Onderstaand artikel in het Nieuwsblad weerhield mijn bijzondere aandacht. Reeds 3 jaar volg ik deze problematiek op en pleit ik voor het voeren (lees: ontbreken) van een preventief absenteïsmebeleid. (diverse tussenkomsten in de gemeenteraad + diverse vragen) Vanuit N-VA nemen we verheugd kennis dat men eindelijk het probleem erkent en dat men het absenteïsme dan ook wil aanpakken. (vooral preventief en reactief) We zitten in onze stad trouwens op bijna het dubbele (10,30 % in 2015, % 2016 is mij nog onbekend) van de gemiddelde absenteïsmegraad in ons land. Dit is onhoudbaar voor de stad en haar dienstverlening naar onze bevolking toe. Het gegeven werd duidelijk te lang onder te mat geveegd en dat betreuren wij. Ik verwijs ook b.v. naar het artikel in KW Brugge van vrijdag 22/4/2016, waar ik nogmaals de kat de bel aanbond. (pagina 18) Trouwens, in januari 2017 vroeg ik aan de stad de actuele absenteïsmecijfers 2016 op, tot op heden zonder enig antwoord ! (we zijn > 2 maanden verder ..) Tot ik vandaag onderstaand artikel in het Nieuwsblad mocht lezen. Gelet op de inkanteling van het OCMW in de stad in 2019 en de nog hogere absenteïsmecijfers in het OCMW (12,06 % in 2015 - 1 op 8), vragen wij ook om een actief verzuimbeleid te voeren binnen de contouren van het OCMW.
Stad Brugge kent ook nog bijkomende ziektevergoedingen toe aan arbeidsongeschikte personeelsleden via Sodibrug. Deze belastbare vergoedingen werden ten onrechte niet opgenomen op de fiscale jaardocumenten. De stad hoort in deze het goede voorbeeld te tonen en de wettelijke bepalingen ad hoc na te leven. Pas vanaf 2017 zou men zich in regel stellen ...Geert van Tieghem
05-04-2017 om 21:42 geschreven door tlissewegenartje 
|
