|
't Volgende is naar de k.l.o.t.e.n.
Nu mijn rechter heup. Komt nog maar eens door die -om het vriendelijk uit te drukken- dekselse hemiplegie (halfzijdige verlamming)
Hoe komt dat? Wel:
1) Ik wandel -waggel eigenlijk meer- met een zwaaike in mijn rechterbeen. Waar nen andere mens zijn been normaal naar voor zet "maait" mijn been eerst. Een maaibeweging noemen ze dat dan ook.
2) Door de spasticiteit zijn er andere krachten in die heup dan de gewone. Ik heb een spastice hemiplegie wat wil zeggen dat ik dus af te rekenen krijg met allerlei spiersamentrekkingen die iemand anders niet heeft.
"Zit die daar nu nog altijd mee bezig?" zullen de vriendinnen van mijn vrouw wel weer zeggen.
Maar wij worden er dagelijks mee geconfronteerd!
Een greep uit het "aanbod":
-vergeetachtigheid. Is nog een beetje te zacht uitgedrukt: gewoon vergeten!
-Niet meer kunnen werken hoe dat ik het zelf wil: had een toffe job als urgentieverpleegkundige op een spoedopname in Vlaams-Brabant.
-mijn vrouw 101010 vragen stellen.
-mijn hobby/bijberoep niet meer kunnen uitoefenen: brandweer/ziekenwagen
-het contact met de vele vrienden dat sterk verwaterd is. Dit laatste heeft iemand anders misschien ook?
-Slaap nodig: waar ik vroeger met 6-7 uurtjes toekwam moeten het er nu eerder 10 zijn. Hiervan kun je zeggen: dat is gewoon de leeftijd! Maar studies tonen aan dat mensen die een coma gehad allemaal klagen over vermoeidheid.
Ik ga nu slapen see. Morgenvoormiddag kine. Ik mag tot de 19e december al niet meer werken omv die heup, moet dan naar Pellenberg en zal daar te horen krijgen wat ze ermee van plan zijn!
Wederom: "dank u dader!"
03-12-2014 om 00:00
geschreven door Ulrik Boon 
|
