Inhoud blog
  • De werfhond
  • WAAAAA!!
  • Het verdict
  • Die DA's toch
  • Welkome hulp
  • Lekker gezellig
  • Het menselijk brein en de jacht
  • Wilde hond
  • Dierenarts
  • Sorry
    Gastenboek
  • vriendelijk bezoekje aan deze zeer mooie blog
  • hallo beste dierenvrienden
  • Hallo Thomas,
  • Een gastenboek

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Laatste commentaren
  • leuk (Kristel)
        op Welkome hulp
  • Leuk (kristel)
        op Lekker gezellig
  • Hallo (Kristel)
        op Wilde hond
  • Wildebrassen (Erkan)
        op Wilde hond
  • Komt wel goed (Thomas)
        op Dierenarts
  • Thomas zijn dagboek
    Groetjes thomas
    29-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De werfhond
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Ik ga eens vertellen hoe ik een werfhond geworden ben.
    Vroeger reageerde ik nogal angstig op lawaai, al de geboord enz.
    Het was ook redelijk rustig tot er veel mensen binnen en buiten lopen.

    Ze blaffen bijna de hele dag tegen elkaar van wat ze zouden doen ofzo, mensen zijn altijd tegen elkaar bezig.
    Al het lawaai enz, zegt me niets meer. Ik moet toegeven dat het niet mijn favoriet achtergrond geluid is, maar ja we hebben geen keuze.

    Mijn waak instict is op nul, ik blaf echt zelden, zelfs als er vreemde mensen ineens de woonkamer door de keuken zo naar buiten gaan geef ik geen kik. Aankondigingen van dat er iets in de buurt is maakt ik ook niet. Al dat gedoe is niets voor me. Zo nu en dan als er iemand nieuw bij me komt, dan probeer ik altijd te lekken en te spelen enz. De mensen zijn eigenlijk ook vriendelijk, ondanks dat ik nu toch al een 56cm ben en 18kg, vinden ze me schattig. Ze hebben me niet hoeven te trainen, dat is gewoon de gang van zaken. ik dacht dat hier in de boeren buiten lekker rustig zou zijn, maar ja, je kan niet alles hebben. Tja tot zover de gebeurtenissen.

    29-08-2007 om 10:44 geschreven door Thomas de galgo  


    26-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WAAAAA!!
    De baasjes zijn super blij, na wat werk enz hebben ze eindelijk de leidingen en boiler klaar in de badkamer.
    Ze hebben nu een toilet die spoelt en een bad met koud en warm water dat ze kunnen gebruiken.
    De rest moet nog worden gemaakt en er is nog niets betegeld. Andy vind het heerlijk, geen stinkende wcpot boven de beerput in het stalltje meer.
    Nu kan er makkelijker bezoek komen. Andy heeft zich vandaag ook heel voorzichtig gebaden. De groene gyproc mag niet nat worden.
    Heerlijk tevreden.

    Misschien niet veel tekst of belevenissen maar toch fijn nieuws

    26-08-2007 om 13:01 geschreven door Thomas de galgo  


    24-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het verdict
    Zo zo we hebben het verdict van het bloed onderzoek gehad.
    Ik ben allergisch aan gras en kruidachtige, luis en vooral aan mijt.

    Nu heb ik momenteel die varkensmijt en daar waar die mijt zit heb ik dus kleine kale plekjes.
    Het jeukt niet ofzo maar baasjes houden het in het oog.

    Dus wat nu te doen?
    Nu gaan ze wachten als die mijt vanzelf weggaat zoals de DA1 gezegd had, zonder mijt ook geen allergische reactie.

    Gaat de mijt niet weg, dan behandelen.
    Zouden de plekjes ook moeten verdwijnen.

    Daarna als het nog niet weggaat dan het vaccin: dat kost een 68.17 euro voor een half jaar en is ook niet 100% zeker dat het werkt.
    Moet de eerste keer bij de DA2 gaan om toe te dienen voor 16euro, tweede keer voor 4.5euro drede voor 3.5 euro. Dan leren ze ons dat we het zelf kunnen.

    Dat is het tot zover mijn gezondheid.

    Over de werken in huis:
    Ze hebben nu al een halve WC ik bedoel ermee. Dat de afvoeren nu klaar zijn van de volledige badkamer. Dus met een emmer water kunnen ze al doorspoelen. Veeeel beter dan op die WC dat boven de beerput staat in het stalletje. Vooral de felle geur. Andy heeft eens gesnuffeld aan de straat riolering om het verschil in stank te bepalen toen hij de buizen aan het aansluiten was en dat is in vergelijking bijna geen geur.Na een half jaar in die stankt te zitten is hem er precies aan gewend. Dus een hele opluchting, geen beerput wc meer . Zaterdag (morgen) gaan ze het water aansluiten en wss al wat plastiek over de ,nog niet betegelde, muren zetten. Eindelijk wassen in hun eigen badkamer. Niet meer plannen van wanneer ze het beste bij andy zijn ouders kunnen gaan. Zoals sandra eerder 's morgens vertrekt om daar te wassen en zo naar werk te gaan. Nu gewoon naast de slaapkamer is de badkamer. Wat heerlijk zal het morgen zijn. De champagne staat al klaar

    De werken zelf schrikken me niet meer, Andy zijn vader zit gaten 3m van me te boren met zijn klopboormachine in de muur en ik lig gewoon in de zetel te maffen.Mss van windhond naar werfhond gaan

    Dat was het, tata

    24-08-2007 om 10:53 geschreven door Thomas de galgo  


    22-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Die DA's toch
    Gho ik zal even de tussenstand vertellen over mijn kleine aandoening.
    Om het beste te begrijpen zal ik van nog een tijdje terug beginnen met mijn verhaal.

    Geschiedenis

    Ik was in maart geariveerd bij sandra en andy. Bij het pleeggezin kreeg ik eukanuba te eten.
    Bij andy en sandra vonden ze het voer duur en besloten naar goedkoper pedigre te gaan. Na een tijdje begon ik een droge huid en jeuk te krijgen aan mijn oksels. Ik maar krabben enz. Samen dus naar de DA (de 1ste dus DA1). Hij controleerde me volledig en schreef me een zalfje voor om te smeren en ze moesten het in de gaten houden. Het zalfje hielp niet echt, en werk collega's van sandra waren bij een andere DA. Wij dus naar daar en DA2 zei dat het wss een allergie was, dus terug naar eukanuba was aangeraden.

    Baasjes dus weer eukanuba gekocht en idd mijn oksels werden beter.
    Maar enkele tijd terug merkte ze kleine kale plekjes op waar ik zelden aan zit.
    Het zag ook uit als een soort uitslag. De baasjes meteen met me naar DA2 waar ze me een bloed onderzoek lieten doen.Dat had ik een tijd geleden gepost.

    Heden

    De uitslag van het bloedonderzoek laat nog even op zich wachten.
    Maar arme ik, had precies weer iets: Ik zat op de zetel,heel normaal, stond en lekte een klein bruin plasje op. Baasjes ongerust en op het forum (galgofriends.com) om raad gevraagd. Volgens hun zou het wss de anaalkliertjes zijn. Wij dus de dag erna meteen naar DA1 terug gegaan, (DA1 is 2min hiervan, DA2 een dik 20min en ik word snel wagenziek en kwijl dan als een kraan)
    Dus bij DA1 nagekeken en de kliertje idd uitgeduwd, het was nog niet echt verstopt of vol, dus was nog geen gevaar. Met dat we toch daar waren lieten we hem ook die plekjes bekijken. Hij nam een staaltje van mijn huid en keek door de microscoop. Volgens hem was het een speciale soort mijt dat normaal op varkens voorkomt. Baasjes mochten ook kijken en haalde het boek erlangs.
    Het was niet nodig om te behandelen en zou normaal zelf moeten weg trekken, zo niet moet ik medicatie nemen. (voor varkens hehe )

    Thuis waren de baasjes verward.
    DA2 een redelijk duur bloedonderzoek en DA1 in het oog houden.
    Over de rekeningen nog maar te zwijgen.

    Welke DA zou het juist hebben????
    Heel vreemd

    22-08-2007 om 10:40 geschreven door Thomas de galgo  


    15-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Welkome hulp
    Jaja ik heb mijn baasjes eens geholpen met de verbouwingen want ze kunnen er toch niet veel van.
    Lekker goed graven dat alles diep genoeg is voor de rioleringsbuis.



    Even omkijken dat er geen arbeidscontrole in de buurt is.



    Het eind resultaat, mag er eigenlijk wel zijn.



    Jaja, ik ben blij dat ik ze eens heb laten zien hoe je goed graaft
    Erg voldaan, goed zo thomas vind ikzelf


    15-08-2007 om 14:08 geschreven door Thomas de galgo  


    12-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lekker gezellig
    Het was toch weer superfijn gisteren en ik ben steeds voorbeeldiger aan het worden.
    Mss na de maanden van opvoeding dat het begint te lonen.

    Het begint met de leiband, als ik die zie ben ik al blij, lekker wandelen
    Hij leid me niet aan maar loopt naar de tuin, daar doe ik nu al zelfstandig mijn plasje en kakje.
    Niemand heeft graag hondenpoep op straat of de stoep, en niemand loopt graag de hele wandeling met een gevuld zakje.
    Ik vind van mezelf dat dat al erg voorbeeldig is, ik denk aan de mensen. Eenmaal aangelijnd begint de wandeling, overal beetje snuffelen inspecteren enz. Tot we voorbij een bepaald punt zijn, een dikke 3km omringd door landbouwvelden. Het wegske mag alleen betreed worden door voetgangers,fietsers en tractors. Maar wie gaat nu naar een doodlopende weg midden in het veld? bijna niemand :-8 Daar mocht ik los, heerlijk. Ik blijf wel in de buurt want andy durft wel eens zomaar van richting te veranderen enz. Het weer was goed, de omgeving rustig, andy zat daar op grond met zijn zak+fles , naast hem een bakje water voor me. Dat is toch het leven. Maar het feest begint pas echt als andy met me begint te ravotten, dan krijg ik ineens tikken en ren ik op mijn hardste tussen de mais- en braakliggende velden. Telkens terugkomend voor een pitstop, wat drinken en er weer vandoor. Een 15min heb ik nodig om me uit te leven, daarna word ik weer aangelijnd en vertrekken we naar huis.

    Onderweg heb ik ook laten blijken dat ik kan gehoorzamen.
    In de verte zag ik al 3personen waarvan 1 een vreemd ding voortbewoog dat een huilend geluid maakte. Ik stond stil en keek naar andy. Hij liep door tot we toch een 10tal meter waren verwijderd. toen moest ik zitten en blijven. De mensen begonnen tegen elkaar te blaffen ( 1 van de voorbijgangers zei, die luistert wel goed) Andy keek ineens heel trots; Het is de eerste keer dat hem een welgemeend compliment kreeg, en ik ben natuurlijk ook trots op mezelf. Een lekker snoepje kreeg ik voor mijn goed gedrag

    Eenmaal thuis, ging ik op de tegels ergens midden in de salon liggen, ben ik in slaap gevallen

    Slukes
    Thomas

    12-08-2007 om 10:15 geschreven door Thomas de galgo  


    11-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het menselijk brein en de jacht
    Mensen jagen toch op een heel vreemde manier, ik schrijf dit onrechtstreeks van de glimpen dat ik heb opgevangen.
    Het verbaast me dat mensen kunnen jagen zonder ook maar te rennen.
    Ik zal me nader verklaren, maar daar voor zou ik erop willen wijzen dat de jager in kwestie geen wrok heeft tegen bepaalde diersoorten en/of plezier in het doden van dieren geniet.

    Het begon met mijn voederzak, deze staat in het oude varkenstalletje staatig met zijn 15kg. Wanneer we via de veranda naar buiten gaan ben ik onder begeleiding en kan ik niet ongezien het stalletje binnen (scherpe ogen die mensen van tijd). Ik hoorde dat ze aan het klagen waren dat tegen het einde van de zak er kleine stukjes plastiek en papier van de zak zelf in het voer was. Ze moesten dus mijn kom zorgvuldig uitkiemen dat er zeker niets in zat.

    Nadat de zak echt zo goed als leeg was kwamen ze erop uit dat er een rond gat diameter 2cm in zat. Ze deden niets anders dan kijken en wat tegen elkaar zacht blaffen. Bij de nieuwe zak waren ze precies waakzamer en op een bepaald moment was vrouwke gehurkt en bestudeerde het gerafel van de onderkant van de zak en ronde bruine dingetjes. Ikzelf zie niet in wat er zo speciaal aan is maar ja. Nadat ze ermee klaar was begonnen ze weer zachtjes tegen elkaar.

    Daarna haalde ze 2 houtenplankjes met wat ijzer op in huis. Mij maakte het niets uit en negeerde het, ze hebben dan ook zo vaak ik iets vast dus tja.
    Andy ging naar het stalletje met de dingen met wat kaas erop. Na een tijd ging hem kijken en deed er weer kaas op. Vreemd. Mss hebben ze een tweede huisdier waarvan ik niets afweet. Toen kwam hij met een statief en de camera. Meestal filmen ze mij maar deze keer precies niet.
    Ze gingen weg en lieten alles staan. Waneer ze terugkwamen gingen ze meteen naar het stalletje, en ja hoor andy het iets gevangen, zonder ook maar te rennen ofzo. Hij ermee naar buiten, de camera terug naar binnen gehaald, toen gaan slapen.

    Vinden jullie ook niet dat het enorm vreemd is hoe mensen jagen enz? Ik snap er niets van. Naar een gat kijken, paar keer wat eten gooien, niets doen en toch wat vangen. Waarom kunnen ze gewoon niet rondlopen kijken en er als een speer van 60km/h achteraan rennen en vangen met je bek?

    Het menselijk brein is toch vreemd.

    11-08-2007 om 09:57 geschreven door Thomas de galgo  


    08-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wilde hond
    Eerst zal ik even meedelen dat er bloed getrokken is en dat we nu 3 weken moeten wachten op het resultaat.
    Ze zouden er een vaccin tegen kunnen maken zodat ik niet meer alergisch ben. Dus nu afwachten

    Ik ben een wilde hond jaja.
    We gaan zaterdag een logé voor een maand krijgen: lady een maltezer teefje van 9maanden.
    Ze waren gisteravond gekomen voor de eerste ontmoeting. Deze verliep niet echt over rozen.
    Gho wat een hondje, een speelkameraadje voor me. Eerst moet ik aan de lijn en lady ook. Lady was erg rustig en is een appartement gewend dus een tuin van 12 op 16m is ze niet echt gewend. Na een tijdje mocht ze los en met snoepjes werd ik al wat kalmer en trok ik niet meer aan de lijn. Toen dat goed gind maakte de eigenaares van lady me los, voor 1min ging het goed. SPELEN!!! dacht ik en van me aan het geven, dat kleine hondje werd blijbaar overdonderd want ik liet het omver. Vluchten of wegrennen kon ze niet, ik ben een windhondtype. Toen werd ik maar weer aangelijnd.
    Blijkbaar ben ik te wild, vreemd want met snoedel mocht ik gerust zo wild doen(newfoundlander) zal wss nog moeten leren spelen met kleine hondjes.

    Volgende keer beter.
    Baasjes hebben al wat raad hier en daar gevraagd en tips gekregen om alles wat makkelijker te laten verlopen.

    Ahja buiten de DA de maandag kwamen we een stafford teefje tegen, erg mooi hondje. Was een goed opgevoede en de baasjes zeiden wat tegen elkaar en ik mocht even met haar ravoten. Was te gek Grappig zo een "kleiner hondje" maar haar kon ik niet ondersteboven lopen, is natuurlijk ook veel steviger dan een maltezerke.

    De werken thuis beginnen al vorm te krijgen, nadat die putje er gezet zijn is vader jef vaak present. Ze hebben al de boiler en collectors opgehangen in de badkamer en een groot deel van de buizen gelegd en aangesloten.

    Zo, tot de volgende

    08-08-2007 om 10:21 geschreven door Thomas de galgo  


    05-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dierenarts
    Ja menskes en co,

    Ik ben naar de dierenarts moeten gaan, mijn baasjes zijn bezorg, terecht.
    Toen ze me een pas een maand hadden hadden ze besloten om van het dure eukanuba naar de goedkopere pedigre te gaan.
    Na een tijdje kreeg ik een uitslag bij mijn oksels droge huid enz.
    Ze waren toen al eens gegaan en er werd aangeraden om terug naar eukanuba te gaan, ik kreeg toen ook een pipetje en zalfje.

    De uitslag verdween en ik kan alleen lam en rijst koejes van prince, en nog van dat soort verdragen.
    Snoepjes van frolic enz braak ik gewoon terug uit na 5min, vrijwel nog intact.
    Ben ook een beetje een fijnproever zoals erkan .

    Nu heb ik hier en daar kleine kalere plekjes van een 2cent waar een ander soort uitslag is. Deze jeuk hem niet fel enz.
    Maar aan binnenkant acterbenen en een heel klein beetje aan zijn rechteroog, is het ook al wat aan het verdunnen.
    Met dat we er achter kwamen, zijn we maar naar de DA gegaan.

    Dat was een opgave op zich, een nieuwe wagen (renault modus). Eenmaal bij de DA gingen we de wachtkamer binnen.
    We waren om 10h15 daan en het spreek uur was vanaf 10H30. Er waren nog 3 mensen voor ons met honden.

    Links van ons een kalme en goed luisterende golden retriever, tegenover ons een puppy herder, schattig met zijn rechtopstaande oren en recht een beige poedelke dat gromde als er ook maar iets in haar buurt kwam. Echt voorbeeldig was ik niet, die golden retriever wou ik wel mee spelen en probeerde om via de onderkant van de stoel enz toch bij hem te geraken maar was tervergeefs. Met dat ik mensen zag paseren begon ik wat te janken alsof iedereen me verliet, baasje zelf zei niet veel. Toen er wat minder volk heen en weer liep en nog maar 1 wachtende zat mocht ik wat rondlopen en alles besnuffelen, na een tijdje ging ik rustig liggen, en kreeg meteen aandacht
    Rond 11h45 mochten we binnen, na een klein onderzoek kregen we een afspraak om bloed te laten trekken enz de maandag.
    Pff zo lang gewacht en nog terugkomen.
    Het zal wss een allergie op iets zijn maar ik hou jullie op de hoogte.

    05-08-2007 om 08:20 geschreven door Thomas de galgo  


    28-07-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sorry
    Dag allemaal,
    Sorry dat het zooo lang geduurd heeft maar we zijn ook bezige mensen.

    Baasjes werken alle twee full time, verbouwingen met het nodig gewinkel en mij verzorgen enz.
    Ik zal in het kort 2 dingen vertellen.

    1: Het huis stort in.
    Iedereen was thuis en andy zijn vader ook, hij begint me al meer te mogen, omdat ik niet meer opspring tegen hem.
    Mogen is een groot woord, hij grommelt niet meer , laten we het zo zeggen ;)
    De mannen hadden een tijdje terug grote koffers met HILTI naar boven gedragen. Ikzelf werd nu in de tuin gezet.
    Ik hoorde hun stemmen in de badkmer omdat de raam open stond. Huil/blaf dat ik deed om hun aandacht te trekken.
    Normaal ben ik heel stil en aan het spelen, maar als ik 1 van mijn baasjes hoor of zie ofzo dan wil ik binnen.

    Na een tijdje mocht ik binnen van vrouwke.
    Lekker kwispelend liep ik in de keuken, tot ineens....

    Een lawaai?? dof en hard geklop. Wat was dat nu?? Mijn staart tussen de benen, heel laag op de grond houden en paranoia naar het plafond kijkend. Vrouwke liep gewoon naar de living alsof ze niets hoorde. Langzaam en laag sloop ik haar al volgend. Toen ze terug in de keuken was, liet ze me weer naar buiten. Deze keer ,hehe, bleef ik mooi buiten. Dat hels lawaai, nee nee, niets voor mij. Buiten was het beter. Ik heb ook niemand meer geroepen.

    2. Helpende hand
    Het is waar dat ik wat slimmer aan het worden ben, maar niet altijd op het beste moment.
    Vrouwke was buiten de ramen aan het poetsen toen ze in het oog kreeg. Ik had een stuk onkruid uit de grond getrokken, liep naar het beton bij het poortje en begon hevig links en rechts te schudden met mijn hoofd. Al de aarde van dat struikje vloog in het rond, Zalig gewoon. Teon alle aarde eruit was liet ik het gewoon liggen. Deed me denken aan de tijd toen ik baasje hetzelfde zag doen, trok ook uit, schudde er ook me. Alleen hij deed het toen in een groen emertje. Misschien dat ik dat ook nog moet gaan doen Kan ik zelfstandig op onkruid jagen

    Zo dat was het voorlopig, baasjes gaan dit weekend een beetje druk hebben omdat roberto (sandra haar papa) in het ziekenhuis ligt, ader verstopt. Ze hebben hem al geopereerd en alles is goed, maar moet nu een week er blijven. Ze nemen dan ook nona (roberto zijn mama) uit het rusthuis mee zondag, op bezoek bij hem en in stad iets te gaan eten. Elke zondag gaat nona met hem normaal iets eten en drinken. Dus ja, het zal wel goedkomen. De badkamer is alles nu geslepen, en gekapt. Moeten nog de buizen erin zetten, kranen enz, bad instaleren maar dat is voor later

    Groetjes, thomas

    28-07-2007 om 09:32 geschreven door Thomas de galgo  




    Ik ben Thomas
    Een galgo/podenco reu
    Ben geboren in spanje op 20/12/2006

    Foto



    Willekeurig Bloggen.be Blogs
    aantwaarrepe
    www.bloggen.be/aantwaa
    Enkele vriendjes
  • Erkan de misnoegde hond


  • Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs