Het vervolg van het eerste olympisch avontuur van een sportjournalist
30-11-2009
Belgium: small country, great sportfacilities
België stelt op www.belgium2012.be zijn sportinfrastructuren voor aan buitenlandse delegaties met het oog op de Olympische Spelen van London in 2012. Het BOIC heeft zich gericht tot alle sportcentra van het land met de vraag hun deuren open te willen stellen voor dit initiatief. Natuurlijk diende dit ambitieus project te verlopen in nauwe samenwerking met de sportadministraties, de regios, de steden en de betrokken gemeenten. Surf naar www.belgium2012.be om de 48 sportcentra online te ontdekken! Men kan zoeken per sportdiscipline, maar ook andere zoekcriteria kunnen worden geactiveerd. Een zelfde service wordt binnenkort aangeboden voor paralympische atleten.
29-11-2009
Officiële partners voor London 2012
LOGOC, het Organisatiecomité voor de Olympische Spelen in London 2012, duidde Ticketmaster (het ticketverkoopnetwerk), het reisbureau Thomas Cook, wagenfabrikant BMW en koerierdienst UPS aan als officiële partner voor de Spelen in 2012. Die vinden plaats van 27 juli tot 12 augustus 2012.
27-11-2009
U23 + 3 of gewoon U21 op het olympisch voetbaltornooi?
Er wordt momenteel weer flink gediscussieerd over de leeftijdsgrens voor de spelers die deelnemen aan het olympisch voetbaltornooi. Het Internationaal Olympisch Comité wil de huidige regeling behouden: U23 en drie ouders spelers. Om het tornooi belang en uitstraling te geven natuurlijk. De UEFA wil terug naar de regel van enkel U21 in te schrijven. De Europese Voetbalbond heeft acht vertegenwoordigers bij de 24 verkozenen in het uitvoerend comité van de FIFA en dit onderwerp zal zeker ter sprake komen op een meeting in Zuid-Afrika volgende week. Het resultaat van de discussie met de FIFA wordt voorgelegd op een IOC-driedaagse in december.
23-11-2009
Rena "Rusty" Kanokogi, pionier van het vrouwenjudo overleden
De Amerikaanse Rena Kanokogi, de "Moeder van het Judo", is overleden in New York. Kanokogi leed al drie jaar aan leukemie. Dat meldt de Amerikaanse Federatie. In de jaren 50 vermomde "Rusty" Kanokogi zich om uit te kunnen komen tegen jongens in tornooien. In die tijd mochten vrouwen deze sport niet beoefenen. In de jaren 60 ging ze naar Japan om zich te perfectioneren. Later zette ze het eerste wereldkampioenschap judo voor vrouwen op. Dit werd gehouden in 1980 in New York. Ze was trainer van de Amerikaanse vrouwelijke judoploeg in 1988 in Seoel toen de sport een Olympische discipline werd. "Ik weet niet waar het vrouwenjudo vandaag zou staan zonder de inspanningen van Rusty voor de gelijkheid tussen mannen en vrouwen in deze sport", zei de voorzitter van de Amerikaanse Federatie (USA Judo), Lance Nading. In november 2008 ontving ze de Orde van de Rijzende Zon, de tweede belangrijkste Japanse medaille, voor haar bijdrage aan het vrouwenjudo. Kanokogi werd 74.
22-11-2009
Ook mentaal gehandicapten mogen deelnemen aan Paralympics 2012
Het internationaal paralympisch comité (IPC) heeft op zijn algemene vergadering in Kuala Lumpur beslist om ook atleten met een mentale handicap toe te laten aan de Paralympics 2012 in Londen. Op de Paralympics van Atlanta 1996 mochten atleten met een verstandelijke handicap voor het eerst meedoen. Vier jaar later, in Sydney, pleegde het Spaanse basketbalteam echter bedrog. Tien spelers uit de selectie hadden immers helemaal geen mentale handicap. Sindsdien mochten atleten met een mentale handicap niet meer aan de Paralympics deelnemen. Daar bracht het IPC dus verandering in. Bij de atleten moet wel een classificatie van de beperking gemaakt zijn.
20-11-2009
OLA OLYMPIA: Winterhelden
De Winterspelen van Vancouver komen almaar dichterbij. Stilaan wordt het dus uitkijken naar wie de nieuwe helden zullen worden. Maar zijn er onder al die sporters eigenlijk wel helden? België ligt nu ook niet echt wakker van de Winterspelen, dus veel atleten zullen er niet in het geheugen zijn blijven hangen. Een gedachte die me nog eens liet terugdenken aan mijn koningen van de winter.
De eerste die ik me kan herinneren was de Zweed Ingemar Stenmark, een slalomspecialist in het alpijns skiën. Hij veroverde brons op de reuzenslalom in Innsbruck 1976 en in 1980 won hij het goud op zowel de slalom als de reuzenslalom. Ikzelf was nog heel jong, maar de nu 53-jarige Zweed was één van de eersten van wie me beelden zijn bijgebleven van zijn roemrijke prestaties. Later zouden er nog twee skiërs komen die mijn absolute voorkeur wegdroegen. De Luxemburger Marc Girardelli bijvoorbeeld, goed voor twee keer zilver in Calgary 88. Girardelli was in geen enkele discipline de beste, maar hij kon wel alles. Verser in het geheugen ligt wellicht Kjetil André Aamodt. De Noor behaalde in Turijn vier jaar geleden nog goud op de super-G, iets wat hij al realiseerde in Albertville 92 en Salt Lake City 2002. Ook hij was zo'n allrounder.
In het kunstschaatsen staat het Britse duo Jane Torvill/Christopher Dean met stip genoteerd. Tijdens de Spelen van Sarajevo in 1984 kregen zij van elk jurylid de maximumscore. Nooit gezien. Zelf kan ik nu niet echt uren naar kunstschaatsen kijken, maar voor hen bleef ik telkens zitten. Oogstrelend. De Fransman Philippe Candeloro, de bronzen medaille van Lillehammer 94 en Nagano 98, was jaren later de man die me ook op het puntje van mijn stoel kon zetten. Een heuse showman en logischerwijs belandde hij in de Holiday on Ice-tour na zijn sportieve carrière. Matti Nykänen, de wat excentrieke Fin, blijft mijn goudhaantje onder de schansspringers. Goed voor goud in Sarajevo en vier jaar later in Calgary zelfs drie olympische titels. Eind de jaren 80 ging het met hem serieus bergaf: een leven vol alcohol, echtscheidingen en rechtszaken.
Van jongsaf aan kon ik op de Nederlandse televisie s zondags het snelschaatsen volgen. Logisch dat ik dan ook tijdens de Spelen van Calgary in 1988 wild werd van de prestaties van Yvonne van Gennip. De Nederlandse schaatsdiva was er goed voor maar liefst drie keer goud. Het was tegelijkertijd ook een beetje het einde van mijn adoratie voor Nederlandse schaatsers. Het feit dat Nederlanders dit wel konden en wij Belgen niet, wekte ook bij mij de nodige nijd en jaloezie op.
Wie natuurlijk niet in mijn rijtje helden mag ontbreken is langlaufer Björn Dählie. De Noor is recordhouder wat betreft het aantal medailles op de Winterspelen: 12, waarvan acht keer goud en vier keer zilver. Dählie moet over een ongelooflijke longinhoud hebben beschikt. Op het einde van zijn loopbaan greep het me dan ook wat aan dat journalisten stil genoten van zijn troonsafstand. Tsjechië won in 1998 de olympische titel in het ijshockey, grotendeels te danken aan zijn keeper Dominik Hasek. Hasek deed me met zijn aparte stijl zowaar voor de Tsjechen supporteren. Mijn bewondering moet echt wel groot geweest zijn, want toen ik enkele maanden later op vakantie in Tsjechië in een souvenirwinkel een truitje van het nationaal ijshockeyteam zag met zijn naam erop, heb ik het meteen gekocht.
De laatste held komt uit het biathlon en hij zal er in Vancouver nog bij zijn. Ole Einar Bjoerndalen is momenteel nog altijd wereldtop. Ik hoop dat hij op zijn minst nog één keer op het podium mag staan, in wat voor mij één van de mooiste wintersporten is. De Noor zal echter zo goed als foutloos moeten blijven in het schieten, want langlaufen kan hij als geen ander.
Zo zie je maar dat ik me de voorbije decennia aan heel wat winters heb kunnen verwarmen. Mogen we van Vancouver hetzelfde verwachten? Ik twijfel. Ik zie niet echt nieuwe helden opstaan, maar dat is net wat de Spelen zo mooi maakt. Aan de atleten om het vuur aan te steken.
Joerie Devreese is een sportliefhebber pur sang. Eentje die nog wakker blijft om echt alles te volgen. Sinds vier jaar organiseert de Deurlenaar de Omloop Het Nieuwsblad voor vrouwen. Regelmatig geeft Joerie -exclusief voor deze blog- zijn kritische kijk op de sport en op de Olympische Spelen. Meer nieuws over de komende Olympische Spelen vind je op zijn blog www.bloggen.be/deolympischedroom.
11-11-2009
Istanboel wil in 2020 Olympische Spelen organiseren
Na vier pogingen zonder succes wil het Turkse Istanboel meedingen voor de organisatie van de Olympische Spelen van 2020. De kansen van de Turkse metropool zijn dit keer hoger, vertelde een regeringsverantwoordelijke. Istanboel greep naast de organisatie voor 2000, 2004, 2008 en 2012. Ook Hiroshima en Nagasaki gezamenlijk en Tokio kondigden hun kandidatuur al aan. In 2013 kent het Internationaal Olympisch Comité (IOC) de organisatie van de Spelen 2020 toe.
Het Canadese Québec is kandidaat voor de organisatie van de Olympische Winterspelen van 2022 of 2026. "Er is geen betere stad om de Winterspelen en de Paralympics te houden", verklaarde de premier van de gelijknamige provincie, Jean Charest, dinsdag. Québec was ook kandidaat voor de olympiade van volgend jaar, maar verloor de nationale verkiezing van Vancouver, dat daarna de organisatie kreeg toegewezen van het Internationaal Olympisch Comité (IOC). Vorig jaar vierde Québec haar 400-jarige bestaan. Met de winsten die uit de festiviteiten werden gepuurd (ongeveer 1 miljoen Canadese dollar of 631.000 euro) zal Québec een task force oprichten die de kandidatuur moet voorbereiden.
09-11-2009
Tokio wil de Olympische Spelen van 2020 organiseren
Tokio is van plan om zich kandidaat te stellen voor de organisatie van de Olympische Spelen van 2020. Dat maakte de burgemeester van de Japanse stad maandag bekend. Tokio, dat in 1964 al eens gastheer mocht zijn voor de Olympische Spelen, was ook kandidaat voor de olympiade van 2016. Vorige maand besliste het Internationaal Olympisch Comité (IOC) evenwel om die Spelen aan het Braziliaanse Rio de Janeiro toe te wijzen. Eerder maakten Hiroshima en Nagasaki, twee steden waar in WO II atoombommen vielen, bekend dat ze overwegen om zich samen kandidaat te stellen voor de Olympische Spelen. Het olympisch charter schrijft echter voor dat het tornooi in slechts een stad mag plaatsvinden.
06-11-2009
Verzamelaar veilt vijfduizend olympische condooms uit Peking
Een Chinese verzamelaar van olympische souvenirs zal op 29 november een wel heel bijzondere collectie laten veilen. Volgens de krant Daily China biedt de verzamelaar niet minder dan 5.000 condooms aan, allemaal exemplaren die de atleten tijdens de Olympische Spelen van vorig jaar in Peking niet hebben gebruikt. De condooms, stuk voor stuk voorzien van het olympisch devies "sneller, hoger, sterker", maakten deel uit van de 100.000 stuks die gratis aan de atleten in het olympisch dorp zijn uitgedeeld. Kandidaat-kopers zijn wel verplicht om het hele lot in een keer aan te schaffen. De startprijs bij de veiling zal 5.000 yuan (493 euro) bedragen, of 1 yuan per condoom.
05-11-2009
Olympische Winterspelen zouden München drie miljard euro kosten
Indien München de Olympische Winterspelen van 2018 mag organiseren, moet de Duitse stad daar drie miljard euro voor begroten. Dat staat donderdag in de krant Süddeutschen Zeitung en wordt bevestigd door een woordvoerder van het campagnecomité. "De drie miljard voor de infrastructuur en de organisatie is een correct bedrag. Maar de terugverdieneffecten zullen evenzeer enorm zijn", aldus de woordvoerder. Naast München dingen ook het Franse Annecy en het Zuid-Koreaanse Pyeongchang naar de OS 2018. De organisatie van het tornooi wordt in 2011 toegewezen door het Internationaal Olympisch Comité (IOC).
04-11-2009
Piet De Mol sluit het Chinees seizoen af met een nederlaag
Piet De Mol heeft het Chinees voetbalseizoen met Lifan Chongqing afgesloten met een 3-2 nederlaag bij Changchun. De nieuwkomer beëindigt het seizoen in de Super League op de laatste plaats en degradeert dus na amper één seizoen. Piet vertelt honderduit over zijn laatste opdracht. "Na vier uur vliegen kwamen we aan in Changchun, voor onze laatste wedstrijd van het seizoen, tevens de laatste verplaatsing. Changchun, de hoofdstad van de provincie Jilin, ligt in het noorden van China, het grenst ondermeer aan Noord-Korea. De temperatuur komt hier ook overdag amper boven het vriespunt. Tijdens mijn jogging deze morgen (heel vroeg), want door een beetje koude laten we ons niet afschrikken, sneeuwde het zelfs zachtjes.
Onze nrs. 3 Kong Kong en 5 Lee zijn wegens blessures niet beschikbaar voor onze laatste match. Sportief jammer, maar ook extra sportief, want vanavond -na de match- gaan we met zijn allen de stad in, lekker eten en afscheid vieren. Zij zullen er niet bij zijn. Morgen vliegen de meeste spelers vanuit Changchun direct naar hun thuisstad. Ik ben niet goed in afscheid nemen. Ben dus blij dat ik dit vanavond nog niet hoef te doen. Ik zie alle spelers na mijn Tibet-reis nog terug in Chongqing.
Ook al is het de laatste match, van een einde seizoenswedstrijd is er absoluut geen sprake. Changchun kan, als Beijing vanmiddag een steek laat vallen, nog landskampioen worden. Er is dus heel veel belangstelling voor onze wedstrijd. Dat was gisteren, tijdens onze training in het stadion, duidelijk te merken aan de talrijk opgekomen cameraploegen, journalisten, fotografen en supporters. Wij willen natuurlijk in schoonheid eindigen. We spelen de eerste helft tegen de ijzige strakke wind in. Na twee minuten krijgen we een serieuze waarschuwing. Hun nr. 8, speler van de nationale ploeg, rolt onze rechterkant op, zet voor en nr. 45 Ricardo Steer van Columbia kopt tegen de paal. We krijgen geen vat op de wedstrijd in de eerste helft. Op het half uur is hun nr. 8, Du Zhenyu (weer hij) iedereen te snel af en hij kan simpel scoren: 1-0. Twee minuten later lijkt de wedstrijd gespeeld. Nr. 45 kan van dichtbij de 2-0 binnen trappen. Wij doen voor de rust nog twee wissels, nr. 31 en nr. 21, twee jonge gasten, komen erin, nr. 8 en nr. 29 gaan zich verwarmen in de kleedkamer. Tijdens de rust vervangen we nr. 7 Wu voor nr. 10 José.
In de tweede helft hebben wij het windvoordeel en we domineren. We lukken na tien minuten de aansluitingstreffer wanneer José een voorzet van nr. 2 onhoudbaar inkopt. Lang kunnen we niet genieten, precies één minuut scoren ze de 3-1. En nog is de wedstrijd niet gespeeld. Onze nr. 14 Huan trapt in de 75ste minuut een vrijschop onhoudbaar binnen. 3-2. In het slotkwartier spelen we de titelkandidaat helemaal weg, scoren doen we jammerlijk genoeg niet. Beijing is kampioen.
Met de bus gaat het achteraf richting stadscentrum, lekker stukje eten. Speechen van de manager, Arie, de kapitein Huan. Ik zeg ook een klein woordje. Sommige spelers kunnen hun tranen niet bedwingen. Tot laat, of beter tot vroeg in de ochtend zitten (zingen) we samen in de karaokebar grenzend aan het restaurant. Echt een mooi afscheid om nooit te vergeten."
We willen Piet langs deze weg bedanken voor zijn leuke verhalen vanuit China. We wensen hem veel plezier in Tibet!
02-11-2009
BOIC stuurt talentvolle jongeren op multidisciplinaire herfststage
Sinds zaterdag zijn enkele talentvolle jongeren op stage vertrokken. Van 31 oktober tot 6 november organiseert het BOIC zijn ondertussen traditioneel geworden herfststage voor jonge topsportelites. Plaats van het gebeuren: Mulhouse en Vittel in Frankrijk. Twaalf Olympische sporten komen aan bod. Deze multidisciplinaire stage kadert binnen de belangrijkste opdracht van het BOIC: het begeleiden van topatleten en ze voorbereiden op deelname aan de Olympische Spelen.
Binnen de internationale context vormt deze stage een voorbereiding op onder andere deelname aan het Europees Jeugd Olympisch Festival en in 2010 van de eerste Jeugd Olympische Zomerspelen in Singapore, een initiatief van het IOC (http://www.singapore2010.sg). 135 jonge topatleten tussen 12 en 18 jaar nemen deel aan de multidisciplinaire stage. Ze werden geselecteerd op basis van: - deelname aan het voorbije Europees Jeugd Olympisch Festival in Tampere (Finland) (www.olympic.be) - ze maken deel uit van een Be Gold project (www.begold.be) - werden voorgedragen door hun sportfederatie
Op het stagemenu in Vittel staan atletiek, gymnastiek, zwemmen en triatlon en in Mulhouse boogschieten, badminton, judo, kajak, roeien, schermen, tafeltennis en wielrennen. Doel van deze stage is eerst en vooral te trainen in een multidisciplinaire context, maar ook om een teamgeest en een topsportattitude te ontwikkelen bij de jonge atleten en hen voor te bereiden op de Olympische Spelen van 2016 of 2020. Deze BOIC-stages vormen een enorme meerwaarde door: - de professionele infrastructuur van beide sportcentra - de trainingsprogrammas opgesteld in overleg tussen het BOIC en de respectievelijke sportfederaties - de professionele medische en sporttechnische omkadering - de gezonde wedijver en de vele contacten tussen de atleten onderling en met de omkadering
De jongerenstages worden georganiseerd in samenwerking met de Gemeenschappen en met de steun van de Nationale Loterij.
01-11-2009
Piet De Mol speelt gelijk in zijn laatste Chinese thuiswedstrijd
Een waterkansje. Zo groot zijn de kansen op een verlengd verblijf voor Piet De Mol en Chongqing Lifan in de Chinese Super League. Winnen tegen Shanghai in de laatste thuiswedstrijd is alvast een must. Het wordt 1-1. "We missen nr. 8 Fan (schorsing), nr. 3 Kong Kong (gekwetst), nr. 5 Lee (gekwetst)", somt Piet de afwezigen op. "Maar ook Shanghai mist drie basisspelers. De supporters zijn weer massaal aanwezig. We spelen één van onze beste matchen. Enkel in de aanvangsfase staan enkele spelers te dromen. In de tweede minuut, een lange inworp via nr. 3 van Shanghai, doorkoppen aan de eerste paal en simpel binnentrappen aan de tweede paal door hun nr. 7. Meteen 0-1 achter. Gelukkig moeten we niet lang wachten op de gelijkmaker. Onze nr. 17 Kris trapt in de achtste minuut staalhard binnen van net buiten de 16. 1-1. In de vorige wedstrijd hadden we een scheidsrechter uit Korea, vandaag komt het zwarte mannetje uit Hong Kong. Jammer om te zeggen, maar er zijn slechts twee mogelijkheden: ofwel kent hij er niets van, ofwel is hij niet eerlijk. In de slotfase van de eerste helft weigert hij tot twee keer toe een strafschop te fluiten in ons voordeel. In beide gevallen -eerst overduidelijk handspel en iets later haken van José- hebben we geen TV-beelden ter bevestiging nodig. Duidelijker kon niet.
In de tweede helft is het op geen enkel moment te zien dat Shanghai nog een kans heeft op de landstitel en dat wij vechten voor het behoud. We spelen ze echt helemaal zoek. We krijgen kansen, een kopbal van Johnny op de paal, een afstandsschot van Kris schitterend gestopt door hun doelman, schoten van Huan en Foué gaan nipt naast. Jammer, jammer het blijft 1-1. Ook met een zege in de laatste wedstrijd in Changchun (zij staan op één punt van leider Beijing) kunnen we ons niet meer redden. De supporters waren ook na deze wedstrijd schitterend. Ze bleven trommelen, zingen en de namen van de spelers scanderen. Maar natuurlijk is de ontgoocheling bij iedereen groot."
31-10-2009
Piet De Mol bezoekt een indrukwekkende beeldencollectie in Dazu
Zelfs tijdens de hevige degradatiestrijd van zijn club Chongqing Lifan vindt Piet De Mol nog tijd voor een vleugje Chinese cultuur. "Vorige week zondag bezochten we Dazu", vertelt Piet, "twee uur rijden van Chongqing. 't Was prachtig. Ik laat een aantal van de foto's die ik maakte spreken. Om 11u30 vertrekken we naar Dazu. Ik heb een 'Dominicus' gids van China, die telt 475 paginas. Over Dazu staan er niet minder dan drie paginas in. Terecht zoveel aandacht voor deze plaats, gewoon schitterend. Even citeren uit de gids: Dazu (grote voet) is één van de belangrijkste boeddhistische plaatsen in China. In grotten van enkele afgelegen dalen zijn meer dan 50.000 Boeddhabeelden (negende - 13de eeuw) gevonden. Door hun geïsoleerde plaats zijn ze heel lang verborgen gebleven voor onderzoekers en reizigers en zo gespaard gebleven voor vernieling of meename naar het westen."
30-10-2009
Olympische vlam is in Canada aangekomen
De olympische vlam is vrijdag in Canada aangekomen. Vanuit Victoria, in het westen van het land, start de toorts aan een reis van 45.000 kilometer om na 106 dagen aan te komen in Vancouver, waar op 12 februari de openingsceremonie van de 21ste Winterspelen plaatsvindt. Het vuur was door een toestel van het Canadese leger in Griekenland opgehaald. De binnenlandse tocht die de vlam gaat afleggen, is de langste uit de historie van de Olympische Spelen. Zo'n 12.000 mensen zijn bij de mega-estafette betrokken. De vlam passeert 1.037 gemeenten.
29-10-2009
Piet De Mol en Chongqing Lifan mogen kruis maken over behoud
De overlevingsstrijd van Piet De Mol met Chongqing Lifan is voorbij. Het is niet gelukt om de nieuwkomer in de hoogste Chinese voetbalklasse te houden. Lifan verloor bij Changsha met 2-1. "Voor onze laatste inhaalwedstrijd is onze nr. 29 niet beschikbaar wegens schorsing", vertelt Piet met een zachte stem. "We logeren op wandelafstand van het stadion. t Is weer een echte voetbaltempel, gevuld met 25.000 mensen. In het aanvangskwartier zijn we heer en meester, met een paar halve kansen. Als onze nr. 5 Lee na een half uur uitvalt met een blessure moeten we herschikken. De organisatie staat achterin nog niet op punt, geharrewar voor ons doel: 1-0. Ook de ruststand.
Tijdens de rust moeten we ook onze organisator van de verdediging nr. 3 Kong Kong wisselen. De snelle opeenvolging van wedstrijden laat zich nu serieus gevoelen. Bovendien had de Chinese federatie het schitterende idee om voor deze wedstrijd een buitenlandse scheidsrechter aan te duiden. Hij komt uit Korea. Waarschijnlijk waren ze vergeten (ik wil helemaal niet aan kwaad opzet denken) dat er bij Changsha drie Koreanen spelen en dat er in hun technische staf ook twee Koreanen werken. t Klinkt te makkelijk, en dat is het ook, maar het was wel te merken.
In de tweede helft spelen we Changsha van het kastje naar de muur, kansen genoeg, maar scoren lukt niet. De scheidsrechter breekt ook heel veel aanvallen af, geeft nooit balvoordeel en haalt zo te dikwijls de snelheid uit onze acties. Uit een door niemand anders geziene fout scoort de aanvoerder van Changsha kort na het uur nog een tweede keer. 2-0. En nog geven we niet op. We komen vijf minnuten voor tijd op 2-1. Met het irritant overdreven tijdrekken, van ondermeer zijn landgenoten, kan onze Koreaanse vriend natuurlijk ook geen rekening houden. We krijgen slechts drie minuten extra tijd. De TV-beelden, die we net bekeken, maken bovendien duidelijk dat er in de toegevoegde tijd wel degelijk een strafschopfout op nr.14 Huan was en dat de gele kaart die hij kreeg voor een zogezegde schwalbe de partijdigheid nog meer in de verf zet. De ontgoocheling is groot, maar -ook al hebben we het niet meer in eigen handen- er is nog altijd een waterkansje dat we in de Super League kunnen blijven."
27-10-2009
OLA OLYMPIA: waar ligt de limiet?
Ik hoop dat ze er bij het BIOC al eens hebben over nagedacht. We sluipen almaar dichter bij 2010 en Londen mag dan nog een kleine drie jaar weg zijn, vanaf 2010 zullen er al in bepaalde sporten plaatsjes te verdienen zijn. Selectiecriteria en limieten. Telkens weer stof voor discussies. In zoverre dat voor de jongste Spelen in Peking zelfs rechters moesten meebeslissen of een sporter al dan niet kon deelnemen aan s werelds grootste sportevenement.
Zelf duim ik telkens weer om zoveel mogelijk landgenoten in zoveel mogelijk sporten uit te sturen, maar het moet natuurlijk een verantwoorde selectie zijn. Voor de diverse balsporten is het duidelijk: een aantal tornooien bepaalt welke landen kunnen deelnemen. Simpel, de beste teams mogen naar de Spelen. Maar het is niet altijd zo overzichtelijk. Bij de twee populairste sporten bijvoorbeeld, atletiek en zwemmen, volstaat dan een limiet?
De voorbije zomer vond in beide sporten het WK plaats. Ik stelde mezelf de vraag of elke landgenoot daar nu op zijn plaats was. Sommigen lopen één keer op een drafje de limiet en kunnen naar een WK. Zwemmers halen de limiet met alle moeite en worden op een WK voor de leeuwen gegooid. Heeft dit zin? Zin voor de atleet? Zin voor de sport? Moeten we niet naar een systeem zoals in Nederland? Vormbehoud. Een concreet voorbeeld met 3000 meter steeple-loper Pieter Desmet. Pas op, niks tegen Desmet hoor. Hij loopt telkens weer op de Nacht in Hechtel zijn limiet, net voor een groot tornooi. En op het tornooi gaat ie er telkens meteen uit. Misschien is het beter om een aantal minimum prestaties te eisen in de maanden die het groot tornooi voorafgaan? Mag je van een zwemmer niet verwachten dat hij/zij -naast een limiet- op zijn minst een behoorlijke prestatie neerzet op een internationaal goed bezet tornooi of minstens twee keer de limiet zwemt in het laatste half jaar voor de Spelen?
En zo kan je in heel wat sporten een boompje opzetten over terecht geselecteerd of niet. Het duo Rochus/Darcis bijvoorbeeld, dat via een rechtbank naar Peking konden in het dubbelspel van het tennis. Je kan toch op voorhand bepalen dat ze x-aantal tornooien samen moeten dubbelen om aan de selectie te voldoen? Goeie afspraken maken goeie vrienden. In ons landje is dat blijkbaar niet evident. Toch moet het BOIC er maar eens werk van maken. Er worden meer medailles verwacht. Wel, als duidelijk is voor de sporter wat verwacht wordt, zal dat ook zo zijn. Vergelijk het met de modale werknemer. Als zijn of haar werkgever duidelijk stelt wat te doen, zal het werk af zijn.
Joerie Devreese is een sportliefhebber pur sang. Eentje die nog wakker blijft om echt alles te volgen. Sinds vier jaar organiseert de Deurlenaar de Omloop Het Nieuwsblad voor vrouwen. Regelmatig geeft Joerie -exclusief voor deze blog- zijn kritische kijk op de sport en op de Olympische Spelen. Meer nieuws over de komende Olympische Spelen vind je op zijn blog www.bloggen.be/deolympischedroom.
26-10-2009
Kansen op het behoud stijgen weer een beetje voor Piet De Mol
Piet De Mol is met zijn Chinese eersteklasser Chongqing Lifan in een hevige degradatiestrijd verwikkeld. De nieuwkomer weert zich als ee nduivel in een wijwatervat om te overleven. Chongqing ging alvast met 1-2 winnen bij Shaanxi. "We moeten voor deze nieuwe alles of niets wedstrijd ons nr. 5 Lee (gekwetst) en nr.7 Wu (geschorst) missen", begint Piet zijn terugblik. "We spelen om 15u30. In Shaanxi is het in tegenstelling tot in Chongqing nog vrij warm: 25 graden. Geen studieronde in deze wedstrijd: zowel Shaanxi als wij vliegen er vanaf de eerste minuut in. Na vijf minuten heeft de zwakke scheidsrechter al drie gele kaarten getoond. Op de tiende minuut is het raak. Onze nr. 29 stuurt José de diepte in. Met een listig balletje geeft hij hun keeper geen schijn van een kans: 0-1. Shaanxi neemt nu echt het initiatief, mede dankzij de belachelijk veel vrije trappen die ze 'krijgen'. Het werk van Nico De Bree met de keepers begint meer en meer zijn vruchten af te werpen. Enkele weken terug kwam onze doelman nooit van zijn lijn. Vandaag plukt hij tot voorbij de penaltystip de ballen voor de aanstormende spitsen. Ruststand: 0-1.
We moeten tijdens de rust onze nr. 14 Huan, last in de lies, vervangen. Hij is één van de beste spelers van de Chinese Super League. We kunnen hem niet missen. Na onze competitie hier zou Huan graag naar België komen voetballen. Ook onze jonge verdediger nr. 24 Chu, een klasbak, wil via België graag carrière maken in Europa. Ik ga beide spelers helpen waar het kan. Nr. 17 Kris vervangt Huan. Ook in de tweede helft is het bijna letterlijk vechten voor elke vierkante meter. De beste kans in de aanvangsminuten is weer voor José. Jammer genoeg raakt hij de scherpe voorzet van nr. 8 Fan onvoldoende met het hoofd. In de 71ste minuut krijgt hun nr. 16 zijn tweede gele kaart. De ref laat hem aanvankelijk gewoon op het veld. Pas na het nemen van de vrije trap, na aandringen van onze bank en de vierde scheidsrechter, toont hij uiteindelijk rood voor nr. 16. Veel en lang profijt kunnen we hier niet uit halen. Een kwartier voor tijd kopt de lange spits van Shaanxi de zoveelste hoekschop binnen, 1-1. Twee minuten later krijgt onze nr. 29, terecht, zijn tweede gele kaart. Tien tegen tien dus. Nee, dat klopt niet helemaal tien plus de scheidsrechter tegen 10. Ook de lijnrechter die voor onze dugout loopt, verstopt zijn verbazing niet meer bij de onbegrijpelijke beslissingen van de 'brave' man in t zwart.
Negen minuten voor tijd kapt onze nr. 8 Fan zich mooi vrij en trapt onhoudbaar binnen: 1-2. t Zijn nog lange minuten: 9 plus 6 extratijd. We zijn uiteindelijk de verdiende winnaar, daar legt de trainer van Shaanxi zich sportief bij neer. Na de wedstrijd rijden we heel snel, onder politiebegeleiding, naar ons hotel. Inpakken, eten en nog sneller naar de luchthaven. We wisten toen nog niet dat de vlucht anderhalf uur vertraging zou hebben. Rond middernacht zijn we in het sporthotel. Tijd voor een feestje is er niet, want we spelen over een paar dagen al onze volgende wedstrijd. Opnieuw op verplaatsing tegen Changsha. De kansen op de redding zijn wat gestegen ... er wachten ons nog drie lastige matchen."
25-10-2009
Piet De Mol haalt zijn fotoboek nog es boven
Het is alweer een tijdje geleden dat we nog es wat foto's hebben gepubliceerd van het fotoboek van Piet De Mol. De beelden -door de ogen van Piet- geven ons een kleine blik op het leven in China.
