Ik heb gisteren nog vergeten te melden dat mijn laatste schooldag donderdag is, vrijdag is er geen school het is een feestdag “farmers day”.

Op school krijg ik terug een haarband, deze keer past hij niet bij de kleur van mijn kleren 😅😅.

De schrijnwerker komt naar de deuren kijken, hij heeft enkel een zaag een hamer en schroevendraaier mee, geen andere nagels geen ander hout. Blijkt dat hij niet van plan was om alles te veranderen, we discussiëren er over, ook het schoolhoofd en de leraars moeien zich erin, er wordt zelfs gebeld naar het hoofd van Syto. Ik neem foto’s app die naar de aannemer en syto en zeg dat we deze deuren niet kunnen aanvaarden (een Belgische hulplijn, mijn broer die schrijnwerker is, had mijn bezorgdheid beaamt dit hout niet aanvaarden). Veel heen en weer ge-app en bellen, ja de toiletten superviseren is een drukke job, maar ik doe het met plezier en amuseer me er mee. Uiteindelijk krijg ik bevestiging dat ze de deuren volledig gaan vervangen en dat we terecht de deuren afkeuren, het bleek dat er hout gebruikt was voor binnen en dus niet duurzaam voor buiten.

Samen met de leraar naar de markt, hij vind het zelf leuk om speelgoed te kopen. Het zijn vooral kleine dingen die je bij ons op de kermis in een eendjeskraam krijgt, groot educatief speelgoed hebben ze hier niet. Hij is heel enthousiast, kopen we dit en dat, de geweren weiger ik er wordt al genoeg gevochten op school dus uit principe geen geweren. We kopen ballonnen, een soort vliegers, een vliegtuig, helikopter, fototoestellen, auto’s, poppen,….

Genoeg dat ieder kind iets zal hebben op school.

Dan nog wat pampers, toiletpapier, lepels… allemaal zaken die ze op school nodig hebben en er een tekort van is.

Terug op school tonen we onze aankopen aan het team van de school, ze zijn heel enthousiast en proberen alles uit. De ballonnen zijn reuze ballonnen, het lukt bijna niet om ze op te blazen, slechts een paar kunnen het, ik niet.

Het eerste waar we mee spelen zijn vliegers, simpel speelgoed maar leuk om ze ermee bezig te zien. De kinderen hollen om het snelst om de vlieger op te rapen. We delen ze uit en men probeert het zelf, meestal wat te moeilijk dus hebben we veel werk. Hun schaterlach te zien en horen doet deugd. De leraren van het middelbaar zijn nieuwsgierig en komen kijken en meedoen.

De voor ons prullaria zijn hier een ware attractie en feest.

Na de lunch ga ik me binnen bij de slapende Kids zetten, er komen een paar op de schoot zitten en vallen algauw in slaap.

Na het dutje worden de ballonnen uitgedeeld, het is super leuk, de leerlingen van de lagere en middelbare school komen erbij, helpen opblazen en zijn o zo jaloers… duidelijk een heerlijke en bijzondere verwennerij voor de Kids. Ik heb in de bijna 8 weken nog nooit zoveel personen aan onze school gezien.

Als we thuiskomen is er geen elektriciteit, dat gebeurt wel eens meer, maar nu is het de hele nacht met als gevolg een platte telefoon.

In de namiddag maak ik nog een wandeling in het bos en probeer wat te schrijven.