Deze rijzige Oplinteraar kreeg zijn voetbalopleiding in het Brusselse, meer bepaald in de regio Vilvoorde. Lang voor de communautaire twisten de kop opstaken en voor er in de nationale politiek sprake was van een splitsing van BHV koos hij eieren voor zijn geld en emigreerde hij samen met zijn vrouwtje naar het exotische Oplinter. Hij stortte zich in het verenigingsleven en werd alzo, naast tal van andere verenigingen, lid van Arsenal Oplinter alwaar hij heel wat succesvolle jaren kende bij de reserven en af en toe ook mocht proeven van het eerste elftal. Nadien maakte hij de logische overstap naar de veteranen waar zijn stevig postuur en niet aflatende inzet zeer gewaardeerd werden. Een slepende blessure leek echter een einde aan zijn carrière te maken maar sedert een paar seizoenen is hij weer helemaal terug op het hoogste niveau. Als voorstopper en vaste stand in van onze doelman is zijn voetbaltoekomst verzekerd. Ook naast het veld is hij een belangrijke pion want dankzij zijn gerichte investeringen komen onze jongens er steeds piekfijn voor!
Foto album Geert Everaert
Naast hem lijken zijn ploegmaats plots een heel stuk kleiner...
Altijd waakzaam in het hart van de verdediging en heerser in het luchtruim...
De nestor van de ploeg! Het is een medisch wonder dat deze 60 plusser nog zijn streng kan trekken op het voetbalveld. Waarschijnlijk dankzij het gerenomeerd "Oplinter lab" (gesponsord door Palm) blijft hij blessure vrij. Na een rijke voetbalcarrière stond hij mee aan de wieg van de Oplinterse veteranen, soms zelfs letterlijk want hij kan gemakkelijk de vader zijn van vele van de jongere veteranen, bewijzen zijn hier echter niet van. Wordt door iedereen zeer gewaardeerd voor zijn talrijke invalbeurten op de meest uiteenlopende posities. Speelt meestal de tweede helft, niet om tactische redenen maar gewoon omdat hij meestal te laat is voor de eerste. Als stichtend voorbeeld voor de jeugd blijft hij ook na zijn zestigste verjaardag een belangrijke pion voor ons. Als notoire voetbalkenner vind je hem ook vaak terug op de tribunes van tal van nationale voetbalploegen zoals RSCA, STVV en KVK.
Foto album Pol Chaltin
Immer goedlachs, ook al is hij dan 20 minuten te laat...
Kan zijn leeftijd makkelijk verdoezelen op het veld...
Te laat komen heeft zo zijn voordelen: rustig genieten van de eerste helft...
Snel tegen de grond, intimidatie van de tegenstander
Zwakste punt
Niet zo snel terug recht
Korte biografie
Deze rasechte Tienenaar verdedigt nu al zo'n twee jaar het veteranen doel en maakte zo een eind aan het keepersprobleem waarmee de Oplinterse veteranen lang kampten. Over zijn ontstaansgeschiedenis is weing bekend, zelfs op Wikileaks is er niets van terug te vinden. Werd door de Veteranenscouts opgepikt na enkele wedstrijden bij RGO. Met wat statiegeld werd zijn droomtransfer dan geregeld en nu, reeds vele cruciale saves later, is hij de onbetwiste nummer 1 en wordt hij op (vele) handen gedragen door zijn ploegmaats. Deze onbaatzuchtige prille dertiger leende zijn talent de laatste jaren ook nog uit aan een aantal obscure caféploegjes uit de regio en durft zelfs af en toe van een andere sport te proeven in de vorm van pijltjes gooien. Wordt, door zijn vaak wisselende haartooi, in de lokale pers ook wel eens de "David Beckham" van de veteranen genoemd.
Foto album Dave Buttiens
Is nog altijd boos dat deze foto nooit gepubliceerd is bij de voorstelling van de nieuwe uitrusting...
verdedigende middenvelder + elke andere centrale rol
Sterkste punt
Kopspel, passing
Zwakste punt
Fysiek, te veel afwezig
Korte biografie
Eén van de benjaminnen van de ploeg en broer van. Net als het nr 14 opgegroeid in Stok City en na het binnendoen van een Oplinterse schone geëmigreerd naar Hoeleden. Ongetwijfeld de meest talentrijke van het geslacht Boffé maar heeft er wel het minste mee gedaan. Z'n voetbalopleiding genoot hij te VV Houtem en Arsenal Oplinter. Op rijpere leeftijd koos hij te snel voor het geld in de lagere provinciale reeksen en zag zo zijn ontwikkeling stilvallen bij ploegen als o.a. Glabbeek en Atlas Linter. Kwam na een korte passage bij RGO en opnieuw Arsenal Oplinter tot inkeer en besloot zijn talent verder te ontwikkelen bij de Veteranen Oplinter, met succes trouwens. Kan zijn rendement nog verhogen door meer regelmaat in zijn aanwezigheid te leggen en zijn uithoudingsvermogen iets te verhogen.
Foto album Wim Boffé
Steeds geconcentreerd voor de wedstrijd...
Als waakhond voor de verdediging houdt hij een oogje in het zeil...
Met een goeie pass in de voeten wist hij al vele aanvallen te lanceren...
Deze jongeman is geboren en getogen in Stok City maar woont nu al sedert een 6 tal jaar in Oplinter dorp. Zijn voetbalopleiding genoot hij bij Sporta Hoeleden en VV Houtem om deze dan later te verzilveren bij Arsenal Oplinter. Na tal van titels bij de Oplinterse reserven was zijn sportieve hoogtepunt toch de promotie naar 3e provinciale. Deze succesvolle lijn werd later doorgetrokken bij de Oplinterse Veteranen alwaar hij snel uitgroeide tot één van de sterkhouders. De vele trainingsuren en het harde labeur in de Oplinterse defensie zorgden de laatste twee jaar voor een slepende blessure maar de toekomst ziet er nu weer wat rooskleuriger uit. In deze voetbal arme periode gebruikte hij de vrijgekomen tijd voor het opzetten van een hoog aangeschreven website met alle info over het wel en wee van de Oplinterse Veteranen zodat nu ook de buitenwereld kan meegenieten van de behaalde successen.
Foto album Johan Boffé
Een zeldzaam beeld de afgelopen maanden, Johan B op een voetbalveld...
Ook langs achter steeds te herkennen aan het nr 14...
Chinese vrijwilliger bij de voorstelling van de nieuwe uitrusting...
Deze taak werd met de nodige ernst uitgevoerd...
Nr 14 dus, tegenwoordig lijken alle grote spelers in navolging van onze Johan B deze nummer te hanteren: Lukaku, Xavi Alonso en vele anderen
Na de inspanning volg natuurlijk één frisse pint om nadien over te schakelen op Tonisteiner orange...
Als er iets nieuw aan de man moet gebracht worden is hij er altijd graag bij...
Soldaat van vele oorlogen. Leerde het voetbalvak bij tal van provinciale ploegskes in de regio. Zelfs bekend tot in Heide Linter! Multi inzetbaar dankzij zowel zijn aanvallende als verdedigende talenten. Beweert niks te maken te hebben met de aanhoudende vertragingen bij de NMBS. Sportieve kerel die door de week zijn conditie nog aanscherpt met allerlei andere balsporten. Kent vrijdagavond soms mindere momenten wanneer hij teveel vrije tijd gehad heeft op vrijdagnamiddag.
Wim is voorlopig de eerste en enige uit de spelerskern van RGO die kan doorstoten naar de echte veteranen top. Voelt zich zowel uit als thuis vaak gesteund door vrouwtje Jenny en dochter Dorien. Hij heeft zijn jeugdopleiding genoten bij Arsenal Oplinter t.e.m. het reserve elftal. Vervolgens naar het liefhebbersvoetbal getrokken bij 't Brugske Geetbets. Na een intermezzo van 10 jaar de voetbaldraad weer opgepikt bij RGO en nu dus in de mooie nadagen van zijn carrière nog een nieuwe uitdaging gevonden bij de veteranen van Oplinter. Als kuitenbijter eerste klas is hij de meest vaste linksback van de ploeg. Beraadt zich als lid van het feest comité nog steeds over nieuwe activiteiten voor de ploeg. Naast het feestcomité ook altijd de eerste om de handen uit de mouwen te steken.
Foto album Wim Allard
In het donker heeft hij het soms moeilijk
Bij daglicht vaak een stapje voor op zijn jeugdige tegenstanders.
Handen uit de mouwen is het motto van Wim A. (zeker als er moet gegeten worden!)
Er stond nog één wedstrijd op het programma om zo 2010 helemaal te kunnen afsluiten. Helaas was er weer een forfait van onze tegenstander zodat het jaar enigszins in mineur eindigde. De grasmat was nochtans perfect in orde onder het dikke witte sneeuwtapijt. Het positieve was dat we snel aan tafel konden om het uitgebreide koud buffet te verorberen. Met een hapje en een drankje kon nog eens teruggeblikt worden op het voorbij seizoen. Het voorjaar van 2010 was desastreus qua resultaten maar het najaar vertoonde heel wat beterschap. Van de 16 wedstrijden zagen we er vier geschrapt worden wegens onder andere het wegvallen van VV. Houtem en het aanhoudend kwakkelende weer. Uiteindelijk zijn er toch 13 wedstrijden gespeeld waarvan er 5 overtuigend gewonnen werden, 4 wedstrijden eindigden op een draw en vier matchen werden helaas verliezend afgesloten. Er waren ook heel wat extra sportieve zaken die het vermelden waard zijn. Zo zagen we Johan B. na goed anderhalf jaar opnieuw aan de aftrap verschijnen om na 7 wedstrijden opnieuw in de lappenmand terecht te komen met een gescheurde hamstring. Ook was er de dramatische enkelblessure voor Stefan P die zo met nog 4 wedstrijden te gaan geen kans meer kreeg om zijn minder productief seizoen wat glans te geven. Beide spelers zijn nu volop aan het revalideren en doen er alles aan om in februari weer topfit aan de aftrap te staan. Niet alleen Johan en Stefan hadden ongeluk want er woedde een heuse blessure storm door de veteranen kern. Zo waren er ook langdurige blessures voor Wim A (kuit) Eddy R (hamstring) en Kevin R (lies). Ook was er het kortstondig wederoptreden van Jean-Marie H maar ook deze oud-strijder herviel in een oude blessure en besloot er dan maar jammer genoeg definitief de brui aan te geven. Op het eerste zicht veel kommer en kwel dus maar de resultaten bewijzen dat de veteranenkern blaakt van het talent want de afwezigen werden steeds bekwaam vervangen. Als topschutter vieren we dit seizoen opnieuw Patrick P die met 18! treffers van de in totaal 33 doelpunten de concurrentie ver achter zich laat. Het doelpuntensaldo was dan ook ruim positief want er werden slechts 25 tegendoelpunten geteld. Op een paar wedstrijden na was het spelpijl ook zeer goed te noemen en werden de supporters en begeleiders langs de kant uitgebreid verwend. Het belangrijkste aspect is echter nog niet vernoemd want de prestaties van onze Oplinterse veteranen in de derde helft zijn stilaan legendarisch aan het worden. De zeges werden steeds uitgebreid gevierd, de nederlagen ruim doorgespoeld en de draws werden gevierd als waren het overwinningen. Hier en daar is nog ruimte voor verbetering maar we kunnen toch stellen dat onze mannen op het einde van de vrijdagnacht toch steeds als winnaar naar huis kunnen trekken. Het bestuur was na het overschouwen van de resultaten dan ook zeer tevreden en beloonden hun mannen tijdens de kerst souper met een uniek geschenk, mogelijk gemaakt door Geert E. Een prachtige sporttas was het verassende cadeau en deze zal vanaf nu dan ook met veel trots gedragen worden door elke echte Oplinterse veteraan!
Het nieuwe seizoen laat nog even op zich wachten. Pas op 18 februari treden we opnieuw aan voor een lange voorjaarscampagne die 18 wedstrijden zal duren tot 17 juni. Veel wedstrijden dus om naar uit te kijken met een paar nieuwe en interessante tegenstanders die de uitdaging durven aan te gaan.
In afwachting van 18 februari zal er via deze blog regelmatig één van de veteranen aan het
internet publiek worden voorgesteld via een gepersonaliseerde spelersfiche. Blijf dus zeker deze
blog volgen in het voetballuwe tussenseizoen!
Tot slot nog de allerbeste sportieve wensen vanwege de spelers en het bestuur
van de VETERANEN OPLINTER.
Bedankt voor de support en tot volgend jaar
Samenvatting:
Aantal wedstrijden
33
Aantal gewonnen
5
Aantal draws
4
Aantal verlies wedstrjden
4
Aantal forfaits
2
Aantal afgelastingen
1
Gemaakte doelpunten
33
Doelpunten tegen
25
TOPSCHUTTERS
Patrick Pitschon
18
Geert Paulussen
5
Stefan Blockx
3
Stefan Paulussen
2
Geert Everaert
2
Bruno Vanparijs
1
Kevin Rappe
1
Johan Paulussen
1
Wederom een uitgebreid smorgasbord te bewonderen op onze buffet tafel. Het zag er niet alleen goed uit, het was ook zeer lekker!
De hongerigen spijzen is één van de zeven werken van barmhartigheid...
Het bestuur kreeg de ereplaatsen...
De rest van de ploeg had ook mooie plaatsen...
Als er te eten is kan Stefan P plots wel zonder krukken!
De afwas was een kolfje naar de hand van 5 vrijwilligers: Danny R, Bruno VP, Stefan B, Pascal VDV en fotograaf Johan B.
Na het eten was er nog een verrassing in zakformaat! Een prachtige gepersonaliseerde sporttas vanwege het bestuur en gefinancierd door Geert E. Nu al een collectors item op ebay maar voorlopig is elk bod te laag!
Waarvoor onze oprechte dank uiteraard!!
Een zeldzaam beeld van de derde helft: er werd nog volop nagekaart over het voorbije seizoen!!!!
10 dec 2010: Veteranen Velm-Veteranen Oplinter: 1-3
Oplinter toont opnieuw zijn ware gelaat!
Vooraf:
Voorlaatste wedstrijd, laatste verplaatsing. Vorige vrijdag was het verzamelen geblazen voor de verplaatsing naar het terrein van Velm gelegen in het sportcomplex van Nieuw Sint-Truiden. Een verplaatsing waar naar uitgekeken werd aangezien het hier ging om een prachtig kunstgrasveld. Net zo’n veld dus waar de technische hoogstandjes van onze veteranenploeg goed tot hun recht komen. Onze kern wordt nog steeds geteisterd door blessures vandaar dat ditmaal Koen RGO de kans werd gegeven om eens met de echte top mee te spelen. Ook verloren zoon Bart Maes werd voor de gelegenheid van onder het stof gehaald en Johan B voelde zich in staat om eens te testen hoe het met de hamstring zat. Onze tegenstander van vanavond was dit najaar al te gast geweest aan de dalweg en toen konden we een verdiende 3-1 overwinning in de boeken schrijven. Het Velm dat toen op bezoek was had ook te kampen met vele uitvallers en was genoodzaakt om met een jeugdig elftal aan te treden. Deze trend zette zich ook vorige vrijdag door want het oude Velm van vroeger was nu helemaal vernieuwd met zelfs een zwarte parel in de rangen.
Eerste helft:
Om 20u10 werd op het prachtige veld de wedstrijd in gang gefloten. Het vriesweer van de afgelopen dagen had geen enkele invloed gehad op de kunstgrasmat en bovendien waren ook de barre temperaturen vorige vrijdag afwezig. Ideale omstandigheden dus en dat was er ook aan te merken. Meteen zat het tempo goed in de match en zagen we Oplinter resoluut naar voren trekken. Patrick P was het meest bedrijvig in de aanvangsminuten, hij had een goeie trap in huis en ook een gevaarlijke voorzet die rakelings over het hoofd van Dominique W zoefde en daardoor ook de mee opgerukte Geert E verraste. Even later werd hij dan nog vrij gespeeld door zijn spitsbroeder Stefan B maar de lob kwam er niet helemaal goed uit en zeilde over doel. Oplinter bleef vlot combineren en zag een hoe de nieuweling Koen RGO zich meteen verdienstelijk maakte op zijn flank. Velm probeerde mee te doen maar de ervaring won het voorlopig van de jeugdige overmoed. Enkel hun zwarte parel kon af en toe een rimpeling in het degelijk Oplinterse spel teweeg brengen. In de 10e minuut drong Oplinter weer stevig aan en dit noodzaakte een Velmse verdediger tot een handsbal in de 16m. De nerveus acterende scheidsrechter merkte dit niet op, gelukkig maar want zo kwam de bal pardoes voor de voeten van de doorgeschoven Geert E die meteen met een verschroeiende vlam de Limburgse doelman onder vuur nam. Deze stevige knaap moest de bal onvermijdelijk lossen en bij zijn tweede poging kon de attente Geert E toch de netten bol zetten: 0-1, dik verdiend! De in het kanariegeel getooide Velmse thuisploeg kreeg de motor niet op gang en de frustratie begon in te treden. Paars-Wit ging echter door op zijn elan en nog geen 5’ na de openingstreffer was het weer feest. De laatste weken wat op zijn honger zittende Patrick P werd mooi aangespeeld door Geert P. Hij plukte de bal in de draai uit de lucht en dolde rond de uitgekomen doelman en kon dan vrij gemakkelijk besluiten in het vrijgekomen doel. Een mooi staaltje van passing en balbeheersing dus en meteen stond het 0-2. De 0-2 luidde jammer genoeg wel een rustige periode in waarin onze veteranen koelbloedig de wedstrijd controleerden. Onze Dave werd af en toe betrokken met een soms riskante terugspeelbal maar gevaarlijk werden de kanaries nooit. Om de verveling tegen te gaan besloot Pascal VDV dan maar om een verschroeiende raid op te zetten en hij stak het volledige speelveld over. Bij het einde van zijn inspanning had hij nog een listig pasje in huis om Patrick P alleen voor doel af te zonderen. PP besloot overhaast naast. Plots weerklonk dan het rustsignaal. Was het dan zo een onderhoudende match dat we zonder het te beseffen al 35 minuten gespeeld hadden? Natuurlijk niet, na het fronsen van de nodige wenkbrauwen begon het dan toch te dagen dat de klok van de arbiter iets te vlot vooruitging en dat hij daardoor zich 10 minuten miskeken had. Iedereen werd dan maar terug het veld opgeroepen om de resterende tijd vol te maken. Oplinter had ondertussen wel een eerste wissel moeten doorvoeren want Pascal VDV had met zijn raid niet alleen de Velmse verdediging opengereten maar ook zijn eigen hamstring. Exit Pascal dus en Bart M moest koud de arena in. De slotfase van de eerste helft was wel weer zeer interessant. Onze jongens vonden de drive van het openingskwartier terug en meteen was er knap samenspel tussen Stefan B en Geert P. Deze laatste werd door Stefan B op weg gezet naar doel en stormde door tot de doelmond in zijn vizier kwam. Hij liet de doelman geen schijn van kans en de mogelijk beslissende 0-3 voorsprong stond op het bord. Nog was het spektakel niet gedaan want ook Bruno VP deed nog mee. Hij lanceerde Patrick P de diepte in gevolgd door de onvermoeibare Johan P die ook de oversteek maakte. Johan kreeg de bal van Patrick P maar miste de doelrijpe kans. De afvallende bal was nog voor Patrick maar ook hij kreeg hem er niet in. Dit was meteen het laatste wapenfeit van de onderhoudende eerste periode.
Tweede helft:
Voor de tweede helft was er nog één wissel door te voeren. Johan B kwam in het veld voor uitblinker Geert P. Na een afwezigheid van 7 weken was het nog maar zeer de vraag of onze reporter ging kunnen stand houden. Van bij de aftrap was het meteen duidelijk dat Velm uit een ander vaatje zou tappen, Ze gingen er meteen fel in en schuwden het duel niet wat resulteerde in flink wat druk op de verdediging die tot dan toe een rustige winteravond achter de rug had. Zo was er al na 3’ een ongelukkige fase toen Marnix R de bal niet kon ontzetten en moest terugspelen op Dave. De pas was echter veel te kort en Velm zat er goed tussen en kon zo onze doelman al onmiddellijk verschalken. De aansluitingstreffer was een feit: 1-3. Oplinter moest antwoorden indien ze het overwicht wilden behouden. Johan P stak de bal door op Koen RGO maar diens schot miste kracht. Deze reactie was echter te slap om onder de druk van Velm uit te komen want even later werd een vrije trap met hoofd verlengd richting doel waar Dave B gelukkig pal stond. Het spel werd ook als maar bitsiger en onze reporter moest even iets afknijpen om een opdringerige Limburger een toontje hoger te doen zingen. De opstootjes en het gemekker van Velm hadden na verloop van tijd een negatief effect op het spelvertoon. Daarbij kwam ook nog dat de scheidrechter niet kordaat ingreep en zelfs regelmatig een onterechte vrije trap toekende aan de thuisploeg. Op één van deze standaardsituaties moest Dave nog eens een ferme duik uit de mouwen schudden om de netten schoon te houden. Onze veteranen kwamen niet meer aan voetballen toe, op het kwartier kreeg Patrick P nog wel een goeie kans aangeboden maar onze topschutter kampt nog steeds met een vertrouwenscrisis en de bal belandde dus ook naast het doel. Net toen Oplinter weer wat in het spel begon te komen voelde Johan B na een sprintduel weer een venijnige pijnscheut in de nog niet voldoende geheeld hamstrings en hij was genoodzaakt om al meteen de strijd te staken. Een tegenslag toch al weer voor de gretige reporter. Geert P kwam terug tussen de lijnen maar ook hij kon de bakens niet mee verzetten want Velm bleef agressief spel op de plastic grasmat leggen. Het was evenwel wachten op een nieuwe inschattingsfout in de Oplinterse afweer om nog eens concreet doelgevaar te zien. Ditmaal was het Bruno VP die besloot om een balletje op Dave terug te leggen maar opnieuw was dit veel te kort. De in het maanlicht moeilijk te ontwaren Velmse zwarte parel zat er vliegensvlug tussen maar ook onze Dave had een prima reflex in huis om het gevaar af te weren. Deze cruciale redding leek wel aan het vertrouwen van onze tegenstander te knagen want geleidelijk verdween het venijn uit hun spel en konden onze jongens de wedstrijd beter controleren. Er viel dan ook niet veel meer te beleven omdat ook de Oplinterse aanval niet meer al te fris zat na de snelle eerste helft. De scheidsrechter floot dan maar af (op tijd!) en Oplinter kon opnieuw de dik verdiende 3 punten mee nemen na een trio van nederlagen.
Volgende week:
Volgende vrijdag staat hopelijk de slotwedstrijd van dit najaar op het programma. Als de weergoden het toelaten belooft deze laatste wedstrijd een mooie affiche te worden tegen opnieuw een Sint-Truidense ploeg namelijk de veteranen van Kozen. Na de wedstrijd is er nog een afsluitend souper voorzien zodat we na een bewogen najaar nog eens goed kunnen napraten met een klein hapje en een groot drankje.
Beste supporters kom nog één laatste keer jullie favoriete ploeg aanmoedigen zodat we het jaar in schoonheid kunnen afsluiten
Tot dan!
Doelpunten:
Geert Everaert: 1 Patrick Pitschon: 1 Geert Paulussen: 1
Dave Butiens
Marnix Reniers
Pascal Vandevelde (Bart Maes)
Geert Everaert
Bruno Vanparijs
Koen RGO
Johan Paulussen
Geert Paulussen (Johan Boffé) (Geert Paulussen)
Dominique Weenen
Stefan Blockx
Patrick Pitschon
Veel Oplinterse beweging en vlot samenspel in de eerste periode
Het Oplinters centrale duo verdeeld de taken...
De gespierde rug van Johan P, een cadeautje voor de dames!!!
UItbundige viering van de mogelijk beslissende 3e treffer van de voet van Geert P...
Nieuweling Koen RGO toonde zich zeer bedrijvig op de flank...
Even een doldwaas moment toen de scheids al na 20' affloot, merk op de terechte verbazing bij Dominique W.
De zwarte snelle parel van Velm zorgde voor heel wat last in de tweede helft...
Toch nog Oplinters gevaar in de tweede helft...
Gestart in de basis, één assist, één goal, één vervanging en opnieuw ingevallen, ongetwijfeld de man van de match Geert P.
Na de dramatische gebeurtenissen van de week voordien was het toch weer verzamelen geblazen op het Melkerijplein voor een verplaatsing naar het Limburgse Bautershoven. Altijd een vervelende verplaatsing want het veld daar vertoont toch wel rare eigenschappen. Het is er nooit droog of hard en de ondergrond heeft veel weg van een spons. Ook de plaatselijke scheidsrechter vertoont meestal rare eigenschappen waardoor het woord thuisfluiter voor hem is uitgevonden. Oplinter trok zich echter niets aan van de tegenstander en de bijzondere omstandigheden want in het voorjaar hadden ze tegen dit Bautershoven nog een simpele 3-1 overwinning geboekt op eigen terrein. Wat wel meespeelde in het gemoed van de Paars-Witten was de onbeschikbaarheid of afwezigheid van maar liefst 7 titularissen (4 gekwetsten en 3 afzeggers). Alweer een smalle kern dus waar de selectieheer mee aan de slag moest maar dit was geen belemmering om met frisse moed de heenreis aan te vatten.
Eerste helft:
Aangekomen in het verre Limburg stelden we vast dat ook daar koning winter genadeloos toegeslagen had. Bitter koude en scherpe wind teisterden het veld en zijn omgeving. De kleedkamer werd snel opgezocht om ons te verwarmen maar van enige verwarming bleek geen sprake te zijn. Na lang zoeken vonden we een klein elektrisch kacheltje dat ternauwernood genoeg was om een klein toilet te verwarmen en dus zeker niet volstond om een met veel creativiteit geïsoleerde kleedkamer op te warmen. Snel omkleden was dus de boodschap zodat de fysieke opwarming gestart kon worden. Eenmaal buiten voelde nu ook de Oplinterse entourage dat het zeer lastig ging worden om 70’ lang stil in de kou te blijven staan langs de kant. De wedstrijd werd nu snel op gang gefloten waarbij we zagen dat de Bautershovense ploeg een metamorfose had ondergaan, heel wat nieuwe en jeugdige gezichten stonden er aan de aftrap maar daar maken we ons al lang niet druk meer over want het is voor elke veteranenploeg moeilijk om vers bloed te vinden. De wedstrijd kon in de aanvangsperiode niet echt bekoren. De vrieskou verstijfde blijkbaar de spieren van de tenoren op het veld en ook voor uw reporter werd het moeilijk om de pen te hanteren terwijl de tenen stilaan aan het afsterven waren van de kou. Het enige wat er gebeurde in de eerste 17!! Minuten waren een paar halve doelkansen (de meestennog voor Oplinter) maar van echt doelgevaar was er geen sprake. De grootste kans was na 18’ voor Oplinter toen Bruno VP met een goeie dieptepas Patrick PP wegstuurde. Die kon zijn belager afschudden en een goeie voorzet trappen richting Dominique W die aan de tweede paal net onder de bal door gleed. In de herneming werd het zware schot van Geert P afgeblokt. Helaas verzeilde de macht hierna terug in een winterslaap en was het weer 10’ wachten tot we opgeschrikt werden door een mooie diepe bal van Bautershoven die hun spits op het nippertje door de buitenspelval lokte. De bal werd mooi meegenomen met de borst en Geert E. (de vervanger van de afwezige Dave) was kansloos: 1-0. Oplinter reageerde vrij goed via een schot van Etienne R maar werd even later opnieuw koud gepakt toen het weer slecht de buitenspelval hanteerde. Bij twijfel fluit de scheids natuurlijk niet en Bautershoven stond plots tegen de gang van het spel in op een ruime 2-0 voorsprong. In de slotminuten van deze eerste helft waren er nog goeie mogelijkheden voor o.a. Bruno VP en tot drie maal toe Patrick P maar Bautershoven hield stand.
Tweede helft:
Tijdens de rust was het vooral zaak voor de technische staf om zichzelf op te waren want qua wissels was er niet veel te doen. Enkel Pol C kwam in de ploeg voor Dries S. De tweede helft begon opnieuw traag maar toen de spieren opnieuw ontdooid waren was het toch Oplinter dat het commando nam. Na 10’ was er fraaie vrije trap genomen door Etienne R die recht in de voeten van Bruno VP belandde die dan simpel kon binnenleggen en de aansluitingstreffer was een feit: 2-1. Er moet wel bijgezegd worden dat de thuisdoelman bij deze fase vlot onder de bal doorging en zo Bruno VP één van zijn gemakkelijkste doelpunten uit zijn carrière liet maken. Deze opsteker zorgde wel niet meteen voor beterschap in het veldspel en uw reporter kon weer 10’ de handen in de zakken houden. In deze periode was er wel nog een knappe redding van Geert E. te bewonderen op een fraaie omhaal van een Limburgse middenvelder. De handen werden wel uit de zakken gehaald toen Oplinter een unieke kans kreeg op de gelijkmaker. Geert P werd bijzonder knap de ruimte ingestuurd maar de robuuste Paulussen werd bij het binnenstormen van het strafschopgebied ongenadig van de sokken gelopen: Penalty!!! Bruno VP werd aangewezen als verlosser maar de RSCA fan was achteraf gezien misschien niet de beste keuze want zijn 11 meter zeilde ook 11 meter over doel! Een aangeslagen Oplinter kreeg meteen daarna ook nog eens bijna het deksel op de neus maar Geert E redde de meubelen toen hij een scherpe counter kon neutraliseren. Met nog een dikke 5 minuten te gaan was er wel een heus slotoffensief losgebarsten van de kant van Oplinter. Bautershoven werd helemaal weggedrukt. Dat offensief leverde nog twee reuzenkansen op maar Geert P miste tot twee maal toe, de eerste keer was hij te verrast na mistasten in de Bautershovense verdediging en trapt opnieuw de bal over doel. Even later kwam hij net een 10-tal centimeter ter kort om de bal aan de tweede paal binnen te werken en kwam hij onzacht in aanraking met diezelfde staak. Oplinter speelde voordurend op de helft van de thuisploeg en nam alle risico’s. In de allerlaatste minuut profiteerde Bautershoven dan toch nog eens van de ruimte en na een snelle counter kregen we dan toch nog het deksel op de neus. 3-1 was de eindstand.
Volgende week:
Oplinter zit dus duidelijk in de hoe waar de klappen vallen. Dankzij de afgelaste wedstrijd tegen Vissenaken hebben wel wat extra tijd om de kopjes vrij te maken. Hopelijk brengt de Sint de goede benen en het tor-instinct terug zodat we de twee laatste wedstrijden van een al bij al toch succesvolle najaarscampagne winnend kunnen afsluiten. De kentering kan er al komen volgende week tegen Velm op het Sint-Truidense kunstgras.
Tot dan!
Doelpunten:
Bruno Vanparijs: 1
Gemiste strafschop:
Bruno Vanparijs: -1
Geert Everaert
Marnix Reniers
Pascal Vandevelde
Stefan Blockx
Dries Stuyckens (Pol Chaltin)
Geert Paulussen
Johan Paulussen
Bruno Vanparijs
Dominique Weenen
Etienne Ruytinx
Patrick Pitschon
Klaar voor de strijd!
De spelers hadden het aanvankelijk ook koud, hier zien we een goed ingeduffelde Bruno VP...
Patrick P zet hier met veel zwier een aanval op...
De bal was wel vaak zoek...
Bruno VP heeft het ondertussen wel warm gekregen en zijn hoofddeksel afgegooid...
Neen, de reporter/fotograaf is niet beginnen te roken, het is gewoon zijn hete adem die in de diepvrieslucht bevriest...
Dit zorgt wel voor feeërieke beelden...
De ontgoocheling is af te lezen van het gezicht van onze vaste begeleider Yvan W...
Met Betekom kwam er voor de tweede week op rij een te duchten tegenstander op bezoek aan de Dalweg. Normaal wordt zo een ploeg met open armen ontvangen maar er was wat twijfel gerezen in de Oplinterse rangen na de nederlaag tegen Rummen. Ook de beperkte spelerskern die er ter beschikking was had geen gunstige invloed op het vertrouwen. Maar liefst 5 afwezigen: Nog steeds Eddy R en Johan B met langdurige blessures, Wim A heeft zich nu ook aan het lijstje toegevoegd na zijn kuit ruptuur opgelopen vorige week tegen Rummen. Dries S was licht geblesseerd en Pascal VDV en Bruno VP hadden een tête a tête en konden er dus ook niet bijzijn. Gelukkig konden we rekenen op Kevin R die na 6 weken hersteld was van zijn lies blessure, een geleidelijke inpassing in de ploeg zat er wel niet in want door de vele afwezigen werd hij meteen de volle 70’ voor de leeuwen gegooid.
Ondanks al dit onheil stond er toch een talentrijke ploeg aan de aftap met in doel de ubergoalie Dave. Marnix R, Geert P, Kevin R en Geert E. vormden de afweergordel, in het middenveld maakten Stefan P, Johan P, Dominique W en Patrick P de dienst uit. De aanval was voor Wim B en Stefan B. Op zijn minst toch wel een paar verassingen in de opstelling want onze twee topschutters werden op de flanken geposteerd. Pol C was onze joker voor de tweede helft.
De wedstrijd begon meteen aan een hoog tempo, Betekom nam de eerste aanval voor zijn rekening maar hun vizier stond nog niet op scherp. Even later stak ook Oplinter de neus aan het venster maar de voorzet van Patrick P zeilde voorbij het doel. De snelle aanvangsminuten waren gauw voorbij en wat volgde was een lang aftasten naar de zwakke punten bij beide ploegen. De match zat dus op slot en veel was er niet te beleven tot dat Marnix R voor wat commotie zorgde toen hij zich nogal fors revancheerde na Betekomse overtreding. Alles behalve voetbal dus tot Johan P met een verre inworp terug wat doelgevaar kon creëren. Hij gooide de bal tot in het doelgebied waar vervolgens Dominique W in de clinch kon gaan met de keeper. Even later was het opnieuw een verre ingooi die voor paniek zorgde in de Betekomse defensie, de afvallende bal belandde in de voeten van Stefan P die er een stevige trap tegen gaf maar de deklat verhinderde de openingstreffer. Even later kwamen onze jongens dat ook nog eens ongelukkig op achterstand toen na een aarzeling centraal in de defensie een Betekomse middenvelder de tijd kreeg om onhoudbaar uit te halen, Dave gevloerd, 0-1. Oplinter reageerde vrijwel onmiddellijk en het was opnieuw Stefan P die de aanval leidde. Hij rukte op en bereikte de rand van de 16m maar net op het moment dat hij wou uithalen werd hij (reglementair) afgestopt door de Betekomse afweer. Bij deze actie sloeg echter het noodlot want in zijn ontwijkingmanoeuvre zette hij zijn voet slecht neer zodat hij zijn enkel omsloeg en kermend van de pijn ter aarde zeeg. Langs de kant werd even nog gedacht aan een swalbe maar algauw was duidelijk dat het over en out was voor de Paulussen Benjamin. Met vereende krachten moest Stefan van het veld gehaald worden om te worden opgebaard in de kantine waar de ernst van de blessure beter ingeschat kon worden. Gezien de hevige en acute pijn werd beslist om de ambulance ter hulp te roepen maar hierop was het nog een half uurtje wachten. Blijkbaar waren er in de regio nog tal van andere veteranenmatchen aan de gang en dus had de spoeddienst van RZ HH Tienen de handen vol. Uiteindelijk daagde dan toch een ziekenwagen op uit St-Truiden maar deze had duidelijk geen terrein kennis en reed zich prompt vast in de zuigende klei van de toegangsweg tot ons stadion. De aan de gang zijnde wedstrijd moest zelfs stilgelegd worden om met 21 spelers de ambulance uit de penarie te duwen. Uiteindelijk kon de aandacht dan toch naar onze helse pijnen doorstanende Stefan gaan en goed ingepakt werd hij met de roltafel in de ziekenwagen gehesen en afgevoerd naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis. De diagnose volgde vrij snel op de avond, gescheurde gewrichtsbanden was het verdict en meteen dus een twee a drie tal maanden van inactiviteit voor de sympathieke Veteraan. Gelukkig kon hij die zelfde avond toch nog naar huis om getroost te kunnen worden door zijn vrouwtje. Alle spelers en supporters wensen hem dan ook langs deze weg van harte beterschap!
Wat was er ondertussen van de wedstrijd geworden? Deze ging gewoon verder natuurlijk want “the show must go on”. Natuurlijk waren Stefan’s ploegmakkers zwaar aangeslagen van het gebeuren en slikten in de eerste helft nog een tegendoelpunt om dus met een 0-2 achterstand te gaan rusten. Van rusten was er echter niet veel sprake met een kermende ploegmaat in de kantine. In tweede helft werd echter goed gereageerd en zoals Stefan het ook had gewild werd er met volle overtuiging ten aanval getrokken. Betekom kwam niet meer van de eigen helft weg door het dominante Oplinterse spel. Jammer genoeg was de scherpte er niet bij het afwerken van de tientallen kansen en op een zeldzame counter kregen we dan ook nog eens een derde tegendoelpunt te slikken. 0-3 verlies werd het dus uiteindelijk maar veel erger was natuurlijk het verlies en persoonlijk leed van onze gewaardeerde teammaat Stefan.
Opstelling:
Dave Butiens
Marnix Reniers
Geert Paulussen
Geert Everaert
Kevin Rappe
Stefan Paulussen (Pol Chaltin)
Johan Paulussen
Patrick Pitschon
Dominique Weenen
Stefan Blockx
Wim Boffé
Een tocht door het donker...
Kevin R maatke een bevredigende rentree...
De Oplinterse aanvallers zaten in de zak van de bezoekende verdedigers...
Zoals ook hier aangetoond...
Dominique W probeert er de vaart in te krijgen in de eerste helft...
Ondertussen is het drama al geschied, de ziekenwagen is aangekomen...
Een zwaar aangeslagen ploeg ziet zijn zwaar aangeslagen speler afgegvoerd worden....
Met vereende krachten wordt de ambulance geladen...
Aftocht betekende gelukkig verlichting van de pijn...
Allereerst een kleine rechtzetting in het vorige verslag. De eerste treffer tegen De Zon Wersbeek moet op naam komen van Stefan “Abraham” Blockx en niet op naam van Stefan Paulussen. Bij deze is het verslag aangepast en de statistieken bijgewerkt, "just is just"
Vorige vrijdag had ook in het anders zo zonnige Oplinter het noodweer toegeslagen. Aanhoudende regen dreigde het veld aan de Dalweg in een zwembad om te toveren maar de drainage hield stand en het terrein werd vrijgegeven door de bevoegde autoriteiten. Grote opluchting bij de Oplinterse delegatie en hun supporters want de wedstrijd tegen het gereputeerde Rummen kon gewoon doorgaan. Toch waren er naast het weer nog een paar vraagtekens bij de thuisploeg want andermaal waren er weer tal van afwezigen om uiteenlopende redenen: Gekwetst: Kevin R, Johan B en Eddy R. Behekst: Johan en Geert P, Bruno VP. Hierdoor leverde Etienne R zijn fluit in bij Yvan W zodat hij op het veld kon ingepast worden ook Dominique W was weer van de partij zodat we toch met twee man op de bank konden starten. Ook Rummen had blijkbaar selectieproblemen want een aantal jonge jongens waren nodig om hun kern aan te vullen.
Eerste helft:
Het gure en natte weer hield de opwarming van beide ploegen zeer kort, toch was het pas 20u15 alvorens Yvan de wedstrijd op gang floot, iedereen had blijkbaar watervrees. Uiteindelijk bleek het veld goed bespeelbaar, enkel de buitenkanten van het strafschopgebied bleken oververzadigd te zijn. De match zat de eerste 5 minuten op slot. Geen van beide ploegen nam initiatief en makten van de gelegenheid gebruik om toch wat warm te lopen. Het eerste gevaar kwam van de bezoekers. Een hoekschop werd door Rummen naast gekopt. Oplinter antwoordde via de kwikzilveren Patrick P die zijn inzet gestuit zag door de piepjonge Rummense doelman. Deze schuchtere pogingen waren lang de enige noemenswaardige voorvallen. Voor de rest was er vooral middenveld spel en had de Oplinterse afweer veel moeite om zich te organiseren tegen de creatieve middenvelders van Rummen. Wim B en Stefan P kwamen voeten en benen te kort om de bressen te dichten die door de onzekere thuis defensie opengelaten werden. Rummen kon dan wel het beste van het spel opeisen maar gevaarlijk konden ze ook niet zijn. De aanvallen van beide ploegen werden vaak verknoeid door slechte passes en af en toe ook door de staat van het veld. Ruim halweg de eerste helft staken onze paars-witten nog eens de neus aan het venster maar het schotje van Patrick P. was te zwak om de doelman te verschalken. De bezoekers repliceerden onmiddellijk en met een snedige counter waren ze snel aan de overkant. De Rummense aanvaller fusilleerde Dave maar onze waterrat pareerde keurig de vlam. Tot zover het doelgevaar uit de eerste helft. We noteerden nog wel enkele fraaie water glijpartijen van onder meer Dave B maar in deze teleurstellende eerste helft was vooral het weer het opvallendste fenomeen.
Tweede helft:
Tijdens de rust bleven Dries S. en Etienne R in de kleedkamers om op de drogen, Pol C en Dominique W namen hun plaats in. Stefan P verhuisde hierdoor opnieuw naar de flank om Dominique de ruimte te geven in het centrum. De tweede periode kwam sneller op gang dan de eerste. De eerste voldragen aanval kwam nu van onze mannen toen Patrick P slim door de buitenspelval geloodst werd. Tijdens het protest van de Rummense verdedigers zoefde zijn schot rakelings voorlangs. Oplinter was nu meer baas en legde in deze aanvangsfase zijn wil stilaan op aan de stugge Rummenaars. Zo noteerden we een bijzonder leuke aanval met mooi samenspel tussen Patrick P en Stefan B. de aflegger van Stefan werd door Geert E. over doel getrapt. Rummen kwam af en toe verassend opzetten zo zorgden ze met een snelle aanval voor paniek maar ook hun schot vloog hoog over den Dave. Even later moest Oplinter met 10 man verder nadat de felste Oplinterse kuitenbijter Wim A zich in de eigen kuit gebeten had met een spierblessure tot gevolg. De wedstrijd brak toen pas echt open maar het was niet Rummen die profiteerde van de man meer situatie. De Oplinterse veteranen begonnen plots beter te voetballen in de ontstane ruimte. Rummen aarzelde en leek zich niet te kunnen aanpassen aan de nieuwe situatie. Zo kon Stefan B na slecht uitverdedigen en een knappe interceptie in één tijd Stefan P aanspelen die niet aarzelde om de doelman in de kortste hoek uit te tellen. Een doelpunt met een buitenspel geurtje, volgens de bezoekers een “buitenspel stank!” maar desalniettemin gevalideerd door de gelegenheidsscheidsrechter Yvan W.: 1-0. Een paar minuten later profiteerde Oplinter opnieuw van een Rummense aarzeling en werd Patrick P zuiver het straatje in gestuurd en met een frisse en fraaie lob werd Rummen op een ruime 2-0 achterstand gezet. Ondertussen had de licht geblesseerde Eddy R zich klaargestoomd om de leemte van Wim A te komen opvullen maar hij stond nog niet goed en wel op het veld of we kregen al de aansluitingstreffer te slikken. Na een niet voldragen Rummense aanval werd de bal plots verrassend vanuit de tweede lijn richting Dave gepegeld om via de paal in de netten te verdwijnen. Een knap schot en verdiende aansluitingtreffer voor de bezoekers. Rummen had nu tegen opnieuw 11 man verrassend genoeg de goede vorm weer te pakken en zette Oplinter vast voor eigen doel. Ze zaaiden chaos in de Oplinterse verdediging waardoor Geert E na een scrimmage de bal wel zeer ongelukkig in eigen doel gleed. De mooie voorsprong in een paar minuten weggeveegd. Rummen bleef nu minutenlang aandringen maar Dave voelde zich uitstekend in zijn sas in de modderpoel en kon meermaals met een attente tussenkomst erger voorkomen. Oplinter was hierdoor nog steeds niet uitgeteld en na een snelle counter had Eddy R de winning goal aan de voeten maar hij trapte op de paal. Ook Rummen had nog een slotoffensief in petto en antwoordde met een ultieme rush op Dave. Onze veteranen moesten nog een hoekschop weggeven en deze werd onhoudbaar binnen gekopt door de ingevallen boomlange Rummense aanvaller die uiteindelijk de match had doen kantelen en een groot aandeel had in de eerste echte nederlaag van de thuisploeg: 2-3.
Naast het treurige weer was er dus ook een treurige nederlaag te verwerken maar tegen volgende week zal het verdriet wel over zijn.
Volgende week:
Volgende week spelen we opnieuw aan de hopelijk opgedroogde Dalweg. We ontvangen dan het sterke en atletische Betekom, een ploeg waar in het verleden al heroïsche duels zijn tegen uitgevochten. Intense duels dus steeds en vaak zorgt de vorm van de dag voor de beslissing. Een niet te missen affiche, iedereen op post zou ik dus zeggen!!!!
Tot vrijdag!!!!!
Doelpunten:
Patrick Pitschon: 1 Stefan Paulussen: 1
Opstelling:
Dave Butiens
Marnix Reniers
Pascal Vandevelde
Geert Everaert
Wim Allard (Eddy Roosen)
Dries Stuykens (Dominique Weenen)
Stefan Paulussen
Etienne Ruytinx (Pol Chaltin)
Wim Boffé
Stefan Blockx
Patrick Pitschon
Apocaliptische beelden aan de Dalweg...
Waar zijn al die Oplinterse veteranen??
Gevonden...
In de tweede helft moch Stefan P opnieuw op de flank gaan postvatten waardoor hij beter in beeld kwam... bij de fotograaf.
Ook de reporter en tevens cameraman had moeite met de weersomstandigheden maar was gelukkig goed voorzien...
Actie...
Na zijn doelpunt verscheen er plots een fraai aureooltje rond Sint Stefan....
Schokkende beelden uit de kleedkamer na de nederlaag: ontreddering alom...
Uitblinker Dave en het gevolg van zijn vele reddingen... Voor de fans: geloof me, het is beter dat hij achter zijn broek staat dan ervoor...
Na een paar weken van wedstrijdarmoede was het de vraag of onze veteranen na twee weken de draad opnieuw konden oppakken. Ondertussen is het volop herfst geworden en de gure avonden worden talrijker. Zo was het ook afgelopen vrijdag toen we met z’n allen nog eens op weg trokken naar het nabije Wersbeek. Deze liefhebbers veteranenploeg De Zon Wersbeek was nog eens een echt ouderwets veteranen gezelschap. Uit het verleden weten we dat deze ploeg op eigen terrein moeilijk aan te pakken is maar in het voorjaar werden ze aan de dalweg wel serieus in de pan gehakt met een klinkende 8-0. Er was dus zeker wel hoop maar het vreemde veld en het gure weer konden wel eens roet in het eten gooien. Wat de Oplinterse kern betrof waren Johan B en Kevin R en nu ook Eddy R nog steeds niet fit. Pascal VDV zat thuis met een keelontsteking, Dave B had plots andere verplichtingen en Dominique W had een culturele taak te verzorgen. Anderzijds werd Dries K aan de kern toegevoegd.
Eerste helft:
Na een zeer korte opwarming werd de match stipt om 20u00 op gang gefloten. De eerste minuten was het zoeken op het kleine, smalle veld. De motregen maakte het dan ook nog eens spekglad en wind waaide gierend om ons heen. Toch waren het onze jongens die de wedstrijd in handen namen zonder echter meteen te dreigen. Daarvoor was het spel veel te slordig en ondermaats. Na een goeie vijf minuten kon er dan toch gevaar gecreëerd worden door een aandringende Patrick P. die tot twee maal toen met een knappe “steal” de bal kon ontfutselen van een krasselende Wersbeekse verdediger. De thuis keeper zat er wel telkens goed tussen. Het Oplinterse niveau werd toen wat opgekrikt en we konden al snel een mooie aanval noteren toen een snelle uitbraak op links gevolgd werd door een knappe flankwissel richting Stefan B die krachtig onder de doelman de bal kon binnen schieten: 0-1 al bij al een prima start van paars-wit. De snelle en makkelijke voorsprong zorgde er echter voor dat de concentratie (niet voor de eerste keer) ernstig verslapte. Het combinatie spel werd dan nog eens extra verstoord door de herfstige omstandigheden en menig bal vloog ongecontroleerd buiten of in de voeten van de tegenstander die er dan op zijn beurt ook geen blijf mee wist. De supporters werden gedurende het vervolg van de eerste helft, net als de spelers, in slaap gewiegd. Wim B had dit begrepen en zorgde met een gevaarlijke en verassende inzet toch ineens voor opschudding want hij had zich van doel vergist. Een attente Geert E, die de plotse afwezigheid van den Dave moest opvangen, ranselde in extremisch de bal nog uit het eigen doel. In de herneming moest Etienne R dan nog een doelpoging wegwerken op de lijn. Voor de rest was er niets meer te beleven dus floot de onberispelijke scheidrechter ruim op tijd af en konden we gaan rusten.
Tweede helft:
Om de tweede periode aan te vatten werd vers bloed in de vorm van Dries S en Pol C ingebracht. Marnix R en Etienne R mochten de warme douches opzoeken. Helaas had de rust niet veel soelaas gebracht en kabbelde de tweede helft aanvankelijk op de zelfde manier verder als voordien. De Zon brak voorlopig ook nog niet door maar de thuisploeg kwam toch met mondjesmaat opzetten en na goed 7’ ver mocht een Wersbeekse aanvaller door het hart van de Oplinterse afweer wandelen en hij kon dan ook nog eens ongehinderd binnenschieten voor de 1-1. Deze prikkel was wat onze jongens nodig hadden en onmiddellijk na de aftrap was er de reactie van Oplinter. Patrick P trof plots vanuit het niets de paal en één minuut later rolde Johan P de rechterflank op en zijn gemeten voorzet werd door zijn broer Geert P simpel binnen gelegd. 1-2, Alweer een doelpunt van Paulussen makelijk. Ondanks de heroverde voorsprong verbeterde het spel niet, de wind bleef een hoofdrol opeisen en deed de gladde bal nog steeds oncontroleerbaar caprioleren. Dan maar een oud beproefd recept boven halen: de snelle en verre inworp. Geert P zag Patrick P vertrekken en met een strakke, ver reikende inworp loodste hij hem door de verraste Wersbeekse verdediging. De stugge verdedigers konden de snelle beentjes van onze topschutter niet meer bijhalen en zo kon Patrick tenslotte de bal fijntjes in doel leggen: 1-3. Halfweg de tweede helft leek de voorsprong nu wel geruststellend maar toch bleven er kansen volgen onder meer van de voeten van Stefan P, Stefan B en ook nog Patrick P. Een vierde doelpunt kon dan ook niet uitblijven en na een listige steekpas van Stefan B werd opnieuw Patrick “de duif” P alleen voor doel gezet met de logische 1-4 tot gevolg. Dit was ook meteen het einde van de sterke periode van onze fiere veteranen en met nog 10’ te gaan was de pret voor de supporters uit en de wedstrijd herviel weer in zijn slordige plooi. Met het eindsignaal in zicht kon De Zon toch nog milderen na een mistasten van onze nestor Pol C die vergat om de buitenspelval dicht te klappen. De thuisploeg werd zo geen stro breed in de weggelegd en kon de 2-4 binnentrappen voorbij een machteloze Geert E. Luttele minuten later weerklonk dan het eindsignaal en konden de drie punten op zak gestoken worden. Van deze wedstrijd zullen we weinig onthouden alleen dat we nog eens echt konden spelen en ook winnen!
Volgende week:
Dat winnen zal volgende vrijdag veel moeilijker zijn tegen het sterke Rummen. Ook missen we een aantal spelers wegens een late schoolse Halloween tocht. Hopelijk recupereren we een aantal geblesseerden om toch met gepaste wapens te kunnen strijden voor een nieuwe zege. Supporters steun allen uw ploeg en dan zien we elkaar nu vrijdag aan de Dalweg
Tot dan!!!!!
Doelpunten:
Patrick Pitschon: 2 Geert Paulussen: 1 Stefan Blockx: 1
Opstelling:
Geert Everaert
Marnix Reniers (Pol Chaltin)
Geert Paulussen
Wim Boffé
Wim Allard
Stefan Paulussen
Johan Paulussen
Etienne Ruytinx (Dries Stuykens)
Bruno Vanparijs
Stefan Blockx
Patrick Pitschon
Een rommelige wedstrijd in de duisternis...
Alles en iedereen liet zowat door elkaar...
Er waren er zelfs waarbij De Zon in de ogen scheen...
Man, man, man, miserie
De zon kon ook af en toe eens dreigen...
Een oudstrijder geveld...
Met zo'n uitrusting kan je meteen meedoen aan een halloween tocht...
29 okt. 2010: Oplinter-Wijer: 5-0 FF (OPL- All Stars: 0-1)
Alweer forfait van onze tegenstanders
Vooraf:
De kalendercommissie had twee weken lang het beste van zichzelf gegeven voor het vinden van een nieuwe tegenstander na het afhaken van VV Houtem. De inspanningen werden beloond want de veteranen van Wijer hadden uiteindelijk toegezegd om een bezoek te brengen aan de Dalweg. Driewerf helaas, de avond voor de eigenlijke wedstrijd lieten de Limburgers aan het bestuur weten dat ze toch de verplaatsing niet zouden maken wegens een gebrek aan spelers. Dit was natuurlijk een domper op de feestvreugde want er was letterlijk een feestavond gepland voor onze nieuwe kersverse 50 plusser Stefan B. Onverwijld werd er dan naar een oplossing gezocht met als resultaat dat een selectie van onze RGO vrienden ons uit de nood kwam helpen. Aangevuld met de veteranen bank kwamen we zo dan toch aan een bijna volwaardig All Star elftal. Alleen jammer dat Dominique W. terug huiswaarts keerde want hij had er geen zin in, anders hadden we 11 tegen 11 kunnen spelen. Nu werd het dus 11 veteranen tegen 10 All Stars.
De ploegen:
All Stars Oplinter: Doel: Dave B Verdediging: Michael RGO, Jean Marie H, Dries RGO, Tom RGO middenveld: Wim B, Gino RGO, Pol C Aanval: Gert T, Etienne R
Veteranen Oplinter: Doel: Geert E. Verdediging: Marnix R, Pascal VDV, Wim A, Stefan B. Middenveld: Johan P, Stefan P, Geert P, Bruno VP Aanval: Eddy R, Patrick P. De wedstrijd:
De vriendschappelijke wedstrijd begon meteen sprankelend. Al na twee minuten kon Patrick P het jonge veulen Bruno VP de diepte in sturen. De rasechte Oplinteraar zette scherp voor richting voorhoofd van Stefan P die nipt de bal naast kopte. Het antwoord van de All Stars liet niet lang op zich wachten want “veteraan” Wim B kon oprukken door het midden van het veld en zo Eddy R aanspelen die iets te gehaast de bal over trapte. De eerste helft van de eerste helft was nadien volledig in handen van de echte veteranen met Patrick P als gevaarlijkste man en ook een opvallend bedrijvige Stefan P die meermaals zijn broer Geert P in stelling bracht. Onkans en een sterk wederoptredende Dave B weerhielden onze mannen van een doelpunt. Gaandeweg begon de pressing van de paars-witte veteranen wel wat af te nemen en ondermeer via Etienne R en Gert T konden de All Stars nu een aantal goede kansen bij elkaar sprokkelen. In de slotminuten van de eerste periode waren onze jongens hun greep op de intense match volledig kwijt en 2’ voor tijd wist Gino RGO met een onhoudbare vlam de voorsprong voor de All Stars op het bord te zetten. Luttele minuten later ontsnapten we nog aan een grotere achterstand toen Etienne R in één tijd een hoekschop op de slof nam. De bal zoefde gelukkig nipt naast.
De tweede helft had jammer genoeg heel wat minder om het lijf. Het was nu al All Stars dat de klok sloeg en er was een beresterke Geert E nodig om de talrijke doelkansen te verijdelen. Vanuit de kantine was niet altijd even duidelijk te zien wie van de All Stars de beste kansen kreeg maar we konden toch mogelijkheden noteren van onder andere Gino RGO en Wim B. Voor een kansje van de veteranen was het wachten tot de 20e minuut toen Bruno VP nog eens Dave onder vuur kon nemen maar deze liet zich niet verschalken. Het was toen al wel duidelijk dat de spelers al met hun hoofd bij de huldiging van de jonge vijftiger Stefan B. zaten. De beloofde pizza’s sneden de benen af en deden verlangen naar een snelle douche. De wedstrijd bloedde dus dood en de stand bleef verder ongewijzigd.
Derde helft
Per uitzondering dan toch een korte berichtgeving over de derde helft en dit omdat er wel een bijzondere huldiging op het programma staat. Onze sportieve jonge oudere Stefan Blockx was 50 geworden en mocht in ruil voor deze prestatie naar aloude veteranentraditie een unieke gouden schoen in ontvangst nemen. Als dank hiervoor liet hij niet minder dan 20 pizza’s aanrukken om de hongerige magen van zijn collega veteranen te vullen. De pizza’s werden met ruim voldoende gerstenat doorgespoeld waardoor verder berichtgeving niet meer mogelijk bleek.
Nog eens een dikke proficiat aan Stefan Blockx vanwege het bestuur, al de Veteranen en hun volledige entourage!!!!
De foto’s van de huldiging zijn terug te vinden in de fotospecial “Stefan B. 50+”. De foto’s van de voorafgaande vriendschappelijke wedstrijd staan hier onder.
Klaar voor de aftrap, onder leiding van de "stand in" arbitter Yvan W.
Een zeldzaam beeld, Bruno VP sprint de ruimte in...
Blijkbaar toch iets meer All Star rood op het veld....
Patrick P schreeuwt het uit terwijl Michael RGO in de achtergrond de short van Stefan P probeert te ontmantelen...
30+ staat stil, 60+ loopt.....
Etienne "Robinho" R. heeft iets moois in gedachten, Johan P kijkt vol bewondering toe.
Onze jubilaris gaat hier bijna door de knieen na alweer een All Star aanval...
Gert T (All Stars) en Pascal VDV bekijken alles vanop afstand...
Dave B bleef werkloos in de tweede periode en had dus even tijd voor een mooie foto van zijn beste kant...
De meesten schatten hem 48, hooguit 49 jaar maar hij is vanaf nu echt wel een volwaardige vijftiger. Dat moest natuurlijk gevierd worden met een heuse gouden schoen en een frisse pint. Stefan bedankte van zijn kant met een berg pizza's waarvoor onze oprechte dank. Een impressie van de huldiging vindt u hieronder in de fotospecial:
Stefan B hier nog in volle sportieve actie...
Onvermoeibaar laat hij de nodige pizza's aanrukken...
SMAKELIJK!!!
De enige echte gouden schoen...
Ondertussen in volle huldiging toch nog blijven door eten, dat is alleen weggelegd voor de allergrootsten...
Vooreerst mijn excuses voor het op het verkeerde been zetten van onze trouwste blog supporters. De zogenaamde "dikke winst" was niet meer of niet minder dan een forfaitscore, maar dan in de echte zin van het woord omdat onze tegenstander “Don Bosco” vorige vrijdag niet is komen opdagen. Toen we om 20u30 aan de Dalweg nog steeds eenzaam zaten te wachten had er toch iemand het lumineuze idee om eens naar onze heilige paters te bellen. Wat bleek, zij hadden een gans andere match op hun kalender staan omdat ze hun oude kalender commissie hadden buiten gegooid. De nieuwe had niet beter gevonden om een hele reeks andere wedstrijden aan te nemen waardoor wij dus in de kou bleven staan.
Dit is althans de officiële versie. Meer waarschijnlijk is dat deze geestelijken zich schuil houden in het verborgene om een pandoering vanwege de Oplinterse Veteranen te vermijden!
Gelukkig zagen onze Paars-Witte jongens toch ook weer een opportuniteit in deze trieste gebeurtenis. Nu hadden we eindelijk eens de kans om te proberen wat door velen als onmogelijk beschouwd werd namelijk een marathon versie van de derde helft proberen uit te zitten. Met goede moed werd deze epische uitdaging dan ook aangegaan met voor velen een positieve uitkomst.
Helaas weerhouden de regels van deze blog mij om verder uit te weiden over de derde helftse escapades van de sympathiekste veteranenploeg van het land. Jammer voor de supporters, gelukkig voor de veteranen van Oplinter. Jullie zullen het dus moeten doen met dit beperkte verslag en zeker zonder foto’s.
Volgende wedstrijd:
Na het spijtige wegvallen van VV Houtem dreigden we opnieuw zonder match te vallen komende vrijdag. Gelukkig hebben we (op de meeste plaatsen toch) goede contacten en is er toch een tegenstander uit de bus gekomen. De veteranen van Wijer zijn ditmaal de uitverkorenen en hoe deze wedstrijd afloopt kunnen jullie zelf komen ervaren nu vrijdag om 20u00 aan de Dalweg of volgende week in deze blog!
