U17 VLAMVO (vlamertinge)

Op 6 mei telde dit blog 2038 bezoekjes. U bent nu bezoeker

13.04.2017

Shazney 17!

Zaterdag 27 mei 2017.

Vertrekken om 9 u. 30, bezoeken om 10 uur de IJzertoren (2,50/jongere max. 17 j. / 8 euro/volwassene) en picknicken samen:

- Frauke, Kristel en broer Frauke

- Mabelia en Martine

- Shazney, Keanu, Sophie +

- Karen , Geert, Griet

Nemen om 12 uur deel aan het paintballen in 't Buitenbeentje (Heernisse 1):

- Karen, Geert, Griet

Beste speelsters, beste ouders,

Vanaf heden zal dit blog niet meer aangevuld worden: het seizoen is voorbij, de rustperiode komt eraan... Ik laat het blog wel nog geruime tijd op het internet staan zodat je eventueel foto's en andere info kan overnemen.

Mij rest me jullie allen nog hartelijk te danken voor het voorbije seizoen en de talrijke bezoekjes op dit blog! Groet, Wim

7a. Vlamertinge (24)

(Het resultaat van Vlamvo staat in het blauw, tussen haakjes vind je het puntenverschil)

Op zondag 23 april speelden we de laatste wedstrijd van het seizoen in Comines. Na drie weekends zonder wedstrijd de leider van de reeks moeten bekampen was niet meteen een cadeau. Comines trad voor de gelegenheid ook nog aan met een plusspeelster die 2 jaar ouder was (dit mag: "Dit statuut is bedoeld voor speelsters die slecht één leeftijdscategorie ouder zijn") en die er duidelijk bij gehaald was omdat deze wedstrijd voor hen gewonnen moest worden (het feestje met confetti, medailles en ijsjes was immers al helemaal geregeld). In set 1 speelden we nog een verdienstelijke set (25-20), maar toen was de kous af: 25-12 / 25-14. Een hard verdict om het seizoen af te sluiten. Gelukkig werd deze ontgoocheling in de cafetaria achteraf vlot doorgespoeld en gerelativeerd...

Wie gaat mee? We zijn met 33 (of 34)

- Silke, Annie en Filip

- Ilona, Selina, Maryline en Bart

- Mabelia en Martine

- Julie, John en Annemie

- Luna, Christy en Nele

- Lilah, Nancy, Dirk, Laney en Chloë

- Karen, Griet (en ev. Geert)

- Tess, Fabienne en Gaby

Op zaterdag 25 maart ontvingen we de kampioen van de reeks: Wevelgem. Waar velen vreesden voor een saaie wedstrijd, dachten onze meisjes er duidelijk anders over. Ze haalden hun beste volleybal van het seizoen boven en overstegen zichzelf op alle vlak. Het werd een wedstrijd om de vingers af te likken: 1-3 (20-25/25-20/21-25/22-25). Scheidsrechter "opa" Jules deed zijn best, maar de leeftijd speelde hem duidelijk parten... Op het spannende einde van set 4 werd ons een duidelijk punt ontnomen en laaiden de frustraties na het eindsignaal hoog op. Begrijpelijk en tegelijkertijd mooi: sport is emotie! Enkele meisjes weenden hun ontgoocheling weg en moesten troost zoeken bij elkaar, anderen hadden moeite om hun agressie in goeie banen te leiden en ook enkele mama's hielden het niet droog. Sport ten top met andere woorden. Zalig! Proficiat, meiden! Voor dergelijke groep spring ik graag in de bres :), jullie trotse trainer.

(Als je op het prentje klikt, kan je enkele sfeerbeelden zien, gemaakt door Ringo, de papa van Ethel die ook foto's had gemaakt van de provinciale groep. Merci, Ringo!)

Op zaterdag 18 maart speelden we tegen Kortrijk. Julie speelde als libero (want Tess was gaan skiën met haar school) en deed dit voortreffelijk. We hadden niets te verliezen tegen de 3de uit het klassement en legden hen het vuur aardig aan de schenen in set 1. Set 2 daarentegen was het samenspel even zoek en het werd een set om snel te vergeten... Set 3 waren de meisjes vastbesloten om nog eens het onderste uit de kan te halen. En dit deden ze voortreffelijk. Zowat de volledige set stonden ze met enkele punten voor. Maar toen de scheidsrechter een duidelijke netfout van de Kortrijkse middenspeelster niet bestrafte, kwam er wat irritatie in de ploeg en het spel... Jammer, maar begrijpelijk. Het kostte ons in extremis nog de set zodat we met 3 tegen 0 huiswaarts moesten: 25-19/25-12/26-24. We kunnen toch terugkijken op een mooie wedstrijd met degelijk verweer...

18/03 Kortrijk: Shazney, Ilona

23/04 Komen: Lilah, Silke

Op zaterdag 11 maart speelden we thuis tegen de buren uit Ieper. We waren slechts met 8 speelsters (Emma had muziekproef en Luna -die zo uitkeek naar de wedstrijd- had haar enkel in de turnles verzwikt!?!?!). Karen en Julie hadden op school een lesmarathon gehad en hadden hun bed niet gezien... Benieuwd hoe dit zou uitdraaien... Set 1 werd van bij de start resoluut in handen genomen. De Ieperse meisjes kregen geen enkele kans om zich in de set te vechten want onze ploeg speelde heel zuiver volleybal: 25-18. In set twee konden we dit niveau echter niet aanhouden en moesten we de meerdere herkennen in Ieper: 20-25. Zou het weer dezelfde richting uitgaan als in de heenronde, toen het een 5-setter was? De 3de set zakten we nog wat verder weg en het geloof in eigen kunnen kreeg een ferme dreun: 17-25... In set 4 werd de supportersbank echter serieus aangevuld: de provinciale meisjes hadden hun wedstrijd al gewonnen en samen met hun ouders kwamen ze onze supportersbank versterken. Ze hadden overigens een geluksbrenger mee: de Vlamvo Supporters Vlag! En net toen herleefden de meisjes, onder de stevige aanmoedigingen van de Vlamertingse aanhang. Ze wonnen set 4 met 25-20 en trokken deze lijn door in de belle die met 15-9 gewonnen werd! De burenduels met Poperinge en Ieper werden zo feilloos afgewerkt. Proficiat meisjes, het was alweer een wedstrijd om op het puntje van je stoel te gaan zitten! En dankjewel aan de supporters; jullie waren het die de groep het nodige ruggensteuntje gaven!!

Volgend weekend is er geen wedstrijd (er is bekerweekend). Daarom houden we een extra training op zondag 5 maart van 10 u. 00 tot 11 u. 30 in de sportzaal in Woesten. De zaal is bij de lagere school en vind je bij het binnenkomen (vanuit richting Elverdinge) in Woesten op je rechterkant (200 m voorbij restaurant 't Fermetje). De ingang is het grijze hekken net naast een klein kapelletje. We zullen een halfuurtje opwarmen en spelen vervolgens oefenpartijtjes onder elkaar.

Er is geen douchemogelijkheid... Gelieve reeds je sportkledij van thuis aan te trekken. Vergeet niet om wat drank/water mee te brengen.

Wanneer je niet kan komen, gelieve dit zo snel mogelijk te melden.

Komen af: Tess, Emma, Luna, Karen, Julie, Lilah, Silke, Ilona, Shazney en Frauke.

Vervoer doorgaan aan de Vlamertingse kerk om 9 u. 40: Tess, Emma en Julie

Vervoer terugkeren om 11 u. 45 in Woesten: Luna, Karen en Ilona

In de eerste set lukte gewoon alles en overklasten we onze sportieve buren: 14-25. Misschien dachten we daardoor dat het makkelijk ging worden. Fout gedacht dus, want in sets 2 en 3 konden we maar geen vuist meer maken en de Poperingse meisjes geloofden steeds meer in hun kansen: 25-18 en 25-19. Set 4 ging erg gelijkopgaand en zou een dubbeltje op zijn kant worden. Maar dan sloeg Poperinge een duidelijke kloof en zag het er naar uit dat we puntenloos huiswaarts zouden trekken... Gelukkig kregen we ruime steun van de supportersbank (o.a. met trainster ad interim Els Parmentier) die de ploeg onverwacht weer op het goede spoor kreeg: 23-25 en een belle diende gespeeld te worden! Het bleef ongemeen spannend en de wedstrijd werd gewonnen met het kleinste verschil: 13-15. De euforie en ontlading na de wedstrijd was mooi om te zien. Ook ik was heel blij en trots op onze meisjes: ze bezorgden de supporters een heel fijne wedstrijd, met alles erop en eraan. Ik wil ook graag een pluimpje geven aan de Poperingse supporters, trainer en ploeg. We speelden zelden zo'n spannende wedstrijd onder dergelijke sportieve omstandigheden. Promotie voor het volleybal!

Eindigen wil ik doen met een minpuntje: de opzetmissers waren opnieuw veel te ruim van de partij: in deze wedstrijd mochten we precies 100 keer opzetten. Er gingen er maar liefst 24 (!?!?) fout... Jammer, want zonder deze missers hadden we het zeker makkelijker gehad.

Op zaterdag 18 februari speelden we thuis tegen Bissegem. Trainer Bert coachte de wedstrijd omdat ik me met krukken diende te behelpen na mijn knieoperatie. Hij deed dat erg enthousiast maar kreeg de ploeg toch niet op het gewenste spoor. 's Morgens voor de wedstrijd dienden de meisjes een handje te helpen met de voorbereidingen van het Vlamvo-ontbijt. Dit was blijkbaar geen goede voorbereiding op de wedstrijd. Het geloof en goesting om te winnen was nooit te merken. Nochtans kwam Bissegem niet zo overtuigend over. De meeste punten van beide ploegen kwamen overigens door fouten van de tegenstander... De opzetfouten bij Vlamvo waren schreinend: maar liefst 24% ging fout! Dit was echter niet van iedereen zo: Shazney, Frauke en Emma scoorden wel vlot met hun opzet en zorgden zo vaak voor wat aansluiting. Vlamvo verloor deze partij met 0-3 (18-25/13-25 en 21-25). Bissegem was de verdiende overwinnaar, maar werd toch weinig in de weg gelegd door Vlamvo... Volgende week zullen we best uit een ander vaatje tappen!

Maandag 6 februari werd ik geopereerd aan de knie. 's Avonds rond 19 u. 30 werd op mijn ziekenhuiskamerdeur geklopt. Wat een fijne verrassing: daar stond een groot deel van mijn ploeg samen met mama's Maryline, Martine en Nancy met een biermand en een aankoopbon in de hand!! Dat was even aangenaam verschieten ! Een vrolijk kwetterende bende kwam mijn eenzame ziekenhuisavond opfleuren. Dat had ik echt helemaal niet zien aankomen. Ze kwamen mijn lijden wat verzachten. En zo zit ik opnieuw aan een brace en krukken gekluisterd... Maar Els en Jasper zullen jullie zeker heel wat bijbrengen op hun trainingen. Jullie zijn in goede handen tot ik weer te been ben (ik vrees wel wat voor dit seizoen, het wordt afwachten). Dankjewel meiden! Echt tof!!

Op zondag 5 februari trokken we naar Avelgem A. In de heenronde was dit een ploeg die ons helemaal wegspeelde... Benieuwd of dit opnieuw zo ging zijn. We startten fel en stonden meteen 0-5 voor, maar toen kwam de Avelgemse ploeg op dreef. Ze kwamen heel sterk voor de dag en wonnen set 1 met 25-15, set 2 met 25-13. Nee, dit zag er niet goed uit. Temeer omdat Vlamvo echt wel mooi volleybal op de mat bracht; ik kon mijn meisjes niets kwalijk nemen, er was inzet en enthousiasme... Ik pompte de meisjes in dat ze echt wel goed bezig waren en niet naar het resultaat moesten kijken: "Ga gewoon voluit en probeer er toch van te genieten". Set 3 was echt wel genieten want Vlamvo nam een overtuigende start en won deze set met maar liefst 16-25! Avelgem herpakte zich echter en nam in set 4 alle twijfels weg: eenmaal deze ploeg een kloofje slaat groeit hun geloof en talent met ieder punt: 25-11.... Avelgem was de verdiende winnaar, maar raakte wel eens het noorden kwijt in receptie.

Verliezen met 0-3 en je zou meteen denken: duidelijke nederlaag... We scoorden echter 20, 22 en 23 punten en speelden een prima partij. Set 3 hadden we nooit uit handen mogen geven na een 10-1 voorsprong. Uiteraard wisselde de Zwevegemse trainer zodat de betere meisjes weer in zijn ploeg kwamen, maar we hadden set 3 gewoon moeten winnen om zo de wedstrijd open te breken. Ik zag een erg goed verdedigend Vlamvo. Dit is al meermaals gebleken dit seizoen. We redden heel veel ballen. Jammergenoeg tonen we aanvallend nog steeds duidelijk te weinig om de top 5-ploegen te verslaan. We vallen te braafjes aan en maken te weinig directe punten. Het blijft een groot minpunt van de ploeg. Jammer, want met slechts 10 puntjes verschil (in de heenronde toen we 3-1 verloren was het puntenverschil 16!?) hadden we minstens een set verdiend. Wanneer je dan nog de 5 punten erbij gaat tellen die de man op de scheidsrechterstoel aan de tegenstander schonk (Voetfout Lilah? Sprongfout Frauke? 1ste bal fout Karen? Netfout tegenstander (niet zo erg...)? 1ste bal fout tegenstander (niet zo erg...)?) dan vloek je toch wel eens in je binnenste. Het verschil was erg klein vandaag. We speelden een heel mooie pot volleybal en daar ben ik erg tevreden over! Maar het werkpunt blijft het aanvallen. Daar tonen we echt te weinig. Dikke pluim voor de ganse ploeg!! En morgen gaan we ons gewoon opnieuw dubbel plooien om Avelgem A te doen verschieten, niet?

Op zaterdag 28 januari speelden we thuis tegen Gullegem. In set 1 maakten we het onszelf moeilijk: er werden teveel eigen opzetten gemist en 2 lange opzetreeksen van Gullegem waarop onze receptie de boot in ging zorgden voor een te grote kloof... 17-25. Vanaf set 2 kantelde de wedstrijd in ons voordeel en werd er verzorgder gespeeld. Vlamvo nam drie sets op rij voor haar rekening: 25-19/25-16 en 25-18! De volle buit was binnen en dat deed deugd. Proficiat, meisjes, doe zo verder!

Op zondag 22 januari speelden we uit tegen Avelgem B. Set 1 begon gelijkopgaand. Avelgem leek niet meer het kneusje als uit de heenronde. Pas rond de 10 punten konden we een kloof maken, maar meteen zakte Avelgem volledig weg: 14-25. Set 2 was van erg korte duur: eerst kon Julie met een maraton-opzet-reeks alle hoop bij de tegenstrevers wegnemen. Vervolgens deed Ilona dit nog eens netjes over. Ze had zoveel vertrouwen in haar opslag dat ze een hele reeks floatservices deed. Frauke serveerde de set netjes uit: 7-25... Ook set 3 werd vlot gewonnen (14-25) en zo werd het een vlotte overwinning, 0-3. Ik wil een pluim geven aan de volledige ploeg: de sfeer zat prima, er werd gelachen en enthousiast gespeeld. We mochten 68 keer opzetten en slechts 8 daarvan gingen fout (=slechts 11,7%). Wat een verschil met vorige week!!! Topteam, fijn jullie coach te zijn! Tot op training, Wim

Op zaterdag 14 januari speelden we de eerste wedstrijd uit de terugronde tegen Moorsele. We verloren met 2-3 (25-22/15-25/22-25/25-18/9-15). Ik ben niet zo tevreden over de prestatie van mijn ploeg. Ik had de indruk dat we niet enthousiast genoeg speelden. Het leek wel of we niet echt wilden winnen. Ik moest heel vaak zelf de aanmoedigingen opstarten om zo sfeer in de groep proberen te brengen; het leek wel of mijn groep "moe en ongeïnteresseerd" was... Hopelijk zie ik volgende match weer grinta bij de meiden! Ik mag dit echter niet veralgemenen, er waren ook enkele meisjes die zich volledig gaven op het plein en prachtige reddingen deden. Aan degenen die dit schoentje past, trekke het aan. Onze ploeg maakte erg veel opzetfouten (door een gebrek aan inzet en concentratie?) en ook in receptie (verdediging is nochtans vaak ons sterkste wapen) heerste onzekerheid, zelfs op makkelijke opzetten. Jammer, jammer, jammer...er zat echt wel meer in deze wedstrijd! Dinsdag staat er meteen een pittige training gepland, want er is werk aan de winkel. Ik hoop op training gedreven speelsters te zien! Moorsele was de meeste enthousiaste ploeg en zo de verdiende winnaar van deze 2 uur durende partij.

Op zaterdag 17 december speelden we thuis de laatste wedstrijd uit de heenronde tegen Evoco Comines. We verloren 0-3 (21-25/23-25/21-25)... en toch schrijft tot jullie een trotse en fiere coach! Ik was gecharmeerd door het mooie spel dat de Vlamertingse meisjes op het terrein brachten. Over het verdedigende werk van mijn ploeg ben ik reeds meerdere weken erg tevreden, maar vandaag verrasten de meisjes me met mooie aanvallen! Ilona toonde voor het eerst dit seizoen dat ze uit het goede "middenspeelster-hout" gesneden is. Op training hadden we haar dit al vaker zien doen, maar op de wedstrijden was het wachten, tot vandaag dus. Komen was een sportieve ploeg en een solide geheel dat enkel van leider Wevelgem verloren had in de heenronde. Met opgegeheven hoofd konden we dus het terrein verlaten. Zo eindigen we de heenronde met 5 gewonnen en 6 verloren partijen. Ik kijk al uit naar de terugronde, waar ik stilletjes hoop op meer vuurwerk van mijn ploeg. Tot op training, meisjes! Veel succes in de examens, ik duim voor een bevredigend rapport.

Op zaterdag 10 december speelden we uit tegen Zwevegem. Reeds in de opwarming viel de aanvalskracht van deze ploeg op. Toch nam Vlamvo een sterke start en kapitein Lilah nam de spelersgroep op sleeptouw met een knappe opzetreeks. Het zorgde voor een veilige marge die door Zwevegem niet meer kon worden gedicht: 19-25! Vanaf set 2 kantelde de wedstrijd en kwam Zwevegem best sterk voor de dag. Ze vielen erg goed aan op positie 4 en geselden onze verdediging. Doordat hun foutenlast (zoals in de eerste set) niet meer zo hoog lag, moest Vlamvo zijn meerdere herkennen in Zwevegem. Het feit dat de Zwevegemse coach twee meisjes op de invallersbank hield en hen slechts enkele punten liet meespelen toont duidelijk aan dat ze schrik hadden van onze meisjes, die gewoontegetrouw wel alle 10 mochten deelnemen. Minpunt was wel de onsportieve Zwevegemse supportersbank die onze speelsters zelfs persoonlijk intimideerden. Jammer dat er nog steeds mensen zijn die het begrip 'to support' een verkeerde invulling geven. Op het einde van de wedstrijd probeerde Mabelia een medespeelster te ontwijken en ze verrok zo de ligamenten in de rechterknie. Ze moest meteen vervangen worden en zal enkele weken buiten strijd blijven... We duimen met zijn allen voor een vlot herstel van deze toffe speelster! (3-1: 19-25/25-18/25-16/25-19).

10 punten. Dat is het verschil als ik alle setstanden samen tel :). Het verschil met de ongeslagen leider uit de reeks was dus echt niet zo groot. Nochtans hadden sommigen meisjes blijkbaar teveel respect voor Wevelgem. In set 1 stonden we in een mum van tijd 11-1 (!) achter, en mijn 2 time-outs waren al opgebruikt... Op de Wevelgemse supportersbank werd al gedacht aan een walk-over. Mis dus, want toen schoten we toch nog uit de startblokken (best dat het geen 100 m sprint was). Met o.a. zware opslagdruk haalden we het vertrouwen bij Wevelgem helemaal weg en wisten we set 1 nog te winnen met 19-25! Wat gaf dit een boost. Iedereen geloofde volop in onze kansen, maar in set 2 en 3 bleven we hangen op 18 en 19 punten... Set 4 moest dus gewonnen worden en tot op 22-22 zag het er prima uit. We verloren echter met 22-25. Ontgoocheld hoeven we alleszins niet te zijn. Voor de wedstrijd had ik graag getekend voor dergelijke uitslag. Wie de wedstrijd zag weet dat er toch wat meer in zat. Deze leider is zeker te kloppen!

Voor de wedstrijd tegen Kortrijk werd een groepsfoto genomen met de sponsor van de nieuwe truitjes: DVV GoWest. Dankjewel fotograaf Geert! Tijdens de opwarming viel het mij meteen op dat enkele Kortrijkse meisjes rake klappen konden uitdelen. Toch waren onze meisjes niet uit hun lood te slaan en gebrand op een puike prestatie tegen deze top 3-ploeg van het klassement. We kwamen uiteindelijk slechts een tikkeltje te kort om ons met hen te meten maar speelden een behoorlijke partij: 1-3 (19-25/25-17/18-25/21-25). Shazney speelde een attente partij en kon meermaals met fijne legballen de verdediging van Kortrijk in de luren leggen. Lilah redde enkele lage ballen en zat bij de blokverdediging vaak op de juiste plaats. Toen ze zich in set 3 pijn deed na een onzachte landing op de borst (met ademhalingsproblemen als gevolg) kwam Mabelia voor het eerst dit seizoen aan de pas te staan en ze deed dit alsof ze niets anders gewoon was! De scheidsrechtster van dienst had jammer genoeg weinig ervaring en had een controleur die op haar vingers stond te kijken. Hoewel ze vaak goed floot, heeft ze onze ploeg toch wel wat benadeeld: toetsfouten gebeurden blijkbaar enkel aan onze kant, Frauke mepte een heel mooi punt via het Kortrijkse blok buiten en de scheidsrechter gaf een dubbele fout (begrijpe wie begrijpen kan). Ilona keerde een slechte receptie van Kortrijk aan het net in één tijd op de grond en kreeg een fout tegen (niemand had iets gezien...). Zag ze een dubbel contact in een eerste balcontact of zag ze spoken ? Dit onrechtvaardig bestraft worden deed pijn... Het voorzichtige protest van mijnentwege kwam in dovemansoren terecht. Dit gebeurde dan nog op een pijnlijk moment want we waren goed op weg om op dat moment een 5-setter af te dwingen. Deze onterechte beslissing bracht verwarring en zo haalde Kortrijk de match binnen. Na de match kreeg de scheidsrechter de rekening door de controleur voorgeschoteld maar daar schoten wij niets meer mee op. Jammer! De ontgoocheling bij de meisjes was duidelijk want ze speelden zeer mooi volleybal met grote inzet en enthousiasme en verdienden een 5de set. Ze zochten na het fluitsignaal dan maar een knuffel bij elkaar... De samenhorigheid die jullie uitstralen maakt van jullie groep een uitzonderlijk team. En deze week gaan we op training gewoon hard verder werken. Eindigen wil ik doen met een woordje aan de tegenstander: Kortrijk heeft een goed en fair team dat mooi volleybal speelde en zorgde voor een match op niveau: merci en proficiat...

Op zaterdag 12 november speelden we in/tegen Ieper. Voor de wedstrijd stonden zij 1 puntje achter ons in het klassement en hadden zowat dezelfde kalender afgelegd. Het beloofde dus een spannende wedstrijd te worden. Vlamvo had een talrijke groep meegereisde supporters bij en die werden op hun wenken bediend: in een slopende 5-setter trok Vlamvo aan het langste eind: 2-3 (25-22/10-25/25-21/21-25/11-15). In set 1 liep de opzet serieus fout en maakte Vlamvo het zichzelf daardoor moeilijk. Set 2 daarentegen ging zeer vlot en Ieper kreeg een serieuze pandoering rond de oren! Iedereen dacht dat het verdere verloop van de wedstrijd een makkie ging worden.... maar neen dus: 'Hoogmoed komt voor de val' en Ieper herpakte zich danig terwijl in eigen kamp het geloof wegebde. Gelukkig was er een trouwe schare supporters meegereisd die de meisjes steeds weer oppepte. En Mabelia (ex-Ieper) hoefde niet gemotiveerd te worden. Ze speelde een knappe partij en blonk uit in de aanval. Na vier sets was het duidelijk: op de ene speelhelft won je en op de andere verloor je. Zo simpel was dat... En in set 5 dienden we te starten aan de 'winkant'. Dat zag er dus niet goed uit want aan 8 dient er gewisseld te worden. Maar dat was buiten de scheidsrechter gerekend. Die vond al dat wisselen maar niks en hij liet ons aan de winkant verder spelen, met het gekende vervolg: winst voor Vlamvo. We wonnen, maar speelden niet ons beste volleybal (of word ik wat te kieskeurig misschien?). Proficiat, meisjes, 't is in de sacoche!

Voor de wedstrijd werd een bezoekje gebracht aan Sint en Piet, die iedere speelster trakteerden op wat snoepgoed. En toen werden de zinnen op de wedstrijd gezet: Vlamvo begon overtuigend en kwam nooit in de problemen in de eerste set: 25-14. Poperinge kon geen antwoord vinden op de zware opslagdruk. In set 2 ging het even gelijk opgaand, maar het was opnieuw dankzij de opslagdruk van o.a. Frauke dat een beslissende kloof werd gemaakt. In set drie, vaak een moeilijke bij een 2-0 voorsprong, diende hard gewerkt te worden om die nog binnen te halen. Het lukte met 25-22 en zo won Vlamvo met een duidelijke 3-0! Ik zag een ploeg die goed verdedigde, maar aanvallend nog wat te braafjes bleef. Het blijft een werkpunt voor de komende trainingen...

Tess startte deze wedstrijd voor het eerst als libero. Ze zat meteen heel goed in haar rol. De timing van de wissels liep nog wat in het honderd, maar eenmaal op het veld bracht ze de bal zeer mooi bij de passeurs! Set 1 was best spannend en werd door Vlamvo met 22-25 gewonnen. Set 2 werd er eentje om vlug te vergeten: 25-8... Gelukkig was dit maar een tijdelijk dipje. Shazney speelde haar eerste wedstrijd van het seizoen en moest de afwezige middenspeelsters (Silke en Ilona waren op Chiroweekend) doen vergeten. Ze deed enkele mooie aanvallen en zal na enkele weken trainen zeker haar vrouwtje kunnen staan. Set drie werd opnieuw verloren (25-21) maar verliep opnieuw spannend. Set vier tot slot verliep ongemeen spannend tot de laatste bal, het werd 26-24 en zo won Bissegem met 3-1. Met een tikkeltje meer geluk hadden we zeker een belle kunnen spelen en dit zou niet onverdiend geweest zijn. Ik was echter heel tevreden over het geleverde spel. Ik meen zelfs dat we verdedigend onze beste wedstrijd van het seizoen gespeeld hebben. De aanvallende kracht van Vlamvo viel wat tegen en dit was net de sterkte van enkele grote tegenstrevers die met harde aanvallen wel het verschil konden maken. Nog een pluimpje voor de scheidrechter, Jean-Claude, die een prima wedstrijd floot. Tot op training, meisjes, er staat aanvallend werk op het programma!

Op de uitnodiging voor de wedstrijd had ik geschreven: "Het belooft een spannende partij te worden." Ik moet deze woorden na de match herzien: 17-25/14-25 en 18-25 zijn niet meteen setstanden waarbij je op het puntje van je stoel gaat zitten... Avelgem A was een goed uitgebalanceerde ploeg met een goede receptie en was zeker de verdiende overwinnaar. Zowel in set 1 als in set 2 stonden we in een mum van tijd 2-8 achter. Dit gaf de bezoekers uiteraard vleugels en Vlamvo kreeg maar geen vertrouwen. Vooral in receptie liep het te vaak fout door misverstanden. In set 3 zag het er even beter uit (hoewel 3-7 ook geen riant begin was). Vlamvo kon de kloof klein houden en kwam zelfs terug tot 18-18. Toen de opzet die daarop volgde gemist werd, kon geen vuist meer gemaakt worden. Jammer, ik had het gevoel dat we beter konden, maar dat we de kans niet kregen om het te tonen. Dit is uiteraard de verdienste van Avelgem. Lilah moest nagelbijtend op de bank toekijken: een scheenbeenvliesontsteking dwingt haar tot enkele weken rust. Voetjes dus terug op de grond: enkel door hard te werken aan de receptie zullen we de toppers het vuur aan de schenen kunnen leggen. Tot op training dus, we weten weer wat geoefend! Groet, je niet-ontgoochelde trainer, Wim

Hoewel we Gullegem in een oefenpartij met 0-3 (23/25, 23/25, 22/25) verslagen hadden, wisten we dat we een moeilijke wedstrijd tegemoet gingen. Julie was er niet bij en dat zou een flink stuk in receptie maken... We waren dus op onze hoede. Set 1 was meteen zeer spannend. Vlamvo zette echter zeer geconcentreerd op (zou de training waarin de opzet de rode draad was enige vruchten afwerpen?) en maakte slechts weinig eerste opzetmissers. Set 1 eindigde op 22/25. Bij Gullegem zette 1 meisje erg sterk op. Zij begon aan de opzet in set 2 en ze maakte er meteen 4-0 van. Tijd voor time-out en hopen op beterschap. Vlamvo bleef lange tijd op achterstand maar bleef in zichzelf geloven. Zelfs enkele scheidsrechterlijke onduidelijkheden brachten de ploeg niet uit evenwicht. Ook de commentaren uit de Gullegem-tribune werden compleet genegeerd. Deze mentaliteit zag ik nog niet bij mijn ploeg die bij achterstand vaak onnodig het geloof in zichzelf verliest. Dit keer niet dus!!! Integendeel, onder impuls van een erg gemotiveerde Emma (papa Marc was komen kijken!) keerde Vlamvo de achterstand om in een comfortabele 18/25 winst. In set drie brak de veer bij Gullegem. Onder de aanhoudende service-druk van Vlamvo verloor Gullegem het noorden en het geloof. Set drie werd makkelijk gewonnen met 12-25! Proficiat, meisjes, de seizoensstart hebben jullie alvast niet gemist! Wim

We vertrekken aan de Vlamertingse kerk om 15 u.20. Omwille van de verkeershinder zou ik via Zonnebeke-Moorslede rijden.

truitjeswas: Ilona

Speelt niet mee: Julie

Chauffeurs: Lilah, Ilona, Frauke

We vertrekken aan de Vlamertingse kerk om 14 uur.

truitjeswas: Wim

Chauffeurs: Karen, Emma, Lilah, Silke

Op het openingsweekend van VT Gullegem waren we te gast voor een partij tegen de regionale U17-ploeg van Gullegem. Het werd een ongemeen spannende partij met 2 sportieve aan elkaar gewaagde ploegen die aardig volleybal brachten. Onze meisjes hadden een hele schare supporters meegebracht en wilden hen "waar voor hun geld" geven. We zagen een erg attente Vlamvo-ploeg die pas opgaf als de bal werkelijk op de grond lag. Zolang dit niet het geval was gooide iedereen zich -naar het voorbeeld van een nooit opgevende Karen- volledig. Enkele "normaal-niet-te-redden" ballen werden zo toch gered en leverden meermaals een punt op! Met dergelijke "over-mijn-lijk"-mentaliteit moest wel gewonnen worden: 23-25/23-25/22-25 en 0-3 winst voor Vlamvo. Volledigheidshalve moet ik er aan toevoegen dat naast deze positieve ingesteldheid ook een grote portie zuiver gespeeld volleybal zat: de bal werd dankzij een verzorgde receptie mooi tot bij de passeurs gebracht die de aanvallers tot mooie punten wisten te motiveren.

't Was een fijne TEAMprestatie: Together Everybody Achieves More.

Proficiat, meisjes!

Aan het tornooi in Moorsele namen 5 ploegen deel: 2 provinciale en 3 regionale. Wij begonnen met de 2 wedstrijden tegen provinciale tegenstanders en wisten reeds uit het vorige tornooi dat dit niet eenvoudig ging worden: Ledegem won met 25-7 en 25-11 van ons, Lendelede met 25-9 en 25-11...

Halsreikend werd er uitgekeken naar de wedstrijd tegen Moorsele. Eindelijk een regionale tegenstander. We startten eerder vlot maar toen sloop er onzekerheid in de ploeg. En dat kan je op een volleybalterrein missen als kiespijn. Het gevolg kan je raden: de eerste set werd verloren met 25-18. Dat moest beter kunnen! Set twee werd er rustiger en zelfzekerder gespeeld en het werd ongemeen spannend bij een 17-24 stand voor Vlamvo. Als Vlamvo dit setpunt kon verzilveren won het de wedstrijd nog met 1 puntje verschil. Maar ja, als het spannend wordt, missen we voorlopig nog het killerinstinct van de winnaar en het werd geen 17-25 maar 21-25. De eerste gewonnen set was wel een feit en deed ontzettend deugd maar dit onderlinge duel werd door Moorsele gewonnen. De laatste wedstrijd tegen de buren uit Poperinge werd een uitputtingsslag: 8 sets spelen bij een zomerse drukkende warmte was niet van de poes. Toen Lilah zich bij een sprongopslag bezeerde aan één van de buikspieren was het alle hens aan dek om de set nog binnen te halen: 26-24 winst! In set 2 groeide het geloof in eigen kunnen helemaal en won Vlamvo knap met 25-16. Ik trok tevreden huiswaarts. Deze meisjes zetten zich hard in en zullen een mooi seizoen tegemoet gaan als ze zo verder werken. Proficiat aan alle speelsters! En de grote zak snoep die ik bij het verlaten van de zaal van de inrichters kreeg, komt eraan!!!

Luna (Christy / Yves)

Silke (Annie / Filip)

Tess (Fabienne / Gaby)

Lilah (Nancy / Dirk)

Karen (Griet / Geert)

Mabelia (Martine / Marc)

Emma (Regine / Marc)

Ilona (Maryline / Bart)

Frauke (Kristel / Claus)

Shazney(Sofie/Pedro)

Wim (Anja / Marlien, Martijn en Stien)

In sporthal De Ark in Ardooie speelden we een leerrijk tornooi. De eerste wedstrijd tegen Menen werden we overdonderend: 25-6/25-11. Hoewel we goed wisten dat we enkel tegen provinciale tegenstrevers gingen moeten optornen, was dit toch even schrikken. Wedstrijd 2 tegen de provinciale meisjes van onze eigen club ging een heel stuk vlotter: 25-19/25-17. De receptie werd vaak mooi aan het net gebracht en er werd met grote inzet gespeeld. De laatste wedstrijd tegen Poperinge begon veelbelovend en eindigde op 25-14. Maar toen ging het licht uit: de kaars was op want ieder had zich geweerd als een duivel in een wijwatervat... 25-4

Vooraf had ik gezegd dat we op deze dag vooral het spelsysteem gewoon moesten worden. Opdracht volbracht. Op enkele twijfels na, vond iedereen steeds vlotter hoe er geswitched en gelopen diende te worden. Enkele speelsters (zoals Frauke) hielpen zelfs al bijsturen wanneer het fout dreigde te gaan.

Proficiat meisjes, voor jullie grote inzet! Ik kijk al uit naar het volgende tornooi, waar alles al wat vlotter zal lopen!

Tot op training, Wim

We vertrekken aan de Vlamertingse kerk om 9 u. 20

Chauffeurs: Karen (3 pl), Emma (4 pl) + Wim

Rijden rechtstreeks: Mabelia en Julie

Contactpersoon: jobethneve91@gmail.com

17.09.16 om 15.30 : Moorsele Vlamvo B

01.10.16 om 11.00 : Vlamvo B Avelgem B

08.10.16 om 17.00 : Gullegem Vlamvo B

15.10.16 om 11.00 : Vlamvo B Avelgem A

29.10.16 om 11.00 : Bissegem Vlamvo B

05.11.16 om 11.00 : Vlamvo B Poperinge

12.11.16 om 16.00 : Ieper Vlamvo B

19.11.16 om 11.00 : Vlamvo B Kortrijk

03.12.16 om 13.00 : Wevelgem Vlamvo B

10.12.16 om 14.00 : Zwevegem Vlamvo B

17.12.16 om 13.00 : Vlamvo B Comines

14.01.17 om 11.00 : Vlamvo B Moorsele

22.01.17 om 11.00 : Avelgem B Vlamvo B

28.01.17 om 11.00 : Vlamvo B Gullegem

04.02.17 om 9 u. 00: Vlamvo B Zwevegem (WIJZIGING!)

05.02.17 om 13.30 : Avelgem A Vlamvo B

18.02.17 om 11.00 : Vlamvo B Bissegem

26.02.17 om 10.30 : Poperinge Vlamvo B

11.03.17 om 11.00 : Vlamvo B Ieper

18.03.17 om 11.00 : Kortrijk Vlamvo B

25.03.17 om 11.00 : Vlamvo B Wevelgem

23.04.17 om 14.00 : Comines Vlamvo B

vetgedrukt: gewijzigde data

Voorbereidingstornooi Sijos Menen

Sportzaal de Ark, Melkerijstraat 2A (Ardooie)

We vertrekken aan de Vlamertingse kerk om 11 u. 45.

Chauffeurs: Frauke, Julie en Wim

Speelt niet mee: Ilona

4 deelnemende ploegen: Vlamvo provinciaal, Vlamvo regionaal, Poperinge provinciaal en Menen provinciaal

Onze wedstrijden (telkens 2 sets tot 25 punten, dus 6 in totaal) zijn:

13 u.20: Sijos Menen

15 uur: Vlamvo (provinciaal)

Contactpersoon: marcvervaet@skynet.be

We vertrekken aan de kerk van Vlamertinge om 8 u. 00

Speelt niet mee: Ilona

Chauffeurs: Frauke (3 pl), Karen (4 pl) en Wim (2 pl): O.K.

Mabelia en Julie gaan rechtstreeks.

Poule A: Moorsele(regionaal), Ledegem(provinciaal) en Poperinge(provinciaal)

Poule B: Lendelede, Wingene en Vlamertinge

9 u. 30 Wingene(provinciaal)-Vlamertinge

10 u. 25 Lendelede(provinciaal)-Vlamertinge

11 u.20 wedstrijden voor de ploegen die 2de of 3de eindigden in hun poule.

12 u.10 wedstrijd voor de ploegen die 1ste eindigden in hun poule.

Iedere wedstrijd wordt gespeeld naar 2 sets van 25 punten.

Contactpersoon: ann-desimpelaere@telenet.be

Onze ploeg krijgt dit jaar nieuwe truitjes. Tegen het competitiebegin zullen ze klaar zijn. Voor de tornooien en de oefenpartijen zullen we spelen met de blauw-zwarte trainingstruitjes van Vlamvo. Gelieve ook zelf voor een broekje te zorgen. Merci voor je geduld...

U17 dankt haar sponsor:

Contacteer trainer Wim

wim.vercruysse@kbrp.be

Beurtrol truitjeswas

dinsdag 19u.00-20u.30

woensdag 13u.30-15u.00

Speelsters U17 Regionaal C