Vijfde bericht
Dag lieve mensen allemaal,
Eventjes eerst en vooral wil ik speciaal de groetjes doen aan mijn zieke collega Chantal, ik weet dat je onze berichten kan lezen, maar jammer genoeg weet je niet hoe je hierop kan terugsturen
In elk geval ik denk heel dikwijls aan u, en via deze weg krijg je dan ook een SPECIALE EXTRA KNUFFEL VAN MIJ xxxxxxx Hou je goed hé!!!!!!!!!!
Hierdoor wil ik graag aan iedereen eventjes melden, dat jullie ons altijd kunnen een mailtje terug sturen je gelooft het misschien niet .. maar hoe piepklein ook je berichtje is, het is voor ons echt waar een welkome afleiding savonds. We kunnen in onze nieuwe verblijfplaats elke avond 2 uur gratis op internet, dus . Geen enkel probleem wij kunnen jullie mailtjes lezen.
Donderdagmorgen 14 oktober was het dan zover, onze bagage stond terug gepakt, verdeeld voor Namutumba wat we nodig hebben aldaar, en Iganga het Stadje waar we de volgende weken gaan logeren. Gelukkig mogen we ook een groot gedeelte van onze bagage in Kampala laten staan, waaronder onze GROTE ADUNGU (((( ( we horen het jullie al zeggen )))))))) wat is dat, wel dit is een GROOT Snaarinstrument, dat Herman al jaren graag wil hebben , weliswaar voor decoratie in huis. Nu hebben ze er een voor ons gemaakt, alleen is hij nogal groot uitgevallen en weegt tussen de 12 en 15 kg.
Ok . De planning was dus alvorens Kampala te verlaten, om al onze bestelde verf te gaan ophalen midden in de stad, en daarna de bagage te komen oppikken in het hotel .. Ok ,zo is het dan ook gebeurd met de nodige vertragingen .. ( er moesten nog enkele potten verf gehaald worden in de Fabriek) Het was maar vijf Afrikaanse minuten wachten .. 40 minuten dus!!!!!!!
Onze auto zat STAMPVOL, IKZELF HAD NOG JUIST een gaatje om te zitten . We maakten een halte in MUKONO, een stadje waar we samen met een Nederlands koppel hadden afgesproken die hier ook een prachtig project hebben opgestart, samen hadden we een lunch, en een fantastische babbel, het is tof dat we kunnen leren van elkaar, en het is ook ((((( fijn))))) om te horen dat ook hier niet altijd alles van een leien dakje gaat.
Aangekomen in IGANGA .. sorry sorry sorry, we hadden jullie pas morgen verwacht, en we zullen dan morgen de matras (((( we hadden enkele weken geleden om een zachte matras gevraagd ))))) vervangen, want nu is het al te laat .. We voelden ons die avond heel onwennig in dit hotel, ik had even het gevoel dat ik dat hier niet lang zou uithouden, maar nu enkele nachten ( en twee matrassen ) later, voelen we ons hier al meer thuis . HET PERSONEEL doet allemaal zijn best en is supervriendelijk, onze kamer is natuurlijk niet zoals in Kampala .wacht ik zal ze eens beschrijven
Als je de deur opendoet zie je een REUZEGROOT BED , dan staat er ook een grote kleerkast in waarvan je de deuren wel open krijgt als je er naast gaat staan.
Er staat tegen de kant een plastic ronde tafel met 1 stoel ( er is geen plaats voor een tweede) verder nog 1 nachtkastje en een kleine ijskast, met dit alles staat de kamer VOL . Dan hebben we nog een ruime douche, waar een toilet in staat . Jaaaa je leest het goed er staat een aftrekker met halve bortselsteel, na onze douche is een dagelijks kuisritueel nodig, want niet alleen de vloer moet opgedroogd worden, ook het toilet moet na elke douche mee afgedroogd worden, en dan mogen we niet vergeten op voorhand het toiletpapier te verwijderen .. OF WE HEBBEN EEN PROBLEEM. We leren snel bij
Vrijdag morgend vertrokken we met een volle wagen richting Namutumba (school).
Enkele weken geleden lieten ze ons vol trots hun nieuwe bijgebouw zien, een mooi stukje erbij . 1 groot lokaal eventueel om als computerklas in te richten, en daarbij nog een mooie ruimte die men als kantoortje wil gaan gebruiken .. jaja allemaal goed en wel, maar dit gebouw heeft nog geen binnen of buiten beplaastering, er moet ook nog een afdak gemaakt worden !!!!!!!!
Hiervoor hebben wij géén budget dit zit niet in onze planning . Maar ook in Afrika kunnen ze snel zijn als ze willen. Toen we dus die vrijdag aankwamen was zowel de binnen als de buitenkant bezet, en was men druk bezig aan het plaatsen van een opstap ..
Eerlijk toegegeven, deze plaats zal géén geluidoverlast hebben van de andere lokalen, is ook al beter beschermd tegen het stof en kan ook beter bewaakt worden.
Wij dus aan de slag .. met een aftandse borstel de muren proper maken, en onze eerste laag primer erop zetten, dit alles onder grote belangstelling twee muzungus (((((blanken )))) . HALLO er gingen er enkele zelf bij zitten . Dit werd Ria TEVEEL .. ging er héél demonstratief naast zitten en zei HELPEN of BUITEN !!!!!!!! was het van de kwade blik, of verstonden ze nu plots ONZE TAAL . We zullen het nooit weten , maar ze waren weg en zetten zich onder een boom.
Simon De verantwoordelijke voor de school, heeft ons wel vanaf de eerste dag komen helpen, hij is ook degene die ons elke dag naar Namutumba brengt en ook savonds terug naar het hotel.
Grote belangstelling is er natuurlijk ook van de vele kinderen . MAMA RIA Bye klinkt het regelmatig, soms zie je gewoon niemand en hoor je ze alleen maar, tot je beter kijkt en er hier of daar eentje vanachter de struiken tevoorschijn komt, de meeste van hen met groezelige gezichtjes en kapotte kleren, maar met een smile om U tegen te zeggen. JAMMER GENOEG heeft Ria niet véél tijd om met de kinderen bezig te zijn, maar zelfs tijdens het schilderen van het buitengebouw, klinkt er regelmatig BROEDER JACOB .. BIM BAM BOM is de meest favoriete zin van het liedje ..
Wanneer we savonds terug vertrekken is het precies of de tamtam heeft zijn werk gedaan de kinderen lopen de auto achterna .. ALS WE HIER NU DE PAUSMOBIEL HADDEN !!!!!!!! DE paus zou misschien jaloers worden IEDEREEN wuift naar ons , vrouwen die aan het koken zijn mannen die met een zware vracht op de fiets aan het balanceren zijn, het is gewoon aandoenlijk.
WE werken echt wel stevig door vrijdag- zaterdag- zondag-maandag dinsdag
Onze power is op, we gaan dit al doorsturen
Lieve groetjes en het vervolg volgt in het weekend ok!!!!!!! daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag
