loopverhalen : zes jaar marathon en ultralopen eindigen met de marathon van antwerpen 2014
Ik ben een man geboren in 1958,actief als zelfstandige in de verzekeringssector. In 2008 ben ik begonnen met marathonlopen, binnen de vier uur binnenkomen was mijn doel. (vierurenman) Vanaf 2011 deed ik ook af en toe mee aan een zesurenloop. Medio 2012 kreeg ik te horen dat ik reumatoide artritis (reuma) heb. Begin 2013 begon een oude kwaal (valgusknie) voor hinder te zorgen.
Net als de vorige weken het programma met daaronder de resultaten :
maandag 0 ------------------------ 40 min 5.44
dinsdag 60 min 6.30 ------------- 0
woensdag 0 ----------------------- 90 min 5.58
donderdag 90 min 6.30 ---------- 33 min 5.58
zaterdag 40 min 6.30 ------------- 32 km 6.37
zondag 30 km 6.40 ---------------- 51 min 6.19
Deze week dus eigenlijk niet het schema gevolgd, ik moest het programma een beetje aanpassen aan de horeca activiteiten. Maandag gelopen omdat ik iets vroeger thuis was en omdat het eten niet klaar was. Deze kerel is een 'oude man', het eten moet klaar staan en liefst op tijd ! De ongeveer 7 km gingen vrij snel, dicht tegen mijn oude marathontempo, ik heb wel degelijk een beetje aan snelheid gewonnen door het iets rappere werk uit het schema.
Dinsdag niet gelopen want woensdag vakantie. Woensdagmorgen de 90 minuten van dinsdagavond gedaan, het ging weer wonderwel goed, ik liep die al bij al vrij makkelijk in 5.58 met een hartslag die niet boven de 145 ging. Content.
Woensdagnamiddag met moeder - verjaardag - , broer en zus in restaurant van 13 u tot godverdikke 17 u 30 , relatief weinig gegeten maar wel veel gedronken. Het leek wel een lunch met één van mijn havenklanten...
Donderdagmiddag weer lunch, deze keer met mijn 'havenclub' maar het deftig gehouden. En ' s avonds nog snel ongeveer 6 km gaan lopen, 5.58 en hartslag tot tegen de 147. Relatief weinig last van de alcohol in het bloed.
Zaterdagmorgen de lange duurloop van zondag . Nog eens de camelbag aangegord en richting Temse, vertrekken meewind. De eerste km's gingen bijzonder moeizaam, daarna verbeterde het lichtjes . De eerste warmte is er en het gaat al dadelijk een pak minder. In Temse nog een eindje langs de dijk gelopen en op 1 u 45 gekeerd na 16,2 km, zo rond de 6.27 gemiddelde snelheid. Ik zou er een 3 u 30 loop van maken en proberen om in dezelfde tijd teug te keren. Tot km 20 liep het nog vrij vlot, ik wisselde een paar woorden met een loper die me voorbijliep en vroeg waarvoor ik aan het trainen was. Bleek verdomme een ultra/trailloper te zijn wiens volgende wedstrijd een 80 km was. De km's daarna gingen al wat moeilijker en zo rond km 22 begon het zwaar te worden. Ik kon nog lopen tot km 28 maar toen ging het licht uit. Mijn voeten deden verschrikkelijk pijn : over mijn gehele rechterdikke teen ontwikkelde zich een pijnlijke blaar. En mijn linker kleine teen leek gekneld te zijn , ook dat deed pijn, van mijn rechter kleine teen had ik nu minder last, in de week had die voor problemen gezorgd. En mijn rechterbeen wilde niet mee. En het was warm . En mijn Camelbag was leeg op km 25. En en en... problemen genoeg . Mijn hartslag die van in het begon net boven de 140 ( te hoog dus ) had gezeten was na een dik uur daaronder gezakt maar kwam na 22 km weer boven die 140. Thuis zag ik dat mijn snelheid tot km 28 niet onder de 6.40 was geweest, de laatste 4 km gingen echter aan 7.30 . Zwaar ontgoocheld en compleet uitgeput kwam ik thuis aan. Als ik 27.04 een dag heb zoals vandaag dan wordt het geen lolleke.. In de namiddag had ik enorm last van mijn voeten, het beterde in de loop van de dag.
Vanmorgen, zondag, was het iets beter. Een ander paar schoenen aangedaan (gisteren mijn nieuwe Mizuno's aangedaan, misschien zijn die nog niet ingelopen... ) en vertrokken voor ongeveer 8 km. Het ging naar omstandigheden redelijk goed. Mijn rechterkuit deed wat pijn en ik voelde aan mijn voeten hetzelfde wat ik gisteren voelde maar het was houdbaar. De hartslag ging tot maximum 142 en ik liep eigenlijk sneller dan ik dacht ; gemiddeld 6.19.
De euforie van de voorbije weken is een beetje weg. Het leek allemaal goed te gaan en één warme dag, één slechte lange duurloop en de twijfel is er weer. En het zal niet makkelijk worden , eind volgende week vertrekken we op vakantie voor een dikke week, naar de zon . Trainen zal dus moeilijk worden. Misschien had ik beter deze paasvakantie niets gedaan, er komen nog paasvakanties genoeg... Nog één marathon en verdomme ook nog maar één lange duurlooptraining op het programma, het aftellen zit in zijn laatste stadium....
deze week 70 km (ouderwets !) / 2014 620 km / 79 km (ook dat is een ouderwets gewicht) na het lopen
Zoals elke week hieronder het schema en wat ik werkelijk heb gelopen :
dinsdag 60 min 6.30 -------------------------------- 60 min 6.23
donderdag 70 min 6.30 -----------------------------70 min 6.24
zaterdag 30 min 6.50 --------------------------------13 km 5.33, 'snelle' 10 km 53.02 , 5.18
zondag test 100 km 55 minuten-------------------- 59 minuten 6.17
Dinsdag op de finse piste de gewone kost, vijf kleine toerkes . Deze keer bleef de hartslag onder de 140 , ik zat op gemiddeld 136 , liep redelijk makkelijk aan 6.23. Donderdag nagenoeg hetzelfde, 6 kleine toerkes. Hartslag zat nu net boven de 140, gemiddeld 140 en de snelheid 6.24. Dit blijkt nu mijn tempo te zijn , ongeveer 6.25. Het lopen op de finse piste is momenteel redelijk zwaar omwille van de droogte, de dikke laag schors dempt geweldig ...
Geopteerd om de snelle 10 km zaterdag te lopen ipv zondag, ik ben, ik val in herhaling, er graag al vanaf op zaterdag. Ik zou proberen om onder de vereiste 55 minuten te blijven en als het even kon wilde ik beter doen dan de vorige keer toen ik 54.18 had gelopen. In het schema was voor de vorige snelle 10 km 57 minuten de tijd, nu moest het volgens het schema 2 minuten sneller kunnen. Weer naar het oude atletiekplein waar een asfaltpiste van 250 meter ligt rond de oude atletiekpiste. En ik startte vrij goed. Al na 3 km begon het echter moeite te kosten om het tempo aan te houden maar ik kon doorzetten. Na halfweg wist ik dat de 54 minuten van vorige keer haalbaar waren en kon ik een beetje afremmen .In de laatste km gaf ik nog even gas en zo eindigde ik - dat zag ik thuis - in 53.02, dus dik 75 seconden sneller dan de vorige keer, doel dus bereikt. Tussentijden per km : 5.10 / 5.12/ 5.14/ 5.18/ 5.21/ 5.23/ 5.18/ 5.26/ 5.26/ 5.14. De anderhalve km uitlopen ging nog aan 6.50, dus eigenlijk ook niet slecht . Voor de volledige 13 km kwam ik op 5.33 , een halve marathon aan 6.00 of 5.50 moet dus wellicht kunnen. Een bedenking bij deze 'snelle' 10 km : het is bijna niet te geloven dat ik twee jaar geleden tijdens de marathon van Antwerpen de eerste 10 km in 51 minuten liep, echt niet te geloven...
Zondag, vanmorgen, een beetje gaan uitlopen , 10 km , weer op de finse piste. En de eerste km's liepen heel makkelijk, ja, na die snelle - ja ja , snel is dat niet , voor mij is dat snel - 10 km van gisteren leek lopen aan 6.10 wel wandelen. Toch werd het zwaarder naarmate de km's vorderden, die 10 km van de dag voordien zaten dus duidelijk nog in de benen.
Hartslag gemiddeld 137 , snelheid gemiddeld 6.17.
En zo zitten we denk ik goed op schema. De 5km , 7 km en 10 km tijden uit het schema van 4 u20 haal ik redelijk makkelijk, de 2.03 op een halve marathon is de laatste te halen tijd en dat wordt een moeilijke denk ik . Maar ik ga niet voor 4 u20 , ik ga voor 'uitlopen' binnen de 4 u 45 en eventueel 4 u 35 om binnen de tijd te blijven van mijn traagste marathon ooit. Dus ik zit wel degelijk op schema.
De eerste week van de paasvakantie gaan we op verlof naar het zuiden, dat kan nog roet in de voorbereiding gooien. Ik heb madam erop gewezen dat ik moet lopen, die laatste marathon gaat deze keer voor op de vakantie, er zijn nog vakanties genoeg nadien en spijtig genoeg geen marathons meer, daar moet madam zich dan maar eens bij neerleggen. Maar zich ergens bij neerleggen is niet haar sterkste kant... Maar we zijn halfweg de voorbereiding en ik blijf het herhalen, we zitten goed ! Nog 5 weken...
Hieronder, zoals de voorbije weken, het programma én de uitvoering ervan.
dinsdag 60 min 6.30 ------------------------------ 60 min 6.25
donderdag 70 min 6.30 versnellingen ----------- 54 min 6.33 geen versnellingen
zaterdag 60 min 6.50 versnellingen -------------- 32 km 6.25
zondag 27 km 6.40---------------------------------- 61 min 6.24
Dinsdag op de finse piste, de klassieker tijdens de week, 5 kleine rondjes op de finse piste, gemakkelijk gelopen aan 6.25. Ik dacht eigenlijk sneller te gaan én mijn hartslag zat wat te hoog maar toch content, het liep makkelijk.
Donderdag vergissing, ik dacht dat er 40 trage minuten op het programma stonden. Dus wat minder gelopen dan de klassieke 10 km en nog trager dan gewoonlijk. En het ging weer bijzonder makkelijk. Eens terug thuis zag ik dat ik beter eens op mijn schema had gekeken , ik had eigenlijk 70 minuten moeten lopen met af en toe een versnellingske. Logisch eigenlijk, er zat deze week geen enkele snellere km in het programma.
De lange duurloop van zondag naar zaterdag verplaatst, ik ben er - uw weet dat al - graag vanaf. Zaterdagmorgen er redelijk vroeg aan begonnen (zo rond 8 u30 ) én met schrik gestart. Ik had geen goede nacht gehad en toen ik in de garage mijn camelbag aandeed zag ik een druppel bloed op de vloer , mijn neus verdomme. En toch zou ik nog eens de St Annekesroute lopen, 33 km volgens de kmborden, volgens meneer Garmin 31.95 km. Lang geleden dat ik deze route nog liep, meer dan een jaar wellicht... De eerste km's gingen moeilijk en het zou de hele trip van 32 km nooit echt comfortabel aanvoelen . Anderzijds kon ik wel steeds blijven lopen en het begintempo min of meer de hele trip aanhouden, goed dus. Ik had voor het eerst in meer dan een jaar weer gellekes bij , van die kleine tubekes van 20 ml, drie ervan gebruikt. Is eigenlijk alleen een test om te zien of ik die nog verdraag, vroeger nooit last van gehad. Volgende keer probeer ik met het dubbele. En nog een test ; mijn nieuwe Mizuno's. Het moet gezegd, die lopen comfortabel , goeie keus geweest.
De wind blies de eerste 20 km vooral in mijn rug, de laatste 12 km had ik die tegen. Het stuk op de dijk langs de Schelde met de wind strak in het aangezicht was zwaar. Hier liep ik ooit in een storm, ik werd toen net niet van de dijk geblazen. Man, man , ik heb toch wat afgelopen vroeger... Ondanks die wind kon ik redelijk tempo houden, Ik kwam een 2 km aan 6.40 en een 2 km aan 6.31 , al de andere zaten rond of onder de 6.25. En de hartslag zat gemiddeld aan 137, hoogste gemeten onderweg 145 ! Ook dat was goed en nog nooit gebeurd in deze voorbereiding. De laatste 3 km waren weer meer meewind of de wind in de zij . Ik eindigde een 2 km in 6.17 en had het gevoel nog verder te kunnen; ik heb hem in de benen die verdomde marathon...
Zondag dan 10 km gaan 'uitlopen'. Ik liep verdomd makkelijk in het aangename zonneke en op een droge maar toch redelijk zware finse piste. Nog eens de grote toer, langs de voetbalvelden waar in de vooravond Beveren gehakt gaat maken van Standard. Een feest wordt dat straks als we ons redden... polonaise verdomme. Maar het is hier geen voetbalblog. Ik liep gemiddeld aan 6.24 en een hartslag van net 130, een 'diepterecord'. En de hellingskes sneller oplopen verteerde ik in tegenstelling tot een paar weken terug heel makkelijk.
Een goede week dus. De rechtervoet baart nog wel wat zorgen , er is de fantastische blaar op mijn hele dikke teen, dat wordt stilaan eelt ... En er is nog steeds de hinder in de gewrichten. Mijn rechterkuit wordt ook steeds dikker dan mijn linkerkuit, vandaag zag ik in de ruit dat het zelfs met het blote oog echt begint op te vallen. Nog ongeveer 6 weken moet alles het houden en dan kan het mijn geen kl... meer schelen. De 75 kg zal ik niet halen maar de wijzer van de weegschaal tikte zowel gisteren als vanmorgen na het lopen de 80 aan... En het zit goed met de conditie, er is duurvermogen en er is een beetje kracht, het voelt niet slecht. Het ziet der dus goed uit voor het laatste loopfeest . Nog 6 weken, nog 42 dagen,
nog ongeveer 1.000 uren....
deze week 60 km / 2014 505 km / vanmorgen 80 kg na het lopen.
Deze week weer 'ongeveer' het schema gevolgd, hieronder schema en wat ik ervan bakte.
dinsdag inlopen 3 x 1 km 5.30 uitlopen --------- 1.30 km inlopen , 3 x1 km 4.53 , 500 meter tussen, 1.37 km uitlopen
woensdag 0 ----------------------------------------- 5 km 6.07
donderdag 80 min 6.30 , versnellingen ---------- 78 minuten 12.71 km 6.09, 8 x 250 meter 'spurtje'
zaterdag 40 min 6.50-------------------------------- 0
zondag test 10 km 57 min -------------------------- 1.26 km inlopen , 10 km 54.10 (5.25-5.26) - 1.52 km uitlopen
Dinsdag op het oude atletiekplein gaan intervallen. Ik was van plan 4 x 1 km te doen maar was diep gegaan in de eerste drie en besloot om me braaf aan het vooropgestelde schema te houden. Ik liep verdomme sneller dan 5.00/ 12 /uur en daar was ik zeer content over. Vroeger kon ik dit bijna 10 km, nu leek het wel spurten... Maar geen geklaag, zeer ruim binnen het vooropgestelde schema.
Woensdag was ik iets vroeger thuis en ik kon , mede omwille van het zonnetje dat nog scheen , niet aan de verleiding weerstaan om mijn nieuwe Mizuno's eens te testen. Na 5 zeer rustige en gemakkelijke km's moest ik besluiten dat het dik ok was met die nieuwe schoenen.
Donderdag stond er een iets langere loop op het programma, ik ben niet gewoon om meer dan 10 km te lopen in de week 's avonds na een werkdag. Nu moest het , en er zouden versnellingen ingebouwd moeten worden. Die versnellingen werden 250 meter spurtjes op de finse piste, de helling op en dan doortrekken tot 250meter . Een paar weken geleden zou zo één spurtje al zeer zwaar geweest zijn, nu stelde ik tot mijn tevredenheid vast dat de voorbije weken met de inbouw van wat 'snellere' trainingen al rendement opleverden, ik verteerde die 'versnellingen' al bij al makkelijk. Ik heb blijkbaar terug wat kracht.
Vrijdag en zaterdag met madam naar de zee. We zijn nog steeds op zoek naar een stek daar. Alle dijken van alle kustgemeentes van de Panne tot en met Middelkerke heen en weer gestapt, goed voor de conditie. Maar wel de zaterdagmorgentraining niet gedaan. Ik durfde mijn loopschoenen niet mee doen, ik denk dat mijn madam mij zou gewurgd hebben met de veters...
Zondag, deze morgen, de zon voor het eerst fel tijdens het lopen. Ik trok naar het oude atletiekplein voor de 40 rondjes van 250 meter, ook voor de minder wiskundigen onder ons, 40 x 250 meter = 10 km. Het was af zien maar ik zag en voelde dat ik het te bereiken doel - 5.40 , mijn oude marathontempo - vrij makkelijk zou halen. Halverweg was er een dipje maar eens over halfweg zorgt de psychologie van het aftellen voor extra kracht. Het rondjes malen is saai, maar
het meet makkelijk en ik duwde om de 4 rondjes mijn Garmin in voor een 'ronde' : 5.24 5.18 5.18 5.20 5.23 5.34 5.26 5.30 5.29 5.25 . Content.
Dus weer een redelijk goede week. De last in de rechtervoet is er nog maar het mindert. De ontsteking die er in leek te zitten is weg en de blaar die zich uitstrekt van over mijn hele rechter dikke teen hindert minder. Ik hoop dat ik zonder kwetsuur kan blijven !
De 6 uur van Stein zijn op dit moment 4u bezig, hier had ik bij kunnen zijn. En met die eerste zon zou het wel eens een zeer gezellige bedoening kunnen geweest zijn. Maar ik had sowieso zeer diep moeten gaan, het lijkt me dus verstandig van daar nu niet te lopen. Maar het doet wel wat pijn....
deze week 40 km / 2014 445 km/ deze morgen na het lopen 81 kg
Het programma uit mijn schema ----- wat ik ervan maakte
dinsdag 60 min 6.30 ----- 60 min 6.23
donderdag 7 km 6.00 ------- 1 km inlopen , 7 km 5.20 , 1 km uitlopen
zaterdag 60 min 6.30 versnellingen ------- 45 min 6.19
zondag 24 km 6.40 ----- 32 km 6.30
Dinsdag redelijk gemakkelijk gelopen op de finse piste, alleen de hartslag zat naar mijn goesting nog wat te hoog, gemiddeld 147. Maar het ging redelijk.
Donderdag vertrokken naar de oude atletiekpiste met schrik, ik doe dit niet graag volle bak gaan. En ik had het gevoel redelijk hard te gaan , alleen leek dat volgens meneer Garmin niet echt zo. Die gaf snelheden die boven de 5.30 bleven terwijl ik net gehoopt had net daaronder te blijven. Een te snelle 4de km (halfweg) noopte me tot wat vaart minderen. De laatste 500 meter nog eens wat gas gegeven en dan de km naar huis gebruikt om echt uit te lopen. Eens thuis zag ik dat ik me serieus miskeken had op mijn Garmin. Die had de gemiddelde snelheid aangegeven, inclusief de trage aanloopkm. Op mijn computer zag ik achteraf dat ik de 7 km even 'snel' gelopen had als de 5 km van verleden week : kmkes van 5.18 5.20 5.20 5.11 5.30 5.18 5.24 . Ik was moe, zelfs wat rillerig dus wellicht diep gegaan, maar content !
Zaterdagmorgen getwijfeld : doen we nu de lange of morgen . Volgens het programma moest het morgen. De activiteiten van de dag voordien - 'zwaar' gelunchd met een 'klant - verzekeringsvriend', aperitief, fles witte en fles rode en een amarettoke -, het wat blijven prutsen in bed én de weersverwachting, het zou zondag beter zijn dan zaterdag , deden mij beslissen om zondag de lange duurloop te doen. En gelukkig, ik had een zeer slechte dag en kon het tempo van 6.10 waaraan ik gestart was niet volhouden. Ik was blij dat ik maar 7 km moest, althans dat dacht ik. Terug thuis zag ik dat er eigenlijk een uurke had moeten gelopen worden, vergissingske. Ik had veel vocht verloren op die 7 km, de weegschaal gaf verdikke 80 kg aan, een record !
Daarna naar de Runners. Nog een paar schoenen gekocht, weer Mizuno's , zelfde modelleke als mijn laatste , wel een andere naam . Wat flashyer van uitzicht maar vooral goed aanvoelend . Mijn laatste paar wellicht, ik stond er even schuddebollend mee in mijn handen ... En Herzog compressiekousen, de ervaring met die spullen uit de Décathlon is goed dus de investering in 'professioneler' materiaal is wellicht zinvol.
Zondag , deze morgen, was het inderdaad mooier weer. Ik had mijn lesje geleerd, geen alcohol meer voor het lopen dus zaterdag na het gelijkspel van Beveren (Waasland mijn klos, Waasland -Beveren is verdomme gewoon het oude Beveren met een een nieuwe naam... ) met mijn maten geen pinten meer gaan pakken, recht naar huis. Ik zou proberen vier toerkes te lopen van rond de 8 km, 32 km dus. En al bij al ging dat redelijk. Zeer zeer vlak gelopen , de eerste km's iets sneller maar de daaropvolgende verschrikkelijk egaal. En de hartslag ging enkel de laatste ronde boven de 140 , de eerste 25 km zat die daar goed onder. Na het venijnige stuk tegenwind van ongeveer 1.5 km - ik versnelde daar steeds licht - zakte de hartslag 5 slagen, goed dus. Gemiddeld zat ik aan 138 , goed dus. En ik was blij dat ik na 32 km kon stoppen maar een paar km had nog gekunnen, die marathon uitlopen binnen 2 maand , ik zit op schema, zelfs voor...
Het aftellen is nu begonnen. En ik ga aftellen, u kan gokken op de titels voor de volgende weken.
Hieronder het te volgen schema deze week , ik heb de intentie van dit wat te volgen of op zijn minst mijn loopactiviteiten erdoor te laten leiden. Het schema komt uit het 'handboek lopen' van Herbert Steffny , ik denk uit 2004. Het is het schema dat zou moeten leiden naar een tijd van 4 u20. De testtijden 10 km en halve marathon heb ik wel herrekend naar een eindtijd van 4 u30, die van het 4 u20 schema lijken mij onhaalbaar en ik wil realistische streefdoelen. De marathon lopen onder de 4 u 45 voor mij is goed. En als het goed zit wil ik onder de 4 u 36 (mijn traagste marathon ooit) blijven maar uitlopen én 'genieten' zijn belangrijkst.
dinsdag 60 minuten 6.30 --- 64 min 6.18
donderdag 5 km 6.00 ---- 5 km 5.19
zaterdag 40 minuten 6.30 --- 27.5 km 6.30
zondag 22 km 6.40 ---- 58 minuten 6.30
Dinsdag was makkelijk, een vertrouwde training, 10 km gaan lopen op de finse piste. Mijn hartslag zat veel te hoog, de meter sloeg tilt de eerste km's en daarna bleef ik volgens meneer Garmin lopen boven de 150 ondanks het lage tempo. Op het einde een paar rondjes gelopen op het oud atletiekplein. Daar ligt een piste van ongeveer 200 meter en daarrond een afsfaltbaanjte voor de skaters / skeelers van 250 meter. De piste ligt midden in een woonwijk 500 meter van mijn huis . Ge loopt er altijd alleen, geen kat te zien, waarom zoudt ge er ook gaan lopen met de finse piste en het nieuwe atletiekplein 1 km verder ? Maar net als vroeger - af en toe - wil ik daar mijn iets snellere km's én mijn intervaltraining gaan doen. Ondanks de zeer hoge hartslag tijdens een iets rappere km (5.59, hartslag 165 ! ) voelde ik me helemaal niet slecht. Dus een beetje een dubbel gevoel over deze eerste training van mijn laatste schema. Als ik terug thuis kwam besefte ik het, dit was het begin van het einde...
Donderdag stond er een snelle(re) 5 km op het programma. Een km'ke rustig inlopen en dan de gas open . Ik moest rondjes lopen van ongeveer 1.30 (6.00) om het programmadoel te halen maar zelf wilde ik gaan voor 1.25 (5.40, mijn oude marathontempo). Mijn eerste rondje ging aan 1.17 en elke km (na 4 rondjes) duwde ik op mijn Garmin een 'ronde' af. Ik zag dat ik aan 5.20 aan het lopen was en dat gaf moed. Ik telde de km's af , had het moeilijk in de 4 km maar kon de laatste halve km nog wat versnellen . Gemiddeld 5.19, een succes. Ik was verschrikkelijk blij, ik had niet gedacht deze snelheden nog te halen. Het moet meer dan anderhalf jaar geleden zijn dat ik deze 'snelheden' - jaja ik besef dat dit geen 'snelheid' is- nog kon maken. Goed godverdomme. En het km'ke uitlopen ging verdikke nog aan 6.25.
In mijn schema staat de lange duurloop op zondag maar ik ben er graag al zaterdag vanaf. Ik wilde beduidend meer lopen dan de voorziene 22 km maar wist niet goed hoe het aan te pakken. Ik zou sowieso geen drinken meenemen en dat betekende dat ik dus af en toe thuis moest passeren. In mijn klassieke toerke van dik 8 km in het centrum had ik geen zin en ik liep dan maar in een wijdere boog rond die klassieke toer , de eerste keer 8.25 km en de volgende keer breide ik er nog een lus aan om er een toer van 9.5 van te maken. Ik begon veel te snel maar het ging dan ook makkelijk. Na het klassieke dipje vanaf km2 tot 4 ging het vlotjes. De hartslag zat iets te hoog (145) net als de snelheid (6.30). Na een uur zakte mijn hartslag onder de 140 aan dezelfde snelheid, het liep dan ook nog steeds goed. Pas na 2 uur en een half begon het harken. De hartslag ging weer omhoog tot 145 maar al bij al kwam ik op een redelijke manier en 3 rondjes terug thuis na 27.46 km in gemiddeld 6.30, 10 seconden sneller dan mijn schema. Weer redelijk content.
Deze morgen dan gaan 'uitlopen'. Het moet lang geleden zijn dat ik zo makkelijk liep op de nochtans nog steeds zware finse piste. 'Een dag zo mooi' van de Trockener Kecks , ja dat was het werkelijk, lopen in het schuchtere zonneke , een beetje vliegen , zweven eigenlijk... is er verdomme iets mooier dan dat ? 9 km in 58 minuten, 6.30 en de hartslag rond de 140, eigenlijk wat te hoog maar het voelde zalig aan...
En zo is die eerste 'echte' voorbereidingsweek voorbij. Ik ben content met het besef dat ik wellicht de snelheden die in het schema sta allemaal ga halen. Ik ben ook content over het feit dat ik nu met mijn Asics en de nieuwe steunzolen ook goed blijk te lopen. Die Asics zijn wel zwaar ! Met mijn rechtervoet gaat het beter. De pijn tijdens het lang lopen (vanaf km 15) blijft , vooral onder aan mijn voorvoet. Mijn kleine tenen lijken ook last te hebben van de nieuwe steunzolen maar dat is houdbaar. Vrijdag was er ook nog het driemaandelijks bezoek aan de reumatologe . Het verslecht niet maar het verbetert ook niet , het lot van elke reumapatient zeker .... Dus de voet én de reuma, geen gezaag dan maar . Dit was weer een goede week, gelukkig zitten die er ook tussen.
Nog negen weken verdomme, maar negen meer ...
deze week 55 km/ 2014 345 km / 81 (!!!!!!!) kg deze morgen na het lopen
Ook over deze week ben ik helemaal niet tevreden. Ik zonk zwaar door het ijs op wat een lange duurloop had moeten zijn. De twijfel blijft dus .
Maandag , dinsdag en woensdag niet gelopen. Maandag en dinsdag deden de rechtervoet nog pijn en woensdag - ik weet het eigenlijk niet meer zeker - was het te slecht weer. Donderdag wel gelopen . Een experiment : in mijn Asics zaten nog mijn oude steunzolen, deze die mijn rechterbeen niet opheffen. En dat voelde ik onmiddellijk. Anderzijds was de druk op mijn rechtervoet veel lichter, ik had nauwelijks last daar. Zoals altijd in de week op de Finse piste gelopen en een paar keer een klein spurtje gedaan van een meter of 200, de laatste keer zelfs 500 meter even gas gegeven. Eigenlijk gaat dat niet meer zoals vroeger, ik trap dadelijk op mijn adem en moet daarna echt recupereren. Het lijkt bovendien ook alsof ik dan ook al volledig leeg ben, zelfs na een paar keer ocharme 200 meter iets sneller lopen. Ja, elke versnelling betaal ik cash. Gemiddeld de ongeveer 10 km gelopen aan 6.08 met een veel te hoge hartslag van 151. Nochtans had ik al bij al makkelijk gelopen. Alleen de zwaarte van de met nieuwe schors gestoffeerde Finse piste is een geldig excuus voor die hoge hartslag.
Zaterdag twijfel , wat zou ik doen. Ik had geen goesting om mijn Camelbag aan te gorden dus moest ik wat rondjes draaien in de buurt. Omwille van de weer zeer hevige wind opteerde ik voor het plaatselijk park en de beschutting van de bomen. Voor de veiligheid geen probleem, al wat los zat was toch al afgewaaid. De eerste 8 km gingen redelijk maar dan wel met een veel te hoge hartslag. Boven de 150 en ik liep rond de 6.30. Twee km een beetje versnellen tot rond de 6.00 dreef de hartslag omhoog tot boven de 160, ongehoord hoog. En de volgende km's bekocht ik de versnelling , ik raakte niet meer vooruit en zat nog maar aan 15 km. Wat was dit ? Strompelend, bijna surplacend , maakte ik de twee uur vol : 18.07 km, 6.39 en een hartslag van gemiddeld 151. Niet te begrijpen. Hoe moet het als ik op Dday een slechte dag heb zoals zaterdag ? Want dat moet het wel geweest zijn, een slechte dag. En die heb ik spijtig genoeg meer en meer.
Zondagmorgen met schrik vertrokken voor weer eens halflange duurloop. Ik had een drinkbus op de vensterbank gezet thuis en zou 'onderweg' even komen drinken. Tegenwind richting zuiden liep ik zowat 6 tot 7 km aan rond de 6.27. Toen ik meewind begon te lopen versnelde ik niet maar zakte mijn hartslag wel lichtjes. Versnellen leek ik niet te kunnen maar ik was al bij al blij met mijn tempo. Zo rond de 13 km kwam ik weer in de buurt van thuis en ik had niet de discipline om na het drinken nog verder te lopen, het was goed geweest . Een betere zondag na die dramatische zaterdag. Positief was dat mijn voet veel minder pijn deed. Ik had nu mijn nieuwe steunzolen (met de verhoging) in mijn jongste paar Mizuno's gestoken en dat blijkt dan toch al bij al de beste combinatie.
Vier uur dertig is nu geen doel meer . Uitlopen, lopen, niet te veel stappen, dat is het doel. En de voorbereiding begint, het tien weken schema uit een boek van een Duitser - ik haat Duitsers maar dat boek én de schema's erin zijn goed - hangt op mijn kastdeur. Deze week was dus de laatste week voor de laatste voorbereiding. Eigenlijk heb ik nooit veel voorbereidingen gedaan, ik liep verdikke bijna elke maand een wedstrijd de laatste jaren. Maar het aftellen is nu echt begonnen, nog 10 weken !
deze week 40 km / 2014 290 km / 82 kg na het lopen - het gaat goed met de gewichtsverminderingspogingen -
Het plan was om deze week veel te lopen én in het weekend eens een 'test' te doen om te zien of meedoen aan de 6 uur van Stein zinvol en haalbaar zou zijn. Maandag en dinsdag gelopen op de finse piste. Omdat ik zaterdag én zondag ook al gelopen had dus vier dagen na mekaar gelopen - zelfs Limburgers hadden deze optelsom kunnen maken - , dat was verdikke lang geleden. De Finse piste , althans het stuk waar ik op loop, wordt weer voorzien van nieuwe schors en dat maakt het lopen erop extra zwaar. Ik raakte dan ook niet echt vooruit , maandag gemiddeld 6.40 met hartslag 144 en dinsdag gemiddeld 6.30 met nog iets hogere hartslag 148. Niet goed.
Zaterdag werd het plan om 3 uur of 3 uur en een half te gaan lopen gedwarsboomd door het slechte weer. De zeer felle wind en de regen zou mij vroeger niet tegengehouden hebben, nu wel. Rond 10 u30 stopte de regen en vertrokken we alsnog voor een uur , het eerste halfuur tegen de wind in en dat terugdraaien. Ik draaide op exact 5 km, diezelfde Limburgers van hierboven zullen dan ook wel kunnen uitrekenen dat ik aan 6.00 gelopen had. Maar, ik zat kapot . De 5 km terug gingen aan exact dezelfde snelheid en dat ondanks de meewind. Mijn hartslag ging tot over 160. Niet goed dus, neen, helemaal niet goed.
Zondagmorgen met lange tanden vertrokken voor een lange duurloop, het plan was om 3 uur of langer te lopen. Ik vertrok tegen de wind in en de eerste km's zakte de moed al in mijn schoenen, zou ik dat wel kunnen, anderhalf uur boksen tegen die verdomd harde tegenwind, af en toe werd ik bijna van de weg geblazen. En al bij al viel het nog mee, ik liep aan ongeveer 6.50 met een hartslag, te hoog door de inspanning, van tegen de 150. In Temse liep ik net na de viaduct - ook tegenwind - ongeveer één minuut later voorbij het anderhalfuur punt van vorige keer en ik trok nog 7.5 minuten door. Op de terugweg ging het de eerste km's iets sneller maar daarna moest ik gas terugnemen. Ondanks de bijwijlen forse meewind nu ging het nooit sneller dan 6.40. Mijn hartslag zakte nu wel lichtjes tot ongeveer 140. Ondanks twee zeer korte stap-drinkpauzes - ik had mijn camelbag omgegord - en dank zij de wind beeindigde ik twee minuten voor 3 u 15 mijn 28,4 km , zowaar één van de allertraagste duurlopen die ik ooit deed, gemiddeld 6.47. En ik was diep gegaan. Drie weken geleden was ik tijdens het zelfde traject op de terugweg zo goed als ingestort en had ik de hele namiddag in de zetel doorgebracht om te recupereren. Nu was het een pak minder erg maar toch niet echt bemoedigend.
De plannen om nog aan de 6 uur van Stein mee te doen 9 maart waren al gedeeltelijk opgeborgen, nu helemaal. Geen laatste ultraloop meer voor mij, dat lukt niet meer. De conditie is er niet, komt blijkbaar niet meer én mijn rechtervoet doet te veel pijn bij én na het lopen. Vooral mijn voorvoet lijdt onder de nieuwe steunzolen, misschien moet ik nog eens proberen met de oude ?
Ik loop nu al twee weken met nieuwe steunkousen van Kalenji en dat voelt goed aan, ze zouden wel wat meer mogen 'spannen' Ik heb gewoon nog geen tijd gehad om bij de Runners om me een wat 'professioneler' paar te laten aanmeten.
Veel zal afhangen van het feit of ik er nog naar toe moet om nieuwe schoenen ga kopen, misschien is dat nog nodig, ik had het daar verleden week al over. Mijn rechtervoet blijft zeuren maar lopen blijft kunnen. Hetzelfde met mijn rechterbeen, het hindert nog steeds, het lijkt zelfs terug wat te verslechten maar lopen blijft kunnen.
En maandag ben ik begonnen met zeer serieus op mijn eten te letten. Bijna geen brood meer, geen kroketten, nauwelijks fritten, minder alcohol -véél minder- , geen koekjes, geen chocolade . En kijk , ik ben op minder dan een week én dat ondanks een (voor mijn doen ) sober maar gezellig etentje met een client toch al twee kg kwijt. Ik mik op 75 kg tegen de marathon van Antwerpen, wellicht niet realistisch maar een mens moet kunnen dromen. Hetzelfde geldt voor mijn marathonschema, ik baseer mij op een schema van 4 u20 , zou een gat in de lucht springen als ik op 4 u30 binnen ben maar vind het eigenlijk alleen belangrijk dat ik me amuseer , geniet van het afzien én me volledig kan laten gaan , die laatste keer...
Deze week 60 km / 2013 250 km / 82,5 kg na het lopen
Deze week weer een (te) rustige loopweek met (te) weinig loopdagen en (te) weinig km's. Maandag niet gelopen, ik loop tegenwoordig nooit meer op maandag. Dinsdag 10 km op de finse piste , zoals gewoonlijk. Ik was mijn hartslagmeter vergeten aan doen maar liep de eerste km's wel zeer rustig , ik denk zeker onder de 140 hartslag gezeten te hebben. De laatste km's eventjes wat sneller gelopen en zo kwam ik - zeer gemakkelijk en comfortabel - aan gemiddelde 6.09.
Woensdag niet gelopen, donderdag nieuwjaarsfeest van het gebouw op ons kantoor en dus weer niet gelopen. Zaterdagmorgen hield mijne baas én de regen mij in bed. Slechts 12 km gelopen, wat rondgelummeld in de buurt . Zeer traag begonnen om de hartslag onder 140 te houden, niet makkelijk met de tegenwind. Tussen km 9 en km 12 meewind efkens doorgetrokken en de laatste km uitgelopen en zo toch gemakkelijk gemiddeld 6.12 met een hartslag gemiddeld 139, er lijkt zowaar beterschap te komen in het lopen onder de 140.
Zaterdagavond gaan eten met schoonzus, 7 gangen menu in een chique kot , niet overdreven met de wijn maar toch... Zondagmorgen weer niet de discipline om aan een lange duurloop te beginnen en op de finse piste 12 km gaan lopen. Gemiddeld 6.15 , hartslag gemiddeld 6.15. Probleemloos.
Zaterdag en zondag gelopen met mijn Mizunos 5 (het 5de paar Mizunos waarmee ik loop). Ik had deze niet meer aangehad sinds ik met steunzolen loop omdat ik vermoedde dat de combinatie van die schoenen met de steunzool wat overdreven zou zijn. En kijk, dit liep echt goed. Spijtig dat er al 1.150 km gelopen is met die schoenen. Met mijn 6de paar Mizuno's waarmee ik meestal loop nu met de steunzolen liep ik al 750 km. De Asics die ik nog heb lopen niet goed in combinatie met de steunzolen. Ik vrees dus dat ik nog een paar nieuwe schoenen zal moeten kopen om de marathon van Antwerpen te halen.
Nog een dikke 12 weken voor de marathon, ik moet dus aan mijn trainingsschema beginnen. Ga er een van de dagen eens werk van maken : ga werken met weekprogramma's met bijna alleen trage duurlopen en één keer iets met snelheid maar dan belange niet overdreven. Alleen de niet verdwijnende pijn aan de rechtervoet kan nog roet in het eten gooien. Zolang ik er mee kan lopen geen probleem maar ik mag hem niet forceren. Die pijn komt van mijn rechterknie én is wat erger geworden met de nieuwste steunzolen. Maar daar heb ik goede ondersteuning van dus daar blijf ik mee lopen. Het probleem aan de voet zal wel zichzelf oplossen (?). En omdat ik niet wil forceren zie ik voorlopig af van mijn flauwe plan om binnen een dikke maand ook nog de 6 uur van Stein te lopen. Alles op de marathon , die verdomde laatste marathon.
In deze 'alcoholweek' weer beter gelopen dan verleden week. Verleden week was de lange duurloop op zaterdag slecht afgelopen. Deze week was de kortere lange (ja...de korte lange , ge moet er maar opkomen ) duurloop dan weer stukken beter.
Maandag en dinsdag niet gelopen, telkens gaan eten met klienten 's middags en dan is er s' avonds niet veel goesting om te lopen. Woensdag was de enige alcoholvrije dag van de week en dus gelopen , de finse piste op voor de bijna 10 km.
Moeiteloos gelopen tegen 6.03 aan wel te hoge hartslag van gemiddeld 151. Donderdag zwaar feestje op kantoor, nog eens pinten gaan pakken na het etentje en dat was lang geleden, half drie in bed. De dag nadien afgezien, echt afgezien, ge wordt ouder man...
Zaterdag zat de alcohol nog in het bloed en ik wilde dus niet forceren, de lange duurloop was voor zondag. Naar de finse piste met het plan zeer zeer rustig te lopen maar omdat de eerste 2 km uitstekend gingen (5.43 zowaar ) gelopen om in minder dan 6.00 te finishen. En dat lukte vrij aardig, 5.55 en gemiddelde hartslag 149. En niet zonder moeite maar belange niet in puin, belange niet. ' s Middags nog eens 10 km , bij manier van spreken, in het zog van mijn madam die nog eens naar de solden wilde. En ik pantoffelheld er achter aan...
Zondag, vanmorgen , dan vertrokken voor ongeveer 2 uur of 20 km. Bedoeling was de hartslag onder de 140 te houden en dat lukte. En sneller dan 6.20. Ik zou dus een halve marathon lopen en proberen onder de 140 hartslag die te lopen in 2 u 15. Kunnen daar kort over zijn, zonder al te veel moeite geeindigd in 2 u 12 .23 voor 21 km en 160 meter, 6.16 en gemiddelde hartslag 139. En daar was ik eigenlijk zeer tevreden mee. Verleden week lukte het me niet om 6.40 te lopen aan hartslag onder de 140 en nu loop ik gewoon dik 5% sneller. En comfortabeler, nooit het gevoel gehad in overdrive te gaan. Het gaat dus weer beter zeker ?
deze week 40 km / 2014 155 km / na het lopen 84 kg
De titel vat het weer eens goed samen : deze week twee keer gelopen, twee keer goed en één keer, slecht, zeer slecht. Maandag niet gelopen. Dinsdag de 5 toerkes op de Finse piste die ik nu al een paar maand 's avonds loop. Het is ongeveer 1.5 km op de weg er naar toe. En dan 5 toerkes : een rondje op de dijk die aangelegd is rond het atletiekplein en dan een rondje aan de buitenkant van die dijk. Die twee rondjes samen zijn net geen 1.3 km. Er kunnen ook nog andere toerkes gelopen worden , iedereen heeft zowat zijn eigen gewoonten. Ik loop daar in de buurt drie varianten : een grote toer die langs de voetbalvelden leidt (6.7 km), een toerke van 3.5 km en dan die kleine toerkes van 1.3 km. Die laatste hebben nu mijn voorkeur : toerke is goed verlicht en er zijn geen slechts stukken op dat parcours, op andere delen van de finse piste is het momenteel zwoegen en ploegen... En ge ziet op dat kleine toerke het meeste volk. En dinsdag liep ik dus naar de finse piste (1.5 km), 5 toerkes (net geen 6.5 km ) en dan terug naar huis. Ik neem dan - macht der gewoonte - nog een kleine omweg langs de plaatselijke winkel wandelstraat om eens voorbij mijn appartement te lopen... En zo kom ik dan aan 9.6 km , mijn Garmin meet dat parcours tussen de 9.45 en 9.68. Dinsdag liep ik dat in iets minder dan een uur, redelijk makkelijk en met een hartslag van gemiddeld 147. Eens terug thuis zag ik dat mijn hartslag zeer onregelmatig was geweest volgens de Garmin : omhoog en omlaag van 130 naar 155 en terug...
Woensdag niet gelopen. Donderdag dan weer zelfde parcours als dinsdag. Nu weer met de nieuwe steunzolen ditmaal in de Asics. En het ging makkelijk. Die nieuwe steunzolen lijken mij ook het meest steun te bieden, mijn rechterbeen geeft met deze zolen het minst de indruk een handicap te zijn. De hartslag ging nu wel heel hoog maar ik liep heel makkelijk. De laatste 1.5 km versnelde ik even en ik haalde relatief makkelijk mijn ouder marathontempo van 5.42. Gemiddeld 6.06 en hartslag - te hoog - 152. Ik had wel last van een blaar op mijn rechter dikke teen en de dag nadien lichte pijn in de rechtervoet.
Zaterdagmorgen vertrokken voor 3 u 15 , tegenwind, richting Temse, zelfde parcours als twee weken geleden. Daar waar ik twee weken geleden met de vingers én een hele hand in de neus leek te lopen was het nu het tegendeel : ondanks het even lage tempo (ik liep de eerste 15 km in exact dezelfde tijd als 14 dagen geleden) waren de eerste 5km gewoon een marteling, het liep van geen meter. Daarna verbeterde het licht. Ik passeerde op 90 minuten op dezelfde plaats als twee weken terug en liep nog 7.5 minuten verder. Dan omdraaien en ik had weer het plan om te proberen onder de 6.40 te blijven op deze training. Dan moest ik nu licht versnellen, ik was gedraaid op 6.43. Op de viaduct versnelde ik weer licht en een paar 100 meter voorbij de afdaling zat ik al gemiddeld aan 6.40. Ik probeerde het licht hogere tempo aan te houden om onder die 6.40 te raken maar moest vertragen. De hartslag bleef net boven de 140 - iets hoger dan vorige keer - maar het waren de benen die niet mee wilden : ik liep op flanellen ledematen... De laatste 9 km heb ik een 4 tal keer relatief kort gewandeld. De traagste 2 km gingen aan 7.27, het lopen was ook meer strompelen dan lopen, het was op. Het was zeer lang geleden dat ik dit zo hard had meegemaakt. En dat na de zeer meegevallen identieke training twee weken geleden. Wat kan hiervan de oorzaak geweest zijn ? Misschien de nieuwe steunzolen die voor een andere belasting van de kuiten zorgen. Ik eindigde voor de deur 2 minuten en 21 seconden trager dan op de heenweg. Gemiddelde tegen 6.49, 8.8 km/uur, trager heb ik nog nooit gelopen denk ik.
Na het douchen kreeg ik een zweetaanval. Het spagetti eten moest worden onderbroken om even te gaan liggen. En na het eten viel ik in slaap voor een half uur. Daarna deed de voet pijn. Niet goed allemaal, helemaal niet goed. Mijn plannen van twee weken geleden om mee te doen aan de 6 uur van Stein moeten misschien herpland worden. Ja, we zien wel in de komende weken.
Vandaag ,zondag niet gelopen, dat zou denk ik niet gekund hebben vanwege pijn in de rechtervoet. Al vermindert die enorm als ik in een schoen stap met steunzolen. De nieuwe steunzolen zullen er dus toch iets mee te maken hebben. Nog eens gaan zwemmen, dat was al een tijd geleden. En ook het zwemmen ging iets minder, logisch wellicht, het was inderdaad lang geleden. Toch mijn1.5 km vol gemaakt. En volgende week , wegens veel horecaactiviteit op het werk - bijna elke dag een etentje - zal er weinig gelopen worden.
Deze week 50 km / 2014 115 km / 84 kg na het zwemmen
Oud - ouder... - worden heeft me milder gemaakt. En ouder worden maakte me meer vatbaar voor emoties. Ik word al ontroerd als er ene 'Komen Eten' wint... En ik kan makkelijker van iets onnozel genieten. Ik ben dus veel sneller triest dan vroeger maar ik ben ook veel makkelijker blij. En deze week was ik enorm blij omdat ik ocharme een 10 km kon lopen nagenoeg in mijn oude marathontempo, een record na mijn kwetsuur...
Maandag nog wat last in de rechtervoet en dus niet gelopen. Dinsdag een receptie op het werk, en het moet gezegd , het was lang geleden dat ik de catering op zoiets zo goed vond. De alcoholcontrole die verdomd ambetant net na de Waaslandtunnel stond opgesteld passeerde ik zonder problemen, ook dat maakte me blij...Woensdag 10 km, voor het eerst met de nieuwe steunzolen , zolen die mijn rechterbeen wat opheffen. In combinatie met mijn Asics - ik had daar de laatste maanden niet meer mee gelopen - gaf dat al bij al geen slecht gevoel. Alleen zat ik weer met een blaar op mijn rechter dikke teen, dat had ik in die Asicsen ook met de oudere steunzolen. Gemiddeld 6.19 en een hartslag van 147, niets fantastisch maar ik had dan ook puur en alleen gelopen om te zien hoe het met die steunzolen aanvoelde. En nogmaals, echt ongelukkig was ik daarmee niet, dat moet echter verder uitgeprobeerd worden...
Vrijdag vertrok ik met madam voor een weekendje aan onze Belgische kust : we zoeken al een tijdje naar een stulpje daar. Omdat lopen er dus in het weekend niet zou inzitten dus vroeger opgestaan om voor de trip nog even 10 km te gaan lopen. Met de oude runnerssteunzolen in de Mizuno's gingen de eerste twee km snel (5.38) en moest er een beetje tempo geminderd in de volgende twee km (5.50). Daarna, eens over halfweg, kon er weer een zeer klein beetje sneller worden gelopen en dat resulteerde in een laatste 3.5 km aan gemiddeld 5.42. Een paar weken geleden liep ik eens 7 km zo goed als voluit en kwam ik gemiddeld aan 5.43. Nu zat ik met bijna 10 km op exact dezelfde snelheid. Volgens het 4 u20 schema in mijn marathonboek - de tijden in dat schema gebruik ik een beetje als te bereiken doelen - geven aan dat ik 10 km moet kunnen lopen in 57 minuten, wel dat zou ik net niet gehaald hebben. Vermits ik echter binnen de 4 u 30 wil lopen zit ik echter wél op schema . Blij dus , zeer blij....Aleen de rechtervoet blijft zorgen baren.
Ook blij na het weekend. Madam en ik waren het eens over een toch wel speciaal appartement. Als de verkoper ons bod aanvaardt dan kan ik nog wat blijer worden...
We kunnen weer met gemengde gevoelens terugblikken op een 'rare' loopweek. Drie keer gelopen, 2 keer 10 km en één lange trage -zeer trage- duurloop van 27 km. Dinsdag op de 'klassieke' 10 km op de finse piste ging het van geen meter. 6.16/km aan een gemiddelde hartslag van 148, man daar wint ge geen prijzen mee. En bovendien trapte ik fantastisch op mijn adem. Dit was weer zo'n trainingske waarin ik eraan dacht om de plannen voor een laatste marathon op te bergen.
Donderdag hetzelfde traject, nu in 6.04 aan gemiddelde hartslag van 144. En met wat intervalactiviteit, licht, zeer licht : de helling van ongeveer 50 meter versneld opgelopen en dan telkens nog licht doorgetrokken tot 200 meter. Raar dat het nu weer beter ging. Of had ik dinsdagmorgen nog last gehad van mijn medicatiedag maandag : maandag neem ik immers mijn wekelijke dosis van 8 pillekes ledertrexate, de medicatie die mijn reuma moet onder controle houden.
Zaterdag lange duurloop. Ik zou voor het eerst sinds lang, zeer lang, nog eens de camelbag aangorden en een oud recept proberen : tegenwind vertrekken en na 90 minuten omdraaien. De wind waaide uit het Zuiden dus de bestemming was snel gekozen. En ik startte traag, zeer traag . Nu wilde ik de hartslag absoluut onder de 140 houden . En dat lukte godverdomme, dat alleen al was een prestatie. Met de vingers in de neus - mijn hele hand had er bij gekunnen - liep ik aan een tempo tussen 6.40 - 6.50. De viaduct in mijn geboortestraat liep ik iets sneller op en dat was absoluut geen probleem. Vijf minuten later weer diezelfde viaduct, ik was net erna op km 13.35 gedraaid na anderhalf uur , weer geen probleem ondanks de iets hogere snelheid. Op de terugweg versnelde ik licht. Ik loop graag op zo'n trainingen mijn tweede helft even snel of sneller dan de eerste. En ik zag dat de 6.40 op het hele traject haalbaar was (ik was gedraaid op 6.44 ) en kon met de hartslag constant onder de 140 licht versnellen. En het ging eigenlijk voortreffelijk, dat tempo van rond de 6.40 blijkt mij toe te laten om lang en comfortabel te lopen. Vroeger, veel vroeger ondertussen, kon ik dit aan 6.00.... De laatste km's gingen wat moeilijker en moest ik wat inhouden om toch onder de 140 hartslag te blijven. Toch liep ik die dan nog aan 6.36. Uiteindelijk kwam ik vier volle minuten voor de 3 uur aan thuis, ik liep dan nog een paar 100 m verder en finishte mijn 3 uur loop met 27.19 km. Mijn rechtervoet had wel veel pijn gedaan. En vandaag, zondagmorgen , ben ik uit voorzichtigheid niet gaan lopen, die rechtervoet mag niet geforceerd worden. Maar ik was tevreden over die zaterdagloop, dit geeft hoop. Mijn plannen om voor de marathon van Antwerpen nog de zes uur van Stein te lopen (50 km is dan het doel) lijken realistisch...
Deze week zijn ook de steunzolen van de podoloog van het universitair ziekenhuis toegekomen, ik heb er al wat mee rondgestapt. Die heffen inderdaad mijn rechterbeen wat omhoog. Het is absoluut wennen om die te dragen. Nog een paar dagen gewoon mee rondlopen en dan stoppen we die in onze Mizuno's . Enkel die verdomde rechtervoet doet mij nog twijfelen, voor de rest is er hoop.
En die steunkousen : ik loop nog steeds met die uit de Decathlon maar ga mij zeker een 'professioneel' paar laten aanmeten bij de 'Runners' , als mijn nieuwe zolen zijn ingelopen. Bedankt voor de commentaar !
We sluiten 2013 af met inderdaad een ouderwetse loopweek, een loopweek uit het pré reuma tijdperk : drie keer lopen in de week, zaterdag een lange duurloop en zondag recuperatieloop. Vroeger liep ik wel één keer wat sneller of deed één keer intervaltraining in de week en de lange duurloop was (soms veel) langer. Maandag een poging gedaan om 10 km aan lage hartslag gelopen. Het ging redelijk maar ik kon de hartslag niet onder de 140 houden, vroeger lukte het me om onder de 130 te blijven in een recuperatieloopje. Nu dus gemiddelde 138 en een snelheid van 6.32. Dinsdag was er teveel wind en teveel regen om te lopen. Woensdag, Kerstdag , na een niet al te uitbundige kerstavond, een 10 km aan gemiddeld 6.20 en met een ietwat te hoge hartslag , waarschijnlijk te wijten aan de alcohol van de dag voordien.
Kerstdag werd wat uitbundiger gevierd met broers en zussen maar zonder overdrijven. Dus tweede Kerstdag weer de (finse) piste op voor weer eens ongeveer 10 km, gemiddeld 6.17, hartslag redelijk goed 143, maximum 152. Daar was ik tevreden over. Zaterdag dan de lange duurloop, op dit moment zo'n 24 km. Het was de derde keer dat ik de drie toerkes van ongeveer 8 km in mijn gemeente liep. En dit was de moeilijkste : ik was pakweg 2 minuten trager dan de vorige keren én op de halve marathon een halve minuut trager. Maar ik zat echt kapot de laatste km's . Gemiddeld 6.16, hartslag gemiddeld 145, echter nooit boven de 150 gegaan. Zondag , dan net zoals vroeger, gaan recuperatielopen : 10 km tegen 6.35 aan een hartslag van 139, eigenlijk iets te hoog maar na die lange duurloop de dag voordien leek me dat eigenlijk niet slecht.
Zaterdagavond dook er pijn op in mijn rechtervoet. Reuma of de scheve knie ? Ik gok op de scheve knie. Reuma zou eigenlijk ook wel kunnen want ik kon de pijn er uit lopen. Zondag was het na het lopen wat beter maar ik bleef wel manken. En zou sloten we dan nog eens een ouderwetse loopweek af , 65 km op een week, dat is verdomd lang geleden !
Fameuze wijsheid hier boven mijn geschrijf. Nog zo een paar en ik word kandidaat voor de Nobelprijs filosofie. Maar deze week was het was lopen betreft toch zoals hierboven staat , de ene dag rotslecht, de andere dag dan weer onverhoopt goed. Deze week trouwens vrij weinig gelopen, slechts 25 km. Maandagavond kwam ik thuis en zag ik dat het nog wel wat zou duren voor madam het eten op tafel zou krijgen . Ja, ik ben er inderdaad zo ene wiens eten voor hem op tafel wordt gezet ... maar dat is een heel ander verhaal. Terug naar het lopen , ik had dus de tijd om voor het eten nog te gaan lopen en dat doe ik eigenlijk veel liever dan na het eten. Maar ik kreeg als order 'binnen de 45 minuten ' terug. De optie om mijn klassieke 10 km op 45 minuten te lopen werd niet weerhouden maar ik wilde nu wel eens zien hoe snel ik kon op 7 km. En eigenlijk viel dat dik tegen. De eerste 2 km gingen aan 5.37, mijn oude marathontempo. Dat was echter veel te snel dus de volgende km's moest er ingehouden worden, 2 km aan 5.54. Dan waren we over halfweg, altijd een psychologische grens bij mij, en dus kon het weer wat sneller, 5.48 is echter niet snel. Gemiddeld zat ik op deze 7 km op 5.43 , godverdomme trager dan tijdens een marathon pakweg 2 jaar geleden. En ik had geen overschot. Beetje een ambigu gevoel hierover. Het was mijn snelste 7 km sinds mijn kwetsuur maar het had 'bloed zweet en tranen' gekost én het was absoluut geen wereldprestatie. En eigenlijk was het zielig. 5.43 op 7 km, jongens toch...
Woensdag de volle 10 km op hetzelfde parcours. Ik had gehoopt redelijk makkelijk rond de 6.00 te kunnen lopen. Vroeger had een 'snelle' training de dagen later als gevolg dat ik vrij makkelijk een iets lager tempo kon handhaven. Nu nada, nogaballen. Het kostte verdomme moeite , veel moeite om sneller te gaan dan 6.20. Zo goed als gesloopt kwam ik thuis aan, het was zwaar geweest. En de hartslag had met gemiddeld 153 veel te hoog gezeten.
Toch was er ook tevredenheid. Ik had bij wijze van experiment een paar oude steunkousen (6 jaar oud, mijn eerste marathons mee gelopen....) uit de Décathlon nog eens aangetrokken maandag en woensdag. En kijk, ik voelde geen pijn in de kuiten en achteraf waren er heel wat minder contracties. Een meevaller én iets waar we verder mee moeten gaan; me misschien eens serieuze steunkousen laten aanmeten bij de runners ? In alle geval, ik ga dat hier verder uitproberen.
Pas zondag terug kunnen lopen. En raar , het liep als een trein . Mijn Garmin pakte de satelliet niet maar geen probleem , ik ken op dit traject ondertussen alle afstanden...De eerste km ging aan 5.35 , daarna zakte het tempo maar het ging nooit onder de 5.55. Ik trok door maar liep belange niet tegen mijn limiet aan zoals maandag, ik had nog marge en kon nog wat versnellen voor het einde. Ik kan me niet herinneren het gelopen traject na mijn kwetsuur sneller afgelegd te hebben, gemiddelde snelheid moet zo ongeveer rond de 5.50 gezeten hebben. De hartslag zat gemiddeld op 149, lager dan bij de bijna 10% tragere loop van woensdag . En de kuiten deden geen pijn, dank aan de steunkousen.
Gisteren vond ik in mijn mail ook een antwoord op de vragen die ik had gepost op de website van de RALiga (Reumatoide Artritis Liga) . Voor een reumapatiënt is dit een geweldige website met heel veel en zeer duidelijke informatie. De eerste weken nadat ik de diagnose RA had gekregen, ondertussen bijna twee jaar geleden, heb ik de hele website zowat doorploegd. Awel dat heeft me toen enorm geholpen om mijn ziekte te begrijpen én te aanvaarden. Op één van de zeldzame keren dat ik nog op die website terecht kwam - soms raak ook ik uitgekeken op de loopsites en de blote tetten - had ik een paar vragen gepost over RA en lopen , uithouding en spierpijn. En zowaar , de 'Liga' had antwoord gevraagd aan zowel een kinesist (met blijkbaar wat loopervaring) en een reumatoloog. En ook al waren de antwoorden niet altijd even relevant, het was bemoedigend om te lezen dat zoals ik vermoedde RA de conditie inderdaad beïnvloedt maar dat ge u daar niet noodzakelijk zomaar moet bij neerleggen... Dat kleine zetje kon ik wel gebruiken. Ik heb immers het gevoel dat de reumatoïde artritis zich wat aan het doorzetten is : mijn handen voelen dikwijls stijf en stroef aan én soms moet ik uitkijken en extra aandacht besteden aan bvb schrijven. Mijn rechtervoet is nooit meer zonder pijn, maar, gelukkig, die pijn gaat weg na 100 meter stappen of lopen. En af en toe dat de linkervoet pijn, voel ik hinder in de schouders en de knieën. Soms vleit een soort van stramheid zich als een deken over mijn lichaam en lijk ik wel 80 jaar oud. Eens in beweging gaat alles wel weer maar toch, het is niet meer zoals vroeger.
Maar Antwerpen , Antwerpen april 2014, dat gaan we halen, dat moet . Dat zal !
Zoals gewoonlijk vallen we hier met de deur - in dit geval de cijfers - in huis. Slechts twee keer gelopen deze week, dinsdag 10 km en zaterdag 24 km. Maandag niet gelopen maar dat had u al begrepen. Dinsdag dus de klassieke vijf kleine toerkes van net geen 1.3 km op de finse piste, met het naar daar en terug lopen in totaal 9.6 km. En het ging eigenlijk niet goed. Ik trok twee keer even de gashendel open en dat leverde zelfs geen tijd van minder dan 6.00 per km op de tweekm blokken die mijn Garmin registreert. Het ging moeilijk. En ik had last van spierpijn in mijn kuiten.
Woensdag niet gelopen, de kuiten deden teveel pijn en twee dagen na mekaar lopen , dat doe ik al een tijdje niet meer. Donderdag receptie op het werk, mijn 'favoriete' directeur - een vrouw, een 'Iron Lady directrice' - in haar tijd- gaf een receptie voor haar pensionering. Er waren verdomme twee ex CEO's van mijn werkgever en met het aantal aanwezig ex topdirectieleden en directieleden in functie konden er gerust drie banken van een volledig managementteam voorzien worden. En het deed me enorm plezier dat er hier en daar ene was die met een brede glimlach op mij kwam afgelopen. Ik was in mijn tijd op de bank dan ook een buitenbeentje . Mijn ex provinciedirecteur uit mijn bankperiode : 'Als ge tien kleine mannen hebt dan hebt ge het meest sympathie voor den dieen die in alle bomen klimt die hij tegenkomt . En ja dan moet ge d'er tegen kunnen dat die er af en toe eens uitvalt.' Vrijdag ook niet gelopen.
Zaterdag, vanmorgen, hetzelfde tochtje als veertien dagen geleden : drie toerkes van dik 8 km in mijn gemeente. De Garmin rekende 300 meter minder . De wereld moet gekrompen zijn de afgelopen maand want mijn Garmin meet overal wat minder. En ongelooflijk maar waar, de totale tocht duurde slechts één volledige seconde langer dan vorige keer. Hoe is het mogelijk zo exact dezelfde tijd te lopen ? Halve marathon kwam ik 15 seconden trager door dan twee weken gelden , 2 u 11.15. En het laatste toerke was de snelste al had ik de indruk de laatste km's echt te hebben ingehouden. Want makkelijk ging het niet . Vooral mijn kuitspieren (of zijn het mijn pezen) deden pijn. Toen ik op de badkamer stond vreesde ik zelfs even voor kramp en in de namiddag kon ik echt niet uit de voeten. Mijne baas was in de tuin aan het werken en ik voelde me vreselijk beschaamd dat ik niet de benen had om te gaan helpen.
Dus morgen zondag zal ik dan in de tuin doen wat ik eigenlijk vandaag had moeten doen. Dus morgen niet lopen. En zo zijn we weer een week dichter bij Antwerpen. Nog meer dan vier maand . Hopelijk houden de kuitspieren/ pezen het.
deze week 35 km / 2013 1.235 km / 84 kg na het lopen - het 'dieet' helpt-
Deze week niet gelopen, dat is dus nul km Alle redenen om niet te lopen waren goed, maar het was meestal te laat, te slecht weer of te veel gedronken of gewoon geen goesting . En zaterdag moest er gewerkt worden in de tuin en zondag kon ik nog niet denken aan lopen wegens niet één maar tweeduizendriehonderdenelf katers na het feest van mijn werkgever zaterdag.
De enige loopactiviteit was donderdag in het universitair ziekenhuis in Wilrijk : loop en stapanalyse. 'Dat krijgt ge nooit recht' zei de ene tegen de andere toen ze achter mij stonden toen ik op de loopband liep. En toch gaat de podoloog proberen. Een verhoging van 8 mm in mijn rechtersteunzool . Twee weken wachten en dan kunnen we proberen wat dat geeft.
Deze week 0 km / 2013 1.200 km / 87 kg - ik ga drie weken op 'dieet' -
Deze week slechts twee keer gelopen en ik weet niet wat ik er van moet denken. Maandag en dinsdag niet gelopen, de spiercontracties in de kuiten zorgden 's nachts nog voor hinder én ik had (weliswaar afnemende) last in het gewricht van mijn linkerdikke teen én in mijn rechtervoet last (dat heb ik al heel lang) van mijn rechterkant. Woensdag dan toch maar de schoenen aangetrokken. De klassieke 5 kleine toerkes op de finse piste waren een echte martelgang. Meerdere keren wilde ik opgeven maar toch beet ik door en sleepte me naar het einde. Hoge hartslagen - tegen de 160 - , lage snelheid -gemiddeld 6.22 maar gedaald van 6.10 naar 6.40 op het eind- en kuiten die loodzwaar aanvoelden. Lang geleden dat ik zo had afgezien op een doordeweeks loopje. De moed zonk me als het ware in de schoenen. Die avond ook enorm last van spiercontracties in de kuiten, het werd een woelige nacht.
Donderdag niet gelopen, geen denken aan. Vrijdag ook niet. Zaterdagmorgen dan vertrokken met het plan om zéér zéér traag 3 toerkes te lopen in het centrum van mijn gemeente, iets meer dan 24 km. Proberen want de prestatie van woensdag spookte nog in mijn hoofd. Maar blijkbaar niet in de benen. Ik liep de hele tocht 2 km's gemiddeld tussen de 6.09 en de 6.17 , die 6.17 in de voorlaatste 2 km . De eerste km's waren zoals gewoonlijk weer zwaar. De tweede keer dat ik aan de 4 km doorkwam (dus na 12 km) voelde ik me stukken beter dan de eerste keer. Dat is toch ook iets raar : sinds ik opnieuw startte na mijn kwetsuur moet ik eerst door een muur om dan wat comfortabeler te kunnen lopen. Halve marathon kwam ik door in 2 u 11.00, dikke 3 minuten sneller dan verleden week . En ik haalde redelijk makkelijk het einde. De hartslag was niet boven de 152 gegaan en had zich al snel rond de 150 gezet om daar te blijven, eigenlijk zou ik aan een hartslag van 10 tellen minder moeten lopen. Meeste hinder had ik van mijn kuiten, de vermoeidheid daarin was erger dan de druk op de conditie. Raar, na de afgang woensdag nu voor het eerste 24.4 km na de kwetsuur. Nog 8 km bij en we zitten aan de maximumafstand die getraind moeten worden volgens de boekskes.... Dat proberen we al eens voor nieuwjaar.
Zondagmorgen, deze morgen, 1.5 km gaan zwemmen. Ging niet meer zo snel als vorige keer maar was toch tevreden.
Van het rechterbeen geen nieuws. Het hindert nog maar niet meer zoals een paar weken geleden. Ik ben het misschien gewoon geworden. In alle geval, deze week heb ik de loopanalyse in het UZA van Wilrijk. Als die mijn situatie nog wat zouden kunnen verbeteren is dat weer een stap vooruit op weg naar Antwerpen...
deze week 35 km / 2013 1.200 km / 84 kg na het zwemmen deze morgen
We zullen maar weer met de deur in huis vallen, deze week in 3 keer 45 km gelopen, voor de wiskundigen onder ons , gemiddeld 15 km per keer. Het zou een moeilijke week worden, allez eigenlijk een plezante , want een paar etentjes met klienten en een avondvergadering met de service club van '(-ex)havenbonzen' waarvan ik lid ben. Om daar even op terug te komen, ik was met mijn 55ste met 10 jaar voorsprong de jongste aanwezige van het donderdagavond zeer beperkte gezelschap van 11 mannen en één vrouw. Ze hadden dan ook besloten om een stevige pot te pakken en ik heb dan maar meegedaan... Maar het is een loopblog hier, dus terzake...
Vanwege die drukke week gekozen voor een experiment : dinsdagavond zou ik van het werk naar huis lopen en woensdagmorgen terug. Dat had ik nog nooit gedaan, 's avonds gelopen en dan 's morgens direct terug. Het lijf moest dat aankunnen want als ik 20 km in één keer kan lopen, ja dan moet 2 x 10 met een nacht tussen een makkie zijn. Dinsdagavond rond 18 u vertrokken in het centrum van Antwerpen en na 500 meter had ik even het idee om op mijn stappen terug te keren. Mijn Garmin had het begeven en dat zou dus blind lopen worden, ik vatte het positief op en besloot door te zetten, ik zou immers nooit te weten komen hoe traag ik gelopen had. De voetgangerstunnel is altijd leuk om door te joggen maar het eerste stuk op Linkeroever richting het zuiden is saai. Op de viaduct even een plaspauze én een korte stappauze van 50 meter om dan in één ruk tot thuis te lopen. 's Avonds vérschrikkelijk afgezien , mijn kuitspieren deinden op en neer en kramp was nooit veraf. In bed durfde ik mijn benen nauwelijks te bewegen, een gewoon verschrikkelijke nacht...
En dan staat ge daar zonder auto , hoe op het werk geraken. Fietsen is voor jeanetten dus terug lopen zeker ... Al na 500 meter wilde ik terugkeren om mijn fiets te gaan halen maar de meewind en een iets milder tempo (ik was gestart de eerste twee km aan 5.55 ) zorgden er echter voor dat ik zonder al te veel problemen op kantoor raakte. De afstand thuis tot aan de tunnel (nu deed de Garmin het wel...) is 9.6 km, de tunnel is 500 meter + 2 x 50 meter voor en na , en daarna is het nog 1.1 km naar kantoor. In de tunnel zette ik mijn Garmin af en zo kwam ik aan gemiddelde snelheid van 6.14, gemiddelde hartslag veel te hoog. En al bij al had ik die 2 x ongeveer 11.5 km niet echt goed verteerd, niet verwonderlijk na een slechte nacht... Een experiment dat zeker niet elke week voor herhaling vatbaar is . Maar we weten nu dat het kan.
Woensdagavond lopen zou te veel geweest zijn, donderdag was er de avondlunch met de serviceclub en vrijdag moesten we uitrusten voor de trip van zaterdag. Ik startte met het plan om minstens 2 x het toerke in mijn gemeente te doen, zo'n 16 km . Gaandeweg werd het plan bijgesteld en het evolueerde van een twee uren loop naar een halve marathon Vroeger zou het eerste meer km's opgeleverd hebben dan het tweede, nu doe ik over het tweede godverdomme een kwartier langer. Ik zit met mijn halve marathontijd nu 24 minuten, 24 volledige minuten, ja bijna een half uur , boven mijn persoonlijk record op de halve marathon. Persoonlijk record dat ik nota bene gelopen heb in de allerenige halve marathon die ik ooit liep. Dat komt nooit meer terug, niet meer over zeveren, gedaan, terug naar het heden . En dat was de eerste km's echt harken , door de muur gaan ondanks de lage snelheid van gemiddeld 6.20. Daarna , aan dezelfde snelheid ging het beter tot pakweg km 19, dan leek het of er iemand even het licht uitdeed. Even drastisch vertragen en we vonden terug een ritme . Gemiddeld zat ik aan 6.22, halve marathon in 2 u 14.29, de marathon in 4 u 30 zit er nog altijd in.
Maar een aantal dingen baren me zorgen : op het wereldwijde web heb ik iets gevonden over het 'rusteloze benen syndroom' en dat is verdomme exact wat ik heb / voel : insecten lijken vanbinnen in uw spieren rond te woelen en zorgen voor constante beweging in de kuitspieren. En dat vooral bij rust en dus bij en tijdens het slapen. Oorzaak onbekend maar komt voor bij reumapatiënten... En mijn reumatologe weet van niks... En een tweede ding wat me verontrust : ik had voor de eerste keer sinds de medicatie zware last in het gewricht van mijn linker grote teen, zo erg dat ik nauwelijks deftig kon stappen met mijn schoenen aan. Als dat zou doorzetten of regelmatig zou terugkomen, ja dan kan ik mijn Antwerpenplannen wel opbergen.
Vandaag was de pijn er nog maar al wat minder. De alcohol bij weer eens een lunchke zorgde voor verlichting . En toen ik dan op de website van de marathon en ultracup zag dat de 6 uur van Stein weer op het programma stond kon ik weer even glimlachen. Stein zou ik ook nog willen meedoen, supertraag en zonder doel, de marathon iets onder de 5 uur en dan nog 8 km om zo aan 50 km te komen. En zo ook afscheid nemen van het ultralopen met hier en daar nog een babbel met de oude bekenden, iets wat kan in een 6 uur lopen. Want een in 'grote ' marathon zoals Antwerpen , daar komen die mannen niet graag of daar vlammen ze en hebben ze geen tijd voor een goeiendag. Het is ongelooflijk maar elke dag denk ik wel eens aan die laatste marathon, echt ongelooflijk...
Deze week slechts één keer gelopen, maandag ongeveer 15 km. Na de halve marathon van zaterdag verleden week en de 10 km van de dag daarop, nog een dag later nog eens bijna 15 km, het is lang geleden dat ik op drie dagen nog eens bijna 50 km had gelopen. En het ging al bij al vrij vlot maandag . Op de finse piste lag op de grote rond zoveel modder dat ik even gaan rondlopen ben in mijn gemeente. En zo kwam ik al bij al vrij makkelijk aan een weer veel te hoge hartslag van gemiddeld 148 aan een snelheid van 6.05. Daarna nog eens in een warm bad gekropen - de vorige keer dat ik dat deed had ik echt problemen - en ik bleek de loopdriedaagse goed verteerd te hebben.
De dagen daarop telkens een reden gevonden om niet te moeten lopen : te laat thuis, te veel wind , geen goesting... Dat is ooit anders geweest. Vrijdagavond verjaardagsfeest van een collega en zaterdagmorgen opgestaan met lichte hoofdpijn én, dat was erger, keelpijn. Wat in de tuin gewerkt. Deze morgen zondag opgestaan met nog ergere keelpijn en dus veiligheidshalve weer niet gaan lopen, vroeger had ik dat met alleen keelpijn wel gedaan.
En zo scoren we een weekje van slechts 15 km, niet vet. En volgende week moet ik een aantal keer gaan eten met klienten, het zal dus ook niet makkelijk zijn om aan lopen toe te komen.
deze week 15 km / 2013 1.105 km / niet gewogen , maar ik zal boven de 85kg zitten vrees ik
