11 april 2009

een beetje verscholen: een kleine bruine kikker

29 april 2009


De brem bloeit...

Het boterbloempje (Pseudopanthera macularia) is een vlinder uit de familie Geometidrae de spanners.  De vlinder vliegt overdag.

De vlinder verschijnt vanaf half april en is tot begin juli te zien. Er is één generatie per jaar. De vleugels zijn geel met deels in banden geordende, bruine tot violetachtige vlekken. De spanwijdte van de vleugels is 23 tot 28 mm. De rupsen zijn er van begin juli tot half september.

De groene rups kan 25 mm lang worden en heeft een donkere lijn midden over de rug met daarnaast iets gegolfde, dunne, witte lijnen met een onderste brede witte lijn.

De kleur van de vleugels kan variëren van cremekleurig, geelachtig bruin tot lichtgrijs, waarbij in de breedte over de vleugels purpurkleurige tot lichtbruin gekleurde lijnen lopen. Bij opengevouwen vleugels lopen deze lijnen zonder onderbreking door van de ene voorvleugel via de achtervleugels naar de ander voorvleugel. Op de voorvleugel zit een klein licht vlekje. De achtervleugel heeft in het midden een sterk uitspringende punt.

De waardplanten van de rups zijn planten uit de families zuring en duizendknoop. De vliegtijd is van april tot en met november. De vlinder komt in twee generaties per jaar voor. Soms komt hier nog een niet voltooide derde generatie bij. De eitjes van de eerste generatie worden eind mei tot in juni afgezet, die van de tweede generatie in augustus en september. Na 10 dagen komen de eitjes uit. De volwassen rups is 23 mm lang, roodbruin, grijs of bruin en heeft een paar korte witte lijnen op de zijkanten en een donker patroon op de rug.

De rupsen zijn grijsgrauw tot bruin met donkere vlekken. Achter de kop zijn de rupsen iets verdikt.

Het hooibeestje (Coenonympha pamphilus) is een dagvlinder uit de subfamilie Satyrinae, de zandoogjes en erebia's. De voorvleuggellengte bedraagt ongeveer 15 mm.

De waardplanten van het hooibeestje zijn verschillende soorten grassen.

Het hooibeestje komt in heel Europa voor, ook in Nederland en België is zij algemeen. Veel soorten graslanden worden als leefgebied door de vlinder gebruikt. De vliegtijd is van februari tot en met oktober. De soort overwintert als rups .

De geelbandlangsprietmot (Nemophora degeerella) is een dagactieve nachtvlinder uit de familie Adelidae, de langsprietmotten. De spanwijdte van de vlinder bedraagt tussen de 16 en 23 millimeter.

De geelbandlangsprietmot mannetjes hebben voelsprieten van wel vijfmaal hun lichaamslengte terwijl de vrouwtjes veel kortere sprieten hebben. De vlinder komt voor in nat bosrijk gebied en is algemeen in Nederland en België.

De vliegtijd is en mei tot en met juli. De rups leeft op bladresten van berken. De volwassen vlinder heeft de adderwortel, gewone margriet en brandnetel als voedselplant.

De geelbandlangsprietmot (Nemophora degeerella) is een dagactieve nachtvlinder uit de familie Adelidae, de langsprietmotten. De spanwijdte van de vlinder bedraagt tussen de 16 en 23 millimeter.

De geelbandlangsprietmot mannetjes hebben voelsprieten van wel vijfmaal hun lichaamslengte terwijl de vrouwtjes veel kortere sprieten hebben. De vlinder komt voor in nat bosrijk gebied en is algemeen in Nederland en België.

De vliegtijd is en mei tot en met juli. De rups leeft op bladresten van berken. De volwassen vlinder heeft de adderwortel, gewone margriet en de brandnetel  als voedselplant.

Even op de knop met de tekst "Brievenbus" klikken en je boodschap achterlaten !

Druk op de button met de tekst: EMAIL

De favoriete standplaats is langs randen van sloten, beken, weilanden en zompige plaatsen. Op deze plaatsen komt de plant zowel in de volle zon als in de halfschaduw voor.

De bloeiperiode loopt van maart tot april en soms nog van augustus tot september. De ongeveer 4 cm grote bloemen tellen vijf tot acht gele kelkbladen, geen kroonbladen en talloze meeldraden. De onderste bladeren zijn lang gesteeld. De bloemstengels zijn hol en glad.

De bloemen worden bezocht door zowel vliegen, kevers als bijen. Wanneer de insecten over de meeldraden kruipen, overdekt het stuifmeel hen, waarna zij weer bloemen kunnen bevruchten. De plant komt niet voor in brakwater.

Het klein geaderd witje (Pieris napi) is een dagvlinder uit de familie Pieridae, de witjes.

Het klein geaderd witje komt in grote delen van Europa. De vlinder vliegt van zeeniveau tot 2000 meter in berggebied. Het stelt geen specifieke eisen aan zijn omgeving en kan daarom overal worden aangetroffen.

De vleugel heeft een lengte van 20 tot 24 millimeter en is sterk geaderd.

De vlinders komen in twee tot drie generaties voor. De vliegtijd is van april tot en met november. Ze overwinteren in het popstadium.

Het oranjetipje (Anthocharis cardamines) is een dagvlinder uit de familie Pieridae, de witjes.

Het oranjetip komt in grote delen van Europa voor waaronder Nederland en België. De vlinder geeft de voorkeur aan matig vochtige graslanden bij bossen als leefgebied.

Het imago kent seksueel dimorfisme. Het mannetje heeft een grote oranje vlek aan de vleugeltip van de voorvleugel die bij het vrouwtje ontbreekt, de onderkant is geelgroen van kleur. De vleugellengte is ongeveer 20 millimeter.

De vliegtijd is van maart tot en met juni.

De echte koekoeksbloem (Silene flos-cuculi,synoniem: Lychnis flos-cuculi) is een vaste plant uit de anjerfamilie (Caryophyllaceae). De soort is in België en Nederland een vrij algemene plant met een hoogte tot 90 cm.

De Nederlandse naam koekoeksbloem is evenals de botanische naam, het Duitse 'Kuckuckslichtnelke' en het Franse Lychnis fleur-de-coucou', afgeleid van het spuug, dat vroeger koekoeksspuug werd genoemd en soms op de stengels van de plant kan worden gevonden.

De ruwbehaarde stengel draagt smalle, lancetvormige bladeren. De meestal roze, een enkele maal witte bloem heeft vijf kroonbladen, die elk onregelmatig vierspletig zijn. De bloeiperiode loopt van mei tot augustus en wordt weinig beïnvloed door klimaatschommelingen. De plant heeft slechts weinig stengelbladen, waardoor de bloemen meer opvallen.

Stippelmotten of spinselmotten (Hyponomeuta padellus) overdekken in mei sommige bomen of struiken met hun nesten en spinnen zich helemaal in. Deze enorme nesten van gesponnen draden geven bomen en struiken een spookachtige gedaante. De witte feestverpakking die ontstaat, biedt een veilig tehuis aan miljoenen eitjes waar even zovele rupsjes uit ontstaan. De vuilwitte rupsjes met zwarte kop en twee rijen stippels over het hele lijf, hebben het met z'n allen gemunt op sappige frisgroene blaadjes. Ze vreten de bomen volledig kaal. Maar de bomen kunnen er goed tegen, bij de tweede doorgroei zijn de rupsen verdwenen en krijgt de boom gewoon weer bladeren.

In de tweede helft van juni zijn de larven volgroeid en gaan ze verpoppen. Dan zie je ze in grote hoeveelheden langzaam aan spinseldraden uit de bomen zakken. De rupsen kruipen de grond in en verpoppen daar. In augustus komen de vlindertjes of motjes te voorschijn. Het zijn kleine, tere dieren met witte vleugels met zwarte stippen, vandaar hun naam: stippelmotten.

De mi-vlinder (Callistege mi) is een dagactieve nachtvlinder uit de familie van de uilen (Noctuidae), die 's nachts niet actief is. De spanwijdte is 25 tot 30 mm. Hoewel het imago bij vluchtige blik doet denken aan de aardbeivlinder, die in de zelfde tijd in hetzelfde biotoop aanwezig kan zijn, is hij bij betere bestudering hiervan goed te onderscheiden. Op de voorvleugel van de mi-vlinder bevindt zich namelijk een figuur die doet denken aan de kop van een heks, met een duidelijk oog en een enorme haakneus en uitstekende kin. Op de wang van deze heks bevindt zich nog een T-vormige vlek.

De vlinder overwintert als pop die in een cocon tussen het gras hangt, of ook in de grond.

2 juni 2009

platbuik
vrouwtje