Ik ben Vanhoudt Maurice, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maurice.
Ik ben een man en woon in Schaffen (Belgiè) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 28/08/1938 en ben nu dus 85 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schaken.
Mijn eerdere hobby's waren; wielrennen,voetbal,tennis,fotografie,houtsnij-en draaiwerk, muziek en schrijven
fa556839@s
MAURICE - PAULA ...mooi hoedje toch...
Foto's van vroeger
Met Lisa Del Bo in de Stadszaal te Aarschot in 1996
Toneel te Webbekom 2001 'Rare Kwasten op Jenever'
Hier bij het tennis
Vlotjes in de groep (x)
Klaar voor het vertrek Een massa volk, tot op de bermen stonden ze om te supporteren voor hun favoriet
St.:K.Beckx,F.Corten,L.Mees,C.Vanhoudt,P.Vanderperre,M.Deckers,J.Beckx en A.Vanderperre Geh:P.Frederickx,R.Roucourt,D.Goossens,P.Roucourt,P.Beckx,T.Everaerts en O.Schodts
Beckers H. - Beckx J. - Mees L. - Beckx P. - Beckers P. - Van Diest Ph. - Vanderperre P. - Beckx L. ? - Callebaut - Corten F. - Callebaut - Coomans K. - Everaerts
St.:T.Everaerts,A.Vanderperre,C.Vanhoudt,M.Deckers,L.Mees,J.Beckx,P.Vanderperre en F.Frederickx Geh:P.Roucourt,F.Van Diest,P.Beckx,P.Beckers,F.Corten,R.Roucourt en D.Goossens
AFBLIJVEN, GE HEEFT DE UWE REEDS AFGEBROKEN, Wat een zalige gewaarwording, alsof het hemelse geluk me bestraald en me èèn maakt met het heelal, dat me met een verrukkelijkheid overspoeld en die me tot in de hoogste vervoeringen brengen kan ! maar ... tot wat agressie leiden kan, hoe ver het komen kan ... zo was het toen, zo is het nu en zo zal het welllicht altijd zijn. Zij die bedeeld waren met een opmerkingsgave die de sublimiteit benaderde zouden reeds vele jaren terug in de tijd op officièle geschriften op perkament vervaardigd uit ezelshuiden met een uiterst vaste hand een subsignatie hebben verricht die de bevestiging brengen moest van de reeds langer verwachte uitslagen en die de onderzoekingen dan ook hebben naar voren gebracht, door onderzoekingsmetoden die zelfs heden ten dage nog als een zeer verheven iets zouden moeten worden bestempeld. Spijts het wat onduidelijk leesbare van de naam der ondergetekende ging men er toch van uit dat het zou gegaan hebben om een zekere E. Suess, maar aangezien de grote Eduard die wij wat beter kennen, pas in de negentiende eeuw in het Oostenrijkse was ter werld 'gezet', dus veel te laat aardkundige worden zou gaat men er van uit dat op het geschreven perkament van ezelshuid het zou gaan om die zijn bet-bet overgrootvader Ernest, maar een bevestiging is er spijtig nooit van te vinden geweest, zelfs niet in de volksregisters van Webbekom-Papenbroek ... zelfs de archivaris is ginds verdwenen. En wat waren de onderzoekingen dan wel waard ? vèèl, heel vèèl, hoe zouden ze het nu nog kunnen opzoeken gaan, hoe zouden ze er nog moeten aan beginnen om te bewijzen van het waarom van het zo agressieve gedrag van het 'vrouwvolk' ? wat wij voor het ogenblik kunnen is alleen maar het vaststellen maar nog lang niet nauwkeurige bepalingen vastleggen van dat euvel en alle richtingen wijzen er op dat er voor de komende jaren in de labo's nog duchtig zal moeten worden getest en niet alleen daar, maar vooral in de huiselijke sfeer waar ze volgens ze reeds veelvuldig bewezen hebben dat euvel zoveel mèèr kunnen laten blijken.(wordt vervolgd)
Volgens sommige bronnen schijnen er tussen onderscheidene opzoekingscentra wat verschillen waargenomen die zijn oorsprong schenen te hebben gevonden dat er in sommige labo's de smaak wat te veel overhellingspatronen zouden bevatten naar de 'vrouwtjesflemingsmetode' en daarom de 'mannetjesbroedsels' schenen op te zadelen met de ziekte van het zo gevreesde 'judassensyndroom' die ze zelfs zouden op het lijf hebben gehaald kort na hun geboorte, wat andere labo's, de ietwat neutralere, het hielden bij wat te veel aan 'jaloeziepollen' die als virussen zouden huizen in het brein van het 'vrouwtjesvolk' en dat zijn oorsprong zou hebben gevonden door de konkurentieslag die ze herhaaldelijk moeten ondergaan omdat ze elkander herhaaldelijk in schoonheid overtreffen moeten en zo de gaven hebben verkregen elkander's geliefde te ontfutselen ... jaja, het venijn zit hem in de staart. Wanneer het dan is gelukt dat de ontfutseling is geslaagd kan je veelal bij de zich voor die keer benadeelde partij vaststellen dat ze zich gaan verheffen tot een groei van wel ettelijke centimeters doordat ze op de tenen staand zo veel beter als het grootst ontketenend van het aardse hun agressiviteit tot uiting kunnen laten komen. Een agressie die lang niet beperkt blijft alsof het maar alleen 'n verheffen is, nee het kan zelfs leiden tot toestanden die aan het mirakeleuze denken laat, maar wat blijkt ? een 'nederlaag' wordt veelal dadelijk opgevolgd door een nog meer dan triomfantelijk gewin, oh !!! dan gaan ze openbloeien, als rozen zonder doornen en de ... 'konkurentieslag' kan herbeginnen, zo schoon ... ja 'mannenbroedsel' het is niet te bevatten, het zijn raadsels der natuur en ze zullen het voor eeuwig blijven, tot het eind der dagen. (wordt vervolgd)
En dan de vraag die kan worden gesteld, wie lost dat alles in het best mogelijke en zonder al te veel compromises op ? natuurlijk, goed geraden ... zonder weifelachtig te willen doen ... de 'mannetjesbroedsels' !!! Het zijn zij die zich steeds voor de kar moeten spannen om er voor te zorgen dat alles terug in de gladgestreken plooien vallen gaat, van 'n offervaardigheid gesproken, geef toe, wij de 'mannetjesbroedsels' zijn de weldoeners van het bestaan ! Volgens besluiten die er zijn genomen over al het hier voorgaande aangehaald zou het best kunnen dat bij een der volgende generatie's het kan zijn dat ieder 'vrouwmens' zich tenminste èèn keer zal 'vrijgevochten' hebben zoals het zo mooi kan worden gezegd, jawel allen zonder onderscheid, en dat zou nog eens een fantastische glansperiode voor die tijdgenoten kunnen worden, een 'vrijvechten' na een nederlaag gevolgd door 'n opperste triomf, heerlijk schoon en na het stenen tijdperk en dergelijke kan er een 'knuffeltijdperk' worden geboren, prachtige vooruitzichten voor hen allen in het verschiet en gedaan met die kinderlijke agressie, vergeten en vergeven die grote en belachelijke 'tenenspielerei'. Maar zoals eerder aangehaald, het kan ver gaan en oneindig vèèl te ver, het zijn zeer gevaarlijke gevolghebbende mogelijkheden die ze zich hebben durven toeèigenen, als m'n zijn gedachten nu eens uiterst aandachtig toespitst bij het bekijken van het bijgevoegd beeldmateriaal is het toch zeer duidelijk dat de agressie er ontegensprekelijk van kindsbeen reeds heel diep zit ingebakken en daarom is het voor de onderzoekingen van onschatbare waarde, een echte weldaad, dat de waarheid aan het licht verschijnt omdat er anders hoogstwaarschijnlijk geen afdoend middel kan worden gevonden om dat gevaarlijke te stoppen en ook om al het door mij aangehaalde als waarheid te staven en zo alles zoals met zoveel, met een onschuldig en nonchalant schouderophalen zou worden afgedaan, als ... 'n lachertje van niemandal ... (einde)
... er was eens, hèèl lang geleden ... zo begon er menig verhaal, zoals de seizoenen gingen voorbij, de lente, zomer, herfst en de winter zo gaat ieder's jeugd voorbij, van het heden naar het verleden, naar een toekomst... onwetend.
WIJ SCHRIJVEN, WIJ BLIJVEN Laat ons schrijven, dan zullen we voor altijd blijven wat er ook moge gebeuren, velen zullen voor altijd hun verheugen door het mooie dat voor altijd zal geprent blijven in hun geheugen dan ook zal iedereen weten dat er nu zoals in alle tijden zal worden gelezen over vreugde of over lijden en wij zullen nooit meer worden vergeten.
Toneelvereniging Webbekomedie speelde negen opvoeringen van 'Rare Kwasten op Jenever' ten voordele van de motorisch gehandicapte jongeren Hans Aerts uit Diest en Lokke Willems uit Halen beiden op de voorgrond, samen met familie
