|
O donzig blonde bloei van onbezongen
gepluimde halmen van het junigras,
aromenzee, waar ik nooit de lof van las,
ik hef mijn handen, van uw geur doordrongen,
naar het hemelblauw en zegen het rijp gewas,
en laat mijn ziel door het suizellied verjongen,
dat, wuivend-deinend, ruizelend duizend tongen,
terwijl ik droomde in uw golven plas.
De voeten bloot, beschroomd me een weg te banen,
en ruw vertreden wat zo vredig bloeit,
voel ik mij als een kind verloren in sawanen.
Ik hou de adem in en drink wat overvloeit
van morgendauw, en koel met halmentranen
van mijn dromend hart, dat eeuwig klopt en gloeit.
(Sawanen is een plaats in Indonesië)
15-12-2015, 09:47
Geschreven door André 
|
