Ik omarm hem en voel zijn sappen stromen,
opwaarts als een orgasme tot hoogtepunt.
Hij wil de allersterksten toch nog voeden
wijl alreeds wellustig zaadlobben producerend
om vreemd te gaan en zonder enige bezwaar
zijn oorsprong te bestendigen als stoere oervader
en zich voort te planten eender waar
Ik merk al wat kleur, rose adertjes, wat versteven al,
ze haken zich krampachtig vast vooraleer te tollen
in t trieste besef algauw helemaal te verkleuren
en t leven rondom hem te herpenselen
in de meest mooie gouden koleuren.
Hij verblijdde mij, we draaiden samen rondom de zon
en ik geef hem nog een laatste kus,
want zijn zaad is al aan t rijpen tot een soort embryo
zoals onze kinderen ontspruiten in nieuwe levenscyclus.
Klimop slingert zich rondom zijn stoere bast,
ik omarm hem nog steviger en bevrijd hem van die last:
de herfst is aan zet en speelt zomer al parten
bevlogen als die was maar nu verslagen dra...
en ik wil hem niet kwijt: hij, een bron van leven,
steeds weer opnieuw
Geen mens doet hem na.
Afbeelding stockfoto. kristin, oktober 2016.