Ik ben Ulrik Boon
Ik ben een man en woon in Dilbeek () en mijn beroep is invalide urgentieverpleegkundige.
Ik ben geboren op 31/05/1974 en ben nu dus 49 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
klop...... coma....... voor maanden! (2001)
Hele(levens?)lange revalidatie.
Dinsdag 7/7/2009: Op de luchthaven (Zaventem). Ik besef nog niet goed dat we vertrekken!!! De eerste 4 dagen gaan we in Windhoek in een guestfarm verblijven met 250 runderen, 200 schapen, eenden, ganzen, hopelijk niet allemaal in onze kamer.
Ik weet niet wat ik het leukste ga vinden: ->het rusten, slapen, dobberen in het zwembad. ->het ontdekken van de verschillende stammen. ->de dieren (Nasj is nu al wild als ze daaraan denkt!) ->of 3 weken non-stop bij mijn lieveke zijn. Nasj is het meest verheugd om de wilde dieren te zien!
Aankomst in Frankfurt rond 18u. Toen we onze bagage gingen halen riep er iemand van ver "Ulrik Boon" Ikke verschrikt: "oei, die kent mij?!?" Dichterbij gekomen zag ik dat het ene van de luchthaven was en dat die mijn koffer vasthad. Het was gewoon een beamte die de naam van mijn koffer aflas alvorens hem weg te zetten. Vlucht om 22u40. 23u20 opgestegen -> vertraging.
Woensdag 8/7: Vlucht goed verlopen. 8121 km afgelegd van Frankfurt naar Windhoek. Hoogte 12000 meter. 8u plaatselijke tijd (= 9u in België) Hoseakutako: international airport ongeveer 9u30 gevlogen. Jongen van Crazy Kudu en Wild Dogs -de plaatselijk reisorganisatie- is nog een grotere pechvogel dan ik: -Zijn vriendin werd geopereerd aan "kanker in het been". Daarbij is een zenuw geraakt waardoor ze haar been meesleept. -Zijn oudste broer is verongelukt. -Zijn moeder heeft een ongeval gehad en is verlamd aan beide benen. -De 2e broer (hij is de jongste) heeft het syndroom van Down. -Zijn vader heeft hij niet gekend. -Hijzelf heeft een paar motorongevallen gehad....
En ik stond daar met mijn mond vol tanden met alleen maar een verlamde hand! (Er scheelt nog wel wat meer aan mij ze: ni kunnen lopen (joggen), slecht geheugen,...)
Uiteindelijk met een dame meegereden naar Etonga Guestfarm. Bij aankomst paarden, koeien, schapen, 3 honden -waaronder Dixie, volgens de eigenares de houseslet. Gaat bij wildvreemde altijd op de rug liggen. Wevers zitten hier veel. Het zijn vogeltjes die hun nest echt weven Olifant (voor van de hak op de tak te springen) heeft 50000 spieren in zijn slurf! Kamer 6 (whartdog=wrattenzwijn) Simpele en propere kamers. Geen sleutel op de deur, dus je kamer kan altijd betreden worden. En in de bar schrijf je zelf op wat je hebt gedronken. Van vertrouwen gesproken! Leuke Afrikaanse elementen en details overal. Er heeft juist een seminarie plaats voor hunters (=jagers) De dame vraagt voorzichtig of we tegen jagen zijn.... Klein zwembadje maar water is ijskoud! Er staat ook een stevig windje. Zo weten we meteen waar de naam WINDHOEK vandaan komt. Dat ligt ongeveer 25 km van Etango Guestfarm. Voor 's nachts toont ze ons de airco die je ook op verwarming kan zetten. Je kan het best e wat verwarmen omdat het 's nachts zo koud wordt.
Ik ben Ulrik Boon
Ik ben een man en woon in Sint-Ulriks-Kapelle / Dilbeek (België) en mijn beroep is urgentieverpleegkundige (invalide, nu zorgdatacel).
Ik ben geboren op 31/05/1974 en ben nu dus 49 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .