Heel wat te doen rond oortjes dezer dagen. Niet? Als organisator van een eigen koers op de internationale wielerkalender moet ik voorzichtig zijn in mijn mening hierover. Vorig jaar al werd het verbod op oortjes toegepast bij de vrouwen in de Omloop Het Nieuwsblad. Tot ongenoegen van de ploegleiders. Als organisatoren zijn wij toen zeer neutraal gebleven in deze affaire. Ingaan tegen de UCI betekent ingaan tegen de wereldfederatie die je evenement ondersteunt. Geen begrip opbrengen voor het gevoel bij de ploegen betekent eigenlijk geen enkele affectie hebben met de koers. Dus hoe denkt een organisator er dan over? Een vraag die de voorbije dagen een aantal keer is gesteld.

Wel, bekijk het van twee kanten. Sportief gezien is de afschaffing terecht. Sport is meer dan een fysieke prestatie. Het is de situatie in de wedstrijd kunnen aanvoelen, inschatten wat er omgaat in het hoofd van de tegenstander, uit de lichaamstaal van de opponent kunnen aflezen hoe goed hij/zij nog is. Mag dat dan zonder een Big Brother die vanuit een wagen van de atleten robots maakt? Het aspect veiligheid pleit dan weer vóór de oortjes. Elke wagen in koers ontvangt de info van de wedstrijdradio. Via dit kanaal meldt men alles wat ook maar kan bijdragen tot een veilig koersverloop. In een wereld waarin de evolutie van communicatiemiddelen niet stilstaat, kan dit maar een kleine moeite zijn om in de koers in te voeren.

Het wielrennen is trouwens ook de enige (olympische) sport waar oortjes gebruikt worden. Stel je eens voor dat in Londen de 10000m met oortjes gelopen wordt, Tim Maeyens naar het podium roeit met een oortje of de nieuwe kampioen in het triatlon als een dagelijkse parkjogger over de meet loopt.

Dus, oortjes? Ja, maar met het juiste doel. Koers is altijd zo mooi geweest door zijn onvoorspelbaarheid. Laat het opnieuw zo worden. Het resultaat van de Omloop heeft bewezen dat het zonder mag. Zij die over de beste benen beschikten en gedurfd hebben om aan te vallen, mochten op het podium pronken. Zij hebben naar hun lichaam geluisterd en niet naar een gevoelloze fluisteraar. Of was het een overstresste roeper?

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Joerie Devreese is een sportliefhebber pur sang. Eentje die nog wakker blijft om echt alles te volgen. Sinds zes jaar organiseert de Deurlenaar de Omloop Het Nieuwsblad voor vrouwen. Regelmatig geeft Joerie -exclusief voor deze blog- zijn kritische kijk op de sport en op de Olympische Spelen. Meer nieuws over de voorbije en de komende Olympische Spelen vind je op zijn blog www.bloggen.be/deolympischedroom.

Iran dreigt de Olympische Spelen in Londen te boycotten omwille van het "racistische" logo. "Het lijkt wel het woord Zion", aldus het Iraanse Olympisch Comité. De bijbelse berg Zion verwijst naar de stad Jeruzalem en heeft ook een politieke betekenis: het zionisme staat voor de beweging die de staat Israël steunt, terwijl Iran dat land niet erkent. "Als het IOC het logo niet aanpast, zullen een aantal landen niet aanwezig kunnen zijn op de Spelen. Zeker Iran niet." Het IOC is niet van plan daarop in te gaan. "Het logo stelt enkel maar 2012 voor, niet meer. Het werd gelanceerd in 2007. We zijn dan ook verrast dat deze klacht nu boven water komt", luidt het in een officiële reactie. (uit Het Laatste Nieuws)

Chindia (Roemenië) - Beijing Baxy Football Club: 2-1

Deze wedstrijd spelen we in Kemer, een uur met de bus vanuit Antalya. Chindia Spor, tweede klasse, ik had er nog nooit van gehoord. Hun voorzitter is wel een bekende, Gheorghe Popescu. Oud-speler van ondermeer PSV, Tottenham en vooral Barcelona. Vlado is licht geblesseerd en rust. We spelen een sterke eerste helft, creëren kansen en scoren in de 20ste minuut. Nummer 20 Cool kopt een voorzet van nummer 10 Kaka onhoudbaar binnen. Nog voor de rust had de wedstrijd gespeeld moeten zijn, eerst mist nummer 14 alleen voor de keeper en net voor de pauze knalt nummer 18 Cartoezo op de lat.

De tweede helft gebruik ik ondermeer om te zien hoe spelers invallen. Ik doe inderdaad teveel wissels, de kwaliteit van ons spel gaat omlaag. Mijn invallers willen zich kost wat kost bewijzen ... denken helemaal niet meer aan de afspraken. Zo komen onze Roemeense vrienden meer en meer in de match. Haan, mijn centrale verdediger, stapt fout in en kan dit enkel herstellen door hun spits bij de trui te nemen: strafschop. Hun nummer 10 trapt tegen de buitenkant van de paal. De Roemenen blijven drukken en scoren ook de verdiende gelijkmaker. Hun spits kan nu wel een voorzet knap binnenkoppen. Een wedstrijd leren uitspelen en het resultaat in de laatste vijf minuten behouden, daar hebben we het al over gehad. Maar blijkbaar zijn ze het vergeten. We lopen met z'n allen naar voren, balverlies, counter en 2-1 in de 91ste minuut. We hebben morgen heel wat om over na te praten.

Groeten,

Piet

Beijing Baxy Football Club - Torpedo Godina (Wit-Rusland): 1-0

We moeten naar het oefencomplex in Side voor deze oefenwedstrijd. Van Antalya naar Side is het ongeveer drie kwartier rijden. Heel veel ploegen, ook Belgische, komen hier de terugronde voorbereiden. Grote, sterke gasten bij die Russen. Amai. Maar zoals vaak zijn ze wel aan de trage kant. Na vier minuten komen we op voorsprong. Onze nummer 8, ik doopte hem Ball, is veel sneller dan zijn rechtstreekse tegenstander, hij zet scherp voor. Jimmy, een tester uit Rwanda, die in België ondermeer voor SK Beveren, SV Roeselare, Bergen en nog andere clubs speelde, verlengt met het hoofd tot bij Oneway, nummer 20 (ja, ook hem gaf ik een bijnaam), die van dichtbij intrapt.



De Russische ploeg is niet enkel heel atletisch, ’t zijn allemaal oudere gasten ook. Gelukkig hebben we een prima scheidsrechter, relletjes blijven uit. Mijn collega-trainer, hij is zeker twee meter, roept en tiert, ik ben er een beetje bang van. De Wit-Russen hebben nu wel meer balbezit, maar onze organisatie staat goed, kansen kunnen ze niet afdwingen. Even voor de rust nog opschudding wanneer mijn keeper, Tchei, in botsing komt met Vlado, onze centrale verdediger uit Montenegro. Na enkele minuten staan ze alle twee weer overeind en ze kunnen verder spelen.

Ik wissel negen spelers bij de rust. Het spelbeeld blijft hetzelfde. De Russen hebben de bal, wij krijgen nog een paar halve kansen. Vooral, onze nummer 15, Cha, 18 jaar is hij, bezorgt de centrale verdedigers van de tegenpartij een drukke namiddag. Cha is heel snel, hij moet bij het besluiten nog wat rustiger worden. Ben best tevreden dat we het verdedigend prima hebben gedaan. De centrale middenvelders bleven ook, meestal, goed hun positie houden. Al is, nummer 6 Lee, nog wel eens aan een of andere cornervlag te vinden. “I know, I know, sorry coach”, roept hij nog voor ik iets gezegd heb. Ik heb het na Beijing en Kumming prima naar mijn zin in Antalya. ’t Zijn echt fantastische gasten om mee te werken.

In het Tsjechische Liberec valt vanavond het doek over de tiende wintereditie van het Europees Jeugd Olympisch Festival. Kunstschaatsster Ira Vannut zette een schitterende prestatie neer en keert huiswaarts met een zilveren medaille. Chef de Mission, Eddy De Smedt, blikt tevreden terug op de organisatie van Liberec 2011 en op het Belgian Junior Olympic Team: “Het was een zeer geslaagde competitie. Het organiserend comité had deze editie tot in de kleinste details voorbereid en alles was volledig afgesteld op de atleten in competitie. De vrijwilligers en iedereen die bij de organisatie was betrokken, verdienen een pluim voor hun competentie en vriendelijkheid.

België vaardigde slechts twee atleten af, maar beiden waren hier overduidelijk op hun plaats. We moeten er wel naar streven dat dit aantal in de toekomst hoger ligt! Ira Vannut behaalde een schitterende tweede plaats in het kunstschaatsen en bevestigt hiermee ook haar prestatie -een puike zevende plaats- op het EK senioren van een paar weken geleden.”

Ira Vannut dient zich nu al aan als kandidate voor de Olympische Spelen van Sochi 2014! Het BOIC wenst haar en haar begeleiders daarbij alle succes en zegt haar samen met zijn partners in topsport al zijn steun toe.

“Dries Van Den Broeck was minder gelukkig. Op de zeer ijzige piste ging hij resoluut voor de prijzen, maar het nemen van risico’s verhoogt de kans op fouten ... en die heeft hij cash betaald, zowel in de Giant Slalom (42ste) als in de slalom (Did Not Finish). We wensen hem alle succes toe op weg naar de Jeugd Olympische Spelen 2012 in Innsbruck en zijn ervan overtuigd dat hij zich daarvoor kan kwalificeren”, gaat Eddy De Smedt verder. “Ik wens bij deze ook Ira en Dries en hun begeleiders te bedanken voor hun inzet en attitude, evenals onze ABCD partners en de Nationale Loterij. Beide atleten maken immers deel uit van het Be Gold project en hebben zich dank zij dit project optimaal op het Europees Jeugd Olympisch Winterfestival kunnen voorbereiden”, alsdus nog Eddy De Smedt.

Op 13 februari werd in de Tipsport Arena in het Tsjechische Liberec de tiende editie van het Europees Jeugd Olympisch Winter Festival plechtig geopend met een speech van IOC-voorzitter Jacques Rogge en het aansteken van de Olympische vlam. Skiër Dries Van den Broecke droeg tijdens de openingsceremonie de Belgische driekleur. Pierre-Olivier Beckers, voorzitter van het BOIC, en secretaris-generaal Guido De Bondt maakten de verplaatsing naar Tsjechië om Ira en Dries persoonlijk een hart onder de riem te steken. Guido De Bondt staat ook aan het hoofd van de EOC-Commissie Europees Jeugd Olympisch Festival.

In Liberec werd de vlag doorgegeven aan het Roemeense Brasov, de gaststad voor de volgende wintereditie van het EJOF in 2013. Maar deze zomer zal eerst Trabzon in Turkije van 24 tot 29 juli voor de elfde zomereditie van het EJOF zo’n 3.300 atleten mogen ontvangen.

Argentinië kan zijn droom van drie olympische voetbaltitels op rij opbergen. Bij het Zuid-Amerikaans kam-pioenschap voor min 20-jarigen, waar ze zich konden kwalificeren voor Londen 2012, werden de 'albi-celestes' pas derde, terwijl alleen de eerste twee een olympisch ticket bemachtigen. Die gingen naar Brazilië en Uruguay. Argentinië, dat goud won op de Spelen van Athene 2004 en Peking 2008, moest hopen dat Uruguay ruim zou winnen van Brazilië maar het omgekeerde werd waar. Brazilië maakte het al geplaatste Uruguay in met 6-0, onder meer dankzij twee goals van Braziliës jonge talent Neymar. (Valerie Hardie in Het Laatste Nieuws)

Dag Vrienden,

Oudejaar vieren begin februari, 't is eens wat anders! Om 17u30 vertrekken we naar het eindejaarsdiner. Ik ben heel erg benieuwd. Ik weet niet waar we naartoe gaan, wat we eten, maar ik kijk er wel naar uit. Vóór het vertrek moeten we eerst nog wat 'pétards' aansteken om in de sfeer te komen. ’t Is een geknetter en gekletter van jewelste. Vooral de dokter heeft reuze pret. Met de taxi rijden we ongeveer 15 minuten tot aan het restaurant. ’t Is een volks restaurant. Fantastisch!

Een dienster plaatst eerst een pot met brandende houtskool in een gat in het midden van een ronde tafel. Wat later zet ze een grote wok op het vuur. In de wok sudderen al heel wat lekkernijen. Ik herken niets van wat in de pot zit, geen worteltje, geen stukje kip. Bovendien spreekt geen van de spelers Engels, mijn Chinees is ook maar niets (jammer). We drinken eerst een soort heel zoete rosé, een frisse pint is achteraf meer dan welkom. Ik weet dus niet wat ik eet én ik versta niet wat de anderen aan tafel zeggen. Wel, ook daarom ga ik graag naar ’t buitenland werken. De spelers zijn super vriendelijk, ze gebruiken een vertaalprogramma in hun gsm om toch één en ander duidelijk te maken. Ik ben zeker dat er veel ingewanden in de wok zitten, maag ongetwijfeld.



Een dienster brengt nu aardappelen, sla en champignons. Die gaan ook de wok in. De spelers hebben door dat ik dit wel lust. Nu vissen ze, met hun stokjes, allemaal naar de groenten en de aardappelen. Alles op mijn bord, ik kan niet volgen. De rekening, die ging ik normaal betalen. Geen sprake van, maken de spelers me duidelijk. ’t Zou precies een belediging zijn om verder aan te dringen. Ik nodig hen morgen uit in een restaurant in de buurt van het hotel.

We wandelen vijf minuten naar een kruispunt waar je in tientallen kraampjes vuurwerk, 'pétards' en papieren lantaarnen kan kopen. Heel Holland zou blozen. Waar je ook kijkt, overal zie je vuurwerk, je moet je ook constant voorbereiden op harde knallen in de buurt. Tijd om een paar papieren lantaarnen de lucht in te sturen nu. Met het echte lantaarnfestival eindigt telkens de Nieuwjaarsperiode op de 15de dag van het Nieuwjaar. Het Chinees Nieuwjaar wordt traditioneel gevierd met de draken- en leeuwendansen. De draken en de leeuwen kruisten ons pad nog niet. Zeker weten dat er vannacht veel ongelukken met vuurwerk gebeuren in China. Er lijkt geen enkele beperking, geen reglementering.



Tijdens de Nieuwjaarsperiode verblijven de Chinezen bij familie en ze bezoeken de familie, de vrienden en/of kennissen in de buurt. Ze gaan ook vaak samen eten. Het komt almaar vaker voor dat families in een restaurant eten op de avond voor het nieuwe jaar. Het niet bij familie kunnen zijn in deze periode vinden ze heel jammer, te vergelijken met het moeten overslaan van kerstmis in het westen. De Chinese staatstelevisie zendt ieder jaar een festival uit met zang, dans, circusnummers en kabaret.

Volgens legenden was Nian (uitgesproken als [njen]) een mensenetend prooidier in het oude China, dat ongemerkt huizen kon binnendringen. Heel het jaar verbleef Nian in de diepe zee en ze kwam alleen bij de overgang van oud naar nieuw tevoorschijn. Al gauw leerden de Chinezen dat Nian gevoelig was voor hard lawaai en de kleur rood, en zij verdreven haar met explosies, vuurwerk, Chinese leeuwen en veelvuldig gebruik van de kleur rood in het huis. Deze gebruiken leidden tot de eerste nieuwjaarsvieringen.

Het feest wordt internationaal gevierd in gebieden met een grote bevolking van etnische Chinezen. Behalve voor Chinezen, is het feest ook belangrijk voor andere etnische groepen, zoals de Mongolen, de Koreanen, de Miao (Chinese Hmong) en de Viëtnamezen, die door de Chinese cultuur zijn beïnvloed wat betreft religieuze en filosofische wereldvisies, taal en cultuur in het algemeen. Het Chinese Nieuwjaar is ook de tijd dat de grootste menselijke migratie plaatsvindt, wanneer Chinezen over de hele wereld naar huis keren op Nieuwjaarsavond om tijdens het avondeten bij hun familie te zijn.



Onze volgende stop is de 'KTV', overal in China te vinden: karaoke. Normaal gezien zijn ze vandaag gesloten, maar één van de spelers wist toch te regelen dat 'we' mochten zingen. In Chongqing merkte ik al dat Chinezen gek zijn op zingen. Ook deze gasten zingen er met luide stem op los, zonder de minste scrupules. Twee spelers kunnen heel goed zingen, de drie anderen veel minder. Om 23u30 hebben we ineens veel haast, we moeten dringend naar 'huis'. Ik begrijp dat het net voor middernacht heel belangrijk is om het mensenetend prooidier nog eens goed te laten schrikken. Oef, we zijn net op tijd! Slapen nu! Neeneen ... eten! De dokter is al druk in de weer aan het gasvuur. De grote ketel met water aan de kook brengen en daar wel 150 dunplings even mee laten koken. Dit met een pikant sausje en heel veel look, echt lekker. Ik ben rond 02u00 in mijn hotel. Een Nieuwjaar om nooit te vergeten!