Oplinter toont opnieuw zijn ware gelaat!

Vooraf:

Voorlaatste wedstrijd, laatste verplaatsing. Vorige vrijdag was het verzamelen geblazen voor de verplaatsing naar het terrein van Velm gelegen in het sportcomplex van Nieuw Sint-Truiden. Een verplaatsing waar naar uitgekeken werd aangezien het hier ging om een prachtig kunstgrasveld. Net zo’n veld dus waar de technische hoogstandjes van onze veteranenploeg goed tot hun recht komen.
Onze kern wordt nog steeds geteisterd door blessures vandaar dat ditmaal Koen RGO de kans werd gegeven om eens met de echte top mee te spelen. Ook verloren zoon Bart Maes werd voor de gelegenheid van onder het stof gehaald en Johan B voelde zich in staat om eens te testen hoe het met de hamstring zat.
Onze tegenstander van vanavond was dit najaar al te gast geweest aan de dalweg en toen konden we een verdiende 3-1 overwinning in de boeken schrijven. Het Velm dat toen op bezoek was had ook te kampen met vele uitvallers en was genoodzaakt om met een jeugdig elftal aan te treden. Deze trend zette zich ook vorige vrijdag door want het oude Velm van vroeger was nu helemaal vernieuwd met zelfs een zwarte parel in de rangen.

Eerste helft:

Om 20u10 werd op het prachtige veld de wedstrijd in gang gefloten. Het vriesweer van de afgelopen dagen had geen enkele invloed gehad op de kunstgrasmat en bovendien waren ook de barre temperaturen vorige vrijdag afwezig. Ideale omstandigheden dus en dat was er ook aan te merken. Meteen zat het tempo goed in de match en zagen we Oplinter resoluut naar voren trekken. Patrick P was het meest bedrijvig in de aanvangsminuten, hij had een goeie trap in huis en ook een gevaarlijke voorzet die rakelings over het hoofd van Dominique W zoefde en daardoor ook de mee opgerukte Geert E verraste. Even later werd hij dan nog vrij gespeeld door zijn spitsbroeder Stefan B maar de lob kwam er niet helemaal goed uit en zeilde over doel.
Oplinter bleef vlot combineren en zag een hoe de nieuweling Koen RGO zich meteen verdienstelijk maakte op zijn flank.
Velm probeerde mee te doen maar de ervaring won het voorlopig van de jeugdige overmoed. Enkel hun zwarte parel kon af en toe een rimpeling in het degelijk Oplinterse spel teweeg brengen.
In de 10^e minuut drong Oplinter weer stevig aan en dit noodzaakte een Velmse verdediger tot een handsbal in de 16m. De nerveus acterende scheidsrechter merkte dit niet op, gelukkig maar want zo kwam de bal pardoes voor de voeten van de doorgeschoven Geert E die meteen met een verschroeiende vlam de Limburgse doelman onder vuur nam. Deze stevige knaap moest de bal onvermijdelijk lossen en bij zijn tweede poging kon de attente Geert E toch de netten bol zetten: 0-1, dik verdiend!
De in het kanariegeel getooide Velmse thuisploeg kreeg de motor niet op gang en de frustratie begon in te treden. Paars-Wit ging echter door op zijn elan en nog geen 5’ na de openingstreffer was het weer feest. De laatste weken wat op zijn honger zittende Patrick P werd mooi aangespeeld door Geert P. Hij plukte de bal in de draai uit de lucht en dolde rond de uitgekomen doelman en kon dan vrij gemakkelijk besluiten in het vrijgekomen doel. Een mooi staaltje van passing en balbeheersing dus en meteen stond het 0-2.
De 0-2 luidde jammer genoeg wel een rustige periode in waarin onze veteranen koelbloedig de wedstrijd controleerden. Onze Dave werd af en toe betrokken met een soms riskante terugspeelbal maar gevaarlijk werden de kanaries nooit.
Om de verveling tegen te gaan besloot Pascal VDV dan maar om een verschroeiende raid op te zetten en hij stak het volledige speelveld over. Bij het einde van zijn inspanning had hij nog een listig pasje in huis om Patrick P alleen voor doel af te zonderen. PP besloot overhaast naast.
Plots weerklonk dan het rustsignaal. Was het dan zo een onderhoudende match dat we zonder het te beseffen al 35 minuten gespeeld hadden? Natuurlijk niet, na het fronsen van de nodige wenkbrauwen begon het dan toch te dagen dat de klok van de arbiter iets te vlot vooruitging en dat hij daardoor zich 10 minuten miskeken had. Iedereen werd dan maar terug het veld opgeroepen om de resterende tijd vol te maken.
Oplinter had ondertussen wel een eerste wissel moeten doorvoeren want Pascal VDV had met zijn raid niet alleen de Velmse verdediging opengereten maar ook zijn eigen hamstring. Exit Pascal dus en Bart M moest koud de arena in.
De slotfase van de eerste helft was wel weer zeer interessant. Onze jongens vonden de drive van het openingskwartier terug en meteen was er knap samenspel tussen Stefan B en Geert P. Deze laatste werd door Stefan B op weg gezet naar doel en stormde door tot de doelmond in zijn vizier kwam. Hij liet de doelman geen schijn van kans en de mogelijk beslissende 0-3 voorsprong stond op het bord.
Nog was het spektakel niet gedaan want ook Bruno VP deed nog mee. Hij lanceerde Patrick P de diepte in gevolgd door de onvermoeibare Johan P die ook de oversteek maakte. Johan kreeg de bal van Patrick P maar miste de doelrijpe kans. De afvallende bal was nog voor Patrick maar ook hij kreeg hem er niet in. Dit was meteen het laatste wapenfeit van de onderhoudende eerste periode.

Tweede helft:

Voor de tweede helft was er nog één wissel door te voeren. Johan B kwam in het veld voor uitblinker Geert P. Na een afwezigheid van 7 weken was het nog maar zeer de vraag of onze reporter ging kunnen stand houden.
Van bij de aftrap was het meteen duidelijk dat Velm uit een ander vaatje zou tappen, Ze gingen er meteen fel in en schuwden het duel niet wat resulteerde in flink wat druk op de verdediging die tot dan toe een rustige winteravond achter de rug had. Zo was er al na 3’ een ongelukkige fase toen Marnix R de bal niet kon ontzetten en moest terugspelen op Dave. De pas was echter veel te kort en Velm zat er goed tussen en kon zo onze doelman al onmiddellijk verschalken. De aansluitingstreffer was een feit: 1-3. Oplinter moest antwoorden indien ze het overwicht wilden behouden. Johan P stak de bal door op Koen RGO maar diens schot miste kracht. Deze reactie was echter te slap om onder de druk van Velm uit te komen want even later werd een vrije trap met hoofd verlengd richting doel waar Dave B gelukkig pal stond.
Het spel werd ook als maar bitsiger en onze reporter moest even iets afknijpen om een opdringerige Limburger een toontje hoger te doen zingen. De opstootjes en het gemekker van Velm hadden na verloop van tijd een negatief effect op het spelvertoon. Daarbij kwam ook nog dat de scheidrechter niet kordaat ingreep en zelfs regelmatig een onterechte vrije trap toekende aan de thuisploeg. Op één van deze standaardsituaties moest Dave nog eens een ferme duik uit de mouwen schudden om de netten schoon te houden.
Onze veteranen kwamen niet meer aan voetballen toe, op het kwartier kreeg Patrick P nog wel een goeie kans aangeboden maar onze topschutter kampt nog steeds met een vertrouwenscrisis en de bal belandde dus ook naast het doel. Net toen Oplinter weer wat in het spel begon te komen voelde Johan B na een sprintduel weer een venijnige pijnscheut in de nog niet voldoende geheeld hamstrings en hij was genoodzaakt om al meteen de strijd te staken. Een tegenslag toch al weer voor de gretige reporter. Geert P kwam terug tussen de lijnen maar ook hij kon de bakens niet mee verzetten want Velm bleef agressief spel op de plastic grasmat leggen.
Het was evenwel wachten op een nieuwe inschattingsfout in de Oplinterse afweer om nog eens concreet doelgevaar te zien. Ditmaal was het Bruno VP die besloot om een balletje op Dave terug te leggen maar opnieuw was dit veel te kort. De in het maanlicht moeilijk te ontwaren Velmse zwarte parel zat er vliegensvlug tussen maar ook onze Dave had een prima reflex in huis om het gevaar af te weren. Deze cruciale redding leek wel aan het vertrouwen van onze tegenstander te knagen want geleidelijk verdween het venijn uit hun spel en konden onze jongens de wedstrijd beter controleren.
Er viel dan ook niet veel meer te beleven omdat ook de Oplinterse aanval niet meer al te fris zat na de snelle eerste helft. De scheidsrechter floot dan maar af (op tijd!) en Oplinter kon opnieuw de dik verdiende 3 punten mee nemen na een trio van nederlagen.

Volgende week:

Volgende vrijdag staat hopelijk de slotwedstrijd van dit najaar op het programma. Als de weergoden het toelaten belooft deze laatste wedstrijd een mooie affiche te worden tegen opnieuw een Sint-Truidense ploeg namelijk de veteranen van Kozen.
Na de wedstrijd is er nog een afsluitend souper voorzien zodat we na een bewogen najaar nog eens goed kunnen napraten met een klein hapje en een groot drankje.

Beste supporters kom nog één laatste keer jullie favoriete ploeg aanmoedigen zodat we het jaar in schoonheid kunnen afsluiten

Tot dan!

Doelpunten:

Geert Everaert: 1
Patrick Pitschon: 1
Geert Paulussen: 1

		Dave Butiens
		Marnix Reniers
Pascal Vandevelde (Bart Maes)		Geert Everaert		Bruno Vanparijs
Koen RGO	Johan Paulussen			Geert Paulussen (Johan Boffé) (Geert Paulussen)
			Dominique Weenen
	Stefan Blockx		Patrick Pitschon

Veel Oplinterse beweging en vlot samenspel in de eerste periode


Het Oplinters centrale duo verdeeld de taken...


De gespierde rug van Johan P, een cadeautje voor de dames!!!


UItbundige viering van de mogelijk beslissende 3e treffer van de voet van Geert P...


Nieuweling Koen RGO toonde zich zeer bedrijvig op de flank...


Even een doldwaas moment toen de scheids al na 20' affloot, merk op de terechte verbazing bij Dominique W.


De zwarte snelle parel van Velm zorgde voor heel wat last in de tweede helft...


Toch nog Oplinters gevaar in de tweede helft...


Gestart in de basis, één assist, één goal, één vervanging en opnieuw ingevallen, ongetwijfeld de man van de match Geert P.