Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist.
dierenartsen
alle informatie over dieren
25-04-2009
anti-virus middelen
ANTI-VIRUSWERKING IN ZIJN ALGEMEENHEID: Het middel arsenicum album C30 of 30K werkt bij alle diersoorten als anti-virusmiddel. Een antibiotica werkt niet bij een virusinfectie, dus het is heel mooi dat er een homeopatisch middel bestaat wat wél een anti-viruswerking heeft. Er wordt uitgegaan van GRANULEN, dat zijn de iets grotere korrels van het homeopatisch middel arsenicum album. Preventief gebruik: honden, katten, paarden, geiten, koeien etc. (ook mensen): 2-3x per week 1 korrel per dier ingeven. Rechtstreeks ingeven, of door iets eetbaars mengen. Bij koppelbehandeling kan het worden opgelost in lauwwarm water en dan worden verdeeld over de drinkbakken. Alle soorten gevogelte en knaagdieren (groot of klein): 2-3x per week ½ korrel per dier nemen (bij koppelbehandeling, bij dieren die alleen zitten 1 korrel rekenen). Korrels mogen door het drinkwater. Neem een hoeveelheid drinkwater die in ongeveer 1-1,5 dag wordt opgedronken! BIJ REEDS AANWEZIGE VIRALE BESMETTING: arsenicum album 1x daags ingeven, zelfde dosering als hierboven genoemd. Dan het liefste combineren met een aantal weerstandverhogende middelen, als echinacea angustifolia, lachesis, etc. In de praktijk maak ik hier zelf een vloeibaar preparaat voor, hetgeen makkelijker te doseren is, en meteen alle weerstandverhogende middelen in één keer bevat. Dit werkt veel sterker en sneller dan de bekende echinacea-preparaten welke regulier-verkrijgbaar zijn in de winkel.
Allergie komt behalve bij mensen ook veel bij dieren voor. Wat allergie nu eigenlijk is, wat de meest voorkomende soorten zijn en hoe ze homeopatisch behandeld kunnen worden, leest u in dit artikel. ALLERGIE. Het afweersysteem van een lichaam, ook wel het immuunsysteem genoemd, is in staat schadelijke stoffen te herkennen en uit de weg te ruimen. Indien het afweersysteem in werking treedt tegen stoffen die niet direkt schadelijk zijn, spreken we van een allergie. Met andere woorden: het afweersysteem reageert abnormaal fel op een van buiten het lichaam afkomstige ''onschadelijke'' stof. Zo'n stof noemen we een allergeen. Ingeval van allergie maakt het lichaam anti-stoffen aan die er op hun beurt voor zorgen dat er histamine vrijkomt. Het is deze histamine die ziekteverschijnselen veroorzaakt, variërend van huiduitslag en jeuk tot eczeem en zeer lastige aandoeningen aan de slijmvliezen. SOORTEN. Er zijn talrijke soorten allergie, waarvan we er hier enkele zullen noemen. Contact-allergie. Bij een contactallergie reageert het dier overgevoelig op stoffen waarmee de huid in aanraking komt. Deze stoffen hoeven op zich niet irriterend te zijn, maar doordat het dier vaak langere tijd in contact is gekomen met een bepaalde stof, kan het afweersysteem daarop agressief gaan reageren. Deze allergie kan variëren van kleine pukkeltjes tot behoorlijke zwellingen en open plekken. In een vroeg stadium kan rhus toxicodendron (gifsumak) een goed werkend homeopatisch middel zijn. Het geneesmiddelenbeeld (het ziektebeeld dat bij dit middel past) ziet er dan als volgt uit: Het dier heeft veel jeuk, maar er is nog geen sprake van pukkeltjes. Natte kou verergert de kwaal en niet zelden zien we dat een dier waarbij dit middel past aanleg heeft voor gewrichtsproblemen. Indien er een grote zwelling is ontstaan is apis mellifica (bijengif) een passend middel. Cardiospermum (blaaserwt) is een algemeen middel passend bij allergieën; het stimuleert de werking van het afweersysteem. Lachesis (slangengif) past bij huidklachten met algemene infecties en blauwgekleurde ontstekingshaarden. Dit komt voor bij netelroos, een allergische huidreactie die voornamelijk aan de linkerkant van het lichaam voorkomt. Het komt zo plotseling dat het lijkt of het dier in de brandnetels heeft gerold. Vliegenallergie (voor de culicoides-mug). Veel paarden zijn allergisch voor een heel klein mugje, de Culicoides-mug. Deze mugjes komen het meeste voor 's morgens vroeg en als het begint te schemeren. Paarden met deze aanleg kun je dus beter later buiten zetten en 's avonds weer vroeg op stal. Vaak uit zich deze kwaal in staart- en maneneczeem. Bij bepaalde typen paarden en pony's komt deze kwaal veel voor, zoals bij Friezen, IJslanders, Fjoren, Haflingers, Shetlanders, maar ook bij KWPN-ers. In de homeopathie wordt het gelijke met het gelijke bestreden, en zo bestaat er een homeopatische verdunning van deze mugjes, genaamd: cullicoides robertii: dit middel is bereid uit de muggen (heet daarom een nosode), die deze allergie veroorzaken. Verder werkt ledum palustre tegen de gevolgen van muggenbeten, zoals de allergische huidreakties. Kenmerkend is in dit geval dat warmte de kwaal doet verergeren. Ledum is een goede jeukbestrijder en remt ontstekingen bij bijt- en steekwondjes. Cardiospermum heeft een algemeen anti-allergische werking en kan bij dit soort kwalen altijd worden ingezet. Apis mellifica: een homeopatische bereiding uit de honingbij, vooral bij acuut optredende ontstekingszwellingen toepasbaar; kenmerkend bij dit middel is dat afkoeling verbetering geeft en warmte een verslechtering. Als het paard erg onrustig is en veel schuurt met manen en staart en verder blijkt dat de ontstekingshaard (staartwortel en manenkam) heel pijnlijk zijn, altijd dit middel inzetten. Echinacea angustifolia: verhoogt de eigen lichaamsweerstand; altijd gunstig bij een allergie. Hepar sulfuris: werkt ontstekingsremmend en geneest de wondjes snel. Sulfur: is een huidmiddel bij uitstek. Het werkt b ij allerlei huidaandoeningen zoals eczeem en schurft, maar ook bij deze muggenallergie. Van sulfur is bekend dat het de werking van andere gebruikte homeopatische middelen versterkt. Het beste is om van maart tot en met november, een combinatie van bovenstaande middelen te geven, bij een paard/pony met aanleg voor vliegenallergie. Welke middelen, is weer een beetje afhankelijk van het beeld dat het paard in eerdere jaren heeft geboden, maar in elk geval zou ik kiezen voor cullicoides robertii, cardiospermum, apis mellifica, ledum, sulfur. Er bestaan ook een paar combinatie-preparaten, waar al veel van deze middelen inzitten. Huidallergie. Ook is het mogelijk dat een dier een aangeboren overgevoeligheid heeft voor bijna ALLE denkbare stoffen. Men noemt dit een atopie. Gaat men bij een dergelijk dier een allergietest doen, dan zal het dier overgevoelig blijken op nagenoeg alle testpunten! Een homeopatische behandeling kan zeer doeltreffend werken, mits men bij dit dier het juiste homeopatische constitutiemiddel weet te vinden. Een constitutiemiddel is een middel passend bij het hele gestel en de klachten van het dier. Om dit te kunnen bepalen moet de homeopaat heel veel weten over het uiterlijk, het karakter en de eigenaardigheden van het dier. Men noemt dit binnen de homeopathie het stellen van een type-diagnose. Slijmvliesallergie. Ook de slijmvliezen kunnen allergisch reageren als ze in contact komen met bepaalde stoffen. Dit kan zich uiten in waterige, soms irriterende uitvloeiing uit ogen en neus. Euphrasia (ogentroost) kan in dit geval heilzaam werken. Asthmatische klachten als gevolg van allergie, zoals benauwdheid en hoest, reageren vaak gunstig op ammi visnaga (fijn akkerscherm). Indien het slijmvlies van de luchtwegen ontstoken en sterk gezwollen is, er veel slijm wordt geproduceerd en de patiënt kortademig en benauwd is, kan grindelia robusta de allergische reaktie verminderen of zelfs wegnemen. Ook werkt men in de homeopathie met nosoden (extrakten) van allergenen: bij gebleken allergie voor huisstof, huisstofmijten, menselijke huidschilfers etc., zijn er diverse nosoden van allergenen mogelijk. Het allergeen wordt dan op een homeopatisch manier verdund (gepotentieerd), om hier de patiënt mee te behandelen. Allergie voor insektenbeten. Sommige dieren zijn overgevoelig voor insektenbeten. Indien ze een wespensteek oplopen, kunnen er allerlei zwellingen acuut optreden, vooral van de snuit, beide oogleden en de oorschelpen. Het dier wordt heel onrustig. Kunt u de angel van de wesp nog vinden, dan zult u deze snel moeten verwijderen. Verder kan men als homeopatisch middel meteen apis mellifica (bijengif) toedienen, in acute gevallen om het kwartier, totdat de zwelling afneemt. Hierna nog enkele dagen 2-3x daags een dosis. Verder zou ik willen adviseren om tevens ledum (moerasrozemarijn) te geven, een middel passend bij bijt- en steekwonden. Indien ook het strottehoofd opzwelt en het dier benauwd wordt, moet u direkt met het dier naar de dierenarts! Voedselallergie. Tenslotte wil ik voedselallergie onder uw aandacht brengen. Ook dieren kunnen allergisch zijn voor bepaalde stoffen die in de voeding voorkomen. Kies in elk geval een voeding zonder conserveringsmiddelen, kleur-, geur- en smaakstoffen en anti-oxydanten. Veel goedkope (huis)merken of merkloze voeders bevatten deze stoffen. Tengevolge van een voedingsallergie kunnen huidproblemen ontstaan, variërend van zwellingen, rode vlekken, tot pukkels en etterende huidabcessen. bij een voedselallergie kan men in elk geval het middel echinacea angustifolia (kegelbloem) inzetten, om de weerstand in zijn algemeenheid op te vijzelen, waardoor het afweersysteem beter kan gaan funktioneren. Ook cardiospermum (blaaserwt) is inzetbaar. Er zijn dus allerlei homeopatische middelen mogelijk tegen allergie, maar ook hier geldt weer dat een juiste type-diagnose noodzakelijk is voor het vinden van een juist constitutiemiddel.
De Amerikaanse Shetlander is een kleine pony. De Amerikaanse Shetlander is groter en fijner gebouwd dan de Britse Shetlander. Hij is erg sociaal, heeft een zachtmoedig karakter en toont een hoge intelligentie. Alle egale kleuren zijn toegestaan. De stokmaat is tot 117 cm.
Vooral een pony voor concoursen, waar hij zowel aangespannen als aan het halster wordt getoond. Bij aangespannen pony's wordt de staart genicteerd zodat die hoger wordt gedragen (deze ingreep is in Nederland verboden). Populair bij draverijen vanwege de hoge knieactie. Hij wordt ook als huisdier en als rijpony voor kinderen gehouden.
Overig
Het ras lijkt ondanks zijn naam in het geheel niet op de Shetlandpony, de Amerikaanse Shetlander lijkt meer op zijn andere voorouder, de Hackneypony, vooral in zijn knieactie.
Amerikaanse Draver (American Standardbred) Land van herkomst: Verenigde Staten
Bijzonderheden De American Standardbred beschikt over een enorm drafvermogen en behoort tot de snelste paarden van de wereld. Rasbeschrijving Hoofd: een onedel hoofd Oren: lang Lichaam: harmonisch gebouwd paard, klein, gespierd met niet al te lange voorbenen, langere achterbenen, goed gevormde voeten. Brede borst, sterke schouders en krachtige achterhand. Beweging: rendraf is de belangrijkste gang, de draf wordt gekenmerkt door een lang zweefmoment. De stap is niet erg ruim en de galop doet zwaar aan. Kleur: effen: vos, vaal, zwart of donkerbruin Stokmaat: tussen 1,50 en 1,65 m. Gebruiksmogelijkheden: wordt veel gezien op draverijen, waar het zowel voor de sulky als onder het zadel goede prestaties levert.
Karakter De Amerikaanse draver heeft een sportief, voortreffelijk temperament en een groot uithoudingsvermogen.
Het ontbreken van pigment heeft nadelen, de huid is erg gevoelig voor verbranden en de ogen zijn vaak slecht. Misschien zijn albinopaarden daarom niet populair als werkpaarden of als wedstrijdpaarden, maar ze zijn wel geliefd als paradepaarden en circuspaarden.
Overig
Er moet onderscheid gemaakt worden tussen de albino als kleurtype en de Amerikaanse albino. De laatste overerft het albinisme vaak, maar omdat zijn overige eigenschappen niet vastgelegd zijn, is de status als apart ras aanvechtbaar.
In 1747 werd de Alter Real gefokt door de koninklijke familie, de Braganza's; deze importeerden merries uit Spanje om een stoeterij op te richten in Alter do Chao, vandaar de rasnaam. De populariteit nam in de 18e eeuw enorm toe vanwege zijn talent als rijpaard. Dit werd in de Napoleonistische tijd bedorven door inbreng van Engels Volbloed, Arabische Volbloed, Normandiër en Hannoveraan. Uiteindelijk is de Andalusiër ingebracht om de Altér real weer terug te brengen naar zijn oorsprong. In het begin van de 20e eeuw kwam er opnieuw een inzinking met het einde van de Portugese monarchie. Dankzij de inzet van Ruy d'Andrade is dit ras behouden gebleven.
Raskenmerken
De Altér real is een intelligent en leergierig paard dat zich in handen van ervaren paardenmensen goed kan ontwikkelen. Zijn hoofd is middelgroot met een brede kaak en een rechte of licht convexe neuslijn. Het lichaam heeft een korte, gespierde hals die goed gewelfd is. Ook de schoft moet goed ontwikkeld zijn. De Altér Real heeft een compacte bouw met een korte brede rug en gespierde achterhand met een goed aangezette staart. De schouders zijn schuin de benen zijn hard, met slanke, droge pijpen en koten. In zijn beweging toont dit ras zeer veel actie, de gangen zijn verzameld en precies. Stokmaat: 1,55 - 1,62 m Kleur: Het ras komt meestal voor in roodbruin, maar ook grijs, donkerbruin, en voskleurig.
Gebruik
Het wordt zowel als rijpaard en als koetspaard gebruikt.
ACHAL-TEKÉ Land van herkomst: Toerkmenistan, Kazachstan, Oezbekistan, Kirgizië
De Achal-Teké kan zonder eten of drinken bijzonder grote afstanden afleggen . Traditioneel wordt dit paard gehouden onder zeven dekens en gevoed volgens een dieet met een bijzonder hoog eiwitgehalte. De dekens worden alleen verwijderd voor de rennen, de fok en gedurende enige minuten voor zonsondergang.De Achal-Teké is een typisch nomadenpaard en is bekend om zijn enorme uithoudingsvermogen. Tegenwoordig is het paard ook in gebruik als renpaard.
Rasbeschrijving Kleur: het meest komt goudachtig voor, maar er zijn ook zilveren tinten. Schimmel en lichtbruin komen minder voor. Witte aftekeningen zijn mogelijk. Hoofd: smal en lang met een recht profiel. Ogen: groot en uitdrukkingsvol. Oren: lang. Neus: de neusgaten zijn groot en gevoelig. Lichaam: rank, slank en hoog met een hoge schoft. Het kruis is afhangend met een laag gedragen staart. De benen zijn lang en hard. Vacht: de beharing is schaars en dun, soms ontbreken manen en voorlok. Beweging: de bewegingen van dit rijdier zijn vlak, soepel, ruim en elastisch in alle gangen.
Karakter De Achal-Teké is geen eenvoudig paard, heeft een sterke eigen wil en is een bijzonder temperamentvol paard.
Tijdelijke tanden Jonge paarden hebben tijdelijke melktanden. Deze tanden zijn smaller, witter en gladder dan de permanente tanden, welke sterk en gelig zijn. Daarnaast hebben melktanden een inkeping bij het tandvlees, die de permanente tanden niet hebben. Tegen de tijd dat het paard 1 jaar is, heeft het een set van 24 tanden en kiezen. Dit zijn 12 tijdelijke snijtanden en 12 tijdelijke premolaren (melkkiezen). Op de leeftijd van 2 jaar zijn alle melktanden volledig doorgekomen. De bovenste en onderste snijtanden raken elkaar. Hierdoor zullen ze al enige slijtage tonen, beginnend bij de middelste snijtanden.
De voortanden van het paard worden snijtanden genoemd. Zij worden gebruikt om tijdens het grazen voedsel te pakken en af te snijden. De kiezen worden premolaren en molaren genoemd. Zij vermalen het voedsel in kleine deeltjes terwijl het met speeksel wordt gemengd. De tanden en kiezen zijn langer dan veel mensen veronderstellen. Bij een jong paard ligt het grootste gedeelte van de tand en kies nog ingebed in de kaak. De tanden en kiezen groeien onophoudelijk uit naarmate het paard ouder wordt. Afslijten van de tanden, en met name de kiezen, is dus noodzakelijk. Tegen de tijd dat het paard ongeveer 20 jaar is, is er nog maar weinig van de tanden en kiezen ingebed.
Globaal bestaat iedere kaakhelft (uitgaand van vier kaakhelften, namelijk rechtsboven, linksboven, rechtsonder en linksonder) uit:
Hoe ontstaat suikerziekte Hoe suikerziekte precies ontstaat is nog niet helemaal duidelijk. Wel is bekend dat sommige dieren een grotere kans hebben op het krijgen van suikerziekte. Dit geldt voor: ·Honden met de ziekte van Cushing ( te hard werkende bijnieren) ·Teefjes die niet gesteriliseerd zijn of ooit loops zijn geweest (zie het hoofdstuk Sterilisatie en castratie) ·Teefjes waarbij de loopsheid via medicijnen wordt voorkomen ·Honden die te dik zijn ·Honden die behandeld worden met medicijnen zoals corticosteroïden. In deze gevallen wordt de werking van insuline tegengegaan door andere stoffen in het lichaam. Daardoor moet de alvleesklier meer insuline maken. Als dit niet lukt, of als de alvleesklier op de duur uitgeput raakt, is er niet genoeg insuline in het bloed om het bloedglucosegehalte binnen de normale grenzen te houden, en is er dus sprake van suikerziekte
Verschijnselen *Veel drinken *Veel plassen *Grote eetlust *Vermageren *Staar (glaucoom) van de ogen *In een later stadium sloomheid en braken Diagnose Bij een hond kan door middel van urine- en bloedonderzoek vastgesteld worden of er sprake is suikerziekte
Dit betekent dat de hond een te laag bloedsuikergehalte heeft. Mogelijke oorzaken hiervoor zijn: 1. minder eten, braken of diarree en een insulinegift die niet hieraan is aangepast 2. toename glucoseverbruik door verhoogde activiteit 3. een te hoge dosering insuline Kenmerken van een te laag bloedsuikergehalte: * onrustig of juist erg sloom * trillen of rillen * vreemde bewegingen maken, zoals omvallen en trappelen met poten * honger op onverwachte momenten * diepe slaap waaruit hond niet of nauwelijks is te wekken, coma
hallo ik heb deze pagina gemaakt met de bedoeling van mensen weg wijs te maken voor dieren te verzorgen voor niet alle sites af te lopen voor verschillende onderwerpen is deze site een samenvatting van bijna alle sites en belangrijke informatie als je iets niet vindt dan kan je altijd terrecht op dit e-mail adress: kimmeke_sascha@hotmail.com
