Op 30 november vond op de bondszetel van de KBWB een zeer constructieve samenkomst plaats in aanwezigheid van mevrouw Anne d’Ieteren, voorzitster van het Belgisch Paralympisch Comité en vertegenwoordigers van de VLG (Vlaamse Liga voor Gehandicaptensport), de LHF (Ligue Handisport Francophone), WBV (Wielerbond Vlaanderen), FCWB (Fédération Cycliste Wallonie-Bruxelles) en de KBWB. Doelstelling van de vergadering: de integratie van het wielrennen voor personen met een handicap binnen de nationale wielerfederatie, een uitdrukkelijke wens van de UCI.

Er is onder meer afgesproken om tegen 15 januari 2010 een nationale kalender van paracyclingevenementen op te zetten. De aanzet is tevens gegeven voor de oprichting van bilaterale ad hoc commissies van de liga’s en de regionale federaties met als taak het beheer, de algemene organisatie en de opvolging van het parawielrennen. De KBWB zal hierin uitdrukkelijk een coördinerende rol vervullen onder de coördinatie van Fernand Lambert. De KBWB zal ter zake ook het enige contactpunt zijn met de UCI.

Vandaag 3 december, op precies 1000 dagen voor de opening van de Paralympische Spelen in Londen, doen het Belgisch Paraympisch Comité en de KBWB een warme oproep naar potentiële organisatoren, talentrijke wieleratleten (valide en mindervalide), maar ook naar personen die zich geroepen voelen om hun diensten aan te bieden in de omkadering van mindervalide atleten. Hun engagement zou kunnen leiden tot een vertegenwoordiging van België op het grootste paralympisch sportevenement ter wereld.

Geïnteresseerden kunnen o.a. terecht op info@belgiancycling.be, van waaruit hun blijk van interesse en vragen naar de betrokken instanties zullen doorgestuurd worden.

België stelt op www.belgium2012.be zijn sportinfrastructuren voor aan buitenlandse delegaties met het oog op de Olympische Spelen van London in 2012. Het BOIC heeft zich gericht tot alle sportcentra van het land met de vraag hun deuren open te willen stellen voor dit initiatief. Natuurlijk diende dit ambitieus project te verlopen in nauwe samenwerking met de sportadministraties, de regio’s, de steden en de betrokken gemeenten. Surf naar www.belgium2012.be om de 48 sportcentra online te ontdekken! Men kan zoeken per sportdiscipline, maar ook andere zoekcriteria kunnen worden geactiveerd. Een zelfde service wordt binnenkort aangeboden voor paralympische atleten.

LOGOC, het Organisatiecomité voor de Olympische Spelen in London 2012, duidde Ticketmaster (het ticketverkoopnetwerk), het reisbureau Thomas Cook, wagenfabrikant BMW en koerierdienst UPS aan als officiële partner voor de Spelen in 2012. Die vinden plaats van 27 juli tot 12 augustus 2012.

Er wordt momenteel weer flink gediscussieerd over de leeftijdsgrens voor de spelers die deelnemen aan het olympisch voetbaltornooi. Het Internationaal Olympisch Comité wil de huidige regeling behouden: U23 en drie ouders spelers. Om het tornooi belang en uitstraling te geven natuurlijk. De UEFA wil terug naar de regel van enkel U21 in te schrijven. De Europese Voetbalbond heeft acht vertegenwoordigers bij de 24 verkozenen in het uitvoerend comité van de FIFA en dit onderwerp zal zeker ter sprake komen op een meeting in Zuid-Afrika volgende week. Het resultaat van de discussie met de FIFA wordt voorgelegd op een IOC-driedaagse in december.

De Winterspelen van Vancouver komen almaar dichterbij. Stilaan wordt het dus uitkijken naar wie de nieuwe helden zullen worden. Maar zijn er onder al die sporters eigenlijk wel helden? België ligt nu ook niet echt wakker van de Winterspelen, dus veel atleten zullen er niet in het geheugen zijn blijven hangen. Een gedachte die me nog eens liet terugdenken aan mijn koningen van de winter.

De eerste die ik me kan herinneren was de Zweed Ingemar Stenmark, een slalomspecialist in het alpijns skiën. Hij veroverde brons op de reuzenslalom in Innsbruck 1976 en in 1980 won hij het goud op zowel de slalom als de reuzenslalom. Ikzelf was nog heel jong, maar de nu 53-jarige Zweed was één van de eersten van wie me beelden zijn bijgebleven van zijn roemrijke prestaties. Later zouden er nog twee skiërs komen die mijn absolute voorkeur wegdroegen. De Luxemburger Marc Girardelli bijvoorbeeld, goed voor twee keer zilver in Calgary ’88. Girardelli was in geen enkele discipline de beste, maar hij kon wel alles. Verser in het geheugen ligt wellicht Kjetil André Aamodt. De Noor behaalde in Turijn vier jaar geleden nog goud op de super-G, iets wat hij al realiseerde in Albertville ’92 en Salt Lake City 2002. Ook hij was zo'n allrounder.

In het kunstschaatsen staat het Britse duo Jane Torvill/Christopher Dean met stip genoteerd. Tijdens de Spelen van Sarajevo in 1984 kregen zij van elk jurylid de maximumscore. Nooit gezien. Zelf kan ik nu niet echt uren naar kunstschaatsen kijken, maar voor hen bleef ik telkens zitten. Oogstrelend. De Fransman Philippe Candeloro, de bronzen medaille van Lillehammer ’94 en Nagano ’98, was jaren later de man die me ook op het puntje van mijn stoel kon zetten. Een heuse showman en logischerwijs belandde hij in de Holiday on Ice-tour na zijn sportieve carrière. Matti Nykänen, de wat excentrieke Fin, blijft mijn goudhaantje onder de schansspringers. Goed voor goud in Sarajevo en vier jaar later in Calgary zelfs drie olympische titels. Eind de jaren ’80 ging het met hem serieus bergaf: een leven vol alcohol, echtscheidingen en rechtszaken.

Van jongsaf aan kon ik op de Nederlandse televisie ’s zondags het snelschaatsen volgen. Logisch dat ik dan ook tijdens de Spelen van Calgary in 1988 wild werd van de prestaties van Yvonne van Gennip. De Nederlandse schaatsdiva was er goed voor maar liefst drie keer goud. Het was tegelijkertijd ook een beetje het einde van mijn adoratie voor Nederlandse schaatsers. Het feit dat Nederlanders dit wel konden en wij Belgen niet, wekte ook bij mij de nodige nijd en jaloezie op.

Wie natuurlijk niet in mijn rijtje helden mag ontbreken is langlaufer Björn Dählie. De Noor is recordhouder wat betreft het aantal medailles op de Winterspelen: 12, waarvan acht keer goud en vier keer zilver. Dählie moet over een ongelooflijke longinhoud hebben beschikt. Op het einde van zijn loopbaan greep het me dan ook wat aan dat journalisten stil genoten van zijn troonsafstand. Tsjechië won in 1998 de olympische titel in het ijshockey, grotendeels te danken aan zijn keeper Dominik Hasek. Hasek deed me met zijn aparte stijl zowaar voor de Tsjechen supporteren. Mijn bewondering moet echt wel groot geweest zijn, want toen ik enkele maanden later op vakantie in Tsjechië in een souvenirwinkel een truitje van het nationaal ijshockeyteam zag met zijn naam erop, heb ik het meteen gekocht.

De laatste held komt uit het biathlon en hij zal er in Vancouver nog bij zijn. Ole Einar Bjoerndalen is momenteel nog altijd wereldtop. Ik hoop dat hij op zijn minst nog één keer op het podium mag staan, in wat voor mij één van de mooiste wintersporten is. De Noor zal echter zo goed als foutloos moeten blijven in het schieten, want langlaufen kan hij als geen ander.

Zo zie je maar dat ik me de voorbije decennia aan heel wat winters heb kunnen verwarmen. Mogen we van Vancouver hetzelfde verwachten? Ik twijfel. Ik zie niet echt nieuwe helden opstaan, maar dat is net wat de Spelen zo mooi maakt. Aan de atleten om het vuur aan te steken.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Joerie Devreese is een sportliefhebber pur sang. Eentje die nog wakker blijft om echt alles te volgen. Sinds vier jaar organiseert de Deurlenaar de Omloop Het Nieuwsblad voor vrouwen. Regelmatig geeft Joerie -exclusief voor deze blog- zijn kritische kijk op de sport en op de Olympische Spelen. Meer nieuws over de komende Olympische Spelen vind je op zijn blog www.bloggen.be/deolympischedroom.

Piet De Mol heeft het Chinees voetbalseizoen met Lifan Chongqing afgesloten met een 3-2 nederlaag bij Changchun. De nieuwkomer beëindigt het seizoen in de Super League op de laatste plaats en degradeert dus na amper één seizoen. Piet vertelt honderduit over zijn laatste opdracht. "Na vier uur vliegen kwamen we aan in Changchun, voor onze laatste wedstrijd van het seizoen, tevens de laatste verplaatsing. Changchun, de hoofdstad van de provincie Jilin, ligt in het noorden van China, het grenst ondermeer aan Noord-Korea. De temperatuur komt hier ook overdag amper boven het vriespunt. Tijdens mijn jogging deze morgen (heel vroeg), want door een beetje koude laten we ons niet afschrikken, sneeuwde het zelfs zachtjes.

Onze nrs. 3 Kong Kong en 5 Lee zijn wegens blessures niet beschikbaar voor onze laatste match. Sportief jammer, maar ook extra sportief, want vanavond -na de match- gaan we met zijn allen de stad in, lekker eten en afscheid vieren. Zij zullen er niet bij zijn. Morgen vliegen de meeste spelers vanuit Changchun direct naar hun thuisstad. Ik ben niet goed in afscheid nemen. Ben dus blij dat ik dit vanavond nog niet hoef te doen. Ik zie alle spelers na mijn Tibet-reis nog terug in Chongqing.

Ook al is het de laatste match, van een einde seizoenswedstrijd is er absoluut geen sprake. Changchun kan, als Beijing vanmiddag een steek laat vallen, nog landskampioen worden. Er is dus heel veel belangstelling voor onze wedstrijd. Dat was gisteren, tijdens onze training in het stadion, duidelijk te merken aan de talrijk opgekomen cameraploegen, journalisten, fotografen en supporters. Wij willen natuurlijk in schoonheid eindigen. We spelen de eerste helft tegen de ijzige strakke wind in. Na twee minuten krijgen we een serieuze waarschuwing. Hun nr. 8, speler van de nationale ploeg, rolt onze rechterkant op, zet voor en nr. 45 Ricardo Steer van Columbia kopt tegen de paal. We krijgen geen vat op de wedstrijd in de eerste helft. Op het half uur is hun nr. 8, Du Zhenyu (weer hij) iedereen te snel af en hij kan simpel scoren: 1-0. Twee minuten later lijkt de wedstrijd gespeeld. Nr. 45 kan van dichtbij de 2-0 binnen trappen. Wij doen voor de rust nog twee wissels, nr. 31 en nr. 21, twee jonge gasten, komen erin, nr. 8 en nr. 29 gaan zich verwarmen in de kleedkamer. Tijdens de rust vervangen we nr. 7 Wu voor nr. 10 José.

In de tweede helft hebben wij het windvoordeel en we domineren. We lukken na tien minuten de aansluitingstreffer wanneer José een voorzet van nr. 2 onhoudbaar inkopt. Lang kunnen we niet genieten, precies één minuut scoren ze de 3-1. En nog is de wedstrijd niet gespeeld. Onze nr. 14 Huan trapt in de 75ste minuut een vrijschop onhoudbaar binnen. 3-2. In het slotkwartier spelen we de titelkandidaat helemaal weg, scoren doen we jammerlijk genoeg niet. Beijing is kampioen.

Met de bus gaat het achteraf richting stadscentrum, lekker stukje eten. Speechen van de manager, Arie, de kapitein Huan. Ik zeg ook een klein woordje. Sommige spelers kunnen hun tranen niet bedwingen. Tot laat, of beter tot vroeg in de ochtend zitten (zingen) we samen in de karaokebar grenzend aan het restaurant. Echt een mooi afscheid om nooit te vergeten."

We willen Piet langs deze weg bedanken voor zijn leuke verhalen vanuit China. We wensen hem veel plezier in Tibet!

Sinds zaterdag zijn enkele talentvolle jongeren op stage vertrokken. Van 31 oktober tot 6 november organiseert het BOIC zijn ondertussen traditioneel geworden herfststage voor jonge topsportelites. Plaats van het gebeuren: Mulhouse en Vittel in Frankrijk. Twaalf Olympische sporten komen aan bod. Deze multidisciplinaire stage kadert binnen de belangrijkste opdracht van het BOIC: het begeleiden van topatleten en ze voorbereiden op deelname aan de Olympische Spelen.

Binnen de internationale context vormt deze stage een voorbereiding op onder andere deelname aan het Europees Jeugd Olympisch Festival en in 2010 van de eerste Jeugd Olympische Zomerspelen in Singapore, een initiatief van het IOC (http://www.singapore2010.sg). 135 jonge topatleten tussen 12 en 18 jaar nemen deel aan de multidisciplinaire stage. Ze werden geselecteerd op basis van:
- deelname aan het voorbije Europees Jeugd Olympisch Festival in Tampere (Finland) (www.olympic.be)
- ze maken deel uit van een Be Gold project (www.begold.be)
- werden voorgedragen door hun sportfederatie

Op het stagemenu in Vittel staan atletiek, gymnastiek, zwemmen en triatlon en in Mulhouse boogschieten, badminton, judo, kajak, roeien, schermen, tafeltennis en wielrennen. Doel van deze stage is eerst en vooral te trainen in een multidisciplinaire context, maar ook om een teamgeest en een topsportattitude te ontwikkelen bij de jonge atleten en hen voor te bereiden op de Olympische Spelen van 2016 of 2020. Deze BOIC-stages vormen een enorme meerwaarde door:
- de professionele infrastructuur van beide sportcentra
- de trainingsprogramma’s opgesteld in overleg tussen het BOIC en de respectievelijke sportfederaties
- de professionele medische en sporttechnische omkadering
- de gezonde wedijver en de vele contacten tussen de atleten onderling en met de omkadering

De jongerenstages worden georganiseerd in samenwerking met de Gemeenschappen en met de steun van de Nationale Loterij.

Een waterkansje. Zo groot zijn de kansen op een verlengd verblijf voor Piet De Mol en Chongqing Lifan in de Chinese Super League. Winnen tegen Shanghai in de laatste thuiswedstrijd is alvast een must. Het wordt 1-1. "We missen nr. 8 Fan (schorsing), nr. 3 Kong Kong (gekwetst), nr. 5 Lee (gekwetst)", somt Piet de afwezigen op. "Maar ook Shanghai mist drie basisspelers. De supporters zijn weer massaal aanwezig. We spelen één van onze beste matchen. Enkel in de aanvangsfase staan enkele spelers te dromen. In de tweede minuut, een lange inworp via nr. 3 van Shanghai, doorkoppen aan de eerste paal en simpel binnentrappen aan de tweede paal door hun nr. 7. Meteen 0-1 achter. Gelukkig moeten we niet lang wachten op de gelijkmaker. Onze nr. 17 Kris trapt in de achtste minuut staalhard binnen van net buiten de 16. 1-1. In de vorige wedstrijd hadden we een scheidsrechter uit Korea, vandaag komt het zwarte mannetje uit Hong Kong. Jammer om te zeggen, maar er zijn slechts twee mogelijkheden: ofwel kent hij er niets van, ofwel is hij niet eerlijk. In de slotfase van de eerste helft weigert hij tot twee keer toe een strafschop te fluiten in ons voordeel. In beide gevallen -eerst overduidelijk handspel en iets later haken van José- hebben we geen TV-beelden ter bevestiging nodig. Duidelijker kon niet.

In de tweede helft is het op geen enkel moment te zien dat Shanghai nog een kans heeft op de landstitel en dat wij vechten voor het behoud. We spelen ze echt helemaal zoek. We krijgen kansen, een kopbal van Johnny op de paal, een afstandsschot van Kris schitterend gestopt door hun doelman, schoten van Huan en Foué gaan nipt naast. Jammer, jammer … het blijft 1-1. Ook met een zege in de laatste wedstrijd in Changchun (zij staan op één punt van leider Beijing) kunnen we ons niet meer redden. De supporters waren ook na deze wedstrijd schitterend. Ze bleven trommelen, zingen en de namen van de spelers scanderen. Maar natuurlijk is de ontgoocheling bij iedereen groot."

Zelfs tijdens de hevige degradatiestrijd van zijn club Chongqing Lifan vindt Piet De Mol nog tijd voor een vleugje Chinese cultuur. "Vorige week zondag bezochten we Dazu", vertelt Piet, "twee uur rijden van Chongqing. 't Was prachtig. Ik laat een aantal van de foto's die ik maakte spreken. Om 11u30 vertrekken we naar Dazu. Ik heb een 'Dominicus' gids van China, die telt 475 pagina’s. Over Dazu staan er niet minder dan drie pagina’s in. Terecht zoveel aandacht voor deze plaats, gewoon schitterend. Even citeren uit de gids: ”Dazu (grote voet) is één van de belangrijkste boeddhistische plaatsen in China. In grotten van enkele afgelegen dalen zijn meer dan 50.000 Boeddhabeelden (negende - 13de eeuw) gevonden. Door hun geïsoleerde plaats zijn ze heel lang verborgen gebleven voor onderzoekers en reizigers en zo gespaard gebleven voor vernieling of meename naar het westen."