Hey ! Heb je het al gehoord ? De Sint komt donderdag bij ons op school! Als hij komt want er zijn enkele probleempjes...
Laatste foto's
Dit zijn de laatste foto's van mijn lange reis
Laatste brief
België, 1 december 2008
Hallo kleine burgertjes,
Dit is de laatste brief, want ik ben bijna aan het einde van de reis gekomen. Vanmorgen heb ik eens luilekker lang uitgeslapen mmmmm, dat deed deugd! Tijdens het ontbijt vertelde ik de kinderen (Marie, 7 jaar en Arnaud, 4 jaar) over Sinterklaas. Ze stelden wel 100 vragen!
Bv. - Wat is het ergste wat Sinterklaas ooit meemaakte? Dat was toen zijn schip zonk in een zware storm.
- Waar houdt de Sint het meeste van? Wel, Sint houdt van heel veel dingen: van vriendschap, van geschenkjes geven, van varen op volle zee, van witloof en tomatensoep, van zijn paard en van nog veel meer dingen.
- Is Sinterklaas soms verdietig? Hij is eens vreselijk bedroefd geweest toen Slechtweervandaag zijn poot gebroken had na een gladde nacht op de daken.
Rond 10 uur werd het tijd om mijn gastvolk te bedanken en vaarwel te zeggen. Meneer Dubois bracht me naar het dichtstbijzijnde station, waar ik de trein nam naar Brussel. Het was een gezellige treinrit: ik keek door de raampjes naar het landschap of babbelde wat met de medereizigers..
In Brussel regende het. Dit belette me niet een stadswandeling te maken naar de Grote Markt en Manneke Pis (hihi, dat is een grappig ventje!) Omdat ik toch tijd over had, liet ik mezelf ook verwennen: eerst liet ik mijn krullebolletje wassen en verzorgen door de kapper. En s avonds genoot ik van Belgische frietjes: lekker, zeg!! Als herinnering aan deze avontuurlijke reis, kocht ik een vlag van België. Ik ga aan de Sint vragen of hij aan de vlaggenmast van ons kasteel mag.
Nu zit ik moe, maar tevreden op mijn hotelbed. Ik hoop dat ik snel kan slapen. Ik kijk heel, heel, HEEL ERG uit naar het weerzien met de Sint en naar het feest!!
Gegroet, lieve vriendjes, tot weldra!!
Piet.
01-12-2008
30-11-2008
Brief nummer 4
Frankrijk, 28 november 2008
Hallo vriendjes,
Sinds mijn laatste brief zijn er al een paar dagen verstreken. Ik had gewoon geen tijd om te schrijven, dus volgt er nu een langer verslag.
Gisteren beleefde ik één van de tofste dagen van mijn leven: ik mocht meerijden in een echte vrachtwagen!! Het was gewoon megavetcool om naast trucker Cyril in de cabine te mogen zitten! Urenlang reden we noordwaarts via de autosnelweg. Af en toe maakten we een tussenstop zodat de chauffeur wat kon rusten en we een plasje konden doen. Rond vijf uur in de namiddag kwamen we aan in Parijs. Ik trakteerde Cyril er in een cafeetje op een lekker drankje als dank omdat ik hadmogen meerijden. Aangezien Cyril van hieruit een andere weg opging, namen we daarna afscheid.
Daar stond ik dan middenin het centrum van Parijs. Ik maakte een wandeling door een groot park en stapte er langs prachtige gebouwen en idyllische plekjes aan de rivier de Seine. Plots stond ik voor een duizelingwekkende hoge toren: de Eifeltoren. Hebben jullie daar al eens van gehoord? Er was geen tijd genoeg om hem te beklimmen, maar ik heb er wel een toffe foto van. Misschien kom ik later nog eens terug. Toen het stilaan donker werd, zocht ik een hotelkamer. Ik schreef eerst een brief naar de Sint weet je, ik mis hem wel een beetje!! en toen viel ik heel gauw in slaap zzzzzzzzzzz
De volgende ochtend stond ik heel vroeg op om zo snel mogelijk weer op weg te gaan. Een automobilist pikte me op en voerde me heel eind mee. Ik was in mijn nopjes dat ik alweer zo snel een lift had gevonden. Maar O WEE, ik juichte te vroeg, want na een halfuur rijden, schrok ik me rot: in al mijn haast om op pad te gaan, was ik de zakken met cadeautjes vergeten in de hotelkamer hoe kon ik nu zo stom zijn???!!! Ai, ai, ai, ik was verschrikkelijk boos op mezelf, maar er zat niets anders op dan terug te keren om de pakjes op te halen.
Maar noem het geluk bij een ongeluk: ik werd opgemerkt door een Belgische motorman die me zag lopen en hij vroeg of ik wou meerijden. Wow, man! ik moet toegeven dat ik eerst wel bang was om achterop de motor te kruipen, maar tegelijkertijd voelde ik me superstoer ook!! En wat nog beter was: het ging met een snelle vaart vooruit! Hup, de pakjes ophalen en toen reden we richting België. Op de verkeersborden kon ik volgen dat we de grens naderden: nog 50km, nog 38km, nog 21km, 12, 1 en HOERA!! Ik was in België! Motorman Geert zette me af in de buurt van Bastogne, een stadje in de Ardennen. Daar vervolgde ik de tocht met nog een stevige tocht door een bos. Toen het te donker werd om nog door te gaan, vond ik een slaapplaats bij meneer en mevrouw Dubois. Ze wonen met hun twee kinderen in een huisje aan de rand van het bos. Ik mocht van de kinderen in hun boomhut. Daar zit ik nu deze brief te schrijven en naar de sterren te kijken.
Lieve groetjes en tot morgen,
Rene.
28-11-2008
Dag 3: Derde brief
Frankrijk, 26 november 2008
Hallo kleine sjareltjes,
Na een heerlijk ontbijt met pannenkoeken NJAMNJAM!- zette ik vanmorgen mijn reis verder.
Ik ging met mijn duim omhoog aan de rand van de weg staan. Na 5 minuutjes kreeg ik al een eerste lift met een auto. Daarna nog één en nog één en zo kwam ik al een heel eind hogerop het land door. Ik bracht dus bijna de ganse dag door in een auto.
Mijn laatste lift van de dag was niet erg snel, maar wel heel speciaal! Boer Cheval nam me mee in zijn traktor en bracht me naar een plaats waar ik de nacht kon doorbrengen: een boerderij in een klein dorpje in de buurt van Dijon. Supertof, want ik mocht helpen bij het verzorgen en voederen van de ezels, de geiten en de kippen. Daarna kreeg ik van de boerin een heerlijk Frans avondmaal met stokbrood en geitenkaas voorgeschoteld. Vannacht mag ik op de zolder in het stro slapen. Het stro prikt een beetje in mijn billen, maar t ligt verder wel knus en warm.
Oeps, mijn ogen beginnen dicht te vallen, ik ga onder mijn dekentje kruipen en slapen.
Slaapwel en tot de volgende keer!!
Rene
Dag 2 : Tweede brief
Frankrijk, 25 november 2008
Bonjour mes amis,
Aujourdhui, je suis arrivé en France et alors je parle français. Joepi, ik ben al in Frankrijk ondertussen! Marie-Antoinette, een lieve dame voerde me mee in haar auto doorheen de Pyreneeën.
(Dat is een bergketen op de grens tussen Spanje en Frankrijk). Boven op een bergtop zijn we even gestopt om te genieten van het prachtige landschap. t Was er wel ijskoud, want overal lag sneeuw. We hebben er een sneeuwpiet gemaakt. Kijk maar op de foto, vind je hem niet schattig?
Na een uurtje sneeuwpret reden we verder tot in het stadje Perpignan. Daar zocht ik een klein gezellig hotelletje om te overnachten. O, na zon koude dag in de bergen, was hetzalig in de warmte van de kachel!!
Nu gak mijn bed induiken. Toedeloe, ik doe mijn oogjes toe, tot morgen!!
Zwarte Piet
Dag 1 : de eerste brief
Dag 1 de eerste brief.
Spanje, 24 november 2008
Hoi beste kinderen,
Ik ben Rene, een zwarte piet van Sinterklaas. Ik kom jullie slecht nieuws vertellen.
Toen wij enkele dagen geleden klaar stonden voor vertrek voor de lange reis naar België, wou ik gauw nog afscheid nemen van een vriend van me. Toen ik terug op het kasteel kwam, was Sinterklaas en de hele pietenbende al vertrokken. Ik rende zo snel ik kon naar de haven van Tarragona, maar... de Sint was al weg. O nee, ik had de boot gemist!! Tot overmaat van ramp heb ik ook nog een lading cadeautjes voor jullie school bij me! Wat een ramp, ik wist niet hoe ik dit moest oplossen.
Langzaam slenterde ik terug naar ons kasteel. Daar zou ik nu helemaal in mijn eentje moeten wachten tot de Sint terug komt. Net toen de eerste traantjes van verdriet begonnen te rollen, kwam een fietser voorbij. Het was Andreas, een oude dorpsgenoot. Ola Rene, riep hij, je ziet er zo sip uit, scheelt er iets?Ik vertelde wat er gebeurd was en weet je wat hij zei? Spring maar achter op mijn fiets, ik breng je naar de autosnelweg, waar je een lift kan zoeken naar België. Je laat de moed toch niet zakken e, Rene?! Hij had gelijk: ik ben groot en flink genoeg om de reis zelf te ondernemen.
Zo gezegd, zo gedaan! Na een tochtje achterop de fiets, vond ik algauw een vriendelijke heer waarmee ik een eindje mocht meerijden tot waar ik nu ben. Hier blijf ik overnachten en morgen trek ik verder. Ik hoop volgende week op tijd bij jullie te zijn voor het feest!
De Sint heb ik uiteraard ook al verwittigd. Ik moest beloven hem elke dag op de hoogte te houden hoe het met me gaat. Ik zal jullie ook elke dag een verslag opsturen, zo kunnen jullie volgen wat ik elke dag meemaak.
