De laatste dag van t jaar kantelt naar het volgende...
Ik zit wat alleen naar de televisie te staren,
poogde voor mezelf er iets feestelijks van te maken
maar het smaakt mij niet zoals ik had verwacht
en alles belandt uiteindelijk in de vuilnisbak.
Mijn GSM ligt op handafstand.
Geen berichtje.
Geen belletje dat rinkelt.
Geen melodietje om te smoren die hartenpijn
want er komt gewoon niemand aan de lijn
Oude beelden fladderen mij voor d ogen
en k voel mij verre van zon vroeger vol vertier...
Maar geen belletje rinkelde,
geen berichtje, geen een die op mij had gelet,
geen melodietje: dan maar liever eerder naar bed,
om niet het middernachtsprankelend vuurwerk
noch uitgelaten feestvierders te hoeven aangapen.
Mn GSM heb ik tóch nog naast me gelegd, helaas.
Er knaagt véél aan mn lege hart
Kristin, van oud naar nieuw, 2014 - 2015.