Enkele weken verder. Ik heb al vele reacties ontvangen van iedereen, dank hiervoor. Merci les amis francophones pour votre réaction. Zo verliezen we geen contact met mekaar. Deze week zijn alle documenten vertrokken naar de rederij voor officiële aanmelding. Het medisch dossier moet nog volgen, hopelijk keuren ze me goed haha. Tot volgende keer, A bientôt, See you Christine !!!
Gisteren was zowat onze climax, eindelijk hebben we voet aan wal gezet op Antarctica's vasteland. Onze kapitein heeft zijn schip zo goed door het pakijs laten varen dat we gisteren in de late namiddag eindelijk op het vasteland zijn aangekomen, Neko Harbour. Daar konden we een wandeling maken langs het strand en o.a. de gentoo pinguins observeren, een trekking doen door de verse sneeuw (wel 30 cm diep) en daarna een zodiac cruise van zowat een uur op het water. Zoekend naar leopard seals en duikende pinguins. Iedereen was dolenthousiast omdat we 's morgens al naar Port Lockroy kunnen gaan zijn.
Port Lockroy is een station waar enkele Britse onderzoekers van oktober tot april gesettled zijn om oa pinguins te observeren. Onder leiding van Rick een schot die al tal van boeken geschreven heeft over Antarctica kregen we een rondleiding in het station. Na een babbel met hem vroeg ik kem waarom zij geen zonnepanelen hebben of windturbines. Aangezien de zon maar even ondergaat op dit moment (ttz van 23 h to 3 uur in de morgen) hebben ze genoeg daglicht om te kunnen overleven. De hutten zijn in hout, en ze stoken met diesel.... dus... Om de toeristen wat te kunnen aanbieden hebben ze een echte "shop" ingericht. Je kan er tal van dingen kopen zoals, postkaarten, handdoeken, knuffels (pinguins dus) boeken, cd's, pins enz. Ze hebben er ook een echt postkantoor, en van daaruit kan je mail versturen die over de United Kingdom naar je bestemming gaat. Hoelang je kaart onderweg is weet je niet.
Na de recap (programma overlopen voor de volgende dag met de expdiditieleider) gisteravond kreeg iedereen een glas champagne om te vieren dat we voet aan wal gezet hadden op het vasteland.
Het was een hele drukke dag, en iedereen genoot daarna nog van de BBQ die de "chef" had georganiseerd, weliswaar binnen (niet op het dek) want het is beginnen regenen. We konden onze ogen sluiten met een fijn gevoel en in slaap valllen op de deining van het schip.
Hoi, Hel koud, wind en sneeuw, we trekken met de zodiacs naar een pinguin kolonie. Na de middag klaar het weer uit en kunnen we terug met de zodiacs weg, ditmaal naar een oekrains station. De lucht klaar uit en wanneer we Lemaire channel doorvaren hebben we een onvergetelijk beeld.
Het is vandaag maandag 24 november 2008. Gisteravond hebben we onze eerste landing kunnen maken. Rond 20 uur kon de eerste groep aan wal gaan met de Zodiacs. Ik was bij die eerste groep. Eens we op het eilandje toekwamen zagen we grote groepen van Amélie pinguins, kinbandpinguins, gentoo pinguins en last but not least the Koningspinguin. Wat is dat voor een prachtig beest. Normaal zitten de koningspinguins niet hier. Hij was zowat de vreemde eend in de bijt. Tot 9 uur hebben we daar mogen rondlopen, we kregen er maar niet genoeg van. Hieronder een foto om dit te bewijzen. Vandaag staan twee landingen op het programma, als het weer het naturlijk toelaat. Vervolg later, we krijgen een oproep dat er icebergs in zicht komen.
Ik heb goed nieuws vandaag. Het is hier nu 12 h 30 en we varen zo goed door (niet veel tegenwind of slecht weer) en we zouden deze namiddag al op de South Shetland Islands toekomen voor een eerste landing aan land met de zodiac. De zodiac groepen zijn gevormd en de briefing is gegeven. Iedereen is heel enthousiast omdat het weer zo goed is. We zouden dan onze eerste Pinguins kunnen zien op natuurlijk Pinguineiland. Just Great. De lezingen tijdens de tocht zijn zo interessant, dat je er maar niet genoeg van krijgt. De tijd gaat hier snel voorbij.
Ik vertel jullie later wel meer over mijn eerste Zodiac tocht.
We hebben onze eerste nacht op de boot goed doorgebracht. Na een laatste briefing van de expeditieleider (die ons met een gerust hart kon zeggen dat de overtocht niet te ruw zou zijn) konden we na een heerlijke maaltijd nog genieten op het dek van de ondergaande zon. Rond middernacht is het wat woeliger geweest, maar met de deining klinkt dit als een slaaplied.
Nu even iets over mijn cabinemate. Ik deel mijn kabine met een chinese dame PAN (de rest van de naam kan ik niet uitspreken, dus besloot ik haar Pan tout court te noemen). Onze communicatie is nogal stroef, ze spreekt praktisch geen engels, en mijn chinees is te beperkt. Maar toch verstaan we mekaar al is het met gebaren.
Het is nu 9 uur in de ochtend en straks beginnen de lezingen. Ons expeditieteam is nogal internationaal (Sweeds, Australisch, Fins, Zwitersers, Duits en de kapitein komt van de Faroer eilanden). Ik denk dat ik de enigste belgische aan bord ben, buiten 2 nedelanders is de boot hier gevuld met een hele hoop Chinesen, taiwanezen, amerikanen en engelsen, 2 canadezen.
Het is alleszins amazing dat ik vanop deze afstand aan mijn dagboek kan werken. Groetjes aan iedereen, en vooral vergeet niet te mailen he.....
Na een vlucht van 3 h 30 ben ik aangekomen in Ushuaia. Het weer is hier fantastisch de zon schijnt. Beter kon ik mijn aankomst in Ushuaia niet inbeelden. Aangezien er een wijziging is in het programma moet ik morgen van hotel veranderen. De touroperator heeft alles geregeld om zo weinig mogelijk problemen te creeren. Vrijdag is het dan zo ver, het grote sop in. Ik heb hier al Finnen, Australiërs en Amerikanen ontmoet allen met hetzelfde doel, Antarctica. Deze namiddag nog de laatste shopping in de bewoonde wereld, vanaf vrijdag is het gedaan, enkel het schip is onze vaste waarde. Tot de volgende keer.
Mooie stad Buenos Aires, heel warm 25 graden en veel volk. Na een vlucht van 12 uur is het weer eens op adem komen, flaneren in de straten, Casa Rosada bezoeken, de obelisk, de straten, de tangomuziek opsnuiven en zeker genieten van dit alles. Buenos Aires leeft dag en nacht, er is altijd verkeer en ´s nachts is er nog verkeer. Als is na de trip naar Antarctica terugkom heb ik nog een ganse dag om nog andere bezienswaardigheden te doen zoals La Ricoletta, San Telmo, het museum van Carlos Gardel enz.
Ik heb deze morgen bericht gekregen dat het schip de Orlova niet zal kunnen wegvaren volgende week. Technische problemen beletten het schip de haven van Ushuaia volgende week woensdag te verlaten. Het reisbureau is nu koortsachtig op zoek naar een alternatief. Er vertrekken die periode nog 2 schepen, en met wat chance kan ik op één van de twee nog meevaren. Ik zou deze namiddag meer nieuws ontvangen. Ik hou jullie in ieder geval nog op de hoogte. Het wordt nu echt wel spannend. grrrr !
Nog 1 week en het is zover. Ik heb vrijdag mijn papieren ontvangen. Vliegtickets, vouchers, reisschema (voor zover dat dat bestaat) enz. Het komt nu echter heel dichtbij. Ik heb deze week al verlof genomen om alles op mijn gemak door te kunnen nemen, nog wat te kunnen lezen, en om mijn valies in orde te krijgen. Ik mag maar 20 kg meenemen en ik heb de indruk dat ik tonnen meeheb. Polars, schoenen, mutsen enz, ik zal goed moeten wikken en wegen om alles gepakt te krijgen. Op het schip Orlova, in volle Drake Passage en daaronder zal ik hoogstwaarschijnlijk niet on-line kunnen zijn. Ik heb gelezen dat telefoon en e- mail per satelliet gaan dus niet getreurd ik spaar alles op PC en lanceer mijn boodschappen van zodra mogelijk.
Encore une semaine et ça y est. Ces quelques jours de vacances déjà cette semaine, me permettent de bien préparer mon voyage. Je suis limitée à 20 kg de bagage donc pas de robe Cocktail ou beaucoup de bijoux.... hihi En plein Drake Passage et en-dessous la communication se fait via satellite, donc pas de panique, je lance mes messages dès que possible.
P.S. local time in Ushuaia (Belgian time -3)
Tot volgende boodschap, à bientôt Christine (e-mail : meterc10@live.com)
Nog 15 dagen en het is zover. Het begint nu echt te korten. Ik heb als test enkele fotos op de blog gezet. Alles moet picobello in orde zijn voor 17 november 2008. Ik heb er echt zin in. Nog 1 week werken, alles geven en dan stoppen we 4 weken. Iedereen leeft mee rondom mij, mijn familie, mijn vrienden en ook mijn collega's. (die zullen minder gelukkig zijn omdat ze 4 weken mijn werk moeten bijnemen hmhm)
Ik hoop dat het niet te koud zal zijn, dat het gat in de ozonlaag niet groter wordt als ik er ben, en dat er hopen pinguins op mij zullen wachten om gefotografeerd te worden.
Volgende week krijg ik mijn documenten, ik hoop jullie dan een reisschema te kunnen doorgeven.
35 dagen voor vertrek, de tijd gaat vooruit. Eventjes wat nieuws over het schip, want dat vragen jullie mij het meest.
De Lyubov Orlova (genoemd naar de russische actrice Lyubov Orlova, een russische actrice in de jaren 30 - 40) is een Joegoslavisch schip, gebouwd 1976 en in 1999 vernieuwd. Nog verbeterd in 2002 en 2003. De Orlova is ijsversterkt, met passieve stabilisatoren en voldoet aan alle milieu- en veiligheidsnormen. De bemanning is russisch en zeer ervaren in navigatie door het ijs. De voertaal is engels. Alle hutten liggen aan de buitenkantvan het schip.
Hoe verloopt zo'n dag op het schip ??
Na een vroeg ontbijt, de gepaste kleding en laarsjes aan en we gaan aan boord van de zodiac voor een zodiaccruise of landing. Alles wordt bepaald naargelang de weersomstandigheden (2 tot 4 uur) We nemen de tijd om de geluiden in ons op te nemen (het scheuren van het ijs, omvallen van de ijsbergen, of gewoon het observeren van de dieren). Na enkele uren gaan we terug naar het moederschip voor de lunch, terwijl het schip verder vaart. In de namiddag en/of 's avonds gaan we er op uit voor een tweede landing of zodiaccruise op zoek naar meer. Hopelijk hebben we 's avonds nog tijd voor het bijwerken van ons dagboek (het verwerken van onze digitale foto's enh/of videos) of voor een interessante lezing over de flora en fauna.
We zijn nu 2 maanden voor vertrek. Het begint te korten. Mijn medisch dossier is in orde dus ik kan met een gerust hart vertrekken. In Nederland heb ik mijn patches gevonden tegen zeeziekte, (oef want dat kan ik missen), ik wil geen 2 dagen in mijn kajuit liggen en de lezingen en documentaires missen en mij ellendig voelen. Ik kan nu stilaan beginnen met een lijst op te maken met de dingen die ik echt niet mag vergeten. Aangezien het geen luxe reis is kunnen de sjieke spullen thuisblijven. Warme kleren en in laagjes werken is ginder de boodschap. Maar de lente op Antarctica kan nog koud zijn. Hopelijk hebben we niet te veel mist en regen. De temperatuur op dit ogenblik ginder is .....-45° dat is precies toch wel koud he...(bron : http://www.antarcticconnection.com/antarctic/weather/index.shtml)
Aarzel niet te reageren, of me nuttige informatie door te sturen.
P.S. uitspraak verleden week opgevangen van Bart Peeters : "De aarde warmt op en de vriendschappen bevriezen"...... (mooi gezegd vind ik).
Tot volgende keer. Christine
Chers amis,
Nous voilà 2 mois avant le départ. Mon dossier médical était en ordre, il ne me reste plus qu'à penser au voyage, et surtout aux préparations. Pour l'instant il fait du -45°. En novembre lors du printemps le vent peut être très froid et on risque d'avoir beaucoup de brouillard. J'espère encore voir des manchots "empereur", il paraît qu'au printemps on les trouve encore tout prêt du "Wendell See".
Expeditie Antarctica is gestart, ik bereid me volop voor op mijn groot avontuur van eind november. De eerste reisgidsen, leesboeken, en mappen zijn aangekocht.
Vele onder jullie zullen zich afvragen waarom ik naar Antarctica ga. Wel, dit zal ik jullie even kort vertellen. Enige tijd geleden kwam Alain Hubert naar Linkebeek. Laborelec (het laboratorium van de belgische elektriciteitssector) heeft voor het Princess Elisabeth Poolstation op Antarctica, dat eind 2008 geïnstalleerd en operationeel zal zijn, de specificaties van de elektriciteitsvoorziening uitgewerkt. Kortom om niet in detail te gaan, dankzij de kennis van de ingenieurs van onze dochtermaatschappij Laborelec, zal IPF (International Polar Foundation) de eerste "emissieloze" onderzoeksbasis zijn. Om tot nul emissies te komen, gebruikt het onderzoeksstation op de Zuidpool voornamelijk stroom uit wind- en uit zonne-energie. Iets dat me nu uitermate interesseert sinds ik werkzaam ben in de afdeling hernieuwbare energieën bij Electrabel/Suez. Toen ik 's avonds op internet keek of er eigenlijk wel naar Antarctica kon gereisd worden als particulier (lees klein werknemertje bij Electrabel) vond ik eerst een reis naar de Falklands. Whauw de Falklands dat zei me wel iets, veel natuur, vele vogelsoorten en toch nog een beetje "aardbol", dus doenbaar. Al snel zat ik op een site van een reisbureau die expedities naar Antarctica aanbood. Van het één kwam het andere en ik zag mezelf al lopen tussen de pinguins in mijn "thermisch pak" met muts en handschoenen en gewapend met mijn fototoestel . Toen ik telefonisch vroeg of er nog een plaatsje vrij was (niet beseffend dat je bijna 2 jaar op voorhand moet boeken) leek alles volzet, tot men mij voorstelde om van reisperiode te veranderen omdat iemand had afgebeld en dus een plaats vrijkwam. Ik werd uitgenodigd in Antwerpen voor een informatiemiddag en mijn droom begon zich te concretiseren. Ik wist dan : dit wordt een droomreis. Ik vertrek op 17 november 2008, via Buenos Aires en Ushuaia naar Antarctica, om op 19 november 2008 aan boord te gaan van de MS ORLOVA, voor 12 nachten. Er komt natuurlijk veel bij kijken. Medisch moet je in orde zijn, je moet speciale kleding aankopen enz. maar ik heb nog enige maanden om dit allemaal te organiseren. Ik wil ook familie, vrienden en collega's hierbij betrekken, dus vandaar mijn idee om een blog aan te maken. Ik hoop dat jullie me massaal zullen volgen en zeker dat jullie me zullen mailen (via gastenboek). Hebben jullie suggesties, goede raad, altijd welkom. Maar vraag me niet om een pinguin mee te brengen, dat zou pas te ongemakkelijk zijn voor de terugreis. Meer van mij bij een volgend bericht. Chris10
. Toen ik telefonisch vroeg of er nog een plaatsje vrij was (niet beseffend dat je bijna 2 jaar op voorhand moet boeken) leek alles volzet, tot men mij voorstelde om van reisperiode te veranderen omdat iemand had afgebeld en dus een plaats vrijkwam. Ik werd uitgenodigd in Antwerpen voor een informatiemiddag en mijn droom begon zich te concretiseren. Ik wist dan : dit wordt een droomreis. 
