Halihalo, here we are back again. Dagen vliegen voorbij, veel te snel. Ik begin alsmaar meer te dromen van mijn reis naar Cuba en heb iets vreemds vernomen over 'de verboden vrucht'. In Cuba is er weinig of niets te krijgen, eten, medicijnen en heel veel producten die voor ons gewoon vanzelfsprekend zijn, zijn daar heel schaars. Ik heb al een heel lijstje van producten die ik kan meenemen om de mensen ginder blij te maken. Een eindeloze lijst: zeep, shampoo & conditioner, make-up, zaklampen, kledij, stylo's, potloden en schriften, enzoverder enzovoort.
Cubaanse kids moeten op school met potlood schrijven en op het einde van het schooljaar alles uitgommen zodat ze het volgende schooljaar hun schrift opnieuw kunnen gebruiken. Al deze dingen die ik hier opgesomd heb mag je zonder problemen invoeren, wel rekening houden met het feit dat je valies maar 20 kg mag wegen.
Er is één ding dat je absoluut niet mag invoeren, appels. De verboden vrucht. In Cuba groeien er geen appels. Cubanen eten dus graag eens een stukje appel. Als je echter een of meerdere appels in je bagage hebt worden ze blijkbaar gegarandeerd in beslag genomen op de luchthaven. Een appel komt niet binnen in Cuba. Erg toch.
En ja, het weekend is weeral voorbijgevlogen. Leuke dingen en de minder leuke verplichtingen in huis zoals was, droog, strijk. Maar gelukkig ook veel leuke dingen, een drink bij een jarige vriendin, een gezellige openluchtfilm onder een fleecedekentje, familiefeestje, ... en tussendoor hevige storm, regen en windvlagen. Geen wonder dat het zo snel weer maandag werkdag is. Moeilijk wennen aan het vroege opstaan. Elke dag opnieuw enkele minuutjes vroeger zodat we tegen 1 september weer vroeg genoeg uit bed kunnen om het drukke verkeer en de files te vermijden.
Het was gisteravond en deze ochtend behoorlijk koud . Ik wil zon zon zon, veel warmte, geen herfstachtige toestanden want het is nog volop zomertijd. Hopelijk heeft Bertha snel genoeg van ons landje en gaat ze ergens anders uitwaaien. <
Voor de zoveelste keer kijk ik naar Sense & Sensibility (hopeloos romantische ziel), een film vol liefde en liefdesverdriet, romances en intriges. Films en detectives zijn mijn ding, vooral de Britse en Skandinavische feuilletons. Voor mij geen praatprogramma's of spelletjes. Komisch mag ook wel , en joepie joepie, 'Eigen kweek' reeks 2 is al aangekondigd voor dit najaar!!!
Wat heb ik gisteren gezegd, dat ik te weinig tijd ging hebben voor alle to do's op mijn lijstje? Dat was nog zachtjes uitgedrukt, het lijstje was gisteravond nog langer dan 's ochtends. Ik heb deze week een goeie tip gelezen, maak eens een lijstje met wat je allemaal gedaan hebt in plaats van de klassieke to do's, je voelt je onmiddellijk veel beter, positivo!
Grote hetze en discussies in de pers, op Facebook, Twitter, ... over kinderen die niet op straat mogen voetballen. Hier voetballen ze ook op straat, en als ik heel eerlijk mag zijn, ik vind dat ook niet leuk. Maar blijkbaar ben ik een uitzondering. Kinderen moeten kunnen spelen, natuurlijk, maar moet dat op straat tussen de auto's? Eerst en vooral vind ik het gevaarlijk. En bovendien vind ik het niet leuk dat de ballen hier in het rond vliegen en ze met hun stepjes en fietsen schrammen maken op de auto's. Er zijn overal pleintjes, parken, tuinen, voetbalvelden, ... moet dat dan echt tussen de auto's in een straat met doorgaand verkeer? En ik wil 's avonds na een hectische dag op 't werk ook graag wat stilte en rust zodat ik van een goed boek of een goede film kan genieten zonder al dat gejoel en geschreeuw op straat. Ieder zijn mening ;-).
Da's het leuke aan deze blog, ik kan schrijven wat ik wil, rustig, zonder onderbrekingen, mijn ongezouten mening verkondigen bla bla bla . Morgen nog een dagje werken en de week zit er weeral op. Hoe ouder je wordt, hoe sneller de dagen, weken, maanden en jaren voorbijvliegen. Genieten van het leven is de boodschap! En dat ga ik nu doen, ik ben m'n woordjes hier kwijt, nu nog een lekker glaasje en mezelf verliezen in mijn boek, daaaaag.
Goeiemorgen morgen, en weg is het zonnetje. Eigenlijk nog niet zo slecht, op mijn 'vrije' dag, anders kan ik toch niet aan de verleiding weerstaan om in het zonnetje te genieten van een goed boek. De lijst met to do's is zo ellendig lang dat ik snel in actie zal moeten schieten, en ik weet sowieso dat halfweg de lijst mijn 'vrije' dag opgebruikt zal zijn. Ach ja, zonder deze dag zou het helemaal hopeloos zijn denk ik dan maar.
Eerst en vooral naar de garage. Enkele weken geleden heb ik een hoge boordsteen geraakt met de onderkant van de wagen, stom stom ongelukje, blutsje dat uitgedeukt moet worden, radiator die lekt, .... Ik heb al schrik als ik aan de factuur straks denk. Geen extra's meer deze maand. Waarom kosten zo'n kleine stomme ongelukjes zóóó veel geld, direct grote hap uit het maandbudget. Auto's zijn geldverslinders.
En daarna: dierenwinkel, terug naar de winkel met batterijlader die niet oplaadt, apotheker, ... van de ene winkel naar de andere. Op zich nog vrij leuk maar ja, thuis wacht dan al de rest. Iemand zin om mij te helpen bij het opruimen en poetsen? Ik wil in ruil graag wat van je strijk doen. Hmmm, misschien nog niet zo'n slecht idee zo'n ruilhandel. En dan nog het bezoekje aan de kinesist zeker niet vergeten om de vastgeroeste onderdelen in dit versleten lijf wat los te wrikken.
Schrijven is echt wel veel leuker dan al de to do's op mijn lijstje ;-), koffietje uitdrinken en hop hop hop, daar gaan we ...
Zin om te schrijven en dus maar een blogje gestart. We zullen wel zien of het leuk wordt en hoe lang we het volhouden. Gedachten en belevenissen deze keer niet op papier maar op scherm.
Het is warm vandaag. Goede warmte,
plakkerig maar niet te heet. Zin-in-ijs-warmte. Ik heb zonet mijn derde lepel
deze week kromgebogen. Met een grote kop en een lepel de trap af, lichtknop aan
van de berging, deur van de diepvriezer open en rechtstreeks uit de doos in de
schuif vanille-ijs uitlepelen, voelen hoe de lepel krom trekt en blijven duwen.
Vandaal.
Vanavond na het werk op het terras de laatste bladzijden gelezen
van een prachtig boek, Cubaanse dromen van Cristina Garcia. Ik droom van Cuba,
en over enkele maanden wordt mijn droom waar, rondtrekken in het Cuba van El
Lider, genieten van tropische warmte, salsa, sigaren, verval en
rum.
Het wordt hier langzaam donker, tijd om lichten aan te steken zodat ik de letters op het toetsenbord kan zien zodat ik geen vreemde dingen typ. Vreemd gevoel wel, typen en straks 'verzend'. Help, kan ik dan ook nog op 'delete' drukken? Ga ik vannacht niet dromen van teksten en woorden die zich verspreiden op het internet? Gedaan met privacy, hop en we zijn vertrokken op het wereldwijde web. Een reis waar je geen vat op hebt. Waar komen mijn woordjes terecht? Bij wie? Hallo?
. Ik wil zon zon zon, veel warmte, geen herfstachtige toestanden want het is nog volop zomertijd. Hopelijk heeft Bertha snel genoeg van ons landje en gaat ze ergens anders uitwaaien. <
, en joepie joepie, 'Eigen kweek' reeks 2 is al aangekondigd voor dit najaar!!!
