Van achter mijn roze wolkje zie ik tranen in je ogen, baasje
doch om mij hoef je geen verdriet of angst meer te hebben.
Waar ik nu ben vond ik al je eerdere maatjes
die je, omdat ze ongeneeslijk ziek waren, laten moest vol mededogen.
Ze hebben t mij verteld toen ze mij begroetten en verhaalden
dat je ook toen zon verdriet had en zoveel hartenpijn
binst ik hen vertelde over mijn leventje bij jou en Tobie
en ik na een tijdjes eenzaam in het donkere en in de grootste stilte
zo plots afscheid van jou en het leven nam.
Ik weet niet meer of ik geleden heb, ik herken die pijn niet
want hier is geen plaats voor pijn. Wij dartelen de hele dag
tot ik als kopkussentje een ander wolkje zoek
en dan mijn oogjes sluit en begin te snurken.,
weet je t nog van je Bootje?
Het is zo naar dat we geen afscheid konden nemen,
maar wie kon weten dat ik al naar de hondenhemel zou opstijgen?
Ik hoorde in het duistere kamertje andere honden slapen,
maar ik lag te waken tot jij me terug zou komen ophalen.
Ik herinner me nog dat ik verbonden was met een soort buisje
waarvoor ze eerst een gaatje in mijn voorpootje hadden gemaakt.
Dit prikte wel, dat weet ik nog, maar toen moet ik ingedommeld zijn
want ik kon mij niet meer bewegen, een beetje zijlings gebogen.
Hoe is het met mijn maatje Tobie? Heeft hij naar mij uitgekeken?
Weet je nog dat hij mij in de tuin kwam zoeken als ik wegbleef,
maar ik niet zo vlug rennen zoals hij: mijn buikje was te dik,
Hij was een droom van een vriend, ik hield zoveel van hem
en nu zie ik jou elke dag zoeken naar een hondje dat op mij gelijkt
om hem te troosten maar mij zal je allicht niet kunnen vervangen,
dat weet jij wel en dat weet ook ik
Droog nu je tranen: ik ben van alle pijnen, pillen en prikjes verlost.
Ik weet wel: ik was jouw schoothondje en we lagen beiden te genieten
maar ook hier is het goed.
Ga eens buiten, wil je? En zoek eens naar dat roze wolkje daar,
tussen de witte
ik zal eens met mijn staart kwispelen
daar
gezien?
Dag baasje, tot ik je nog eens een berichtje stuur en alle hondjes
die bij jou hun mandje hadden: ze maken jou ook hun dankbare grommetjes over.
van jouw Bo en mijn nieuwe vriendjes die mij zijn voorgegaan:
Toby, Sam en Tom, Netje en Zita, Tobi en Inca
Daaaaaaag......baasje Kristin - 3 mei 2014
