Vrijdag 10 augustus 12 waren we er weer bij, voor de
wandeling van kadee Bornem, de 43 ste Dodentocht.
Samen met 10.957 deelnemers,8217 mannen en 2740 vrouwen
gingen we opnieuw de uitdaging aan van 100 km te stappen.
Om 18.00 uur gingen we onze bagage gaan indienen, en dan was
het drie uur wachten tot het startsein.
Bij de start kregen we nog Jef Cuppens te zien, hij die de
vorige 42 edities allemaal uitstapte, kon dit jaar om medische redenen niet
meedoen.
Linda wilde zoals altijd helemaal vooraan starten en ook de
tocht alleen wandelen, dus na de start werd ik wat meegezogen door de snelle mannen,
en sloot met aan met het groepje van de oudste vrouw van verleden jaar, Martha
Smeulders uit Kalmthout met de twee Marias, die er een tempo op nahielden van
een 6 tal km in het uur.
Na de lus van Bornem ging ik alleen verder, Wintam,
Ruisbroek en Breendonk gingen aan het zelfde tempo voorbij.
Na de Duvel kreeg ik het gezelschap van Maaike, dus ook die
10 km naar Steenhuffel vlogen voorbij.
In Steenhuffel hadden we onze bagage, dus veranderen van kleding,
wand de nacht was warm verlopen en wat eten.
Daarna op stap voor de volgende 50km, en weldra in het
gezelschap van Frederik en Mario, op weg naar Peizegem.
Het bleef vlot stappen, dus Buggenhout, Opdorp en Lippelo
werden zonder rusten voorbij gestapt.
In Puurs werden we verwelkomd door Lou die haar man Freddy
volgde, ondertussen had de gsm ons laten weten dat al onze wandelvrienden en
familie het allemaal goed ging.
Dan ging het naar Oppuurs,Sint-Amands met het mooiste kerkje
van de schelde, dan de welbekende controle post Zates, waar het helemaal niet
druk was, daar kregen we te horen dat er een duizend wandelaars voor ons waren,
en 1400 opgaves wat niet veel is.
Daarna was het binnen lopen zoals de Nederlanders zeggen, in
Bornem was het op de koppen lopen, zoveel mensen die aan het wachten waren voor
bekenden of familie die aan het binnen komen waren.
Er één goeie gedronken, en dan tegen gegaan naar Linda die
samen met een wandelaar die voor de tweede keer de Dodentocht wandelde aan het
binnen komen was.
