UZA 'Gang en loopanalyse' al klaarliggen ...
Deze week 30 km / 2013 1.065 km / 82.5 kg na het zwemmen deze morgen, het gaat de goede kant uit na een weekje letten op eten en drinken....
03-11-2013, 12:51
Geschreven door vierurenman 
|
