|
Hei dikke vriend,
Hier is je mama nog eens met een briefje.
Vandaag ben ik jarig
Moet eigenlijk een leuke dag zijn en pas op, dat is het ook, maar toch altijd met een dubbel gevoel.
Waarom was jij er nu vanmorgen niet om me net als Wout en papa een gelukkige verjaardag te wensen? Waarom kon jij geen liedje zingen?
t Lijkt eigenlijk heel simpel, maar meer zou ik echt niet nodig hebben.
Gewoon je lachend gezichtje nog 1 keer zien, dat was mijn wens voor vandaag.
Wout begint echt veel te veranderen. Hij doet zijn best om veel woordjes te zeggen en dat is fantastisch leuk ! Het begint ook meer en meer duidelijk te worden dat hij veel sneller evolueert dat jij toen je die leeftijd had.
Vanaf nu mag ik niet meer vergelijken want dat is ook niet echt fair hé, jij had niet dezelfde mogelijkheden.
We proberen Wout echt jouw naam te doen zeggen, maar hij zegt altijd iets wat lijkt op Botje en op zich is dat ook goed, maar hij zegt hetzelfde tegen boterham en das niet de bedoeling hé.
Wel kan hij al goed helpen om jouw kaarsje uit te blazen en zwaait hij altijd naar jou als we weggaan.
Dat is ook echt wel schattig om te zien.
Nog een beetje geduld en hij zal zich vragen beginnen stellen rond jouw foto en zo, denk ik.
Ook dat zal niet zo makkelijk worden, maar we gaan alles proberen zo goed mogelijk uit te leggen.
Eigenlijk komen al de briefjes die ik naar je schrijf altijd op hetzelfde neer: we missen je, we missen je, we missen je.
Enkele dagen geleden zei je papa het ook dat het fantastisch ging zijn, moest je de hand van Wout kunnen nemen en hem meenemen op ontdekkingstocht
Je ziet, je komt nog zo vaak ter sprake. Voor altijd blijf jij een onderdeel van ons gezinnetje, ook al is dat op een andere manier dan normaal zou moeten.
Geef je eens een seintje als mijn briefje is aangekomen?
Dikke dikke knuffel
Je mama
28-09-2011 om 15:28
geschreven door mama 
|
