De rode vrucht der volle maan
is in de grauwe nacht gerijpt,
het stil geboomte staat en grijpt
naar dromen die verijlen gaan.
De witte weg in de avonddoom
verliest het lang vervolgde spoor,
een zingen trekt het zwijgen door
van vreemde, schone, stille droom.
Van vreemde, schone, stille dag
en dingen die verloren zijn,
of ik wensloos, geliefde mijn,
weer aan uw hart gebogen lag.
18-06-2016, 00:00
Geschreven door André
|