Inhoud blog
  • *Ghafara* Stuk 8
  • *Ghafara* Stuk 7
  • *Ghafara* Stuk 6
  • *Ghafara* Stuk 5
  • *Ghafara* Stuk 4
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Zoektocht naar het profijtvolle
    Leerzame en leuke verhalen
    06-08-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.*Ghafara* Stuk 8
    Mijn vader zal me niet meer kennen, niet meer herkennen! Mijn hart was zo onrustig. En ik wilde mijn leven gewoon beëindigen. Het leven heeft geen nut meer. Maar wat als ik dood ben? Wat dan? Ik dwaalde door de straten. Tot ik opkeek en rond me keek en zag dat ik omringd werd door moslimvrouwen. Ik weet niet wat me ertoe bracht om hen te volgen maar ik deed het gewoon zonder na te denken. Het leek wel of Allah me leidde naar zijn weg. Ik volgde hen en zag dat ze allemaal stapte in de moskee! Ik wilde jou de rust geven Allah heeft jou begunstigt met je gezondheid, je schoonheid masha’allah, en ik weet zeker dat je ook intelligent bent Omdat er een persoon is waarover de profeet heeft verteld die het paradijs is binnengetreden omdat hij elke avond voor hij ging slapen iedereen die hem onrecht heeft aangedaan vergaf. Er is geen enkel spiertje dat trilt, noch een oog, of de zonde is hiervan de oorzaak.” Al haar uitspraken kwamen in me op! Zou mijn problemen de oorzaak zijn van alles wat ik nu meemaak. Ik wilde de moskee in te stappen en wilde weten wat ik daar binnen zal treffen. Maar iets hield me tegen. De gedachte ging door me heen dat ik toch niets te verliezen had en ging naar binnen. Iedereen begroette elkaar met de salaam. Ze leken allemaal zo gelukkig Een jonge vrouw kwam naar me toe Salaamoe a3alaikum Ik staarde haar aan, ik wilde antwoordde maar had het nog nooit gedaan ‘Wa3la, Wa, wa3laikum Salaam..’ ‘Zal ik je een sluier geven?’ Vroeg ze Ik keek naar me zelf en zag dat ik alles behalve bedekt was. Ze nam een sluier en deed het over mijn hoofd. Masha’allah staat je beeldig zei ze glimlachend. En andere vrouw kwam naar me toe ‘Ik heb je hier nog nooit gezien Marhaban zuster.’ ‘Marhaban’ Zei een andere zuster Mijn ogen vulde zich met tranen. ‘Safae?’ Hoorde ik een stem zeggen en Farida kwam te voorschijn ‘Ik ben zo blij je hier te zien.’ Zei ze en omhelsde me Ik voelde een golf van warmte dat door mijn lichaam ging. Ik ging zitten en zag de mensen bidden. Ik zei tegen farida dat ik het ook wilde proberen. Farida begon me enthousiast uit te leggen wat het gebed inhield en begon me de woorden uit te leggen. Toen een andere vrouw zag dat ik geïnteresseerd was begon ze me meer te vertellen over de Islam. Over Allah. Op dat moment besefte ik dat ik hem niet kende. Allah! Ik kende hem niet en heb hem pas leren kennen! Ik besefte dat de problemen komen door mezelf en door mijn zondes. Nadat ik twee rakaaths had gebeden voelde ik me anders. Ik had dat gevoel niet meer! Dat onrustig gevoel. Mijn hart was voor het eerst in een lange tijd gekalmeerd! Ik vertelde Farah over mijn gevoel en zij richtte zich naar boven en zei ‘Ya Allah, U hebt mijn dua verhoort!’ Ik zei dat ik de shadada wil doen! Ik wil bekeren tot de Islam ookal kom ik van een Islamitisch gezin! Ik wil van Allah houden! En ik wil dat hij ook van mij gaat houden! Ik wil tot de bewoners van het paradijs behoren. De vrouw kwam naar me toe en zei dat ik haar moest na zeggen. Ik onderbrak haar. ‘Ik kan niet.’ ‘Waarom?’ Vroeg ze ‘Ik heb veel te erge dingen gedaan, er is geen sprake dat ik daarvoor wordt vergeven!’ ‘Wanhoop niet aan de genade van Allah.’ Zei Farida. ‘Allah zegt in Sourah Az- Zoumar in vers 53-59. “Zeg: “O mijn dienaren die buitensporig zijn tegenover zichzelf, wanhoopt niet aan de Genade van Allah. Voorwaar, Allah vergeeft alle zonden. Voorwaar, Hij is de Vergevensgezinde, de Meest Barmhartige. * En keert terug tot jullie Heer, en geef jullie over aan Hem, voordat de bestraffing tot jullie komt, waarna jullie niet geholpen worden. * En volg op de beste wijze wat aan jullie is neergezonden van jullie Heer, voordat de bestraffing onverwacht tot jullie komt, terwijl jullie het niet beseffen.” * Zodat er voor geen ziel aanleiding zal zijn om te zeggen: “O wat heb ik een spijt omdat ik nalatig ben geweest (in mijn plicht) tegenover Allah, hoewel ik tot de spotters behoorde.” * Of zij zou zeggen: “Als Allah mij had geleid, dan zou ik zeker tot de Moettaqoen (#) hebben behoord!” * Of zij zou zeggen, als zij de bestraffing ziet: “Had ik (nog) maar een kans, dan zou ik tot de weldoeners behoren!” * Nee! Mijn Tekenen zijn reeds tot jou gekomen, maar jij loochende ze en jij was hoogmoedig en jij behoorde tot de ongelovigen.” ‘Masha’allah’ ging er over mijn lippen en ik ging verder met de shadada. Na mijn shahada begon de imam met de gudba. De gudba ging over hoe je moet houden van Allah. En na de gudba was ik een nieuwe persoon met zoveel liefde in haar hart! Liefde voor Allah, liefde voor farida, liefde voor haar familie, liefde voor de mensen van de moskee, liefde voor alle mensen die zich bevinden op de weg van Allah. Ik vertelde Farida over mijn leugen over OCMW. En net opdat moment werd ik gebeld ‘Spreek ik met Safae?’ ‘Ja klopt!’Antwoordde ik ‘Goed, euhm jij bent de volgende op de wachtlijst, we bieden je een appartementje aan te Hoboken!’ ‘Wat? Krijg ik een appartement?’ Ik sprong recht en riep het uit. ‘Subhanallah! Het ziet er naar uit dat Allah je heeft geaccepteerd als zijn dienaar en dat hij zijn bescherming over je zal slaan.’ Ik begon te huilen. Dit keer niet uit verdriet maar uit dankbaarheid. ‘Waarom heb ik dit licht niet eerder gezien. Ya Allah vergeeft me en schenk me het goede in dit leven, en het goede in het hiernamaals. Ya Allah vergeef me, vergeef me, vergeef me!’ Ik vroeg aan de vrouw of ik de sluier mag aanhouden. Omdat ik de moskee niet onbedekt uitwil. Ze riepen de takbeer en omhelsde me allemaal! ‘Een uur geleden had ik niemand, en nu heb ik jullie allemaal elhamdoelillah!’ Ik liep naar buiten en ging naar het ocmw! En het leek wel of alles voor mij werd geregeld! Met overeenstemming met de overheid is dit je nieuwe bankrekening, dit is je adres!’ ‘Bedankt, echt bedankt!’ Zei ik ‘En als laatst, hebben we een interim gebeld die je een part time job aanbieden zodat jij het geld kan verdienen en ook je school kan afmaken.’ ‘Ik weet niet hoe ik jullie kan bedanken.’ Ik liep het ocmw gebouw uit en richtte me naar Allah. Ik ben hem zo dankbaar! Farida belde me en zei dat ik bij haar thuis moest langs komen! Toen ik daar aankwam en haar moeder zag me in mijn jilbab en sluier nam ze me in haar armen en had me zo stevig vast. Weer kreeg ik tranen in mijn ogen, en voelde de liefde die ik al de jaren had gemist! ‘Ik ben trots op jou mijn dochter! En weet dat ik je vanaf nu zie als mijn eigen dochter.’ ‘je bent echt een goede vriendin van me geworden, het zou tof zijn als je ook een schoonzusje wordt van mij.’ Zei Farida en keek knipogend naar mij. Ik schaamde me dood en keek weg Farida’s broer Samir zei. ‘Alleen als zij wilt!’ ‘Ik keek ze allemaal aan.’ Farida zei. ‘Ja of nee.’ Ik durfde niet te antwoordden, was ik hem wel waard.’ Ik knikte en ze begon te springen in de lucht! ‘Welkom in de familie!’ Riep ze. Samir keek me even aan. ‘Wil je dit zeker?’ Vroeg hij ‘Ik knikte.’ Als jij mij accepteert met mijn verleden ‘Dat is tussen jou en Allah, ik kijk alleen naar de persoon die voor mij staat 3Weken later ‘Papa, vandaag is mijn trouwdag Elhamdoelillah’ ‘Ja benti dat weet ik.’ Ik omhelsde hem! ‘Je hebt geen idee hoe hard ik schrok toen Azziz zei dat je dement was. De dokters in Marokko weten niet eens het verschil tussen dementie en een tijdelijk geheugenverlies. Elmohem ik ben blij dat er bent, Papa Elhamdoelillah. Ik trok mijn bruidsjurk aan en zo stapte ik in een nieuw leven vol met zegening en liefde van Allah!

    06-08-2012 om 13:26 geschreven door verhalenplanet  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.*Ghafara* Stuk 7
    Die nacht bleven we tot 5uur uit. ‘Safae, je bent dronken.!’ Riep Mouss ‘Neen echt niet.’ Zei ik maar ik voelde alles draaien. ‘Waar is je hotel?’ Vroeg Siham ‘In de buurt.’ Zei ik. ‘Ik breng je wel.’ Zei Mouss. Ik stapte in de auto en viel in slaap in zijn achterbank. Toen ik opstond zat ik in een huis. En huis dat niet Farida haar huis was. Mouss kwam te voorschijn. ‘Dag schatje.’ ‘Wat doe ik hier?’ Vroeg ik ‘je wilde niet wakker komen dus heb ik je hier neergelegd.’ ‘Hoe laat is het?’ Vroeg ik ‘12uur.’ Zei hij. Ik stond op en deed mijn jas aan ‘Waar ga je?’ Vroeg hij Ik opende de deur en vertrok. Ik belde bij Farida aan Haar broer deed open zag me ging terug naar binnen en liet de deur op een kiertje staan, ik hoorde hem Farida roepen. ‘Samir wat is er?’ Vroeg ze ‘Je vriendin staat hier voor de deur.’ Zei hij ‘Oh, laat haar dan binnen.’ ‘ben je gek, ze stinkt naar de alcohol.’ ‘Echt?’ ‘Ja, Farida geen sprake dat ze in die staat binnen komt.’ ‘Wat?’ ‘Ze mag niet binnen.’ ‘Ik kan haar moeilijk in de steek laten.’ Op dat moment besefte ik dat ik niet welkom ben en liep weg. Ik smste farida dat ze mijn spullen moest brengen. Ze kwam met lege handen naar me toe ‘Waarom vroeg je om je spullen?’ ‘Ik heb een woonplaats gekregen via de OCMW.’ Zei ik en forceerde een glimlach ‘Echt?’ Zei ze met een brede glimlach, ofwel omdat ze blij was om van me af te zijn of om dat ze gewoon blij was voor mij ‘Ja., sneller dan ik had verwacht.’ ‘Oh dat is goed, ik weet zeker dat je veel comfortabeler zal leven in je eigen woonplaats.’ Inderdaad.’ Antwoordde ik ‘Wacht ik haal je spullen.’ Zei ze Even later kwam ze terug met mijn spullen ‘Dank je wel.’ Zei ik ‘Dan zie ik je Maandag op school?’ ‘Ja.’ Antwoordde ik. Ze ging huppelend weg. Wat wilde ik haar zijn. Kon ik ook maar huppelend door het leven gaan. Ik had geen idee waar ik nu naartoe moest Ik belde mijn vader op. Maar hij nam niet op. Dan belde ik mijn oma, maar zei nam ook niet op. Ik probeerde dan mijn oom en hij nam wel op ‘Salamoe a3alaikum!’ ‘Is mijn vader bij u?’ ‘Wie ben je?’ ‘Ik ben Safae.’ ‘Oh safae bint bousari.’ Ik hoorde hem snikken ‘Wat is er?’ ‘je oma is overleden.’ Zei hij En steek ging door mijn hart ‘Geef mijn vader.’ ‘Je vader? Die weet niet meer wie we zijn. Volgens de dokters lijdt hij aan dementie dat veroorzaakt werd door stress. ‘Wat??’ Ik viel neer en was niet meer bij bewustzijn. Toen ik wakker was zat ik in het ziekenhuis. ‘Wat doe ik hier?’ Vroeg ik aan een verpleegster ‘Je bent flauw gevallen op de straat Ik sprong recht. ‘Ik wil niet behandeld worden, wie gaat dat betalen?’ Vroeg ik ‘Je verzekering?’ Vroeg ze ‘Die heb ik niet! Ik wil weg, ik heb hier niet voor gekozen.’ ‘Maar je bent nog zwak.’ ‘Ik trok de pleisters van me af en liep weg. Toen ik in de bus stapte besefte ik ook dat ik mijn koffers niet had. Ik belde naar het ziekenhuis maar ze zeiden dat er geen koffer was, ik liep terug naar de plaats waar ik stond na het telefoontje en zag dat mijn koffer ook daar niet was. Ik word gestoken met tegenslag zei ik tegen mezelf terwijl mijn ogen niet konden stoppen met tranen!

    06-08-2012 om 13:26 geschreven door verhalenplanet  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.*Ghafara* Stuk 6
    Die nacht bleven we tot 5uur uit. ‘Safae, je bent dronken.!’ Riep Mouss ‘Neen echt niet.’ Zei ik maar ik voelde alles draaien. ‘Waar is je hotel?’ Vroeg Siham ‘In de buurt.’ Zei ik. ‘Ik breng je wel.’ Zei Mouss. Ik stapte in de auto en viel in slaap in zijn achterbank. Toen ik opstond zat ik in een huis. En huis dat niet Farida haar huis was. Mouss kwam te voorschijn. ‘Dag schatje.’ ‘Wat doe ik hier?’ Vroeg ik ‘je wilde niet wakker komen dus heb ik je hier neergelegd.’ ‘Hoe laat is het?’ Vroeg ik ‘12uur.’ Zei hij. Ik stond op en deed mijn jas aan ‘Waar ga je?’ Vroeg hij Ik opende de deur en vertrok. Ik belde bij Farida aan Haar broer deed open zag me ging terug naar binnen en liet de deur op een kiertje staan, ik hoorde hem Farida roepen. ‘Samir wat is er?’ Vroeg ze ‘Je vriendin staat hier voor de deur.’ Zei hij ‘Oh, laat haar dan binnen.’ ‘ben je gek, ze stinkt naar de alcohol.’ ‘Echt?’ ‘Ja, Farida geen sprake dat ze in die staat binnen komt.’ ‘Wat?’ ‘Ze mag niet binnen.’ ‘Ik kan haar moeilijk in de steek laten.’ Op dat moment besefte ik dat ik niet welkom ben en liep weg. Ik smste farida dat ze mijn spullen moest brengen. Ze kwam met lege handen naar me toe ‘Waarom vroeg je om je spullen?’ ‘Ik heb een woonplaats gekregen via de OCMW.’ Zei ik en forceerde een glimlach ‘Echt?’ Zei ze met een brede glimlach, ofwel omdat ze blij was om van me af te zijn of om dat ze gewoon blij was voor mij ‘Ja., sneller dan ik had verwacht.’ ‘Oh dat is goed, ik weet zeker dat je veel comfortabeler zal leven in je eigen woonplaats.’ Inderdaad.’ Antwoordde ik ‘Wacht ik haal je spullen.’ Zei ze Even later kwam ze terug met mijn spullen ‘Dank je wel.’ Zei ik ‘Dan zie ik je Maandag op school?’ ‘Ja.’ Antwoordde ik. Ze ging huppelend weg. Wat wilde ik haar zijn. Kon ik ook maar huppelend door het leven gaan. Ik had geen idee waar ik nu naartoe moest Ik belde mijn vader op. Maar hij nam niet op. Dan belde ik mijn oma, maar zei nam ook niet op. Ik probeerde dan mijn oom en hij nam wel op ‘Salamoe a3alaikum!’ ‘Is mijn vader bij u?’ ‘Wie ben je?’ ‘Ik ben Safae.’ ‘Oh safae bint bousari.’ Ik hoorde hem snikken ‘Wat is er?’ ‘je oma is overleden.’ Zei hij En steek ging door mijn hart ‘Geef mijn vader.’ ‘Je vader? Die weet niet meer wie we zijn. Volgens de dokters lijdt hij aan dementie dat veroorzaakt werd door stress. ‘Wat??’ Ik viel neer en was niet meer bij bewustzijn. Toen ik wakker was zat ik in het ziekenhuis. ‘Wat doe ik hier?’ Vroeg ik aan een verpleegster ‘Je bent flauw gevallen op de straat Ik sprong recht. ‘Ik wil niet behandeld worden, wie gaat dat betalen?’ Vroeg ik ‘Je verzekering?’ Vroeg ze ‘Die heb ik niet! Ik wil weg, ik heb hier niet voor gekozen.’ ‘Maar je bent nog zwak.’ ‘Ik trok de pleisters van me af en liep weg. Toen ik in de bus stapte besefte ik ook dat ik mijn koffers niet had. Ik belde naar het ziekenhuis maar ze zeiden dat er geen koffer was, ik liep terug naar de plaats waar ik stond na het telefoontje en zag dat mijn koffer ook daar niet was. Ik word gestoken met tegenslag zei ik tegen mezelf terwijl mijn ogen niet konden stoppen met tranen!

    06-08-2012 om 13:25 geschreven door verhalenplanet  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.*Ghafara* Stuk 5
    Ik belde Siham! ‘Ewa.’ ‘Ej schattie inou, hoe ist?’ ‘Ik zit in de shit.’ ‘Ik ook, Walid heeft weer.. ‘SIHAAAM!!!’ ‘Wat?’ ‘Luister aub.’ ‘Ja ik luister eh schattie maar ik denk gewoon aan walid die mij gisteren heeft laten zitten. Ik ben echt pist hé! Ik dacht dat hij me graag had maar.. ‘SIHAM!!, mag ik straks bij jou slapen? Ik ben uit het huis gezet. ‘Wat?’ ‘Mag ik bij jou logeren tot ik aan geld kom?’ ‘Ik, ik, ik.’ ‘Ewa, we zijn toch vriendinnen.’ ‘Ja, maar ik weet niet, ik heb niet genoeg geld enzo!’ ‘Ik wil geen geld, gewoon een slaapplaats!’ ‘Sorry schattie, ik weet zeker dat er iemand anders je zal helpen, ik moet weg walid belt aan. Doeg doeg.’ Wat een heks, dacht ik en legde neer. Ik belde dan Asma ‘Ewa.’ Zei ze ‘Hallo Asma .’ ‘Aah Safae? Hoe gaat het lieverd?’ ‘Niet goed ik ben uit het huis gezet en.;’ Ze onderbrak me. ‘wacht even schat.’ Ik hoorde een piep, ik wachtte zo’n lange twee minuten waarvan zeker 1.20 van mijn belwaarde is afgegaan en dan was ze er weer ‘Dus wat ik zei…’ Probeerde ik ‘Schat, had het verstaan maar bij mij moet je niet komen. Je weet, ik heb strenge vader.’ ‘Maar vorige keer bleef Mouss toch bij jou slapen?’ ‘ewa toen kon het.’ Ik legde neer. Ik wist zeker dat er niemand was die me wilde helpen. Ondertussen werd het donker. Ik wist niet waar ik naartoe moest! Ik moest meteen denken aan Farida! Als mijn vriendinnen me niet zouden helpen dan zou ik niet veel verwachten van andere. Maar toch belde ik ‘Salaamoe a3alaikum.’ ‘Farida?’ ‘Na’am, Safae, ik ben blij dat je belt.’ ‘Oh ja.’ ‘Ja natuurlijk! Hoe gaat het?’ ‘Niet zo goed.’ Antwoordde ik ‘Hoezo?’ Vroeg ze geïnteresseerd. ‘Ik ben buitengezet en de deurwaarder heeft alles afgenomen.’ ‘Meen je dit?’ Zei ze. ‘Ja. Denk je dat ik hierover grap ofzo?’ ‘Neen, kan ik je helpen?’ vroeg ze ‘Wat? Biedt jij mij hulp aan zonder dat ik dat moet vragen?’ ‘Na’am.’ Er ging op dat moment een warm gevoel door mijn lichaam. Een gevoel dat ik niet kon beschrijven. ‘Kan je me een plaats om te slapen aanbieden?’ ‘Na’am tuurlijk zuster. Ik bel even mijn vader dan komen we je halen, waar ben jij?’ ‘Ik ben gewoon in de Carnot straat.’ Zei ik ‘Zou je het erg vinden om een half uurtje te wachten, mijn vader is namelijk in de moskee. Zodra hij zijn gebed beëindigd heeft komen we je insha’allah halen. Ik legde neer en ging zitten aan een bushalte. Hoe komt dat zij me zo goed behandeld. Waaraan heb ik dat verdient? Bestaat het echt, iemand die zo perfect kan zijn. Zowel haar uiterlijk als haar innerlijk. Even later stopte een auto voor mij en Farida stapte uit ‘Salaamoe a3alaikum.’ Ze opende de auto deur. Ik ging zitten en ze kwam naast mij zitten. Toen we bij haar huis aankwamen bracht ze mij naar haar kamer. ‘Is dit bed goed voor jou?‘ En wees naar een mooi gedekt bed. ‘Ja, maar waar ga jij slapen?’ ‘Ik zal daar slapen.’ En wees naar de grond ‘Ben je gek? Ik slaap wel op de grond.’ ‘Neen, dat wil ik niet! Mijn beloning zal groter zijn als ik je laat slapen op mijn bed. Want Allah zegt in Sourah As Sajda 32:16-17: En geen ziel weet welke verkoeling van de ogen voor hen verborgen wordt gehouden, als beloning voor wat zij plachten te doen.' Hoewel ik niet weet wat de beloning is, ik zal ze zeker krijgen ‘Wat als die beloning niet bestaat? Zal je dan niet teleurgesteld zijn?’ ‘Dat bestaat wel. Allah heeft ons beloofd dat er geen enkel goede daad zal voorbijgaan zonder dat jij ervoor beloont wordt.’ ‘Beloont met wat? ‘Met het paradijs, met wereldse zaken.’ ‘Wereldse zaken?’ Vroeg ik ‘Ja, geluk. Bijvoorbeeld.’ ‘Dat heb ik allemaal niet hoor, als hij wil dat ik van hem ga houden moet hij me toch maar eens bewijzen dat hij bestaat.’ Zei ik onovertuigd ‘Allah heeft je begunstigt met vele zaken.’ Zei ze Ik begon sarcastisch te lachen. ‘Met wat? Met problemen?’ ‘Neen, je bent gezond, je bent een mooi meisje masha’allah, je bent vast heel intelligent. Dit komt allen van Allah.’ ‘Waarom dan al die problemen? Ik word nooit met rust gelaten. Altijd volgen de problemen elkaar op!’ ‘De profeet heeft gezegd “Er is geen enkel spiertje dat trilt, noch een oog, of de zonde is hiervan de oorzaak.” ‘Dus?’ ‘Je kan je leven verbeteren door de Islaam binnen te treden, en je zult van je problemen af komen.’ ‘Ik geloof niet in fabeltjes.’ Zei ik ‘Wat als je sterft?’ Vroeg ze ‘Dan is dat maar zo.’ ‘Wat denk je dat zal komen?’ ‘Zwart.’ Zei ik, en op dat moment besefte ik dat ik daarover niets weet. ‘En wie denk je dat jou gemaakt hebt tot wie je bent?’ ‘De natuur!’ Zei ik ‘Wat is de natuur dan?’ Vroeg ze ‘Gewoon.’ ‘Is de natuur de alwetende over alle zaken? Is het de natuur die het lot bepaalt?’ ‘Neen!’ ‘Maar vertel dan, ik wil het begrijpen wat is de natuur?’ Ik kon het niet uitleggen. Ik had daar geen antwoord op. ‘Mika’il. Weet je wie dat is?’ ‘Neen.’ ‘De engel van de natuur! Die zorgt voor de natuur. De natuur daar wordt voor gezorgd, dus lieve zuster hoe kan dat dan iets zijn dat jouw heeft geschapen?’ ‘Hoe komt dat we hem niet kunnen zien.’ ‘Wie?’ Vroeg ze ‘Jouw god.’ Antwoordde ik Ze nam een blad en nam een pen en verstopte die daar achter ‘Kun je de pen zien?’ Vroeg ze ‘Neen.’ Antwoordde ik ‘Wilt dat dan zeggen dat de pen er niet is?’ ‘Neen.’ Ik dacht na aan de boodschap dat ze me wilde meedelen. God is dan datgene dat ik niet kan zien maar er wel is. Ik schudde mijn hoofd ‘Ik wil er niets meer over horen.’ Zei ik ‘Waarom?’ Vroeg ze ‘Laat mij alstublieft. Ik heb al genoeg kopzorgen.’ Ze was even stil. ‘Sorry, ik wilde je gewoon de rust aanbieden die ik heb.’ Ik ging in het bed liggen. ‘Mag ik slapen.’ ‘Na’am. Slaapwel, en tot morgen insha’allah’ ‘Ja.’ Ik sloot mijn ogen. Ik kon niet in slaap vallen. Hoe kan ik op het bed slapen terwijl zij op de grond slaapt, dat ging te ver. ‘Farida. Ben je nog wakker?’ ‘Na’am, wat is er?’ ‘slaap jij hier, ik wil op de grond slapen.’ ‘Neen, echt waar slaap maar.’ Ze verbaasde me keer op keer weer met haar liefdadigheid! De volgende morgen maakte ik me klaar. Farida zei dat ik aan de ontbijttafel moest komen! Ik ging zitten en haar vader moeder en broer en zusje zaten allemaal aan tafel. Haar moeder begroette me met de salaam ‘Marhaban dochter, heb je goed geslapen?’ ‘Ja heerlijk.’ Haar broer was een hele knappe man, ik probeerde oogcontact te maken om te zien of ik een kans had maar hij keek me niet eens aan. Ze gaven me te eten. Even later stond de jongen op en ook de vader ging weg. Farida’s moeder zei dat ze Farida’s zusje ging brengen naar school en ook zei vertrokken. ‘Zo nu is het wat stiller.’ Zei ze glimlachend ‘ontbijten jullie elke dag samen?’ Vroeg ik ‘Ja.’ ‘Wow.’ Zei ik. Zelf haar familie is perfect. Ze bood me nog meer eten aan. ‘Bedankt.’ ‘Neen jij bedankt.’ ‘Waarom ik?’ ‘Dankzij jou zal ik een beloning krijgen. Allah zegt in de Quran “En zij gaven voedsel waarvan zij hielden aan een arme, en een wees en een gevangene. (Zij zeiden:) "Wij voeden jullie slechts omwille van het welbehagen van Allah, wij verlangen van jullie geen beloning en geen dank. Voorwaar, wij vrezen van onze Heer een angstaanjagende, huiveringwekkende Dag." Allah zal hen op die Dag beschermen voor het kwaad en hen glans en blijdschap schenken. En Hij zal hen vanwege hun geduldige volharding belonen met het Paradijs en met zijde.’ Dit mooi vers is van Sourah al Ihsaan vers 8-12. Ik moest zeggen dat ik haar met de dag meer en meer ging respecteren. ‘Kom we vertrekken insha’allah naar school.’ ‘Ja’ We liepen naar buiten. Maar zodra we aan de school kwamen schaamde ik me om naast haar te stappen, ik wilde het liefst niet met haar gezien worden. ‘Ik ga even naar mijn locker.’ ‘Na’am, Wasalaam!’ Ik liep een andere gang in en wachtte tot ze in een lokaal ging. Siham kwam naar me toe. ‘Dag schat, ik was zo ongerust.’ ‘Ha! Zal wel.’ ‘Waar heb je geslapen?’ ‘Bij.. Ik schaamde me.. Bij.. Ik kon het niet zeggen. ‘In hotel.’ ‘Oh oké! Gelukkig! Kom we gaan naar de les.’ Ik ging akkoord en volgde haar. Tot Mouss ons tegen hield. ‘Ewa, straks uit hé!’

    06-08-2012 om 13:24 geschreven door verhalenplanet  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.*Ghafara* Stuk 4
    Ik ging naar mijn kamer en ging in mijn bed liggen en ging weer slapen. De volgende dag was ik weer te laat en ging in de studiezaal zitten tot het volgende lesuur Mouss kwam over mij zitten ‘Safae, kom je mee vrijdag, we gaan uit naar een disco die net is geopend.’ ‘Ja is goe.’ Antwoordde ik ‘Neem paar vriendinnen mee.’ Zei hij ‘Oké, ik probeer.’ Ik liep door de gangen en kwam Farida tegen. Weer glimlachte ze en begroette me met de salaam ‘Heb je de taak afgegeven?’ Vroeg ik ‘Na’am. Insha’allah zal het een goed resultaat zijn.’ Na twee domme en saaie lessen ging ik naar huis! Er zat een brief in de brievenbus die ik opende Ik las Betreft: betaling periodieke bijdrage Geachte heer, mevrouw Bousari Uit onze administratie is gebleken dat u de door u verschuldigde periode over de jaar 2010 een bedrag € 36 000euro nog niet heeft voldaan. U bent verplicht uw periodieke bijdrage vóór de eerste van de betreffende week te betalen. Wij verzoeken u bovenstaand bedrag alsnog binnen 7 dagen na dagtekening te voldoen op rekeningnummer 12345686640 ten name van HMP. De betalingen in onze administratie zijn verwerkt tot en met vandaag. Mocht u reeds betaald hebben, dan verzoeken wij u dit schrijven als niet verzonden te beschouwen. Hoogachtend, Bestuurder Tranen rolde over mijn wangen. Nu zit ik helemaal in de shit! De schulden blijven maar opstapelen, het zal niet lang meer duren voor ze me buiten gooien! Ik belde mijn vader en vertelde hem dit! Hij zei dat ik mijn spullen moest pakken en naar Marokko moest komen. Hij is op zijn kop gevallen. Wat ga ik in dat stink land doen? Een week later kreeg ik weer een herinnering en de week erop stonden er 4mannen voor de deur! ‘Mevrouw Bousari?’ ‘Ja dat ben ik?’ ‘Oké!’ De mannen stampte mijn voordeur kapot en liepen naar binnen. Ze kleefden op alles een cijfer. En zeiden dat ik mijn kleine spullen moest inpakken en vertrekken. ‘Neen, ik ga nergens heen!!’ Riep ik maar ze verspreiden zich al in mijn huis Ik begon te roepen maar niemand keek op! Een man liep mijn kamer binnen. Ik liep achter hem aan. ‘Ga weg uit mijn kamer.’ ‘Dit is je bezit niet meer! Je kunt het best zo snel mogelijk verdwijnen!’ Met tranen in mijn ogen pakte ik mijn spullen in en ging naar buiten. Ik maakte meteen een afspraak bij het ocmw. Ik sprak met de vrouw en toen ik mijn situatie vertelde zei ze. ‘Dat is lastig.’ ‘Is dat al dat je hierop te zeggen hebt?’ zei ik geïrriteerd ‘Mevrouw, als je wilt dat we je helpen dan moet u wel beleefd blijven.’ ‘Tzz.’ Ik wist dat ik nu mijn mond moest dichthouden als ik niet als dakloze wilde belanden ‘En u hebt geen kinderen ten laste?’ ‘Neen.’ Antwoordde ik ‘Dat is lastig.’ ‘Hoezo?’ ‘De mensen die kinderen ten lasten hebben krijgen voorrang mevrouw. Er zijn veel mensen in dezelfde situatie als u door de finacieële crisis de afgelopen jaar!’ ‘En dan?’ ‘en u bent niet minderjarig?’ ‘Neen ik ben bijna 20’ Antwoordde ik ‘Dat is lastig.’ Zei ze weer. ‘Goed mevrouw ik zet je op de wachtlijst.’ ‘Wat?’ ‘Prettige dag verder.’ Zei ze en stond op ‘Wat? Prettige dag? Ik sta met mijn koffers buiten en u wenst me een prettige dag? Het is winter en als ik vandaag buiten slaap dan vries ik buiten? En u vindt dit prettig? ‘U zult vast nog familie en kennis hebben die u verwelkomen.’ ‘Ik heb hier geen ****persoon die mij wilt helpen.’ ‘Mevrouw, ik denk dat schelden niets zal helpen.’ ‘Oh ja? Hier heb je *** en **** ik hoop dat *****.’ Ze liep weg en liet me alleen. Wat voor land is dit? Dacht ik en liep weer weg. Dus ik zat nu op straat. Mijn rekening die was al jaren onder de nul. Ik kon echt nergens naartoe

    06-08-2012 om 13:23 geschreven door verhalenplanet  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.*Ghafara* Stuk 3
    De bel ging. Ik deed open en liet hem binnen ‘Wajaw, ik dacht jij gaat mij verkeerd adres geven is dat echt.’ ‘Ga zitten.’ Zei ik Hij ging zitten. ‘Mooi huis’ ‘Wil je iets drinken?’ ‘Ja geef cola.’ Zei hij ‘Cola? Hier glaasje wijn menaa cola.’ Ik schonk wat wijn ‘Nee ik drink niet.’ Zei hij ‘Tazz, doe normaal doe!’ Zei ik en gaf het hem ‘Is haraam man.’ ‘Alsof het jou interesseert.’ ‘Jawel, ik drink niet.’ ‘Hier met mij zijn is ook haraam eh schijnheiligaard’ Hij keek naar de muur waar mijn vader een Koran Vers had opgehangen en stond op ‘Ik kan dit niet doen.’ ‘Wat doen?’ ‘Dit’ ‘Ik wil niet branden in de hel.’ Plots ging de bel! Ik deed open en Farida stond aan de deur ‘Salaamoe a3alaikum mag ik binnen komen?’ ‘Wtf doe jij hier?’ ‘Ik kom je insha’allah helpen met je taak.’ Ze keek naar binnen en zag mourad ‘Sorry ik kan niet binnen komen als die jongen hier blijft.’ Zei ze ‘Hij gaat nu weg. Ej jij oprotten!’ De jongen deed zijn jas weer aan en toen hij langs Farida ging keek hij naar de grond en keek beschaamd weg Ze ging naar binnen en zag de wijnglazen staan. Ze zei er niets over. ‘Ga daar zitten.’ En wees haar aan om te gaan zitten Ik nam de glas en dronk ervan. ‘Moet jij hebben?’ Zei ik spottend ‘Neen, het is niet toegestaan om te drinken.’ Zei ze heel serieus ‘Dat weet zelfs een ezel.’ ‘Oké, ik hoop dat je er wat aan zal doen want de profeet zegt dat iedereen die alcohol drinkt van de tinathoul khabal zal drinken. En zij vroegen. Wat is tinathoul khabal Ya rasulullah? Toen antwoordde hij: Het zweet van de bewoners van de hel.’ ‘Lekker.’ Zei ik spottend. ‘Laten we beginnen’ ‘Na’am.’ Zei ze en ging zitten. Ik voel me een beetje oncomfortabel zo, is er iemand hier? ‘Neej ben alleen.’ Antwoordde ik. ‘Na’am dan maak ik mezelf even wat comfortabeler’ Ze deed haar ghimaar uit en prachtige lange golven kwamen uit haar sluier. Ze deed haar jilbaab uit en had een prachtig lichaam. Ze had een driekwart truitje aan met een zwarte broek. ‘Je bent veel mooier zonder die sluier man.’ ‘Elhamdoelillah’ ‘Waarom draag je dat dan? Ben je helemaal gek?’ ‘Nee, ik draag het omdat Allah zegt in de Quran "O Profeet, zeg tot jouw echtgenotes en tot jouw dochters en tot de vrouwen van de gelovigen dat zij hun overkleden (Djilab) over zich heen laten hangen. Op die manier is het gemakkelijker om hen te herkennen en worden zij niet lastig gevallen. En Allah is Vergevensgezind, Meest Barmhartig." Dit staat in Sourah Al Ahzab, aya 59” ‘Ga je daarom alles doen wat hij van je vraagt?’ ‘Ja, want Allah is mijn schepper en hij heeft mij gemaakt tot de persoon die ik nu ben! En ik ben hem dankbaar want ik leef elhamdoelillah echt goed! Mijn ouders houden van mij en ik houd van hen, mijn zusje.. ‘Het is al goed.’ Zei ik ‘Sorry, laten we terug verder werken aan de taak.’ ‘Ben je echt gekomen om mij te helpen?’ Vroeg ik haar ‘Na’am.’ ‘Wow, je hoort me te haten.’ ‘Zuster, ik haat niet. En als je het wil weten heb ik je vergeven voor alles wat je hebt gedaan.’ ‘Wat? Waarom zou je mij vergeven?’ Ik voelde het prikkelen achter mijn netvlies. Waarom raakte me dit? Ik schudde mijn hoofd. ‘Omdat er een persoon is waarover de profeet heeft verteld die het paradijs is binnengetreden omdat hij elke avond voor hij ging slapen iedereen die hem onrecht heeft aangedaan vergaf. Alleen daarom.. En dat wil ik insha’allah ook!’ ‘Je bent gek, je weet niet eens of dat echt bestaat die paradijs.’ ‘Ik ben 100procent overtuigd.’ Zei ze ‘Hoe dan?’ Ze keek naar haar telefoon. ‘Mag ik het even opnemen?’ Vroeg ze ‘Gek, waarom vraag je toestemming?’ Ze giechelde. ‘Na’am, wacht even.’ Ze nam op. ‘Salaamoe a3alaikum.’ ‘Aah ja, ik ben bij een klasgenoot.’ ‘Samir, wacht even.’ Ik moest lachen, die schijnheiligerd zit me de les te leren terwijl ze met jongens zit te bellen. ‘Samir, Neen hoeft niet toch bedankt ik ben hier nog eventjes.’ ‘Ja insha’allah, vraag anders aan Papa of hij me straks wil komen halen, je hoeft je werk niet op te geven om te komen, toch bedankt.’ Ze legde neer. ‘Wie was dat?’ Vroeg ik Ze glimlachte. ‘Mijn broer, hij vroeg of hij me nu moet komen halen maar ik ben nog niet weg hoor.’ Zei ze glimlachend. ‘Wilde hij echt zijn werk opgeven om je te komen halen?’ Vroeg ik ‘Ja.’ ‘Laten we verder werken dan, ik heb betere dingen te doen.’ ‘Na’am.’ Zei ze. En we begonnen te werken. Een uur later waren we klaar. ‘Mag ik even whoedoo doen?’ Vroeg ze ‘Daar is badkamer.’ Zei ik Even later kwam ze eruit deed haar bedekking aan en vroeg of ik een gebedsmatje had. Ik had geen idee waar mijn vader die had gelegd ‘Ik weet niet of ik dat wel heb.’ ‘Anders een proper handdoek?’ Ik ging het voor haar halen, voor één keer zal ik voor haar iets doen ze heeft me meskina vandaag geholpen. Ik gaf haar dat doek en ze begon te bidden. Na de tasliem maakte ze van haar handen en kom en sloot haar ogen. Even later zag ik een traan uit haar ogen komen. ‘Wat is er?’ Vroeg ik Ze glimlachte. ‘Waarom glimlach je altijd.’ ‘hehe, de profeet heeft gezegd, onderschat niets van het goede, ook al is het maar een glimlach.’ ‘Maar waarom moest je huilen?’ Vroeg ik ‘Ik heb een dua voor je gedaan, dat je terug op het rechte pad komt.’ ‘Wat?’ Dat had me kwaad gemaakt. ‘Heb ik je dat gevraagd? Neen! Als hij echt zou bestaan dan wil ik zelfs niet geloven, hij heeft mijn oma weggenomen mijn opa, mijn moeder net en nu mijn andere oma! Hij heeft me dit fucked up leven bezorgt!’ Riep ik en weer rolde de tranen over mijn wangen; ‘Wat interesseert jou dat wat ik doe?’ Vroeg ik ‘Wat ga je tranen om mij? Ben ik zo zielig?’ Ze gooide haar arm om mijn schouder. ‘Neen ought, ik wil gewoon dat het goed komt met jou.’ Ik duwde haar weg waardoor ze op de grond valt. ‘Doe niet zo lief, ik haat dat!!!!’ Riep ik Ze stond op. ‘Na’am, ik zal weggaan, ik spreek je insha’allah later! Ze stond op. Toen ze wegging viel ik door mijn knieën. Ik ben echt zielig. Zei ik tegen mezelf. Ik probeerde mezelf sterk te houden en veegde al mijn tranen weg. Ik keek door het raam en zag dat ze nog voor de deur stond. Even later kwam er een auto en een oude man met een baardje stapte uit. Ze kust de man waarschijnlijk haar vader, op zijn hoofd en dan kuste haar vader haar op haar wang en klopte op haar schouder. Ze leeft precies in een droomwereld. Ze is altijd gelukkig, haar broer die alles wil opgeven voor haar, en lieve vader die haar zo liefdevol begroet. En ik met mijn shit leven, mijn vader heeft mij nog nooit een kus gegeven. Tfu!

    06-08-2012 om 13:22 geschreven door verhalenplanet  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.*Ghafara* Stuk 2
    4weken later Ik kwam op school aan, ik was weer zoals altijd 2uur te laat. We hadden biologie, en waren bezig met een project! Het was een groepswerk en ik moest naast Farida zitten. Een raar meisje die er uit ziet als een non. ‘Salaamoe a3alaikum.’ Zei ze ‘Hoi.’ Antwoordde ik niet echt oplettend omdat mijn aandacht ging naar Rachid. ‘Ik heb je de vredesgroet gegeven, geef je die niet terug?’ Vroeg ze Ik keek haar aan en vroeg of ze al wat heeft gedaan. ‘Neen, ik wachtte op jou.’ ‘Waarom wachtte jij op mij? Kon je niet gewoon al beginnen? Nu is deze les bijna voorbij en hebben we nog niets! ’ Ze keek me aan maar antwoordde niet ‘Wat is je probleem é ezel!’ Weer zweeg ze. ‘9a, jij bent echt raar weet jij dat? Antwoord is of ben je bang om lappen te ontvangen?’ ‘Neen, als ik terug zou schelden dan zou dat van de shaytaan komen! Maar als ik niets terug zeg dan is er een engel met mij! En die zal voor me opkomen. Net zoals een hadith waar Abu bakr radiyallahoe anhoe werd uitgescholden. En hij zei niets terug, maar dan werd hij terug uitgescholden. En uiteindelijk antwoordde hij terug, waarop de profeet Sallahoe 3alehi wasalam weg ging. Abu bakr liep de profeet achterna en vroeg waarom hij weg liep waarop de profeet antwoordde! ‘Al die tijd was er een engel met jou die hem antwoordde en toen jij ook reageerde, kwam de shaytaan opdagen. En ik blijf niet zitten met de shaytaan.” ‘We zitten niet in Islamles. Als we het niet afwerken dan doe jij dat maar thuis ik heb al genoeg zorgen.’ Antwoordde ik en stond op ‘Insha’allah’ Riep ze me achterna Ik snapte dat niet. Hoe dat soort mensen altijd zo geduldig kunnen blijven! Ik liep door de gangen en deed mijn kluisje open. Siham kwam naar me toe. ‘Ewa schattie!’ ‘Ewa lieverd, hoe gaat ie?’ Vroeg ik. Siham deed alsof ze mijn beste vriendin was maar eigenlijk was ze een nietsgunner! Ze sprak alleen over zichzelf en over haar vriendje! Zehma ze wilde mij jaloers krijgen. ‘Gewoon, het beste maken van dit verotte leven.’ ‘Ewa ja, ik heb gisteren uitgemaakt met Jawad!’ Ze sprak altijd over zichzelf! Heeft ze net wel gehoord dat ik zei verotte leven? ‘Ik moet naar de les. Doei’ ‘Doeg doeg.’ Ik liep naar de islam lokaal waar mijn leekrachte Mvr Hakima me begroette met de salaam! Ik liep naar binnen! Ik kon haar echt niet hebben ze had altijd kritiek op mij en wilde altijd beter. ‘Safae, gooi jij je kauwgom in de vuilbak?’ Vroeg ze ‘Stoort het jou?’ Vroeg ik ‘Ja, het is onbeleefd.’ ‘Tazz.’ Ik stond op en spuugde de kauwgom op een afstand naar de vuilbak maar het viel ernaast. Ik keek naar Mvr Hakima die me niet had gezien en liep terug naar mijn bank. Mvr hakima wandelde door het lokaal en stapte net op mijn kauwgom waarmee ik moest lachen. ‘Safae.’ Zei ze zacht Ik kon alleen maar lachen ‘Gedraag je, wisten jullie dat goed gedrag heel erg belangrijk is in de Islaam?’ Daar gaat ze weer dacht ik. Wat is dat vandaag, ik hoor alleen islam islam islam! Ik weet zeker dat ze allemaal gewoon schijnheilig zijn. ‘Weet mijn leerlingen.. Zei ze en richtte zich vooral naar mij ‘De profeet heeft gezegd.’ ‘Here we go again’ Zei ik onbewust veel te luid want iedereen keek mijn richting op Mvr Hakima keek geïrriteerd, en keek dan weg en richtte zich nu op de andere leerlingen ‘De beste onder de gelovigen zijn zij met een goed karakter. En ook zei de profeet, degene met een goed karakter zal de graad bereiken als iemand die tijdens de nacht bidt en tijdens de dag vast.’ Leerlingen riepen Masha’allah! ‘En weet ook dat de profeet zei. ‘Er zal niets zwaarder wegen op de weegschaal op de dag des opstanden dan een goed karakter.’ Weer riepen ze masha’allah! Na de islam les hadden we nog enkele vakken maar ik besloot om te spijbelen! Ik kwam thuis en het huis was leeg. Mijn vader was naar Marokko om mijn moeder te begraven en bleef daar dan omdat mijn oma ziek werd na het horen van het nieuws. Het ziet er zelf naar uit dat ook zei zal sterven. Dit leven is gewoon diepe shit dacht ik Ik ging naar mijn kamer en opende mijn laptop! Ik melde me aan en ging op een forum! Natuurlijk had ook dat forum een islamhoekje maar daar klikte ik zelf niet op! Daar ga ik mijn tijd echt niet aan besteden!! Ik voelde mijn gsm trillen ‘Ja?’ ‘Ewa.’ Hoordde ik een mannenstem zeggen ‘Wie ben jij?’ Vroeg ik ‘Mourad.’ Antwoordde hij ‘Ken ik jou?’ Vroeg ik ‘Ja, a zine, we hebben eens afgesproken.’ ‘Dat kan zijn, ik weet niet meer.’ ‘Wil je terug afspreken?’ Vroeg hij ‘Oké.’ ‘Tini wollah?’ Vroeg hij en begon te lachen ‘Ja, wanneer?’ ‘Nu?.’ Zei hij al lachend. ‘Ik woon in Falotstraat 42 kom langs.’ Zei ik en legde neer Ik verveelde me toch heel erg. Even later kreeg ik weer telefoon ‘Ja?’ ‘Salaamoe a3alaikum.’ ‘Wie?’ Antwoordde ik ‘Ik ben het farida. Ik was bezig aan de taak maar ik heb jouw deel nodig om het dan samen te voegen!’ ‘Pech.’ Zei ik en legde neer Ik ging naar de badkamer, deed mijn haar in een krul. Ik had vandaag namelijk bezoek! Even later werd ik weer gebeld ‘Salaamoe a3alaikum, Sorry dat ik weer bel, maar ik had een 9, dus ik kan een te korte permitteren maar jij was gezakt dus je hebt dit punt nodig! ‘Zehma jij doet dit voor mij.’ ‘Wallahi lieve zuster, ik wil niet dat jij een te korte haalt.’ ‘Ga ga schijnheiligerd.’ ‘Wist je dat ik mijn deel mag doorsturen en dat ik daar punten voor krijg?’ ‘Doe dan.’ ‘Maar wat ga jij dan doen?’ Vroeg ze ‘Wtf??’ Dacht ze echt niet aan zichzelf zoals de andere meiden altijd doen?? ‘Bewijs dat je me wilt helpen en kom langs mijn huis.’ Ik legde neer. Ik wist zeker dat ze niet zou opdagen, dat zou niemand doen. Ik geloof niet dat iemand mij zo graag gaat willen helpen! In deze wereld denkt iedereen aan zichzelf!

    06-08-2012 om 13:21 geschreven door verhalenplanet  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.*Ghafara* Stuk 1
    Ghafara Sourah At Tawba. Ayat 74 Zij zweren bij Allah, dat zij niets zeiden, maar voorzeker zij spraken het woord des ongeloofs en na de Islam te hebben aanvaard, verwierpen zij deze en zij besloten tot hetgeen zij niet konden volbrengen. Zij koesterden haat alleen omdat Allah en Zijn boodschapper hen uit Zijn overvloed hadden verrijkt. Als zij berouw tonen zal het beter voor hen zijn, maar indien zij zich afwenden zal Allah hen met een pijnlijke straf in deze wereld en in het Hiernamaals straffen en zij zullen op aarde vriend noch helper hebben. Bismillahi arahmaani arahiem! Dit verhaal is geen love story noch is het een verhaal puur voor het vermaak! Dit is een verhaal waar een les in zit! En ik hoop insha’allah dat jullie hier uit gaan leren! Ter informatie dit is geen waar gebeurd verhaal, maar gewoon een verhaal met een moraal! Is ook geen lang verhaal maar een kort verhaal van zo’n 30pagina’s Ik heb dit verhaal geschreven, omdat ik hoop dat er mensen zijn die zich zullen herkennen in het leven van Safae of toch deels en dezelfde wending willen zoals die van haar! En zich terugkeren tot Allah! ‘Mamaa!’ Mijn vader liep naar mijn moeder toe! Hij probeerde haar wakker te schudden maar ze reageerde niet! ‘Qul Laa illaha illallah!’ Riep mijn vader ‘Papa wat zeg je? Bel de ambulance in plaats van dit te zeggen!’ Mijn moeders ogen opende! ‘Zeg de Shahada’ Riep mijn vader nogmaals Mijn moeders mond bewoog maar er kwam geen geluid uit! Er rolde tranen over mijn vaders wangen! ‘Yaa zawjati! Zeg de shahada.’ Mijn moeder maakte haar lippen nat met haar tong en zei dan. Laa illaha ila Allah! Ik liep naar mijn kamer. Nam mijn gsm en voerde met trillende vingers het nummer van de ambulance. Ik liep terug naar de woonkamer. Ik hoorde mijn vader uit de Koran reciteren! ‘Papa’ ‘Ze is er niet meer’ Op dat moment leek het dat de tijd werd stil gezet. Ik viel door mijn knieën. En begon te huilen! Wat ik haar niet heb aangedaan! Wat heeft ze moeten doorstaan door mij! Hoeveel stress heeft ze moeten doorstaan door mij! Hoe vaak heb ik haar de aandacht gegeven die een moeder verdient? Nooit! Mijn tranen rolde over mijn wangen. Verslagen ging ik naar de woonkamer waar mijn vader in de zetel zat. Toen hij me zag aankomen veegde hij zijn tranen weg! ‘Ya Benti. Je moeder is insha’allah naar El Jennah. Ze zal daar gelukkig zijn.’ ‘Ya benti, weet dat er veel goeds verscholen ligt achter zaken die je niet graag hebt en dat de overwinning met geduld komt en de oplossing na het probleem en dat gemak na moeilijkheden komt.. Dit is wat de profeet Mohamed Sallahoe 3alayhi wa salam heeft gezegd, Mijn dochter, het goede kan tot jou komen! En misschien is het de dood van je moeder die je hart zal verzachten! Mijn dochter, keer terug tot Allah!’ Ik kon het niet langer aanhoren. Als ik er te lang naar luisterde dan gebeurde er iets! Er ging een onverklaarbaar gevoel door me heen dat me vertelde om het goede te doen! En ik wilde het niet opnieuw voelen! Ik wilde het niet voelen!

    06-08-2012 om 13:20 geschreven door verhalenplanet  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)


    Archief per week
  • 06/08-12/08 2012

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs