Omdat mijn boek "omgaan met agressie", verschenen in 2006 bij Globe nu, na 3 drukken volledig is uitverkocht, heb ik besloten het geheel GRATIS en gespreid in de tijd via deze blog te publiceren op het internet. veel leesgenot.

Theo

Omgaan met agressie en geweld.

Een methode om zonder geweld te antwoorden op agressie

Inleiding

Het lijkt een teken van deze tijd te zijn: agressie.

Kranten staan er vol van, nieuwsbulletins melden het onophoudelijk. Verkeersagressie: automobilist rijdt motorrijder dood, vrachtwagen rijdt auto de gracht in, twee automobilisten raken slaags. We hebben er zelfs een speciale verkeersvinger bij gekregen: eindelijk kreeg de middelvinger een functie. De duim diende om te liften, de wijsvinger om in de neus te peuteren, de ringvinger om de trouwring te dragen, de pink om de oren zuiver te houden. Maar voor de middenvinger was er niets.

Nu is het de meest gebruikte vinger in het verkeer.

Ook in relaties neemt agressie en geweld toe. We lezen steeds meer over familiedrama’s waarbij vader of moeder het gehele gezin uitmoordt en daarna de hand aan zichzelf slaat.

Kinderen worden mishandeld en misbruikt door ouders en/of familieleden. Ouders worden mishandeld door hun kinderen, partners mishandelen elkaar. En het is heus niet altijd de man die de vrouw slaat.

Op school en op het werk wordt er gepest. Afgewezen minaars stalken diegene die hen afwees. Kinderen worden door andere kinderen gedwongen hun zakgeld en/of gsm af te geven.

En zo kunnen we eindeloos doorgaan.

Er was een tijd dat men de schuld hiervoor op de media zoals krant en tv schoof. Er zou zo iets zijn als het verheerlijken van het geweld. Het is waar dat er heel wat geweld getoond wordt op tv en dat het invloed heeft! In een Canadese stad waar men tot 1980 geen tv had, verdubbelde het geweld op de speelplaatsen na de introductie van de tv. Geweld betekent spektakel, het is entertainment. Maar niet alle mensen die in het werkelijke leven geweld plegen, kijken naar die beelden. Soms zijn de geweldenaars zelfs heel brave huisvaders.

Geweld is van alle tijden. Lees de verhalen maar uit de middeleeuwen of denk aan de holocaust. Genocide was er vroeger, is er nu en zal er waarschijnlijk ook nog in de toekomst zijn, evengoed als moord en doodslag.

Geweld en agressie zijn zowaar onlosmakelijk verbonden met het leven als zodanig. In de natuur vormt het een integraal geheel met het overleven. In feite kunnen we niet zonder.

Maar het is niet de bedoeling van dit boek om agressie of geweld goed te praten. Integendeel, wij zijn er ook tegen. Maar het is niet omdat we ergens tegen zijn, noch omdat we moreel en ethisch vinden dat iets niet kan, dat we het daarmee kunnen stoppen. Waarden en normen zijn belangrijk in het leven, maar zij binden alleen diegenen die bereid zijn zich eraan te onderwerpen.

Gewone burgers moeten zich houden aan wetgevingen inzake gebruik van geweld en wapens. Misdadigers storen er zich niet aan…

Ieder volk, iedere cultuur, iedere gemeenschap heeft zo z’n eigen normen en waarden en vinden die als vanzelfsprekend de beste of op zijn minst beter dan die van de anderen. Wat dan weer een goede reden is om oorlogen en conflicten te beginnen. Precies daarom voelen wij ons niet gebonden door die waarden en normen waarvan wij vinden dat ze niet de juiste zijn. Maar wat is dan de waarde van de normen en waarden in het algemeen?

Dit is een retorische vraag. Zij behoeft geen antwoord. Waarschijnlijk omdat er geen antwoord voor is. Er zal ook nooit een antwoord op komen.

02-03-2010 om 09:46 geschreven door Theo De Gelaen  

De naam Kyusho Jitsu werd voor het eerst gebruikt door

Hohan Soken (1889 - 1982) en betekent in het Japans

“one second fight”. Of het gevecht beëindigen in één

seconde.

Het toevoegsel “jitsu” in het Japans betekent “discipline,

vaardigheid”

Het is een aanvullend aspect van krijgskunsten waarbij gebruik gemaakt wordt van vitale of gevoelige punten op het lichaam om een tegenstander hetzij geheel, hetzij gedeeltelijk uit te schakelen.

Kyusho Jitsu maakt gebruik van de acupunctuur theorie die stelt dat als je de energie doorstroming door de meridianen beïnvloedt, dit de algemene of specifieke toestand van het lichaam beïnvloedt.

Kyusho Jitsu is de moderne versie van de oude Chinese krijgskunst discipline Dim Mak, welke ontstond in de 13e eeuw na Christus en die de eigenlijke basis van

het huidige Tai Chi is.

02-03-2010 om 19:41 geschreven door Theo De Gelaen  

Vrijheid, geluk, gezondheid

Deze mensen zijn niet vrij. Ze zijn de gevangenen van hun angst. De gevangenen van de agressieve vader, zo lijkt het. Maar de dag dat ze die angst niet meer aanvaarden en leren hoe ze met de vader moeten omgaan, hoe ze zijn agressie kunnen beheersen, raken ze bevrijd. Dan bloeit hun leven open.

Vanaf dan kunnen ze opnieuw gelukkig zijn. Kunnen ze leven en hun aandacht en energie richten op die dingen die echt belangrijk zijn. Vrijheid, blijheid. Vrij zijn is een vereiste om gelukkig te zijn. Gelukkig zijn is een vereiste om gezond te zijn. En omgekeerd.

Wie te veel angst heeft en stress ontwikkelt wordt ziek. Kan niet gelukkig zijn. Is niet vrij.

Dat is de uiteindelijke bedoeling van dit boek. De lezer helpen gezond, gelukkig en vrij te worden en te blijven.

Vraag aan een heleboel mensen wat agressie is en allemaal zullen ze weten waar je het over hebt, maar slechts weinig zullen je een antwoord kunnen geven.

Het gezegde van Lao Tse in Dao Teh Ting: ‘Hij die het weet zegt het niet, hij die het zegt weet het niet…’ is zeker van toepassing.

Agressie is een dergelijk triviaal, alledaags en natuurlijk gegeven dat we er allemaal mee vertrouwd zijn, maar nooit echt geleerd hebben wat het is, wat het doet en hoe het werkt.

Misschien is het ook niet nodig om te weten wat agressie is, maar zou het moeten volstaan om er mee om te leren gaan.

Alleen, hoe beter men begrijpt hoe iets in elkaar zit, hoe beter men het kan hanteren en dus controleren. Tot zolang mensen niet begrepen wat elektriciteit was, was het gevaarlijk, een dodelijke vorm van energie die vooral onder de vorm van bliksem veel schade aanrichtte.

Toen men eenmaal het fenomeen had weten te omschrijven en leren begrijpen, kon men het vatten, kanaliseren in leidingen, opslaan en doseren zodat het een voor de mens zeer waardevol instrument werd. Vroeger doodde elektriciteit, nu geeft het in vele gevallen leven. Dat allemaal dankzij ons begrip erover.

Zo is dat ook met agressie. Het kan gevaarlijk zijn. Het kan doden, want het is energie. Maar leren we het kennen, begrijpen, kanaliseren en controleren, dan kan ons dat heel wat bruikbare energie opleveren die ooit misschien eens ons leven kan redden.

02-03-2010 om 11:32 geschreven door Theo De Gelaen  

Voor wie is dit boek?

In dit boek zullen we proberen antwoorden te geven voor krijgskunstenaars en voor mensen die kiezen voor een baan waarbij ze met agressie geconfronteerd zullen worden. We willen ook hen helpen beter met die situaties om te gaan en zo te voorkomen dat ze een financieel of moreel slachtoffer worden.

Op wie we ons echter vooral willen richten, zijn die mensen die helemaal niet gekozen hebben voor agressie, maar voor een heel gewoon leven en die tegen heug en meug er toch mee geconfronteerd worden. We denken dan aan de receptionistes die patiënten moet opvangen in het hospitaal, winkeliers die geconfronteerd worden met agressieve en ontevreden klanten, leraren op school die aangevallen worden door leerlingen, moeders en vaders die hun tienerkinderen niet aan kunnen, verpleegsters en hulpverleners, zelfs mensen van het Rode Kruis die vluchtelingen opvangen, ambulanciers op de plaats van een ongeval…

Ze worden allemaal tegen hun wil en keuze met agressie geconfronteerd. Maar ze worden er geen van allen op voorbereid. Voor hen is niets voorzien in hun opleiding over agressiebeheersing. Precies omdat ze verondersteld worden er niets mee te maken te hebben.

Maar toch kan het hun leven behoorlijk gaan beheersen en de kwaliteit ervan drastisch in het gedrang brengen.

Ze hoeven dan nog niet slachtoffer te worden in de fysieke zin van het woord. Zelfs al heeft de patiënt hen uiteindelijk niet geslagen of sloeg de klant de boel toch niet kort en klein. De gevolgen zijn er niet minder om. De psychische gevolgen zijn er altijd en daar waar een blauw oog als gevolg van een klap een paar dagen tot enkele weken nodig heeft om te genezen, kan psychische schade een heel mensenleven negatief beïnvloeden.

Maar dat is dan waarschijnlijk nog niet het ergste. Mensen die op deze wijze met agressie geconfronteerd worden leven in een constante angst. Net omdat ze niet weten hoe ze ermee om moeten gaan, zijn ze bang dat het hun opnieuw zal overkomen.

Het is die angst die uiteindelijk hun leven gaat beheersen. Op ieder moment van de dag, waar ze ook zijn, hebben ze het gevoelen dat er iets kan gebeuren. Ze leven permanent op de toppen van hun tenen en iedere prikkel die ook maar verbonden geraakt is met de oorzaak van hun angst, doet hen verstijven.

Wie het nooit meemaakte kan het zich allicht niet voorstellen, maar beeld je in dat je in een gezin leeft met een agressieve vader die daarenboven nog eens alcoholist is. Telkens als een auto de straat indraait, slaat hun hart een slag sneller. Zou het vader zijn? De sleutel in het sleutelgat: oei, daar is hij. Zal hij dronken zijn of niet? Krijgen we ruzie of niet? Steeds maar proberen om alle mogelijke aanleidingen tot agressie te voorkomen. Altijd maar opletten bij alles wat men zegt of wat men doet. Telkens opnieuw wordt het angstmechanisme in werking gesteld zodat er uiteindelijk stress van komt.

02-03-2010 om 11:31 geschreven door Theo De Gelaen  

Benadering van agressie

Natuurlijk wil dat niet zeggen dat men bang moet zijn en dat men dan maar moet berusten in de rol van slachtoffer. Wat men moet doen is zich afvragen of er geen andere benaderingen zijn om met die agressie om te gaan.

Op het ogenblik dat agressie fysiek wordt, is het te laat en kan men alleen reageren. Met de nodige gevolgen.

Maar aan iedere agressieve daad is een voorgeschiedenis verbonden. Er gaat altijd wat aan vooraf. Het is een opbouw die zich in verschillende fazen afspeelt. Die fazen kunnen herkennen en er tijdig op reageren maakt een fysieke reactie wellicht overbodig en kan heel wat leed helpen besparen.

Dat is het probleem van veel krijgskunstenaars. Als leerling leren ze eerst hoe fysiek te reageren. Hoe ze moeten slagen en stoten. Wat ze moeten doen om af te weren. Ze worden volgestouwd met technieken en trucjes die, begrijp ons niet verkeerd, nuttig zijn en hun in sommige gevallen in staat kan stellen hun leven te redden.

Door deze technieken veelvuldig te trainen worden het zelfs automatismen. Dat is nodig omdat men in een acute geweldsituatie geen tijd heeft om na te denken en een tijdige, spontante reactie kan dan een wereld van verschil betekenen. Maar soms is de bedreiging niet zo erg als de reactie die ze uitlokt, maar komt die automatische reactie er toch en dan komen ook de problemen.

Jaren oefenen krijgskunstenaars hun technieken en ontwikkelen ze hun fysieke kracht en lenigheid.

Maar wat ze niet doen, is leren omgaan met emoties. Hun eigen emoties van plotse angst bijvoorbeeld wanneer ze onverwacht met agressie geconfronteerd worden. Onderzoeken toonden aan dat zelfs zeer bedreven en geoefende krijgskunstenaars niet in staat waren hun technieken, waar ze zich zo lange jaren in gespecialiseerd hadden, te gebruiken wanneer ze in een situatie geplaatst werden waarin de emoties hoog opliepen. Ook hierop gaan we dieper in in dit boek.

Als emoties al aan bod komen, is het doorgaans pas als hogere gegradueerde dat men leert ermee om te gaan en hoe men op mentaal en geestelijk vlak op agressie kan reageren. Gishin Funakoshi, de stichter van het moderne karate, zei dat een vermeden gevecht een gewonnen gevecht is. Maar toch leren, ook vandaag nog, al zijn leerlingen eerst vechten en dan pas hoe ze een gevecht moeten vermijden of stoppen voordat het fysiek wordt.

Het is de bedoeling van dit boek om dit proces om te draaien. Laten we eerst leren hoe we op psychisch en mentaal vlak kunnen ageren om agressie te voorkomen en te stoppen. Laten we dan leren omgaan met emoties en hoe ze te verminderen en te controleren. Om daarna te leren omgaan met de energie die voortkomt uit deze emoties en dan pas, in allerlaatste instantie, leren hoe we moeten omgaan met de fysieks agressie als die er dan toch al zou komen.

De wereld op zijn kop voor veel krijgskunstenaars, maar de enige juiste reactie voor iemand die noch slachtoffer wil worden van agressie, noch van zijn eigen reactie daarop.

02-03-2010 om 10:10 geschreven door Theo De Gelaen  

Agressie begrijpen

In dit boek gaan we in op de oorzaken van agressie evenals op wat agressie is en hoe het werkt.

Dat is nodig om agressie beter te leren begrijpen. Iets wat men kent, waar men vertrouwd mee is omdat men weet hoe het in elkaar zit, boezemt minder angst in. Het wordt controleerbaar. Het is niet nodig om te weten hoe een auto werkt om ermee te kunnen rijden. Maar wanneer men dat wel doet, rijdt men er beter mee en haalt men er meer uit.

Nu mag het dan wel goed zijn om te weten en te aanvaarden dat agressie van alle tijden is en dat het een inherent gegeven is aan de omgang tussen alle wezens in de natuur. Ga dat maar eens vertellen aan iemand die er het slachtoffer van is.

Als je weet waarom iemand je geslagen heeft en je kunt begrijpen waarom die dat deed, doet het daarom nog niet minder pijn.

Soms zijn er mensen die bewust voor die pijn kiezen, zoals masochisten. Maar er zijn er ook die sporten beoefenen zoals boksen en dergelijke, waarbij ze heel goed weten dat ze slaag zullen krijgen en pijn zullen moeten doorstaan. Ze ondervinden dan die pijn, maar het feit dat ze ervoor kiezen en dat ze haar verwachten, maakt de pijn wat minder of op zijn minst draaglijk.

Ook pijn zullen we dieper onderzoeken in dit boek, omdat het meestal het gevolg is van agressie. Maar ook omdat het een invloed kan hebben op die agressie en wel in beide richtingen. Pijn kan agressie opwekken maar kan ze ook stoppen.

Er zijn mensen die kiezen voor een beroep of een activiteit die verbonden is met agressie. Ze kiezen dan wel niet voor de slagen als zodanig, maar door het simpele feit dat ze die job uitoefenen, weten ze dat ze ermee geconfronteerd kunnen worden en hebben ze er alle belang bij om zich ertegen te wapenen. We denken dan aan politiemensen, militairen, mensen in de veiligheidsdiensten, portiers enz…

De meeste van hen zullen in hun opleiding wel leren hoe ze zich moeten verdedigen en hoe ze met geweld moeten omgaan.

Helaas voor hen, leren ze wel hoe ze kunnen reageren op een daad van agressie en zijn ze misschien perfect in staat om de aanvaller uit te schakelen. Maar daarna volgen de juridische en andere consequenties en dreigen ze zelf op te draaien voor de gevolgen van hun daden. Zelfs al zijn ze gemachtigd om geweld te gebruiken, zoals politiemensen, niet zelden wordt de recht ook van hen niet getolereerd. Wat kan resulteren in baanverlies en een ferme financiële kater.

Daarom zijn vele gevechtssporten en krijgskunsten geen goed antwoord op agressie. Daarin leert men zich verdedigen door bijvoorbeeld een aanval af te weren. Maar afweren alleen is dikwijls niet genoeg. Zeker niet wanneer de agressor blijft aanvallen.

Dus moet er een tegenaanval komen. Een slag, een trap, een klem of een worp om de aanvaller onschadelijk te maken.

In scholen en clubs wordt daarin getraind en sommigen worden er heel goed in. Zo goed zelfs dat hun reactie zo snel en effectief is dat ze haast erger is dan de aanval zelf. En juist dat kan hen daarna in de problemen brengen.

Reageren op een daad van agressie is één ding. Wat er daarna gebeurt, is een ander. Iedere daad die men stelt, heeft gevolgen. Hoe dan ook! Het is daarom belangrijk om steeds op voorhand na te gaan welke de consequenties kunnen zijn van een daad en zich dan af te vragen of men bereid is die gevolgen te dragen. Kan men überhaupt die gevolgen dragen? Beschikt men bijvoorbeeld over genoeg financiële draagkracht om een torenhoge schadevergoeding te betalen? Kan men omgaan met mogelijke wraakacties van het ‘slachtoffer’ die zich misschien niet beperken tot de persoon zelf, maar ook gezin en geliefden bedreigen?

02-03-2010 om 09:47 geschreven door Theo De Gelaen  

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
Bloggen.be-team

02-03-2010 om 09:15 geschreven door