Hola amigos! Tussen het reizen,
de stage en het verhuizen door is het nog eens tijd voor een blogbericht. Ons
laatste bericht is al een hele tijd geleden en er zijn ondertussen al vele
leuke momenten gepasseerd waarvan we jullie graag nog eens op de hoogte willen
brengen. We zijn al een dikke maand weg en de tijd gaat hier echt veel te snel
voorbij. We hebben nog wat vermoeiende, maar heel leerrijke stagedagen gehad in
het ziekenhuis en heel veel lieve babys ter wereld zien en helpen komen. We
hebben echt wel meerdere keren getwijfeld en zelfs overwogen of we er toch niet
eentje mee naar huis konden nemen
Op onze stage gaat het alsmaar
beter. We krijgen het Spaans meer en meer onder de knie en iedereen is heel
geïnteresseerd in wat we hier komen doen en hoe het met ons gaat. We moeten nog
steeds heel hard bewijzen wat we weten en kunnen, maar ze laten ons al veel
meer dingen zelfstanding doen en betrekken ons meer bij het hele gebeuren. Vooral
tijdens de nachtshiften dan. Er is een fijne dokter die alle bevallingen op een
heel natuurlijke manier en in de gekst bedenkbare posities laat plaatsvinden. Hij
laat ons ook bijna alle bevallingen alleen uitvoeren en lacht altijd eens als
hij ziet dat ook wij vrouwen kunnen helpen bevallen zonder knip of scheur!
Fieeeeer! Hij is echt een beetje alternatief en niet zo geliefd bij de andere
dokters, maar wij vinden hem geweldig!
We zien ook dagelijks heel wat
minder leuke dingen. Er zijn hier heel veel premature geboortes en het is niet altijd
makkelijk om ons neer te leggen bij het feit dat de babys niet altijd een
optimale zorg krijgen, omdat jammer genoeg de middelen hier niet altijd
voorhanden zijn. Gelukkig kunnen we met elkaar goed praten over de dingen die
we hier allemaal zien, zodat we het toch een plaats kunnen geven. En ook alles
wat het land te bieden heeft, verzet onze gedachten toch wat!
Wanneer het weekend was
aangebroken, zijn we er nog eens op uit getrokken! Baños is een zeer
toeristische plek in de Ecuadoriaanse Andes en je kan er je grenzen serieus
aftasten en verleggen, amai! Dat hebben we dan ook gedaan natuurlijk J. De eerste dag hebben
we allemaal een mountainbike gehuurd en zijn we naar Casa del Arbol gegaan. Dit
is een schommel aan een grote boomhut op de top van de berg waar je over een
afgrond kan schommelen (zie onze profilepics op facebook en heb heel veel
respect voor het lef dat wij hebben hehe). Er hing jammer genoeg heel veel mist
waardoor we niet zo heel ver konden kijken, maar het had wel iets duister en
dat maakte het eens zo mooi. Met een heel fijn gevoel en duizenden fotos op onze
kodak reden we met onze old school mountainbike over de kasseien voor onze Ruta
de Cascadas, een tocht met de fiets langsheen de watervallen van Baños. Op weg
naar beneden had Viktorien het al zitten. Fiets kapot! Typisch dat haar dat
weer moest overkomen tssss! Gelukkig werd er na een heel tijdje stappen en
vloeken een nieuwe fiets gebracht. Oef, konden we toch nog onze watervallen
bezoeken die dag! Het zicht was echt fantastisch mooi! We waren met verstomming
geslagen door al die prachtige natuur en de gigantische hoeveelheden water die
vanop een bergtop de diepte in vielen. Na al dat gefiets hadden we natuurlijk
ook heel hard gezweet en hebben we ons dan maar gewassen in de waterval. We
werden hierbij vergezeld door een groepje Chilenen die ook wat verkoeling
zochten en die de giechelstemmetjes in sommigen van ons naar bovenhaalden ;)
(spreek voor jezelf Marjan :p). Leuke afsluiter van een zalige dag!
De volgende dagen zijn we nog
meer zotte dingen gaan doen zoals canopy en canoying. Canopy is eigenlijk op je
buik zweven in een harnas aan een koord dat gespannen wordt boven een ravijn. We
waanden ons even zelf een vogeltje als we onder ons de roofvogels zagen
vliegen. Echt geweldig! Ook de canyoning was zeker de moeite. Hierbij moesten
we rapellen van watervallen en springen van rotsen en gijden van natuurlijke
glijbanen gevormd door de rivier! Eveneens top! We wouden natuurlijk ook gaan raften,
wat een bijnadoodservaring opleverde voor Viktorien omdat ze een net iets te
lang onder water moment beleefde nadat in een zotte stroomversnelling hun boot
gekapseisd was. De hele bemanning overboord haha! We kunnen concluderen dat het
niet echt een idyllisch riviertje was om even met een bootje te gaan varen J! Om het helemaal compleet te maken, hebben we
in een yolomoment besloten om van een brug te springen! Waarom ook niet. Het was
een soort van bungeejump maar dan niet met een rekker aan onze voeten, maar aan
ons middel. Als we eenmaal boven op de rand van de brug stonden en Marjan als
eerste ging springen, heeft ze toch eventjes geroepen op haar moeke en vake!!! Ook
sorry aan alle mensen die we bijna een hartattackje hebben bezorgd nadat ze de
filmpjes bekeken hadden. Kortom, Baños was echt op en top plezier en avontuur.
Terug aangekomen bij Martha
hebben we onze valiezen ingepakt en het huisje daar opgekuist. Gepakt en gezakt
en volledig klaar voor onze volgende stap, ons eigen appartement! Met drie taxis
vol bagage zijn we verhuisd naar de Malecon 2000 in Guayaquil. Als we boven
kwamen op onze penthouse heeft iedereen de volle vijf minuten gedanst,
gelachen, gesprongen en gezongen! WOW wat een zotte luxe. Maar vooral AIRCO
hmmmm! Dat kan al eens deugd doen als je al een maand hebt geleefd in 35° C.
Ondertussen zijn we het hier al
helemaal gewoon en drinken we al eens een lekker Pilsener op het terras van
onze penthouse en wandelen we elke dag een halfuurtje langs de rivier naar onze
stage. Hoe zalig kan het leven zijn.
Dikke zoenen van twee heel gelukkige
mensen
Viktorien en Marjan
|