Op de vijfde speeldag van de Chinese voetbalcompetitie heeft Piet De Mol met zijn team Chongqing Lefan opnieuw verloren. Op bezoek bij Guangzhou Pharmaceutical werd het 3-1. En zo wacht Piet nog altijd op de eerste overwinning dit seizoen. "Voor ruim 55.000 toeschouwers, onder wie 2000 Lefan supporters, spelen we onze beste wedstrijd van deze prille competitie. We vangen de tegenstrever goed op en doen meer dan enkel counteren. Met momenten laten we ze, op hun helft, lang achter de bal lopen. Hun supporters gaan luider trommelen en zingen, maar wij blijven de baas. In de 20ste minuut kan Josee, onze Braziliaanse spits, een mooie aanval schitterend afronden: 0-1. Iets later dribbelt Johnny, onze spits uit Costa Rica, hun centrale verdedigers op een hoopje en besluit op de paal. Dedju toch. Guangzhou is enkel gevaarlijk op vrije trappen. En vrije trappen 'krijgen' ze van de scheidsrechter genoeg … scoren lukt niet. Tot de ref nog maar eens een door niemand anders in het stadion geziene fout fluit … en onze muur op 12m moet staan (dat bleek uit het cirkeltje op de TV-beelden achteraf). Hun kapitein trapt knap over de muur, had ik ook nog gekund, onze keeper reageert (weer) niet en net voor de rust staat het 1-1.

In het eerste halfuur van de tweede helft gaat de wedstrijd op en neer, zonder echt grote scoringsmogelijkheden. Onverwacht balverlies op eigen helft, weer zo’n dom balletje in de breedte, loodst hun nummer 9 tussen twee verdedigers. Hij draait mooi weg en 2-1. ‘t Gaat toch niet waar zijn dat al het werk van onze ploeg weer voor niets zal zijn? Zes minuten later volgt het antwoord. Nog maar es een foutje gegeven door ‘t refke, voorzet en nummer 13 kan vrij inkoppen: 3-1.

Acht minuten voor affluiten geeft de ref aan hun nummer 7 zijn tweede gele kaart, maar hij stuurt hem niet van het veld. Pas vier minuten later merkt de vierde ref dit op en moet hij toch naar de kleedkamer. Voldoende reden om klacht in te dienen of niet? We moeten nu echt beginnen punten te pakken. Bij onze aankomst op de luchthaven van Chongqing staan er nog meer supporters dan de vorige keer: geen eitjes, rotte tomaten of stenen, wel applaus … gelukkig maar. We laten de moed niet zakken.