Vrouwe zomer geeuwt, rekt haar stralen
amechtig hijgend en stilaan overmand.
Kletst even nog die zomerzoete schijn
op blote ruggen en bolrode buiken
in een laatste poging te verduiken
dat het vanaf nu wel bijna over is!
De landerijen kleuren alweer gelig,
de maïs staat toch nog rossig recht
en de blaren krijgen al wel hun rimpels,
pogen zo lang mogelijk te blijven hangen,
edoch moet Laura scheiden vol verlangen
omdat de natuur even over haar toeren is?
De herfst wrijft nog even over zn hart
wil wel nog enkele nadagen maken
maar als vazal van grimmige heer winter
toont hij toch al zijn mismoedig gezicht,
zal wel zijn trouwe steun verlenen allicht
aan die hardnekkige meedogenloze despoot
die de natuur versteent.
Kristin bijna herfst in 2014.