Foto






Als je denkt: 'ik ben verslagen',

is de nederlaag een feit.

Als je denkt: 'ik zal niet versagen',

win je op den duur de strijd.

 

Als je denkt: 'ik kan het niet halen',

is de tegenslag op til,

want het overslaan der schalen

hangt voornamelijk af van wil.

 

Moedelozen gaan ten onder,

door hun twijfel, door hun vrees.

Vechters winnen, door een wonder,

telkens weer de zwaarste race.

 

Denk: 'ik kan het' en dan gáát het.

Iedereen vindt bij wilskracht baat

en in zaken wint de daad het

van het nutteloos gepraat.

  

Als je jammert: 'ik ben zwakker

dan mijn grote concurrent',

blijf je levenslang de stakker

die je ongetwijfeld bent.

 

Niet de Goliaths en de rijken

tellen in de strijd voor zes,

maar de fermen, die niet wijken

hebben vroeg of laat succes.

 




(dit gedicht heeft me altijd zeer

aangesproken. Ik weet niet wie

de schrijver is, maar wil het graag met

jullie delen)















MV

13-03-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Net terug van het ziekenhuis. De behandeling is opgestart.
Zo maak je dan kennis met een deel van het ziekenhuis dat je nog niet kende.  Ook andere mensen... lotgenoten. 

Ik mocht plaats nemen in een zaal waarin een 8-tal "relaxzetels" stonden. Die in de hoek, aan het raam was de mijne.
Er was water voorzien en het duurde niet lang of er werd mij een kop koffie aangeboden. "Zwart en met een koekje", zei ik. Dat koekje was maar een grapje. Ik moet op mijn buikje letten. De kilo's die ik was kwijtgespeeld tijdens de opname vorige maand, waren er immers al terug bij gekomen.

Ik was niet de enige aanwezige, maar druk was het niet. Later in de voormiddag zouden er nog een aantal patiënten bijkomen.

Eerst werd er bloed geprikt. 

Er was nog een echo van het hart gepland. Blijkbaar kan NET (of darmkankers in het algemeen) zich ook vastzetten op de hartkleppen. Dus moest dat even gecontroleerd worden.
"Geen probleem met de hartkleppen of met hart in het algemeen" waren de geruststellende woorden van de arts. 

Dan mij eerste inspuiting met Sandostatine. In de bil, rechtstreeks in de spier. "Prikje" en twee minuten later stond ik al weer recht en mocht ik naar huis met een volgende afspraak op 10 april.

Op weg naar de uitgang, passeerde ik terug langs de wachthoek waar ik 's morgens ook gezeten had en zag dat hij nog vol wachtende mensen zat. Bloeiende business daar op die afdeling.





Geef hier uw reactie door
Uw naam *
Uw e-mail
URL
Titel *
Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
  Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)
Reacties op bericht (0)


Archief per maand
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015

    Kijk zeker op deze links
  • Stichtig NET groep België
  • Belgische vzw NET & MEN Kanker
  • Stichting NET-groep Nederland
  • Neuro Endocriene Tumoren

  • E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs