Als de regen valt met steeltjes in de plassen op het gras,
tussen t kleefkruid en het wied en de zon breekt door het nat
dan is t kermis in de hel en oogt alles buiten vurig,
blinken bliksems des te feller in de plassen op elk pad
t Lijkt wel of de duivels dansen, of het daar plots kermis is,
want veel zwammen her en der, tonen plots hun witte kopjes
worden groot en almaar groter, op hun slanke steeltjes fris,
vouwen dan hun schermpjes open, fijntjes stuivend dodelijk gif.
Om s nachts te gaan dansen in een heuse heksenkring
prijkend op hun blote voetjes, roepen zij gezellen op,
overal verschijnen die dan, meestal op de wakste plekken,
zouden zij demonen zijn, of gezanten uit de hel??
Maar als plots de zon komt loeren gaan hun parapluutjes dicht
want zij willen niet verpietren als de regen plotsklaps zwicht
en de natte grond weer droog wordt. Ook al hebben zij gedanst,
dof gerimpeld krimpen zij nu en verdwijnen ongemerkt.
Voor hun zielenheil gedanst, wiegend op hun blote voetjes
met hun mooiste kanten hoedjes als de duivel zich geweerd
latend nu hun steeltjes zakken zie ik enkel nog hun hoedjes,
niemand die hen ook maar streelde want zij werden niet gegeerd
Kristin - 2010
