De wekker loopt  af om 7 u 35 en rond 8 u 45 stap ik in de auto, naar mijn gevoel iets te laat om goed op tijd te zijn in Spijkenisse.  Onderweg let ik vooral op het weer, dat ziet er al bij al niet slecht uit, de ruitenwissers moeten zelfs bijna niet op.  In Spijkenisse toevallig in een kleedkamer met Belgen, onder andere met de crème van de Belgische ultralopers - de ene létterlijk en de andere figuurlijk -. Al bij al nog tijd genoeg om rustig aan te kleden.  De kledijkeuze is snel gemaakt : ik ga er vanuit dat het niet of toch niet erg zal regenen dus niet het nieuwe kledingstuk waarin ik gisteren zo zweette maar wel drie laagjes tegen de kou, het bovenste een wielertruitje van mijn werkgever, door de zakjes vanachter - waarom doen ze dat ook niet bij looptruikes ??? -  handig voor de vier gellekes die ik meedoe. 

Aan de start zoek ik de pacers van vier uur op.  Zij zijn van plan de eerste helft een tweetal minuten voorsprong te nemen omwille van de zware laatste km's - tegenwind -.  Ook  'crème van ...' wil gewoon onder de vier uur blijven.  Hem had ik al gezien in Steenbergen, ik kreeg toen kouwe pannekoeken van hem na mijn  6 uur én zijn 24 uur.  De pacers starten te snel en dat vind ik niet eens erg.  De wind blaast fel in het nadeel en ik kan me goed verschuilen; één van de pacers is twee meter hoog en één meter breed... Op ongeveer km  vijf komen bliksem en donder boven ons hoofd gezamenlijk tot een orgasme ; dat is schrikken.  Even later geselt de hagel genadeloos de lopende meute.  Apocalyptisch , nog nooit gezien zoiets : in de polder langs het water één lange sliert lopers (de halve marathonners zijn er dan nog bij) onbeschut tegen de natuurkrachten bijna allen met één hand voor het hoofd om het gezicht te beschermen tegen die striemende hagel.  Die hagel blijft liggen en zorgt voor een vettige koude brij op de grond en dus worden ook de voeten nat. De hagel gaat over in regen.  Die regen zal later plaats maken voor de zon, de laatste 10 km doe ik zelfs mijn handschoenen uit.  De rest van het weerbericht vindt u op gespecialiseerde websites...  

Op km tien komen we ondanks de zware weersomstandigheden en de tegenwind door aan 55.06 (alle tijden komen van mijn Garmin, volgens hem was de marathon 42.420 km), die twee minuten voorsprong zijn dus al in de chacos.  De halve marathonners hebben ons nu verlaten, het vierurengroepje telt ongeveer 20 man.  Op een stuk meewind versnelt de groep nog een beetje.  'Créme van....' is dan al wat voorop gaan lopen en met hem zijn er nog drie of vier man meegeschoven, zij hebben die voorsprong te danken aan snel zijn bij de bevoorrading.   Zelf ben ik ondertussen ook iets weggelopen van de vierurengroep en ik beland tussen de 2 groepen in ;  onverantwoord  met de wind die straks terug tegen zal blazen.  Ik kies ervoor om naar de groep van 'crème van....' te lopen en yep, op een klein kort afdalingske, net voor de tegenwind ben ik erbij, zes man sterk is de groep.  'Crème van....' pakt de leiding en doet samen met een ander het meeste van het kopwerk.  Een vader en een zoon én een veelloper laten zich op de eerste rij niet zien, ik af en toe eens uit beleefdheid...  Halfweg komen we door aan 1.56.08, niet eens zo gek veel voor op het vooropgestelde schema .    

En het tempo zit er goed in, de tweede tien km is  volgens meneer Garmin sneller dan de eerste.  Als ik tegen 'crème van... ' suggereer dat het iets te snel gaat voor mij wordt er wat vaart geminderd, 'met zes is plezanter dan alleen'.   Voor één van ons zes gaat het dan te traag, die loopt wat voorop.  De anderen geven geen krimp .  Achteraf blijkt dat zij wel blij moeten geweest zijn met het 'vertragen', zij vliegen er rond km 30 af.   'Vertragen' was het echter niet echt ; de derde 10 km ging zelfs nog iets sneller dan de eerste 10 km.... Zo komen we door aan km 30 op 2.44.29 , ik zie achteraf thuis dat ik ooit één keer sneller geweest ben op het 30 km punt, dus ja, dat plan om die vierurenpacer te volgen, weer niet gelukt. 

De marathon begint tussen  km 30 en km 35 wordt dikwijls gezegd.  Wel de mijne begint rond km 32.  Tot dan ben ik niet trager geweest dan 5.30/km ) tussen 32 en 34 km wordt dat 5.40 en vanaf km 34 wordt het harken , ik ga dan lopen tussen de 6.03 en de -traagste 2km - 6.14.  'Crème van...' is dan de voorloper gaan vervoegen, ik ben na wat jojoén (in mijn geval ook letterlijk zeker...) met de veelloper de derde van het oorspronkelijke groepje.   Het wordt nu echt zwaar voor mij, regelmatig stap ik even, kort telkens,  zeer kort.  Ik hou nauwgezet de Garmin in het oog, de vier uur moet en zal gehaald worden en het ziet er nooit echt naar uit dat dit niet gaat lukken, ik mag dan wel niet volledig instorten.   Ik word voorbijgelopen door een dame, door een jonge grote kerel die ik in de vierurengroep had gezien en nog door twee andere lopers.   We naderen nu Spijkenisse.  De wind lijkt nog aan te wakkeren en blaast inderdaad in het nadeel, ik vervloek die vermaledijde wind tegen de mensen van de organisatie.  Over  organisatie gesproken ; gewoon uitstekend én vriendelijk, dat valt mij telkens op in Nederland, die natuurlijke soms wat overdreven vriendelijkheid van die verdomde Hollanders !   

De laatste km's is er een plaats waar ge voor én daarna dus de achterliggers kruist.  Ik zie dat 'crème van....' nog bij zijn compagnon gebleven is en stel vast dat ik niet overdreven achter lig.  Ik zie later één van de twee vierurenpacers, helemaal alleen.  Hij zal finishen in 3.59.30, zijn collega in 4.00.00 exact , iedereen is er afgelopen, zij komen alleen aan. 
Na het oplopen van een viaduct komt een verdiende afdaling (dat is meestal zo ...) en nader ik het atletiekplein.  Daar sturen ze mij naar mijn zin nog wat te veel in alle richtingen maar uiteindelijk kom ik toch op de atletiekbaan.  Zelfs met mijn trage tempo haal ik nog 2 lopers in.  Ik kom aan , bruto 3u58.44 - Garmin 3 u 58.22,  volledig leeg, zeer tevreden maar - en dat is raar - zonder emotie, dus geen gebalde vuisten en geroep zoals in vorige marathon in Etten Leuren.   Ik zet mij op een bank naast een Nederlander die ik ken van op vier of vijf marathons en die telkens in mijn buurt eindigt  , hij verwelkomt mij hartelijk ' mijn Belgische vriend'.   Ik blijf nog wat rondhangen aan de aankomst en drink wat bouillonnekes tegen de kou, dat kikkert op.   Ik heb last van mijn rechterkuit, de eerste keer dat die zo opspeelt.  Het kost mij later op de dag veel moeite om te stappen.

De after-marathon is gezellig,  ik heb mijn plaats gevonden .  Ik sluit de kantine samen met een veelloper met twee namen, dat verhaal hoor ik de volgende keer wel.   Rare mannen toch die marathon en ultralopers.
  
Dit was de laatste dit jaar .  Een onvergetelijke hagelbui, de eerste keer dat ik zolang in eenzelfde groepje loop - met dank aan 'crème van....'- en doel - vierurenman spelen - bereikt, wat moet dat nog meer zijn ????  


Deze week 55 km / 2011 3.115 km / 83 kg deze morgen

20-12-2011, 00:00 Geschreven door vierurenman