Het vervolg van het eerste olympisch avontuur van een sportjournalist
16-08-2008
Onverwacht bezoek bij Rafael Nadal
De rondvliegende motten waren we ondertussen wel al gewoon, de kleine bizarre groene beestjes ook, maar tijdens de halve finales van het tennistornooi bij de mannen tussen Rafael Nadal en Novak Djokovic schrokken we ons toch wel een hoedje: op de rand van onze tafel op de perstribune wandelde een lekker groot groen beest. Iets wat we later in de eter omschreven als een sprinkhaan. Een joekel van een sprinkhaan. Zo'n zeven à acht centimeter groot. De mevrouw en de meneer in de studio konden hun lach niet bedwingen. Ons leven stond wel op het spel he!
De sprinkhaan wandelde traag van rechts naar links. Tussendoor hield hij/zij halt en wiebelde wat op de muziek die gespeeld werd tussen de punten door. Wat een spektakel! Dat denk ik toch, het kan ook de verbeelding geweest zijn door de vermoeidheid. We naderden het uur 0u00. Een half uur later was het afgelopen en weet je wat? Die gekke Chinezen planden zowaar nog een dubbelwedstrijd! Hallo!
Onze sprinkhaan trok er zich niets van aan, sprong de lucht in en vloog weg. Ja, wij waren ook verbaasd. Sprinkhanen kunnen inderdaad vliegen. In de volgende set deed onze langpotige vriend weer van zich spreken, of was het zijn broer? Een ballenraper zag iets groen rondkruipen op de helft van Nadal en ging op jacht. Tot grote hilariteit van de aanwezige toeschouwers. De ballenraper had na een paar keer grabbelen toch beet en zette het beestje op een zitje in de tribune. Of waren we toen net ingedommeld?